Warning: This chapter contains religious ceremonies, specifically a catholic wedding ceremony. If you are not comfortable enough to read that kind of event because you have other beliefs, please skip the wedding part. Thank You!
Jayde’s Pov:
I have never been this sad in my life. Gusto kong umiyak, gusto kong tumakbo. Jusko, gusto ko pa ngang buhayin si ate para siya na ang pumalit sa akin dito.
"Darling, wag kang sumimangot. Ang ganda ganda mo at ang ganda ng makeup mo, hindi ka dapat sumimangot. Atsaka, it's your special day, you are supposed to be happy. So lose the frown okay?"
Mas lalo akong sumimangot, "How can I be happy when all I can think about is I am being married to a man that I do not love.
"What have I got into?" Bulong na tanong ko sa kanya.Hindi niya ako sinagot, nakatitig lang siya sa akin habang may kaunting kunot ang noo.“Now that Owen and Jayde have given themselves to each other by the promises they have exchanged, I now pronounce them husband and wife! In the name of the Father, and of the Son, and of the Holy Spirit, Amen.”Nakita ko ang bahagyang pag-angat ng sulok ng labi ni Owen kaya inirapan ko siya. Alam na alam ko na ang susunod na mangyayari…“You may now kiss the bride.”He cupped my jaw with both of his hands and kissed me f
Jayde's Pov:Marriage is hard. Lalo na kapag hindi mo naman talaga pinaghandaan ito. At mas lalo na kung hindi mo naman talaga kilala ang asawa mo.Minsan ay nakakapagtaka lang kung bakit hindi ko pa naiisipan na lumayas dito sa pamamahay na ito."Wala kang caldero?" Hindi makapaniwala na tanong ko kay Owen habang nakapamewang ako na nakatayo sa dulo ng kama namin."Wala. But I know that there's a rice cooker that's never been touched before."Napakamot ako sa ulo ko, "Nakita ko na 'yun! Pucha, sira na yung rice cooker na iyon! Sa susunod na bibili ka ng gamit, siguraduhin mong gagamitin mo. Hindi yung binubulok mo lang dito sa bahay mo hangga
Jayde’s PovNagulat ako dahil pagbukas ko ng pintuan ng bahay ni Owen ay patay ang mga ilaw. Mukhang wala pa yata siya at nasa trabaho pa dahil kahit ang second floor ng bahay ay walang ilaw.Dalawang araw akong hindi umuwi dahil kailangan kong bumawi sa ospital. Mabuti na lang talaga ay hindi pa ako kinamumuhian ng mga boss ko dahil sa pagpapakasal ko kay Owen kaya naman sila na mismo ang kumukuha sa akin kapag may malaking surgery sa ortho at neuro.Nagkibit-balikat na lang ako at ako na ang nagbukas ng ilaw. Dumiretso ako sa kusina para uminom ng tubig.Tinignan ko ang orasan at nakitang alas-tres na pala ng umaga. Napakunot ang noo ko dahil wala pa si Owen ng ganitong oras. Ano pa ba ang ginagawa niya sa
Jayde’s Pov: “Hindi ako nagagalit, ang akin lang naman kasi ay bakit ka nangingialam ng gamit na hindi naman iyo,” I glared at Owen who is just staring at me like what I was saying was not worth his time. He shook his head and sighed, “Your clothes are everywhere, Ang sapatos mo ay iniiwan mo lang sa baba, you don’t even put it on the shoe rack. Then it's like you're always buying clothes because- look at your laundry, I think it's even higher than Mt. Everest!” I scoffed, “As if I have time to wash my clothes!” “Then make time.” “I’m a doctor.” Tinaasan niya ako ng kilay, “Don’t use that excuse on
Jayde’s Pov“Are you sure you wanna go home? Pwede ka pa naman tumira muna sa bahay kung gusto mo. You’re always welcome naman doon.”Umiling ako kay Kate, “No. Kaya ko na ‘to,” I smiled at her. Lumapit ako sa kanya at bumeso bago bumaba ng sasakyan niya. Bumusina siya sa akin ng dalawang beses bago umalis.I sighed. Nilingon ko ang bahay ni Owen. Mukhang makikita ko na naman siya dahil nandyan ang sasakyan niya.Naglakad na ako papunta sa front door habang hinahanap ang susi sa bag ko. Pumasok ako sa bahay at dumiretso sa living room.Tanginang buhay toh…Nagpakawala ako ng malalim na hininga at minasahe ang sentido ko.“Where the hell have you been?” Nag-angat ako ng tingin kay Owen. Bago sagutin ang tanong niya ay lumingon muna ako sa babaeng kausap niya, “Who’s this?” I asked.Tinaasan ako ni Owen ng kilay, “I asked you first. Where have you been?”I smirked, “It’s not you fucking business to deal with,” I answered. Ngumisi ako nang
