#MTDC31: Cut Ties Pt.1
I breathe as I watch Mrs. Borromeo went inside her car. Wala pang ilang minuto ay binuhay niya na ang engine at saka umalis. Para akong nabunutan ng tinik habang unti-unting nawawala sa paningin ko ang sasakyan niya.
“Anong napag-usapan niyo ni Mama?” Wesley asked. My eyes diverted to him. Medyo kunot ang noo habang puno ng kuryusidad ang mga mata. Tinitigan niya rin ako saka humakbang palapit sa ‘kin. “Anong nangyari diyan sa pisngi mo?”
He was about to reach my face but I instantly stepped back. Mas lalong kumunot ang noo niya. I pursed my lips. “This is just nothing, Wesley.”
It was a good thing those words came out so natural. Pero nanatili ang nagtataka niyang reaksyon at mukhang hindi siya naniniwala sa sinabi ko.
I gave him my reassur
#MTDC31: Cut Ties Pt.2Ang katahimikan niya ang nagpapatunay na sobra siyang naapektuhan sa mga salitang binitawan ko. His silence was the opposite of his eyes that screams pain and agony.I can see through his eyes those unsaid questions he’s just keeping for himself. For all I know, he’s just suppressing himself from voicing them out. Ni hindi ko na kailangang itanong pa kung bakit.He’s hurt…I had hurt him again.And I feel guilty for that. Palagi ko na lang siyang nasasaktan. Ilang beses na akong nangako na hindi ko na siya ulit sasaktan, pero hindi ko man lang magawa-gawang tuparin ang pangakong iyon.“We both know we started it all wrong, Red. Alam nating pareho na kasalanan itong ginagawa natin. I was blinded by my love for you that I failed to see how wrong it is to be with you. And I’m sorry. I’m sorry to hurt you again. I’m sorry for b
#MTDC32: Threat Pt.1Bumagsak ang nakalahad kong kamay sa kaniya. What Melody told me took away the remaining strength I was trying to keep up.Gusto ko na lang na lamunin ng lupa at mawala. Muling binuhay ng kuryusidad niya ang takot na pilit kong tinatakasan.Sa totoo lang ay hindi ko alam kung paano sasagutin ang tanong niya.“Of… course! Of course that’s not true!” I looked away and went to my vanity table. I tried busying myself just so I can get away from all the questions she might ask again. “Do you remember that I told you Mommy’s joining a collaboration? Maybe that day, nakita ako ni Charitee na kasama ang ibang mga artists. She was just mistaken, Melody.”Sinilip ko siya mula sa salamin at nakitang nakatingin siya sa ‘kin habang hindi pa rin nawawala ang pagnguso niya.Nangako akong hindi ako magsisinungaling sa kaniya. But just like how I promised to
#MTDC32: Threat Pt.2Never in my entire life that I feel this kind of anger to the extent that I’m becoming a war-freak just so I can have the satisfaction I needed.Walang pagdadalawang-isip ko siyang sinugod at saka pinadapo ang palad sa pisngi niya. Rinig na rinig sa lahat ng sulok ng tahimik na cafe ang tunog ng sampal na pinakawalan ko. Her face tilted to the other side because of the impact. I can also feel the stinging sensation on my palm.“Wala akong pakialam kung patay na patay ka kay Wesley. At mas lalong wala akong pakialam kung sakaling sumama siya sa ‘yo. Pero kapag si Melody na ang usapan, Charitee, hindi ako uupo lang at mananahimik. Kung gusto mong bawiin ang asawa ko, go on! But you could never have my daughter! ‘Yan ang tatandaan mo!”Mabilis ang pagtaas-baba ng mga balikat ko dahil sa halo-halong emosyon na nararamdaman ko. Nawalan na ako ng kontrol sa lahat ng mga naipon kon
#MTDC32: Threat Pt.3 Sobrang kinahihiya ko sarili ko. Ni hindi ko magawang muling tumingin kay Manang Ising habang tinutulungan niya ako sa paghahanda ng niluto naming pagkain. Everything she had said were all on point. At alam ko iyon. Alam ko simula pa lang na maling-mali ang nagawa ko. Sobrang tanga ko lang at hinayaan ko ang puso ko na masunod ang gusto nito, kahit na alam kong mali. “Ma’am Symphony, gising na po si Ma’am Stella,” sabi ng isang katulong na kapapasok lang ng kusina. Inilapag ko ang hawak na sandok sa pan at saka hinubad ang suot na apron. “Paki tulungan si Manang Ising sa paghahanda ng kakainin ni Mama. Mauuna na ako sa taas,” utos ko at dali-daling tinungo ang kwarto nina Mama. “Ma…” tawag ko sa kaniya nang makapasok na ako sa silid nila. “Ma, ayos na po ba kayo? How are you feeling? Hindi na po ba kayo nahihirapang huminga?” sunod-sunod kong tanong nang malapitan na siya. I sa
