Chapter 5

ANG MGA SUMUNOD na araw ay puno ng usap-usapan tungkol sa malaking paghahanda para sa bagong Chief Executive Officer na si Damon Montero, at ang kasal ng Morata princess na si Ynah Andrea Morata, Pinatawag ako ni Papa sa kanyang opisina sa bahay at naroroon ngayon sa harap niya.

Tatlong araw na mula noong gabing pumayag ako sa na maikasal, Tinanggal ko ang aking koneksyon sa mga kaibigan at napagtanto kong isang daan at walumpu't walo ang magiging takbo ng aking buhay ngayon. Kapag nakalabas na ako sa tila walang hanggang kagaguhan na ito, magpapakalayo-layo ako. Ang aking galit sa aking mga magulang ay umaapaw hanggang langit.

Bumukas ang pinto ng kanyang opisina. Hindi ako lumingon dahil inisip ko na marahil si Mama o isang sekretarya lang iyon, ngunit nagkamali ako. Nararamdaman kong tumayo siya sa aking tabi, mataas at may pagmamalaki.

"Pinatawag mo ako, Sir," si Damon.

Gumilid ang tingin ko. Naka-casual coat at itim na pantalon, kasama ang kanyang maiitim na sapatos at puting button-down na inner shirt, tila siya nga'y isang good catch of a bachelor lalo na kapag nalaman mong CEO siya. Gayunpaman, mas alam ko ngayon kung gaano siya ka-malupit na tao kaya't, huwag na lang, salamat!

Nagtagal ang tingin ni Papa sa aming dalawa. It was as if he expected Damon to hold me or kiss me or something. This old man probably forgot that I am marrying his golden boy for show and nothing more.

"The articles are running very well," panimula ni Papa.

Nagbigay ako ng malamlam na buntong-hininga. I knew he had it prefabricated just to make it seem big.

"But some tabloids are putting some negative news," sabay lapag ni Papa ng iPad sa harap namin.

Natanaw ko roon ang unang article na may pamagat

"Rehab the daughter first, Damon Montero is a good catch!"

What a tasteless title of an article! Damon swiped left and I saw more articles.

"They're not even an item!"

"Montero daughter' boyfriend is the cocaine boy Almendrala."

"Montero's deserves better."

"Montero's girlfriend is the lawyer." He swiped fast.

Napaangat ako ng tingin sa kanya bago binasa muli ang isa pang article. Tumigil na si Damon sa pagsaswipe doon.

"The Big Boss solution to her wild daughter."

"Sir, we can just ignore these tabloids." pormal na sinabi ni Damon.

Tumango si Papa at ilang sandaling nag-isip bago ibinalik ang tingin kay Damon. "However, pumapayag ka bang sabihin ko sa iyo na hindi masama kung bawasan ang ilan dito?" 

Nagbago ng posisyon si Damon. Tumingin si Papa sa akin. "Ang kasal n'yo ay isang linggo na lang. May schedule ka para sa prenuptial pictures mo, fitting ng gown, pero sa tingin ko, puwede mo bang isingit... konting... alam mo na... intimate dinner o kahit ano, para sa inyong dalawa? Para makita kayong magkasama sa publiko, kahit ilang araw bago ang kasal."

Napasulyap si Damon sa akin. I sighed.

"Papa, do we really need to? Are we really that affected to all of these tabloids? We shouldn't care about what they're saying. Let's just do the wedding and get it over with. After that, mananahimik na sila."

"You really think they will stop, Ysay? If we don't do this now, after the wedding, there will be more intrigues about how shady your relationship is. Mas mabuting naagapan na natin iyan. I don't want my purpose to be defeated. I want to marry you off to Damon to clean your name, not to attract more intrigues around it! "

"Pero Papa, this is so petty!"

"Hindi man importante pero hindi ko kayang baliwalain ito. It is a pain to know that I am marrying you off, at kapag pumalpak ay doble lang ang magiging problema natin. We better just do this. Wala namang magagawa."

Unbelievable.

Ang pagpapakasal kay Damon Montero sa loob ng isang linggo ay napakahirap na paniwalaan at ngayon, sa lahat ng hiling ng aking ama, wala na akong sasabihin!

