Jayde's Pov:
Gulat na sinalubong kami ni Manang Isabella nang makapasok kami sa bahay. Mukhang hindi niya yata inaasahan na makakauwi kami ng ganito kaaga."Oh, bakit ang aga niyo naman yatang umuwi?" Tanong niya.Even I was shocked when Owen dragged me home. He said that he already gave his donation and there is no reason for us to stay there."Something unexpected happened Manang." Sagot ko.Napakamot ako sa ulo ko nang titigan niya ako nang nakataas ang kilay. I looked away from her. Ganyan ang mukha ni Manang kapag umuuwi ako ng bahay ng may kalmot sa mukha, gulo-gulo ang buhok, at kapag madumi ang uniform ko o gusto ito."Oh siya, sige na at magpalit na kayo ng mga damit niyo. Lalo ka na," itinulak niya ang noo ko, "Maglinis ka na. Ang dugyot mo na naman."Owen took my hand and gently pulled me to our room. I bit my lower lip to suppress my smile. Sobrang natutuwa talaga ako kayJayde’s Pov "Babe?" "Kitchen!" Sigaw ko. Mas nauna ako nagising kay Owen ngayon. Siguro ay nakasanayan ko na lang talaga ang paggising ng alas kwatro ng umaga para pumasok sa trabaho. Maya-maya lang ay nakaramdam na ako ng mga braso na yumakap sa akin mula sa likod. "Today's the day?" He asked. I nodded. Today is the day that I will be going back to work. Ito na ang pagtatapos ng isang linggo na bakasyon ko na naging dalawang linggo dahil sa kaartehan ko sa Boracay. O dahil naman sa kalandian ni Owen.
Jayde's Pov:“Masaya ba sa Boracay? I’ve been there once pero matagal na iyon. I think I was still in high school back then noong nagbakasyon kami roon.” Kate sighed.Napailing ako. “Bata ka pa talaga nun. Gurang ka na ngayon, hindi na iyon ang Boracay na kilala mo.”Sinamaan niya ako ng tingin. “Hindi na rin ikaw ang Matilda na kilala ko.”“Stop calling me that!”“Shut up! Tatawagin kia sa kahit anong gusto ko.”Inirapan ko siya. Nilingon ko si Owen na ngayon ay kagat ang labi niya at nagpipigil n
Jayde’s Pov: “Ang bagal!” Sigaw ko kay Owen mula sa living room na siyang nasa kwarto pa. May usapan kami ngayon na lalakarin naming ang groceries pero hindi naman siya nagising ng maaga. Okay lang sana kung may sasakyan kami pero wala. Nasa talyer ang mga sasakyan at nagpapa-change oil at kung ano-anong kaartehan niya. Napakamot ako sa ulo ko. Magcocommute kami ngayon dahil wala kaming choice. Hindi ko alam kung sanay ba siya o marunong siyang magcommute kasi ako? Hindi, malamang. Nakasakay na ako ng tricycle, train, at pedicab but I have never tried jeep. Mainit kasi doon at hindi rin naman ako pinapayagan nila mommy na magcommute nung bata pa ako dahil may sasakyan naman kami. “Let’s go.” Nilingon ko si Owen na nasa gilid ko na pala at hindi ko napansing nakababa na. Inirapan ko siya bago pumunta ng kusina. “Manang, aalis na po kami. Kayo na po muna ang bahala sa bahay.” Paalam ko sa kanya
Jayde’s Pov:Sinalubong kami ni Manang Isabella sa pintuan ng mansion ni Owen. Nilingon ko si Owen at napangiwi dahil tagaktak ang pawis niya.“Jusko! Sinabi na kasing kaya na ni Judy ang mga groceries pero heto pa rin kayo at lumakad!”Napangiwi ako nang salubungin niya kami ng sermon. Tinignan ko si Owen na ngayon ay may katawagan na sa telepono. Ganun? Ako lang ang sesermunan ni Manang?“Hindi niyo naman kasi gawain ang ganitong mga bagay pero—”Napakamot ako sa ulo ko. “Manang, I’m used to doing groceries naman kasi nga diba? Kapag mag-isa ako sa condo dati?”