#MTDC33: Pretend Pt.1"I hate you, Mommy! You hurt Tita Cha!" walang tigil si Melody sa kasisigaw no'n habang dinadaluhan si Charitee.She's checking her like as if she really cares for Charitee.Ang sakit lang... ako itong inaagrabyado, tapos ako pa ngayon ang lumalabas na masama.Sa mata ni Melody, ako ang masama. At habang naririnig ko mula sa kaniya na ayaw niya na sa akin, parang pinipiga ang puso ko sa sakit.Palaging ako na lang ang mali... ang masama. Agad akong hinuhusgahan ng mga tao sa paligid ko nang hindi man lang inaalam kung ano talaga ang totoo.Yes, I made mistake. Damn, I'm not perfect! But I just did that for me to feel loved. I have been dealing with so much pain and struggles for the past years that I also wanted to feel that someone's there for me. That there’s someone who is ready and willing to listen to hear me.Pero alam kong hindi iyon kayang paniwalaan at pakinggan ng ib
#MTDC33: Pretend Pt.2Umawang ang mga labi ko dahil sa sinabi niya. I can still feel his lips on my lips which made my heart thump even faster.“Mukha pa rin ba akong nagpapanggap?” pag-uulit niya sa tanong niya.I pursed my lips. Ilang beses akong napalunok habang diretso lang ang tingin sa kaniya. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko ngayon.Hindi ako galit. Pero hindi ko rin naman nagustuhan ang ginawa niya sa akin. I just couldn’t understand my heart.“Symphony… answer me… do you still think I am acting right now?” mas naging malumanay ang paraan ng pagtanong niya. Bahagya pa siyang yumuko kaya muling nagkalapit ang mga mukha namin. Umatras ako para maiwasan ang kung ano mang maaaring mangyari.“Kailangan mo bang marinig kung ano ang sagot ko?” Gusto kong palakpakan ang sarili dahil hindi man lang ako nautal. I made it soun
#MTDC34: Only If Pt.1Isinakripisyo ko ang kalayaan ko para kay Melody. Pinakasalan ko si Wesley para lang maipadama ang buong pamilya na nararapat para sa anak ko.I had gone through a lot of pain in the hands of Wesley that I came to the point that I thought of giving up. Umabot ako sa punto na gusto ko na lang tapusin ang lahat.But every time I see my daughter’s smiles, naiisip ko na hindi ako dapat na sumuko. Na dapat akong magtiis para sa kaniya.Pero nang bumalik sa buhay ko si Red, doon ko lang muling naramdaman ang klase ng pagmamahal na hinahanap-hanap ko. Red became the comfort that I have been longing since my life started to mess up.“I don’t know what’s keeping you stay in your marriage, but if you’re really not happy, hiwalayan mo na lang si Wesley. I’ll talk to your father about this matter. ‘Wag mo nang dagdagan ang kasalanan mo. ‘Wag mo nang
#MTDC34: Only If Pt.2Tinanong ko si Sasha kung saang ospital dinala si Red pero hindi niya ako sinagot. Pinatay niya ang tawag, kaya napilitan akong maghanap ng news tungkol sa Upright. Hindi rin naman ako nahirapan sa paghahanap at nang malaman kung saang ospital siya naroon ay agad na akong tumulak para puntahan siya.My adrenaline rush pushed me to drive even faster kaya naman ilang minuto lang ay nakarating na ako sa isang pribadong ospital. I rushed to the nurse’s station and asked about Red’s private room.“Ma’am, kaano-ano po kayo ng pasyente? Hindi po kasi namin pinahihintulutan ang ibang tao na bumisita sa pasyente, unless po kung may kasama kayong kamag-anak niya,” paliwanag ng nurse na nagpainit ng dugo ko.Kuyom ang mga kamao ko habang nag-iisip ng maaaring isagot sa kaniya. “I’m… I’m his girl--”“She’s our friend.”Napa
#MTDC70: Final Chapter Pt. 2“Mommy, can I play with Yasmine?”Kabababa ko pa lang ng tawag nang lumapit sa akin si Melody. She’s using her usual puppy eyes that I couldn’t resist.“Of course, baby. Just be careful, anak, hmm? Yasmine is still a baby kaya hindi ka pwedeng masyadong malikot, okay?”Sunod-sunod na tango lang ang sinagot niya sa akin, bago siya tumakbo patungo kay Soffi na karga ang anak niyang si Yasmine. Yasmine is a one-year old baby girl who looks exactly like her father. Soffi hates to admit that it’s true. Naiinis daw siya dahil masyadong unfair na ang tatay ng bata ang kamukha nito imbis na siya.I chuckled at that thought.Today is Wesley’s birthday, and everyone's invited. Well, iyong mga close friends at ang pamilya niya lang talaga ang inimbitahan niya.“Naku! Naku! Naku! Napaka kulit na talaga ng inaanak ko, Symphony! Buti na lang talaga nagmana sa akin ng kagandahan kaya ayos lang. Akalain mo ba namang may ipinakita sa aking picture ng kaklase niyang lalaki,