Jayde’s Pov:Agad na bumukas ang gate ng bahay ni Owen nang makita ang sasakyan ko. Nginitian ko si Kuya Germs na siyang guard ng bahay namin at pinasalamatan siya sa pagbubukas sa akin ng pinto.Tinignan ko ang relo ko at nakita kong alas sais na pala ng umaga nang makauwi ako. Malapit lang ang bahay na ito sa ospital kaya kung uuwi man ako ay hindi ako aabutin ng dalawampung minuto bago makauwi. Sadyang napapahaba lang ang mga gawain ko sa ospital kaya inuumaga na ako ng uwi.Nakita ko si manang Lara na nagdidilig na ng mga halaman at si Kuya Robert na naglilinis ng sasakyan na gagamitin ni Owen para sa pagpasok niya mamaya."Good morning, Ma'am!" Bati sa akin ni Yaya Jen na naglilinis ng living room
Jayde's Pov:"Pota…"Tumigil muna ako sa paglalakad at umupo muna sa hospital bed na nakita ko.I also secretly cursed Owen in my mind for doing this to me. Hanggang ngayon ay parang nararamdaman ko pa rin siya sa loob ko.Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman. I feel so empty down there. Para akong tinanggalan ng mattress."Huy! Anong ginagawa mo riyan?" Napa-angat ang tingin ko kay Lei na ngayon ay naghuhubad ng scrubs. Mukhang kakagaling lang nito sa surgery.Umiling ako, “W-wala. Ano…” Hindi ko malaman kung ano ba ang sasabihin ko sa ka
Jayde's Pov Agad na tumayo si Owen at nagbihis ng kanyang damit na gagamitin sa meeting. “Hindi ka na babalik sa ospital?” He asked. Umiling ako, “Nope. Tapos na ang duty ko.” Tumango siya sa akin. Umikot-ikot siya sa kinatatayuan niya na para bang may hinahanap kaya hindi ko maiwasang mapakunot ang noo. “What are you looking for?” “I can’t find my tie.” Ngumiwi ako, "The red one?" He nodded. I rolled my eyes and got out of the bed, not minding my nakedness. Nakita niya na naman ang lahat ng ito, ano pa ba dapat ang ikahiya ko? "Meeting lang iyon diba? Why red? You should not wear those colors in a meeting, it makes you intimidating." "Black then…" I shook my head and grimaced, "Nope. It makes you arrogant. Para kang a-attend ng party or something." I scanned through his ties and found a blue one. "Here you go…" humar
Jayde's POV:His brows are furrowed, his eyes are looking at me like I said something simple. He looked at me unbelievably, which I understood, because who the hell decided to have an annulment without talking about their problems?"What?" I bit my lip and looked away. I couldn't stand looking at either of them when I knew they had done me wrong. They betrayed me and even had the guts to fucking face me with all confidence every single day.“I want an annulment.” Period. I’m not taking that back anymore. My decision is final.I looked up and I stared back at him. His eyes are screaming with fear, anger, and confusion. This is making me feel sick. Siya naman ang may pinakamalubhang ginawa sa lahat ng tao nandito sa paligid ko, pero siya naman ang may pinakamalubhang ginawa sa lahat ng tao nandito sa paligid ko.“Please baby, let’s talk about this.”Umatras ako at umiling. “Talk? Really? Did you think of talking to me before making me look like a fool to everyone else? Did you even thi