Owen’s Pov:Fuck! Bakit sila nandito?Tinignan ko si Sean na mukhang napilitan na pumunta rito. Mukha pa siyang inaantok dahil panay ang hikab niya. Nang makita niya akong nakatingin sa kanya ay dumiretso siya ng tayo at tinaasan ako ng kilay. Ganoon din ang ginawa ko sa kanya ngunit nagkibit-balikat lang siya.“Bravo! That’s my son!”Lumapit sa akin si Mommy at niyakap ako. Dahil sa pagkagulat na naramdaman ko ay hindi ko siya nayakap pabalik. Bagkus ay tulala ako dahil sa mga naiisip. Sobrang wring timing ng pagdating nila. Base pa lang sa reaksyon ni Mommy ay alam kong nasaksihan nila ang nangyari.&l
Jayde’s Pov:Lord, when will I ever get peace? Like, kahit ngayong araw lang pwede bang pakitanggalan ng bibig yung mga nanay namin?"Because it is okay to defend herself! And besides, that girl is a bitch!"Napakagat ako sa labi ko. Nagbabalik na naman ang usapan nila tungkol sa nangyari noong nakaraang linggo sa charity ball. Dinumog si Owen ng media at nabalita ang escandalo na nangyari sa event na iyon. It's not even a scandal! Ang mga nakakita lang naman dapat ang makakaalam noon. Nasa loob kami ng rest room at wala kaming naabala na tao. Infact, we left in peace. Keeping the scene to ourselves. Kaya lang naman lumabas ang nangyari ay nagpa-victim ang babae na nakaaway ko sa banyo. It isn't even a big deal, pinalala niya lang lahat. Ruining my name, of course."She didn't need to fight back—""Oh, she needs to! Agrabyado si Jayde at kailangan niyang lumaban para sa sarili niya. We all must need
Jayde's Pov:"Jayde!" Tumayo ako mula sa kinauupuan ko at umalis na sa harapan nila. Baka kapag tumagal ay sobra ko na silang mabastos at baka ipapatay na nila ako pag ganun."Jayde!" Hinawi ko ang kamay ni Owen na siyang humablot sa braso ko.Sinamaan ko siya ng tingin. “What? Please say something nice. Because the amount of irritation that I’m feeling right now is overflowing to the point that I might smike you if I lose control of it.”Seryoso ang tingin niya sa akin. Kumulot ang mga daliri ko sa paa at kinakabahan ako. What did I do now?“Really? You’re pissed?” He laughed with no h
Owen’s Pov:Binaba ko ang ballpen at pagod na sumandal sa upuan ko rito sa aking opisina. I looked at my wrist watch to check the clock. It's only 10 o'clock in the morning, yet I feel like I've been sitting in this chair for hours.I checked my phone for any important messages, particularly Jayde's messages. I've been thinking about her all day. Kaninang umaga ay hindi ko siya naabutan sa bahay pagkagising ko. Maaga siyang umalis at sa tingin ko ay sinadya niya iyon.Hindi ko malaman kung may nagawa ba akong mali. Sa pagkakatanda ko naman ay maayos na nagtapos ang usapan namin kagabi. Napakunot ang noo ko. Maayos na ba iyon? Nakatulog siya kakaiyak sa nangyari sa bahay kagabi. Hindi na kami nagkausap pagkatapos nun.
Jayde's POV:His brows are furrowed, his eyes are looking at me like I said something simple. He looked at me unbelievably, which I understood, because who the hell decided to have an annulment without talking about their problems?"What?" I bit my lip and looked away. I couldn't stand looking at either of them when I knew they had done me wrong. They betrayed me and even had the guts to fucking face me with all confidence every single day.“I want an annulment.” Period. I’m not taking that back anymore. My decision is final.I looked up and I stared back at him. His eyes are screaming with fear, anger, and confusion. This is making me feel sick. Siya naman ang may pinakamalubhang ginawa sa lahat ng tao nandito sa paligid ko, pero siya naman ang may pinakamalubhang ginawa sa lahat ng tao nandito sa paligid ko.“Please baby, let’s talk about this.”Umatras ako at umiling. “Talk? Really? Did you think of talking to me before making me look like a fool to everyone else? Did you even thi
