Pumasok si Alexandra sa nakabukas na pulang pinto ng shop habang si Daniel ay nakasunod naman sa kanya sa likod. Pinalibot niya ang kanyang mga mata. Parang Valentine’s Day ang araw na yun sa shop dahil ang daming rosas na para bang season to bloom nito. Ang iba’t ibang variety at kulay nito mula sa dilaw, pula, pink, orange at puti ay makulay na naka-display sa bawat lalagyan. Ang butil ng tubig ay nagkikislap sa ibabaw ng mga petals. Ang mga bagong pamumukadkad ng mga orkidyas ay nakabitay sa may bintana at malapit sa kisame. Ang iba ay nakalagay sa mga plorera. Ang mga liryo ng iba’t ibang kulay ay nakalagay sa isang sulok. Ang kanilang mga kulay masayang naghahalo. At nang lumapit siya palapit sa kahera, nakita niya ang kulay-rosas na mga tulip na papalapit pa lang ang pamumukadkad. Nakalagay ang mga ito sa ibabaw ng counter katabi ng cashier at ang iba naman sa sahig sa baba.
Isang makulay at maligayang boses ang bumati kay Alex na nagpabigla sa kanya at sumorpresa.
“Bright and Sunny Flowers, Magandang Umaga!”
Hinanap ni Alex ang boses subalit walang tao sa kahera.
“Kamusta?” balik bati niya.
“Kamusta,” muling sagot ng boses. “Bright and Sunny Flowers, Magandang Umaga!”
“Asan ka?” tanong niya.
Isang pagaspas ng mga pulang pakpak ang lumukso sa ibabaw ng cashier machine at sumorpresa kay Alex.
“Aba! Hindi ko alam na isang parrot na pala ang nagkakahera ngayon,” sambit ni Alex na tumingin kay Daniel. Tiningnan lang siya nito.
Tiningnan ng pulang ibon si Alexandra saka bumaling kay Daniel na nakatayo sa likod niya. Mukhang kilala ng parrot si Daniel sapagkat binati siya nito, “Bright and Sunny Flowers, Magandang Umaga Daniel!”
Masiglang bati ng ibon.
“Hello, Pecko.”
“Gotta report.” Sabi ng pulang parrot at lumipad ito papasok sa hugis rektanggulong bukasan, isang maliit na bintana sa taas ng nakasarang pinto sa tabi ng counter ng kahera. “Andito si Daniel at isang estrangherang babae.”
Turan ng ibon mula sa saradong pinto.
Hinarap ni Alexandra si Daniel at matamang itong tinitigan.
“Kilala ka ng ibon,” palaisip na sabi ni Alex.
“Ito ang shop niya, di ba?”
“Anong pangalan niya?” tanong ni Alex.
“Sarah Kale.”
Mabilis na sagot ni Daniel habang nakatingin sa kanya.
“Ahh…” sambit ni Alex na tinago ang pagngiti.
Katahimikan ang pumagitna sa kanila.
Bumukas ang pinto mula sa tabi ng counter.
Narinig ni Alex ang boses ng isang babae.
“Daniel.”
Masigla at masayang ang boses nito. Kahawig ng boses ng babae ang parrot.
“Sarah.”
Anas ni Daniel na mukhang nahipnotismo sa kanyang nakita.
Tahimik na pinagmasdan ni Alexandra ang dalawa. Hinintay niya ang paglapit ng babae mula sa gilid ng counter na natatakpan ng mga bulaklak na tulips mula sa hinabing basket at uminog para harapin si Alex.
Magandang babae si Sarah. Hindi lang simpleng maganda subalit nakakapang-akit ang maganda nitong mukha na parang isang manika na katangi-tangi. Alun-alon ang mahaba’t makintab nitong kulay del Carmen na buhok na natatalian ng malalim na turquoise na headband. Ang mukha nito ay natatakpan ng mga tuwid na malalalim na palawit. Maliit at matangos ang ilong nito at nakasuot ng pulang gilid na pabilog na salamin na nagtatago ng isang pares ng magaganda’t malalim na turkesang mga mata. Nakasuot ito ng checkered na puti at kulay langit asul na damit na naka-baby collar at puffed na mahahabang manggas na nakabutones sa pulsuhan na napaparesan ng palda na hanggang tuhod na may tahing lace din sa dulo. Isang puting apron ang nakapatong dito at sa ilalim ng palda ay napansin ni Alex na nakasuot ng puting tight fitting pants si Sarah kung saan ang dulong butas ng pants ay naka-loop sa suwelasan ng paa niya at nakasuot ng kremang kulay na malambot na tsinelas na hugis kuneho.