Jayde’s Pov:Hindi ako pinapansin ni ate matapos kong hindi maka attend ng pamamanhikan nila. Alam kong nagtatampo siya sa akin dahil hindi ako nakapunta pero hindi ko naman kasalanan iyon. She's important to me, alam niya 'yun. Pero alam din niya kung gaano ka-importante ang trabaho ko sa akin. This job is my number one savior when things get out of hand.Kinatok ko ang kwarto niya pero walang sumasagot. Napakamot ako sa ulo ko. Kinagat ko ang labi ko at nag-iwas ng tingin sa pintuan para pigilan ang pag-iyak. Hindi ko yata kakayanin pa kapag hindi na niya ako pinansin ngayon."A-ate…" My voice broke.Sobrang nasasaktan ako sa inaasal niya ngayon kaya ako na lang ang magbababa ng pride para sa kanya dahil alam kong ako naman ang mali. She already imagined what will happen that night pero hindi ako sumipot. Nabigo siya ng dahil sa akin. Manag said that she waited for me and that was so painful to know. Sana pala iniwan ko na lang ang trabaho ko. Kung iniwan ko ang ospital ay sana hind
Jayde’s Pov:Kakalabas ko pa lang ng banyo nang may kumatok sa pintuan ko. Nagtungo ako doon at binuksan ang pinto. I was not even surprised to see my ate when I opened the door. My mom and dad would not even dare to knock on my door, si manang at ate lang ang may lakas ng loob at pinahihintulutan ko na kumatok sa akin dito.I raised my brow at her. "What are you doing here?"Nakaharang ako sa pintuan kaya hindi siya makapasok. Hindi ko rin naman siya papapasukin. Hinihintay ko lang ang sagot niya sa tanong ko. "Jayde, let me explain." Hinawakan niya ang braso ko pero agad ko iyon tinaboy dahil wala akong gana makipag-away sa kanya. Sa totoo lang ay wala naman talaga akong pakialam dito. Dapat nga hindi ko ito prinoproblema dahil hindi naman ako ang ikakasal. But I'm so fucking disappointed right now with what she have done. Wala siyang pinagkaiba kay mommy at daddy."Explain what?"Pinagsalikop niya ang mga palad niya at tinignan ako ng may namumuong luha sa mata niya."Jayde, maha
Jayde’s Pov:“You’re getting engaged?” gulat ba tanong ko kay ate. Sa pagkakaalam ko ay wala naman siyang boyfriend? Bakit engaged agad? May hindi ba siya sinasabi sa akin?Tinignan niya ako at para pa siyang nagdadalawang-isip na sabihin sa akin ang mga nangyayari sa kanya. Tinaasan ko siya ng kilay. Nakaupo ako ngayon sa kama at nakahalukipkip habang hinihintay ang sasabihin niya. “Mom and Dad…”I snorted. “Wow… Pati ba naman pagpapakasal mo at future mo ay plinano na rin nila?”Umiling si ate. Hindi ko maintindihan kung bakit siya nakangiti ngayon. Wala namang nakakatawa o nakakatuwa sa mga nangyayari. Hindi na nga ako makapaghintay na makaalis sa bahay na ito. Yayain ko na rin kaya si Tyrel na magpakasal para makaalis na ako dito?“No, Jaydie… Ginusto ko ito…”Nakakunot ang noo ko. “Ha? Hindi kita maintindihan. Naong ginusto mo? Wala ka ngang boyfriend tapos magpapakasal ka? Ate kinekengkoy mo na naman ba ako? Wala ako sa mood ngayon, kakagaling ko lang ng trabaho. Kotang-kota na
Jayde’s Pov:Skye? Adelyn Skye? What the hell? Ano ang kinalaman ng kapatid ko rito? Happily married? Tanga, ako ang asawa. Alam kong magkamukha kami ni ate, pero hindi kami ganun magkamukha para mapagkamalan na isa.“Adelyn Skye is not my wife.”Halatang natigilan ang babae sa naging sagot ni Owen. Napatulala siya. Ilang segundo lang ang nakalipas ay bumalik siya sa huwisyo. Masama na ang tingin niya kay Owen. Kita ko rin ang pamumutla ng kamao niya sa sobrang higpit ng pagkakahawak niya sa bag niya.“What the hell? Are you joking?”Nanlilisik ang mata niya. Nagagalit siya dahil hindi si Ate Skye ang napangasawa ni Owen.Nag-iwas ako ng tingin. Ano ang koneksyon ni Ate kay Owen? Kaya ba siya nasa libing ni ate? Napasinghsp ako. Is she his girlfriend? Siya ba ang tinutukoy ng mga kaibigan ni Owen? But how? May fiance si ate. At ang alam ko ay kaya siya nandun dahil malapit na kaibigan ni daddy ang pamilya nila. “You were engaged, Owen. What the hell happened. Who the hell is your wif