Jayde’s Pov:Hindi ako pinapansin ni ate matapos kong hindi maka attend ng pamamanhikan nila. Alam kong nagtatampo siya sa akin dahil hindi ako nakapunta pero hindi ko naman kasalanan iyon. She's important to me, alam niya 'yun. Pero alam din niya kung gaano ka-importante ang trabaho ko sa akin. This job is my number one savior when things get out of hand.Kinatok ko ang kwarto niya pero walang sumasagot. Napakamot ako sa ulo ko. Kinagat ko ang labi ko at nag-iwas ng tingin sa pintuan para pigilan ang pag-iyak. Hindi ko yata kakayanin pa kapag hindi na niya ako pinansin ngayon."A-ate…" My voice broke.Sobrang nasasaktan ako sa inaasal niya ngayon kaya ako na lang ang magbababa ng pride para sa kanya dahil alam kong ako naman ang mali. She already imagined what will happen that night pero hindi ako sumipot. Nabigo siya ng dahil sa akin. Manag said that she waited for me and that was so painful to know. Sana pala iniwan ko na lang ang trabaho ko. Kung iniwan ko ang ospital ay sana hind
Jayde’s Pov:Kakalabas ko pa lang ng banyo nang may kumatok sa pintuan ko. Nagtungo ako doon at binuksan ang pinto. I was not even surprised to see my ate when I opened the door. My mom and dad would not even dare to knock on my door, si manang at ate lang ang may lakas ng loob at pinahihintulutan ko na kumatok sa akin dito.I raised my brow at her. "What are you doing here?"Nakaharang ako sa pintuan kaya hindi siya makapasok. Hindi ko rin naman siya papapasukin. Hinihintay ko lang ang sagot niya sa tanong ko. "Jayde, let me explain." Hinawakan niya ang braso ko pero agad ko iyon tinaboy dahil wala akong gana makipag-away sa kanya. Sa totoo lang ay wala naman talaga akong pakialam dito. Dapat nga hindi ko ito prinoproblema dahil hindi naman ako ang ikakasal. But I'm so fucking disappointed right now with what she have done. Wala siyang pinagkaiba kay mommy at daddy."Explain what?"Pinagsalikop niya ang mga palad niya at tinignan ako ng may namumuong luha sa mata niya."Jayde, maha
Jayde’s Pov:“You’re getting engaged?” gulat ba tanong ko kay ate. Sa pagkakaalam ko ay wala naman siyang boyfriend? Bakit engaged agad? May hindi ba siya sinasabi sa akin?Tinignan niya ako at para pa siyang nagdadalawang-isip na sabihin sa akin ang mga nangyayari sa kanya. Tinaasan ko siya ng kilay. Nakaupo ako ngayon sa kama at nakahalukipkip habang hinihintay ang sasabihin niya. “Mom and Dad…”I snorted. “Wow… Pati ba naman pagpapakasal mo at future mo ay plinano na rin nila?”Umiling si ate. Hindi ko maintindihan kung bakit siya nakangiti ngayon. Wala namang nakakatawa o nakakatuwa sa mga nangyayari. Hindi na nga ako makapaghintay na makaalis sa bahay na ito. Yayain ko na rin kaya si Tyrel na magpakasal para makaalis na ako dito?“No, Jaydie… Ginusto ko ito…”Nakakunot ang noo ko. “Ha? Hindi kita maintindihan. Naong ginusto mo? Wala ka ngang boyfriend tapos magpapakasal ka? Ate kinekengkoy mo na naman ba ako? Wala ako sa mood ngayon, kakagaling ko lang ng trabaho. Kotang-kota na
Jayde’s Pov:Skye? Adelyn Skye? What the hell? Ano ang kinalaman ng kapatid ko rito? Happily married? Tanga, ako ang asawa. Alam kong magkamukha kami ni ate, pero hindi kami ganun magkamukha para mapagkamalan na isa.“Adelyn Skye is not my wife.”Halatang natigilan ang babae sa naging sagot ni Owen. Napatulala siya. Ilang segundo lang ang nakalipas ay bumalik siya sa huwisyo. Masama na ang tingin niya kay Owen. Kita ko rin ang pamumutla ng kamao niya sa sobrang higpit ng pagkakahawak niya sa bag niya.“What the hell? Are you joking?”Nanlilisik ang mata niya. Nagagalit siya dahil hindi si Ate Skye ang napangasawa ni Owen.Nag-iwas ako ng tingin. Ano ang koneksyon ni Ate kay Owen? Kaya ba siya nasa libing ni ate? Napasinghsp ako. Is she his girlfriend? Siya ba ang tinutukoy ng mga kaibigan ni Owen? But how? May fiance si ate. At ang alam ko ay kaya siya nandun dahil malapit na kaibigan ni daddy ang pamilya nila. “You were engaged, Owen. What the hell happened. Who the hell is your wif
