Jayde's Pov:
“Sandali lang naman, tang ina!” Sigaw ko kay Owen nang mauna itong maglakad sa akin papunta sa bodyguard niya na nakaabang na sa kanya.Napahinto ako sa paglalakad ko at napaigik nang maramdaman ko na naman ang hapdi sa aking gitna.Tang ina naman talaga…Hindi ako tinantanan nitong lalaking ito doon sa Aklan. Kahit saan kami pumunta ay gumagawa ng milagro. Ang isang linggo na tuloy namin doon ay naging dalawang linggo dahil sa kalandian niya. Hindi ako pumayag na umuwi na lang basta nang hindi ko nae-enjoy ang Boracay. Minsan na nga lang ako magbakasyon tapos puro sex pa ang aatupagin ko kung makukuha ko naman iyon araw-araw basta lumandi lang ako?Napalingon ako sa may gilid ko nang maramdaman kong may humawak sa aking braso. Inirapan ko si Owen nang makita ko siyang nakangisi sa akin.“Tang ina mo.”Tumango-tango siya, “Opo, tang ina ko po.”Natawa na lang ako dahil sa kalokohanJayde's Pov:"Please don't be late."Inirapan niya si Owen na ngayon ay pinapaalalahanan siya tungkol sa charity ball na dadaluhan namin mamaya."Oo, alam ko."Umiling si Owen at bumuntong-hininga. "May tatlong hair and make-up artists na pupunta dito ngayon at asikasuhin ka. Nasabihan ko na sila sa kung ano ang gusto mo—""What the actual fuck?" Gulat na tanong ko kay Owen.Tumango siya, "I know that it is a little bit extra—""Tatlong make-up artist? Nasisiraan ka na ba ng ulo Owen? Kaya ko namang ayusan ang satili ko—"Naputol ang sasabihin ko ng tatlong mahihinang katok. Mabilis na pinagbuksan ni Owen ang kumatok at pumasok sa kwarto namin ang tatlong magagandang babae."Get out." Sabi ng may kulay asul na buhok kay Owen."Angie, how are you?" Sumama ang tingin ko kay Owen nang batiin niya ang babaeng nagngangalang Angie ng may
Jayde's Pov:I told myself. What's mine is mine. And the man right next to me? Is mine.I swear, kung wala lang talaga ako sa isang formal event, baka kanina pa ako nanabunot. Pag binantaan kita na dudukutin ko ang mga mata mo dahil sa mga malalagkit na tingin mo sa asawa ko, i-expect mong seryoso ako dahil marunong akong magtanggal ng mata mula sa isang tao.Why am I even here in the first place? I should be in the hospital, saving people's lives. Hindi dito…Kanina pa rin ako palinga-linga sa paligid para tignan kung nandito ba ang mga magulang ko, ang mga magulang ni Owen, at ang mga kaibigan ko.Kami lang yata yung mga doktor na walang choice kung hindi ang umabsent sa ospital dahil sobrang daming ibang personal na bagay na inaasikaso sa labas nito.Katulad na lang ngayon na hindi ako makapasok sa ospital dahil no choice na naman ako.Kailangan kong sumama kay Owen da
Jayde's Pov: Gulat na sinalubong kami ni Manang Isabella nang makapasok kami sa bahay. Mukhang hindi niya yata inaasahan na makakauwi kami ng ganito kaaga. "Oh, bakit ang aga niyo naman yatang umuwi?" Tanong niya.Even I was shocked when Owen dragged me home. He said that he already gave his donation and there is no reason for us to stay there."Something unexpected happened Manang." Sagot ko.Napakamot ako sa ulo ko nang titigan niya ako nang nakataas ang kilay. I looked away from her. Ganyan ang mukha ni Manang kapag umuuwi ako ng bahay ng may kalmot sa mukha, gulo-gulo ang buhok, at kapag madumi ang uniform ko o gusto ito."Oh siya, sige na at magpalit na kayo ng mga damit niyo. Lalo ka na," itinulak niya ang noo ko, "Maglinis ka na. Ang dugyot mo na naman."Owen took my hand and gently pulled me to our room. I bit my lower lip to suppress my smile. Sobrang natutuwa talaga ako kay
Jayde’s Pov "Babe?" "Kitchen!" Sigaw ko. Mas nauna ako nagising kay Owen ngayon. Siguro ay nakasanayan ko na lang talaga ang paggising ng alas kwatro ng umaga para pumasok sa trabaho. Maya-maya lang ay nakaramdam na ako ng mga braso na yumakap sa akin mula sa likod. "Today's the day?" He asked. I nodded. Today is the day that I will be going back to work. Ito na ang pagtatapos ng isang linggo na bakasyon ko na naging dalawang linggo dahil sa kaartehan ko sa Boracay. O dahil naman sa kalandian ni Owen.