Umatras ng isang paa si Alex at inilayo ang mga mata mula kay Sarah o tutunganga siyang parang tanga na nakatitig sa mukha nito. Mukhang ordinaryo si Sarah Kale sa unang tingin subalit napagtanto ni Alex na may tahimik at malaking puwersa ang dating nito na magpapalapit sayo dito. Mas mukha siyang bata kaysa isang dalaga nasa 20s. Isang manikang babae. Ang kanyang presensiya ay parang isang magnet na hihigipon ka palapit subalit kailangan mong umatras.
Umatras pa ng isang paa si Alex. Naramdaman ni Alex si Daniel sa likod niya. Isiniklop nito ang kanang kamay sa kaliwa niyang kamay.
“Sarah, gusto kong makilala mo ang fiancée ko. Si Alexandra Jane Diaz.”
Pagpapakilala ni Daniel kay Alex kay Sarah.
Pinasadahan ni Sarah ng tingin si Alex at muling naramdaman ni Alex ang pagtitig sa malalalim na turkesang mata ni Sarah.
“Ikinawiwili kong makilala kita, Alex,” malamig na wika ni Sarah. “Nakatitig ka sa akin.”
Ipinagsiklop nito ang mga braso sa harap ng dibdib.
“Sorry,” pabulong na saad ni Alex. “Masyado lang maganda ang mga mata mo.”
Matapat niyang pag-amin.
Tiningnan siya ni Sarah mula sa nakapikit nitong mata at inalis ang mga braso mula sa dibdib at inilagay sa bulsa ng apron. Saka inilabas ang mga kamay at binigyan ng tig-iisang kisses na tsokolate sina Daniel at Alex at bumukas ng isa para sa sarili.
“Palagi akong may dala nito para pag gutom ako, madali kong mailagay sa bibig,” sabi ni Sarah na binubuksan ang kisses. “Kaya paumanhin kung kakainin ko to sa harap niyong dalawa. Siyanga pala, salamat sa papuri, Alexandra. Palagi kong naririnig yan.”
Wika ni Sarah na ngumunguya ng tsokolate.
“Nasa likod ako kasi wala namang customer na sumasaglit dito. Nililipat ko ang mga geraniums sa mga paso. Kailangan silang ma-ideliver bukas sa bahay ni Clarisse.”
Paliwanag ni Sarah.
“Isa siyang bagong dating dito sa bayan. Mahilig siya sa geraniums at bumili ng dosena para ilagay sa harap ng kanilang bahay. Yung asawa niyang si Fred ay kukunin ang mga ito bukas na umaga kahit na sinabi ko na ako na lang ang magde-deliver ng mga ito sa bahay. Pero isinalba na niya na ako sa paghahatid ng mga ito ng personal.”
Masayang daldal ni Sarah.
“Gusto niyo ba ng maiinom?” tanong ni Sarah pagbabago ng paksa habang nakatingin sa kanilang dalawa.
Hindi agad nakapagsalita si Alex sa tanong nito. Hindi niya inaasahan na ang akala niyang tahimik na babae mula sa unang tingin ay ganoon pala kadaldal.
“Hindi ba kami nakaka-istorbo?” nag-aalangan na tanong niya dito ng mahanap niya ang kanyang mga dila.
“Ipinakilala ni St. Claire ang kanyang fiancée, ikaw,” patulis na wika nito na diretsang nakatingin sa kanya at bumaba pa ang mata sa pinagsiklop nilang mga kamay ni Daniel, “kaya hayaan niyo kong i-entertain kayong dalawa.”
“Pumunta kayo sa likod. Dumaan kaya dito sa pintong to. May mahabang mesa dun na may mga fairy seats at doon natin ipagpatuloy ang ating kuwentuhan. Ihahanda ko lang sa kusina ang ating snacks.”
Sabi ni Sarah at kinuha ang parrot na nakatayo sa counter at naunang pumasok sa pinto. Sumunod sina Alex at Daniel dito.
“Hindi ko alam na masyado siyang madaldal. Akala ko tahimik siya.”
Sabi ni Alex nang nawala at umakyat sa hagdan si Sarah patungo sa kusina habang sila ni Daniel ay dumiretso sa mahabang mesa na may anim na fairy seats na gawa sa kahoy, ang dalawang upuan ay sa magkabilang dulo. Napansin ni Alex na maraming mga namumukadkad na tanim ang nakalagay sa mga nakalinyang lupa.