"Okay, Mr. Morata. Walang problema. Magagawan ko ng paraan ang isang dinner pagkatapos ng aking miting mamaya."

"Gawin mo nga dalawa. At gawin mong reservations sa isang malaking hotel na maraming tao, para makita ng marami."

Umirap ako at dahil napipikon na ako. Hindi ko maunawaan kung paano ako napunta sa ganitong simpleng sitwasyon.

Nililingon ako ni Damon at ibinukas ang kanyang cellphone. Iniisip ko ito parang isang bagay na nakakadiri.

"Ilagay mo ang iyong numero at tatawagan kita. Sabihin mo kung saang hotel mo gusto at ako na ang magre-reserve."

"I'll find a nice hotel. I'll text you about it later," dagdag ko.

Hindi na nagsalita si Damon, at tiningnan lang ako ni Papa. Tumango si Papa sa kanya.

"You two should establish a good relationship to the public so the rumors about this being a pragmatic marriage would stop."

"It's so obvious, Papa. Kahit sino iyon ang iisipin-"

"Kaya nga gagawin n'yo ito ngayon, Ysabelle."

Parang wala akong magagawa. Isa itong malupit na hamon.

Umirap ulit, kinuha ko ang cellphone niya at tinipa ang numero ko roon. His phone looked boring and with a default wallpaper. Ibinalik ko sa kanya ang kanyang cellphone at may tinipa siya roon. I felt my phone vibrated on my pocket and I know it's him.

"I'll find a nice hotel. I'll text you about it later," sabi ko.

Hindi na nagsalita si Damon at nilingon na si Papa. Tumango si Papa sa kanya.

It's not like this would do anything, though. I am very sure nobody will change their minds! Kahit pa i-follow namin ang isa't-isa sa lahat ng social media accounts at mag upload ng maraming pictures na magkasama kami, it would only look as if we're trying to really fool everyone! Mas lalala langl

Naghanap ako ng hotel. Nasa bahay lang ako buong araw na iyon at hindi ko maipagkakaila na medyo excited nga naman akong umalis, kahit pa kasama si

Damon at para sa isang walang kuwentang gagawin iyon!

The cake tasting and even the gown fitting will be here, like how my Mama wanted it to be. That means I will never get out of the house until the wedding day.

Maybe it's a good thing that we have these dates, huh? At least I won't lose my mind here at home, thinking about how my life is turning into a big joke.

Dahil sa excitement kong lumbas, medyo napagplanuhan ko ang susuotin ko. Wearing a black leather sweetheart cropped top and a high waist black cotton a-line skirt, I went out of my walk in closet with a soft make up and my hair well made up by my mother's hairstylist.

Natanto kong matagal na nang huli akong lumabas na may medyo pormal na ayos. Lagi'y maliliit at sexy na damit ang suot ko dahil sa mga parties, at mas madalas din ang mga bikini dahil madalas din sa beach.

Mama praised me a bit. Pagod akong ngumiti at naupo muli sa dresser para sa huling mga touch ups ng kanyang hair and make up artists. Hinawakan ni Mama ang magkabilang balikat ko. The way she looked at my reflection, I feel like she's sad and regretful with her decision. Lalo na tuwing pinapakitaan ko lang siya ng pagod na ngiti.

I can't help but think that they are both cruel, Mama, and Papa. I know I am at fault, too, but is this really the only way? It's not like I'm not regretful. I promise to put my life together this time, but then I guess, they've had enough of all my stunt.

"You're very beautiful, Ysabelle, anak."

Pagod lang akong ngumiti.

"Ako na ang magch-check kung nandito na si Damon. Sabi ng secretary niya, umalis na siya sa opisina, malapit na siya dito."

Pagod akong tumango. Medyo matagal na tinignan ako ni Mommy pero sa huli, iniwan din niya ako sa kwarto.

Huminga ako ng malalim at tiningnan ang mga stylist at mga artist. Wala na yata akong magagawa kundi tanggapin na ito ay totoong mangyayari, ano? Ang tanging konsolasyon tungkol dito ay nasa huli, makakakuha rin ako ng annulment sa lalaking iyon.

Pareho kaming magiging malaya. Pagkatapos niyon, ipinapangako kong babalik sa dati ang lahat.

Babalik sa buhay na malaya...