#MTDC70: Final Chapter Pt. 1“Life is the most precious gift our Almighty has ever given to us. We should treasure every single minute of our lives for our time only happens once. We should cherish whatever life has to offer us. Not all people can be given a second chance…”A faint smile crept on my lips as I heard the man spreading gospels on the sidewalk near me. May hawak siyang microphone habang nasa tabi niya ang isang soundbox na siyang nagbibigay linaw at lakas sa bawat salitang binibigkas niya.Though people doesn’t seem to care to whatever he’s been talking about, patuloy pa rin siya sa pagsasalita at minsan ay ngumingiti sa mga taong napapatingin sa gawi niya. Hindi siya narito para manglimos. He’s here, purely for the intention to awaken the minds of people who somehow forget His words and promises to the mankind. He’s here to help people enlighten their minds.Hindi ko alam kung ano ang relihiyon niya. Hindi ko alam kung anong klaseng paniniwala ang mayroon sila. Hindi ko
MTDC69: End Pt.2“Charitee!” Papa cried in horror. “Anong ginagawa mo?! Bitawan mo ‘yan!” he continued, but she just completely ignored him.“Kita mo na kung gaano ka kamahal ng tatay mo? Takot siyang masaktan kita, Symphony! Takot na takot,” she uttered, almost whispering, before she averted her glares behind me. “Pero sa akin! Sige nga, Congressman, sa akin ba, takot ka rin bang masaktan ako? Ha?!” Kumislap ang nagngangalit niyang mga mata marahil dahil sa mga luha na kanina niya pang pinipigilan.“O-Oo naman, Charitee… anak kita kaya--”“Sinungaling! Napaka sinungaling mo, Congressman! ‘Wag na ‘wag mong sabihing takot kang masaktan ako dahil simula pa lang nung una, sinasaktan mo na ako! Kami ng nanay ko! Iniwan mo nga kami, ‘di ba? Iniwan mo siya sa ere para lang sa sarili mong kapakanan! Kasi ano? Kasi pera at kapangyarihan lang ang mahalaga sa ‘yo! Dahil walang maibigay sa iyo si Mama, kaya mo siya pinagpalit sa babaeng kayang ibigay ang lahat ng gusto mo! Tapos ngayon, sasabihi
MTDC69: End Pt.1Growing up, I wished to have someone to lean on. Iyong taong palagi kong makakasama, na mapagsasabihan ko ng mga sekreto ko, makakaramay sa panahon na pakiramdam ko, palagi na lang ang mga pagkakamali ko ang napapansin ng mga magulang ko. I wanted to have a sister whom I can treat as my best friend, a human diary, a cheerleader, and a support system.That was my childhood dream. Pero dahil sa kondisyon ni Mama, hindi iyon nangyari. I gave up wishing for the impossible. I gave up my dream of having a sibling. I learned to be content with being alone.But now… here’s Charitee claiming that she’s my father’s daughter. Ang babaeng puno ng pagkamuhi sa akin. Ang babaeng ako ang sinisisi sa lahat ng malas na nangyari sa buhay niya. “P-Paano ko n-naman paniniwalaan ‘yang s-sinasabi mo?” I stuttered. My mind is telling me that maybe I heard it wrong. But I know it wasn’t. She said it clearly… but should I believe her?Na anak siya ni Papa? Na may iniwang pamilya si Papa? Per
#MTDC68: Truth Pt.2“C-Charitee, a…anong gagawin… mo?” I almost choked. Pakiramdam ko ay lalabas na ang puso ko dahil sa sobrang bilis ng pagtahip nito.Nilalaro niya sa kaniyang kamay ang kutsilyo na hawak habang matalim ang titig sa akin. Hindi ko na napigilan ang pagbuhos ng mga luha ko dahil sa labis na takot sa maaari niyang gawin sa ‘kin.“Charitee… p-please… ibalik mo na sa ‘kin si M-Melody. Gusto ko lang n-naman makuha ang a-anak ko… please…” Kahit anong pagpapakatatag ang gawin ko, unti-unti na akong natatalo sa takot na nararamdaman ko ngayon.“Natatakot ka?” She laughed. Her laugh made me shiver even more. It made me want to run away. Gusto ko nang umalis dito. Gusto kong magtago.“Hmm… sino kayang uunahin ko sa inyong mag-ina?” Hinaplos niya ang matalim na parte ng kutsilyo. Agad niya namang inalis ang daliri mula roon. “Oops!”Napalunok ako nang makitang dumaloy ang dugo mula sa daliri niya. I gulped hard as I watch her blood streaming down her hand. Halos bumaliktad ang
