Chapter 3

"HURRY up, Martina, nasa baba na si Jet, waiting for you!" narinig ni Martina'ng sigaw ng Mommy niya kasabay ng ilang katok mula sa labas ng pinto ng kanyang silid.

"Coming, Mom!" balik sigaw niya rito na binigyan pa ng huling sulyap ang sariling repleksyon sa salamin bago dinampot ang bag niya.

Pupunta ang kanilang buong pamilya, kasama si Jet, sa gaganaping welcome party daw, para sa pamilya ng Uncle Atticus niya. Kasabay noon ang selebrasyon para dito bilang bagong Director ng pag-aaring chains of hospital ng pamilya nito sa side ng ama.

Kung siya lamang ang tatanungin ay mas gugustuhin niyang hindi pumunta sa nasabing selebrasyon at matulog na lamang. Alam niyang magiging kabagot-bagot ang mga ganitong uri ng pagtitipon para sa kanya.

And besides, it's not naman as if, sa ibang bansa matagal na nanirahan ang pamilya ng Uncle Atticus niya, no! Sa Davao lang naman ang mga ito manggagaling.

Isa pa, ay hindi niya talaga gusto ang anak na babae ng Uncle Atticus niya... sobrang spoiled! Iyong tipo na akala yata dahil mayaman ang pamilya nito ay maaari na nitong makuha ang lahat ng maibigan nito. Gusto palaging bida. Ilang beses niya na rin itong nakita sa mga family gatherings nila, at masasabi niyang ayaw niya talaga sa ugali ng pinsan sa ama.

Hindi lamang talaga niya matanggihan ang Daddy niya na siyang nagsabi sa kanila na kailangan nila lahat magpunta. Mabuti na lamang at iprinisinta ni Jet ang sarili na sasamahan na lamang siya upang hindi siya mainip.

PAGDATING nila sa mansyon ng Uncle Atticus niya ay medyo marami-rami na ring tao ang naroon. Halos mapuno na nga ang driveway sa dami ng nakaparadang sasakyan, bukod pa roon ang mga nauna at nakakuha ng puwesto sa parking lot ng mga ito na kakasya yata ang dalawampung sasakyan. Medyo nahirapan tuloy silang humanap ng pagpaparadahan.

Ibinaba muna siya ni Jet sa harap ng mansyon at sinabing ito na lamang ang maghahanap ng pagpaparadahan upang hindi siya maglakad ng malayo. Sinabi nitong mauna na siya sa loob ngunit hindi niya ito sinunod. Tumayo lamang siya sa harap ng mansyon at matiyagang hinintay ang kasintahan.

"What are you doing there?" anang tinig mula sa likuran niya na nagpalingon sa kanya.

Paglingon niya ay nakita niya ang pinsan na nakatayo sa madilim na bahagi ng lugar. Nang bumaba ang tingin niya sa tangan nitong isang stick na sigarilyo at kulay gold na lighter ay bahagyang nanalim ang mga mata nito.

"Don't you dare tell Dad!" naroon ang purong pagbabanta sa tinig at anyo nito.

Bahagyang nangunot ang noo niya at naiiling na inilayo ang tingin dito.

Tch. What do I care? Sunugin mo baga mo hanggang gusto mo!

May pagkairitang sa loob-loob niya.

Ilang sandali pa ay nakita niya na ang paparating na kasintahan na sa kanya rin nakatingin.

"I told you, mauna ka na sa loob." maauyong anito na agad na ipinulupot ang bisig sa baywang niya.

"Hinintay kita."

"Obviously."

Kapwa sila napalingon nang tumikhim ang pinsan niya sa likuran nila.

"Hindi mo man lang ba ako ipakikilala sa kasama mo, Couz?" maarteng sabi nito nang lingunin nila.

Wala na ang tangan nitong sigarilyo kanina lang, pati na rin ang lighter, na hindi niya alam kung saan nito inilagay.

Natitigilang ibinaling niya ang tingin sa nobyo. "Love," aywan niya kung para saan at idiniin niya ang pagkakasabi noon. "...meet my cousin, Zyrist," walang buhay na aniya at muling ibinalik ang tingin sa pinsan. "...Zy, Jet, my boyfriend." muli ay ang pagdiriin niya ng dalawang huling salita.

Maginoo namang inilahad ni Jet ang palad nito sa pinsan niya.

Bahagyang umangat ang perpektong kilay ng pinsan niya pati na rin ang gilid ng labi nito. "Boyfriend, huh?" hindi niya alam kung siya lang ba talaga, o, may halong sarcasm ang pagkakasabi nito niyon. "Anyways, it was so nice to meet you, Jet."