Jayde's Pov:“Masaya ba sa Boracay? I’ve been there once pero matagal na iyon. I think I was still in high school back then noong nagbakasyon kami roon.” Kate sighed.Napailing ako. “Bata ka pa talaga nun. Gurang ka na ngayon, hindi na iyon ang Boracay na kilala mo.”Sinamaan niya ako ng tingin. “Hindi na rin ikaw ang Matilda na kilala ko.”“Stop calling me that!”“Shut up! Tatawagin kia sa kahit anong gusto ko.”Inirapan ko siya. Nilingon ko si Owen na ngayon ay kagat ang labi niya at nagpipigil n
Jayde’s Pov: “Ang bagal!” Sigaw ko kay Owen mula sa living room na siyang nasa kwarto pa. May usapan kami ngayon na lalakarin naming ang groceries pero hindi naman siya nagising ng maaga. Okay lang sana kung may sasakyan kami pero wala. Nasa talyer ang mga sasakyan at nagpapa-change oil at kung ano-anong kaartehan niya. Napakamot ako sa ulo ko. Magcocommute kami ngayon dahil wala kaming choice. Hindi ko alam kung sanay ba siya o marunong siyang magcommute kasi ako? Hindi, malamang. Nakasakay na ako ng tricycle, train, at pedicab but I have never tried jeep. Mainit kasi doon at hindi rin naman ako pinapayagan nila mommy na magcommute nung bata pa ako dahil may sasakyan naman kami. “Let’s go.” Nilingon ko si Owen na nasa gilid ko na pala at hindi ko napansing nakababa na. Inirapan ko siya bago pumunta ng kusina. “Manang, aalis na po kami. Kayo na po muna ang bahala sa bahay.” Paalam ko sa kanya
Jayde’s Pov:Sinalubong kami ni Manang Isabella sa pintuan ng mansion ni Owen. Nilingon ko si Owen at napangiwi dahil tagaktak ang pawis niya.“Jusko! Sinabi na kasing kaya na ni Judy ang mga groceries pero heto pa rin kayo at lumakad!”Napangiwi ako nang salubungin niya kami ng sermon. Tinignan ko si Owen na ngayon ay may katawagan na sa telepono. Ganun? Ako lang ang sesermunan ni Manang?“Hindi niyo naman kasi gawain ang ganitong mga bagay pero—”Napakamot ako sa ulo ko. “Manang, I’m used to doing groceries naman kasi nga diba? Kapag mag-isa ako sa condo dati?”
Owen’s Pov:Fuck! Bakit sila nandito?Tinignan ko si Sean na mukhang napilitan na pumunta rito. Mukha pa siyang inaantok dahil panay ang hikab niya. Nang makita niya akong nakatingin sa kanya ay dumiretso siya ng tayo at tinaasan ako ng kilay. Ganoon din ang ginawa ko sa kanya ngunit nagkibit-balikat lang siya.“Bravo! That’s my son!”Lumapit sa akin si Mommy at niyakap ako. Dahil sa pagkagulat na naramdaman ko ay hindi ko siya nayakap pabalik. Bagkus ay tulala ako dahil sa mga naiisip. Sobrang wring timing ng pagdating nila. Base pa lang sa reaksyon ni Mommy ay alam kong nasaksihan nila ang nangyari.&l