#MTDC68: Truth Pt.1Ang pag-asa na makita si Melody ang siyang nagbigay sa akin ng lakas ng loob na pumunta sa address na nakalagay sa mensaheng natanggap ko. Ni hindi ko na inisip kung gaano ka delikado itong ginagawa ko.All I want right now is to see my daughter safe and unscathed. Hindi bale nang mapahamak ako, huwag lang siya.“Miss, sigurado ho ba kayong dito kayo bababa?” nagdadalawang isip na tanong sa akin ng taxi driver. Isang beses niya pang nilingon ang lumang apartment sa labas. Ganoon din ang ginawa ko.Sa unang tingin pa lang ay mararamdaman na agad na parang may kakaiba sa lugar na ito. I immediately felt the danger just by scanning the area. The place is dark and creepy.“Opo, Manong. Dito na po iyon. Kikitain ko lang ang kaibigan ko. Dito po kasi siya nakatira.” It was somehow amazing that I didn’t sounded like I’m lying. Kahit ang kaba na kanina ko pang pilit na isinasantabi ay hindi rin halata sa boses ko.Tumahimik na lamang si Manong kaya bumaba na ako. Inabot pa
#MTDC67: Panic Pt.2“And what made you think that Charitee’s involved here?” Nagtaas ng kilay si Tita Dina sa akin. Hindi pa rin na aalis ang matatalim niyang tingin sa akin.“Siya lang po ang alam kong may malaking galit sa ‘kin--”“And you are accusing her just because of that?” putol niya sa sinasabi ko.Umawang ang bibig ko. Hindi ko na nagawa na ipagpatuloy ang dapat na sasabihin ko pa.“Ma!”Galit na bumaling si Tita Dina kay Wesley. “What?! I know Charitee from the very beginning, Wesley! Bata pa lang kayo, kilalang-kilala ko na siya! At hindi ko makitaan ng masamang ugali si Charitee simula pa noon. Kaya hindi ko maintindihan kung bakit sa halos lahat na lang ng problema na mayroon ang asawa mo ay palaging si Charitee ang sinisisi niya! ”Nang ibinalik niya ang tingin sa akin ay mas lalo ko pang nakitaan ng galit ang mga mata niya.“Yes! Charitee should be mad at you! She could have married my son if it wasn’t because of you! Pero sa maraming panahon na palagi ko siyang nakaka
#MTDC67: Panic Pt.1 Simula nang nagka-isip ako, hindi ko na mabilang kung ilang beses ko nang naitanong sa Kaniya kung bakit ganito ang buhay na ibinigay Niya sa akin. Oo, lumaki ako sa isang marangyang buhay na kinaiinggitan ng nakararami. Akala nila dahil ipinanganak akong mayaman, perpekto na. Akala nila, dahil madali kong nakukuha ang mga materyal na bagay ay masaya na ako. Pero hindi. People might see me happy and contented with my life, but little did they know, behind those smiles plastered on my lips, hides a lonely life only few people have ever known I am living with. Iilan lang ang nakakaalam kung anong klase ng paghihirap ang mga pinagdaanan ko simula pa noon. Iilan lang ang nakakaalam kung gaano ko ka gustong makawala sa hawla ng kalungkutan. Unlike other people, what I want is to simply live a happy life. To live a simple life with my family. Ni hindi ko hinangad ang mga materyal na bagay. Ang hinihiling ko lang ay kapayapaan. But my fate is so cruel. It just gave m
#MTDC66: Missing Pt.2Aligaga ako hanggang sa makauwi na si Papa.Dahil sa sinabi niya kanina ay hindi na mawala ang kaba sa dibdib ko.I find Charitee’s wrath as a real threat. I know I should not underestimate what she can do especially now that she’s probably desperate.Bakit naman siya bigla na lang mawawala? Saka saan naman siya pupunta? Wala naman siyang pamilya na pwedeng puntahan.Well, maybe she’s with Wesley’s mother? Pero ano naman ang gagawin niya doon?May problema pang kinakaharap ang pamilya ni Wesley dahil kay Red. For sure Tita Dina doesn’t have time to comfort her. Right?I was preoccupied the whole day. Kung hindi pa ako tinawag ni Jenda para sa tanghalian ay hindi ko mamamalayan na pasado alas dose na pala.Pagkatapos kong kumain ay bumalik din agad ako sa kwarto ko.I couldn’t help but think of the possibility. Series of what ifs kept running on my mind.What is she’s now plotting her revenge?What if she is just waiting for the perfect time?A knock on my door br