Mariing napalunok si Martina nang imbes na abutin ng pinsan niya ang kamay ng nobyo upang makipag-shake hands ay bahagya nito iyong hinila at ginawaran ang binata ng masuyong halik sa pisngi.

"That is how, Honey Zyrist dela Vega do the shake hands." pilyang bulong pa nito sa binata, bago siya sinulyapan at binigyan ng nakakalokong ngisi, at saka muli rin iyong ibinalik sa lalaking kaharap.

Akmang hahakbang siya paabante upang komprontahin ito nang humigpit ang kapit ni Jet sa baywang niya. Pairap na nilingon niya ito ngunit sinalubong lamang siya ng masuyong halik nito sa noo. As if, assuring her of something.

Ipinikit niya ang mga mata at kahit naghihimagsik ang kalooban ay pinilit niyang kumalma. May tiwala siya sa nobyo.

"Let's go?" masuyo pa ring sabi nito nang lumayo ang mga labi sa kanya.

Pilit siyang nagpakawala ng tipid na ngiti bago tumango.

Kung lumingon lamang sila sa katabi ay nakita sana nila ang pag-ikot ng mga mata nito sa nakitang eksena.

Mabilis namang bumalik ang ngiti nito nang bumaling ang binata rito. "Nice to meet you, too, Zyrist." tila walang nangyaring nakangiti pa ring sabi nito sa pinsan niya. "Pa'no? Una na kami?" dagdag pa nito na masuyo siyang nilingon.

"Uhm... wait!" kulang na lang ay bumula ang bibig niya sa inis nang tila walang anumang kumapit ang magaling niyang pinsan sa kaliwang braso ni Jet. "Sabay na 'ko sa inyo. Ipakikilala kita kay Dad, i'm sure he'll be delighted to meet you, too."

Muli ay naramdaman niya ang paghigpit ng pagkakahapit ng kasintahan sa baywang niya.

Ang siste, sabay-sabay silang tatlo na pumasok. Nakapaikot pa rin ang kanang bisig ni Jet sa baywang niya, habang nakakapit naman si Zyrist sa kaliwang braso nito.

Pagpasok sa loob ng bakuran ng mga dela Vega ay agad niyang iginala ang paningin sa buong lugar upang hanapin ang kinaroroonan ng mga magulang at kapatid niyang nauna na sa kanila.

Nang matanawan ang hinahanap ay lutang ang isip na lumakad siya papunta sa kinaroroon ng mga ito.

Ang isip niya ay lumilipad sa kabilang braso ng kasintahan na kinakapitan pa rin ng pinsan niya.

Ewan ba niya, hindi naman talaga siya likas na selosa. Oo, nakakaramdam din naman siya ng selos, wala namang taong hindi, pero dahil may tiwala siya sa nobyo, bihirang-bihira lamang ang mga pagkakataong iyon.

Pero iba talaga, eh. May kakaiba sa pakiramdam niya ngayon sa mga nangyayari. Lalo na sa mga ngiting nakapaskil sa mga labi ng pinsan niya.

Nakangiting sinalubong sila ng kanyang ama. "Here they are," anito na tila kanina pa sila hinihintay.

"Dad," pilit ang ngiting bati niya sa ama.

Sa gilid ng kanyang mga mata ay nakita niya ang patuyang pag-ikot ng mga mata ng pinsan niyang nasa kabilang bahagi pa rin ni Jet.

Hindi na lamang siya kumibo.

Nang bumaling siya sa Uncle Atticus niya ay muli niyang pinilit na ngumiti at humalik sa pisngi nito. "Uncle, welcome back, po."

"Thank you, hija." nakangiti namang anito. Nagtatanong ang mga matang tumingin ito kay Jet.

"Uhm... si--" naputol ang tangka niya sanang pagpapakilala dito sa nobyo nang sumingit ang magaling na anak nito.

"Uh, Dad, this is Jet," ngiting-ngiting pakilala nito sa nobyo niya, sa ama nito na akala mo na ay ito ang isinadya ng binata rito. "Jet, my Dad." hindi mapaknit ang abot-taingang ngiti nito.

Saglit itong lumingon sa Daddy niya, bago muli ring ibinalik ang tingin sa sariling ama.

Nang mapatingin siya sa Mommy niya ay bahagyang nakakunot ang noo nito sa nasaksihan. Nagkibit na lamang siya ng balikat.

Tila naman bahagya ring natigilan ang Uncle Atticus niya na tila naramdaman ang tensyon sa ere. Pailalim muna itong tumingin sa pinsan, na dito rin nakatingin, bago makahulugang tiningnan ang anak na ngumiti lamang dito. Bago binalingan si Jet at nakangiting inilahad ang kamay dito.

Bahagyang nangunot ang noo niya sa mga tinginang iyon ngunit katulad ng nauna ay hindi pa rin siya kumibo.