Jayde’s Pov:Kabadong-kabado ako habang naglalakad sa lobby ng RVMC. Today is Monday, at ngayon ang araw kung kailan ko pupuntahan ang chief ng RVMC.Excited ako na kinakabahan. I heard that he is a genius. Sa murang edad niya ay nakagawa siya ng pangalan para sa sarili niya. He’s not only smart, he’s also good looking.Nag-ring ang phone ko. Tinignan ko ito’t nakitang si Owen ang tumatawag.“Hello?” I answered the call.“Hey, are you there already?”“Yup,” lumingon ako sa paligid para maghanap ng mapagtatanungan. Hindi ko alam kung nasaan ang opisina ng Chief. Napakaraming tao ngayon dito sa lobby. Hindi ko alam kung ano ang mayroon. Huwag ko na siguro alamin? Wala naman ako rito para doon. Ang chismosa ko talaga, Tang ina.“Babe, I have to go. I’ll see you later.” Paalam ko sa kanya."Okay, bye. Call me if you need me."Binaba ko na ang telepono. “Hi, can I ask where’s Chief Ide Recio’s office?” tanong ko sa mukhang nurse na dumaan sa harapan ko.Hinarap ako nito at tinignan ako mul
Jayde’s Pov:Ang bobo ko! Ang bobo bobo ko! Bakit ko tinalikuran ang trabaho ko? It is so wrong to make decisions based on your emotions. Mali ang magdesisyon kung punong-puno ng kung ano mang emosyon ang sistema mo.Paano ako maghahanap ng trabaho ngayon? Paano ko matatapos ang residency ko? Hindi ko alam kung ano bang klase ng demonyo ang bumulong sa akin dahil nakuha niya akong pasukuin sa lintek na trabaho ko.I feel like I betrayed every single person who is counting on me. Lalo na yung mga pasyente ko na sobra sobra ang tiwala na binigay sa akin.Lahat ng tao na nakasalubong ko ay napapatingin sa akin dahil wala akong pang-itaas na damit. Galit na galit si Owen sa ginawa kong paglabas nang walang pang-itaas na damit. He demanded me to come back inside his mother’s office pero hindi ko ginawa. Hindi na ulit ako papasok doon kahit kailan. Hinabol niya ako pero unlike him ay kabisado ko na halos lahat ng sulok ng hospital na ito kaya madali ko siyang natakasan.Umuwi ako sa bahay a
Owen’s Pov:“Sir, naghihintay na po sila.”Tumango ako sa sekretarya ko at sinenyasan siyang lumabas na para makatawag ako. Hindi ako mapakali sa kinatatayuan ko habang nagriring ang telepono. Malapit na akong mainis dahil napakatagal nitong sumagot.Hindi naman nagtagal ay sumagot na rin siya. “Gago ka Kuya! Bakit ka ba natawag? Nasa emergency room ako! Bumaba ka nalang dito, naknampucha!”What? Nababaliw na ba itong si Sean? “What do you mean? I’m in the office.” Matagal siyang natahimik sa kabilang linya.Tinignan ko ang relos ko. Malamang ay naghihintay na sila sa akin doon. “Ha? Akala ko ba ay nandito ka? Pinatawag mo pa nga si Jayde sa waiting area.”Napakunot ang noo ko. “Anong ibig mong sabihin Sean Kyle?” Nagtiim ang bagang ko. Sinong nandoon?Kung pupunta man ako ng ospital ay hindi ako maghihintay sa waiting area. At mas lalong hindi ko ipapatawag doon si Jayde, didiresto ako sa opisina ni mommy at magkukunwaring si mommy pag ipinatawag siya.“Sean?” Ini na taong ko dahil
Owen's Pov:Gusto kong sipain yung buong elevator dahil sa sobrang bagal nitong bumaba. Kanina pa umalis si Jayde na sana ay sinundan ko na agad dahil ngayon ay hindi ko na alam kung paano siya hagilapin. Saan naman kaya sya mapupunta eh hindi naman niya alam ang lugar na ito? At sa dinami-dami ng lugar sa buong Pilipinas na pwedeng pagtambayan ng ex niya, dito pa!Mabilis akong lumabas ng elevator noong bumukas ito. Luminga agad ako sa loob ng lobby para hanapin si Jayde. Lahat ng sofa at pati likod ng mga halaman at poste ay tinignan ko bago ako lumabas sa parking lot. Nakita ko ang kotse ko at kung titingnan ko iyon ng mabuti ay wala talagang tao doon. Pero naisipan kong lumapit dahil may nakita akong parang anino ng isang paa sa may gilid ng gulong. Dahan-dahan akong sumilip para tingnan kung sino ang nasa likod ng kotse ko at hindi nga ako nagkamali na nandun si Jayde. May hawak hawak siyang isang bote ng Alfonso sa kamay niya habang tahimik na lumuluha at nakatulala sa kawalan