Jayde’s Pov:Kabadong-kabado ako habang naglalakad sa lobby ng RVMC. Today is Monday, at ngayon ang araw kung kailan ko pupuntahan ang chief ng RVMC.Excited ako na kinakabahan. I heard that he is a genius. Sa murang edad niya ay nakagawa siya ng pangalan para sa sarili niya. He’s not only smart, he’s also good looking.Nag-ring ang phone ko. Tinignan ko ito’t nakitang si Owen ang tumatawag.“Hello?” I answered the call.“Hey, are you there already?”“Yup,” lumingon ako sa paligid para maghanap ng mapagtatanungan. Hindi ko alam kung nasaan ang opisina ng Chief. Napakaraming tao ngayon dito sa lobby. Hindi ko alam kung ano ang mayroon. Huwag ko na siguro alamin? Wala naman ako rito para doon. Ang chismosa ko talaga, Tang ina.“Babe, I have to go. I’ll see you later.” Paalam ko sa kanya."Okay, bye. Call me if you need me."Binaba ko na ang telepono. “Hi, can I ask where’s Chief Ide Recio’s office?” tanong ko sa mukhang nurse na dumaan sa harapan ko.Hinarap ako nito at tinignan ako mul
Jayde’s Pov:Ang bobo ko! Ang bobo bobo ko! Bakit ko tinalikuran ang trabaho ko? It is so wrong to make decisions based on your emotions. Mali ang magdesisyon kung punong-puno ng kung ano mang emosyon ang sistema mo.Paano ako maghahanap ng trabaho ngayon? Paano ko matatapos ang residency ko? Hindi ko alam kung ano bang klase ng demonyo ang bumulong sa akin dahil nakuha niya akong pasukuin sa lintek na trabaho ko.I feel like I betrayed every single person who is counting on me. Lalo na yung mga pasyente ko na sobra sobra ang tiwala na binigay sa akin.Lahat ng tao na nakasalubong ko ay napapatingin sa akin dahil wala akong pang-itaas na damit. Galit na galit si Owen sa ginawa kong paglabas nang walang pang-itaas na damit. He demanded me to come back inside his mother’s office pero hindi ko ginawa. Hindi na ulit ako papasok doon kahit kailan. Hinabol niya ako pero unlike him ay kabisado ko na halos lahat ng sulok ng hospital na ito kaya madali ko siyang natakasan.Umuwi ako sa bahay a
Owen’s Pov:“Sir, naghihintay na po sila.”Tumango ako sa sekretarya ko at sinenyasan siyang lumabas na para makatawag ako. Hindi ako mapakali sa kinatatayuan ko habang nagriring ang telepono. Malapit na akong mainis dahil napakatagal nitong sumagot.Hindi naman nagtagal ay sumagot na rin siya. “Gago ka Kuya! Bakit ka ba natawag? Nasa emergency room ako! Bumaba ka nalang dito, naknampucha!”What? Nababaliw na ba itong si Sean? “What do you mean? I’m in the office.” Matagal siyang natahimik sa kabilang linya.Tinignan ko ang relos ko. Malamang ay naghihintay na sila sa akin doon. “Ha? Akala ko ba ay nandito ka? Pinatawag mo pa nga si Jayde sa waiting area.”Napakunot ang noo ko. “Anong ibig mong sabihin Sean Kyle?” Nagtiim ang bagang ko. Sinong nandoon?Kung pupunta man ako ng ospital ay hindi ako maghihintay sa waiting area. At mas lalong hindi ko ipapatawag doon si Jayde, didiresto ako sa opisina ni mommy at magkukunwaring si mommy pag ipinatawag siya.“Sean?” Ini na taong ko dahil
Owen's Pov:Gusto kong sipain yung buong elevator dahil sa sobrang bagal nitong bumaba. Kanina pa umalis si Jayde na sana ay sinundan ko na agad dahil ngayon ay hindi ko na alam kung paano siya hagilapin. Saan naman kaya sya mapupunta eh hindi naman niya alam ang lugar na ito? At sa dinami-dami ng lugar sa buong Pilipinas na pwedeng pagtambayan ng ex niya, dito pa!Mabilis akong lumabas ng elevator noong bumukas ito. Luminga agad ako sa loob ng lobby para hanapin si Jayde. Lahat ng sofa at pati likod ng mga halaman at poste ay tinignan ko bago ako lumabas sa parking lot. Nakita ko ang kotse ko at kung titingnan ko iyon ng mabuti ay wala talagang tao doon. Pero naisipan kong lumapit dahil may nakita akong parang anino ng isang paa sa may gilid ng gulong. Dahan-dahan akong sumilip para tingnan kung sino ang nasa likod ng kotse ko at hindi nga ako nagkamali na nandun si Jayde. May hawak hawak siyang isang bote ng Alfonso sa kamay niya habang tahimik na lumuluha at nakatulala sa kawalan