"Nice to meet you, hijo." naroon ang bahid ng paghingi ng paumanhin nang tumingin ito sa mga mata ni Jet na nginitian lamang ng huli. "Upo kayo! Upo..." tila tarantang sabi nito na iminuwestra sa kanila ang bakanteng upuan.

Nakangiti namang pinaunlakan nila iyon. After all, wala naman itong ginawang masama. Sadya lang talaga yatang kalahi ni Bes ang anak nito.

"Maiwan na muna namin kayo," maya-maya ay paalam ng Uncle Atticus niya. "Pinsan..." anitong tinapik sa balikat ang Daddy niya na tinanguan lamang ito. "Dawn..." matapos ay sa Mommy niya. "...enjoy your night." agad naman itong nginitian ng Mommy niya.

Nagpaalam din ito sa kanila ni Jet bago binalingan ang anak.

"Come on, Sweetheart, kanina ka pa hinahanap ng Mommy mo." nakangiting anito sa anak ngunit naroon ang diin ng pagkakasabi nito.

"B-but..." bakas ang pagtutol sa mga mata nito na nilingon pa si Jet na kasalukuyang marahang pinipisil-pisil ang kamay ng nobya at pilit na kinukuha ang atensyon nito.

"Come on, Honey..." pukaw ng Uncle Atticus niya sa anak nito.

Ilang sandali pang tila nag-usap ang mag-ama sa pamamagitan ng kanilang mga mata bago napahinuhod ng ama ang anak at naka-ingos pang sumama rito palayo sa pwesto nila.

"LOVE, are you okay?" ani Jet sa katabi na kanina pa tahimik.

Saglit lamang siyang nilingon ng nobya bago muling ibinalik ang tingin sa labas ng bintana ng sasakyan.

Pabuntong-hiningang itinabi niya ang sasakyan at inihinto sa gilid ng kalsada at saka muling bumaling dito. "Love..."

"I-im okay." pati ngiti nito, halatang pilit na pilit.

At naaalarma siya!

Parang alam niya na ang ipinagkakaganoon nito.

Sa totoo lang ay bahagya rin naman siyang nakaramdam ng pagkairita kanina sa pinsan nito. Sa dami na ng mga babaeng nakasalamuha niya, hindi na bago sa kanya ang mga ganoong galawan.

He knows a flirt when he sees one.

Pero katulad nga ng sinabi niya... marami nang katulad nito ang dumaan sa kanya.

Without Martina knowing, of course!

Pero wala sa mga iyon ang pinatulan niya. His heart only beats with only one woman, since the day he could not even remember.

And that is, this beautiful woman beside him!

Martina.

His Martina.

Ayaw niya lamang na pahiyain si Zyrist kanina dahil kahit na papaano ay pinsan pa rin ito ni Martina. Ayaw niya ring gumawa ng eksena ang nobya dahil ayaw niyang mapahiya ito sa maraming tao. It's not worth it.

Mukha pa namang may taglay na kamalditahan ang una, kaya't alam niyang gulo lang ang idudulot kung papatulan ito ng nobya.

Ang importante, alam niya sa sarili niya na ito lamang ang babae para sa kanya.

"You're not okay, Love. Tell me... may problema ba?" malambing niyang sabi rito na kinuha pa ang kamay nitong nakapatong sa mga hita nito at ikinulong sa mga palad niya.

"Nakakainis ka..." nakasimangot na ito nang lumingon sa kanya.

I knew it!

"Ako?" naka-angat ang mga kilay na maang niya pa.

Tiningnan naman siya nito ng masama, kaya't agad na itinaas niya ang dalawang kamay, anyong sumusuko.

"Love, wala akong ginagawa, ha."

"Iyon nga ang nakaka-inis sa'yo... wala kang ginawa! Ni hindi mo man lang inalis 'yung kamay niya na nakakapit sa'yo!" inis na sumbat nito na mabuway pang hinampas ang hita niya. "Tapos... hindi ka man lang umilag n'ung hinalikan ka niya!"

"Love, don't you trust me?" aniya rito sa seryosong tinig.

She pouted and looked at him.

"I do. B-but--"

"Shh..." masuyong putol niya sa sinasabi nito saka sinapo ng mga palad ang magkabilang pisngi ng dalaga at pilit na hinuli ang mga mata nito. "Hold on to that trust, Love. Together with our love for each other... and we couldn't go wrong." aniya sa napalambing na tinig bago niya ginawaran ang nobya ng mariing halik sa labi.

"I love you. Nothing and no one can ever change that." madamdamin pang dagdag niya.

Sunud-sunud ang naging pagtango nito habang nakakapit sa mga kamay niyang nasa magkabilang pisngi pa rin ito.

"I love you, too, Love."