May anim na geraniums na naitanim na sa mga paso at anim pang mga paso ang wala pang mga laman at kailangan pang tamnan. Sa malayong dulo ay nakita niya ang isang net nakainat sa gilid nang mulhang isang orchard sa likod ng bakuran.
“Nag-aalaga ako ng mga bubuyog sa pulut-pukyutan para mayroon akong sariwang honey kaya may net diyan sa malayong banda,” usal ni Sarah na naglalakad palapit sa kanila dala-dala ang isang tray na may malamig na pitsel ng pineapple juice na may mga slices ng lemon at tatlong baso. Inilagay nito ang tray sa mesa at naupo sa malapit na upuan na nasa dulo ng mesa.
Tiningnan nito si Daniel sa kanyang kanan habang ang mga mata nito ay nakatingin din sa mga tanim sa bakuran at paalis na kinausap.“Sadya kong ikakagalak,Dan, kung kukunin mo ang cookie jar mula sa mesa sa kusina at dalhin dito ang salad at mga cupcakes na nakalagay sa fridge.”
Tiningnan ni Daniel si Alex na nakaupo sa kabilang parte ng mesa.
“Ako ang pag-uusapan niyo kaya pinapaalis niya ako.”
Turan ni Daniel at tumayo mula sa upuan. Pinamilugan ito ni Sarah ng turkesa nitong mga mata.
“Usapang babae to, Dan, kaya umalis ka muna at sundin ang utos ko. So, shoo.”
Pagtataboy ni Sarah dito.
“Oo na, Sarah doll. Tatagalan ko sa kusina para mag-sawa kayong mag-usap tungkol sa akin,” malambing na saad ni Daniel kay Sarah at tumalima ito. Naglakad ito paakyat sa hagdan pataas sa kusina.
“Huwag mong ubusin ang cookies at cupcakes. Tirhan mo kami ni Alex,” bilin nito.
“Oo,” sagot nito at nawala sa itaas.
Sinimulan ni Sarah ang pagsasalita.
“So, kamusta naman si Daniel St. Claire, Alex?” usisa nitong nagkikislap ang mga mata habang nakatingin sa kanya.
Pinag-aralan ni Alex ang mukha ni Sarah para sa pagpapahiwatig ng anumang bahid ng selos subalit ang dalaga ay mukhang hindi apektado sa kanyang bagong pakikipag-ugnayan kay Daniel St. Claire.
“Ayos lang siya,” tipid na sagot ni Alex.
Bigong sumimangot si Sarah.
“Yan lang ba ang masasabi mo tungkol sa kanya?” tanong nito na nakatunganga kay Alex.
Nagsalin ng pineapple juice si Sarah sa baso at binigay ito kay Alex. Saka nagsalin ng isa pa para sa sarili.
“Wala ka na bang ibang sasabihin tungkol sa kanya?” kulit na tanong ni Sarah.
Naisip ni Alex ang pinag-usapan nila ni Daniel kagabi. Naalala niya kung paano lumiwanag ang mukha nito habang pinag-uusapan nila ang pamangkin nitong si Kleia.
“Isa siyang sweet na uncle,” turan ni Alex.
“Oo, masasabi ko yan.”
Sang-ayon ni Sarah.
“Gagawa ako ng mga illustrations para sa isang game na ginagawa niya para sa pamangkin niyang si Kleia para ang mga batang kaedad nito ay mdaling makapaglaro ng games sa PC or sa cellphone,” pag-papaalam niya kay Sarah.
“Maganda yan, Alex,” saad ni Sarah at sandaling huminto habang nakatingin sa kanya. “Siyanga pala, ayos lang bang tawagin kitang Alex? Masyadong mahaba ang Alexandra.”
“Oo naman, Sarah, walang problema. Si Daddy ang tawag niya sa akin, Alexa,” pagsasang-ayon ni Alex, “pero mas sanay akong tawaging Alex. May pangalawang pangalan ka ba, Sarah?”
Tanong niya dito.
“Geneva.”
“Gusto mo tawagin kitang Geneva?” alok-tanong ni Alex na ngumiti kay Sarah. Uminom siya ng pineapple juice.
“Tanging ang mommy ko lang ang tumawag sa akin ng pangalang yan nang bata pa ako, Alex,” wika ni Sarah.
Muling nagsalin ng juice sa baso ni Alex si Sarah.
“Namatay siya noong sampung taon pa lang ako.”
“Ah—paumnahin,” sambit ni Alex. Kinagat niya ang pang-ibabang labi.
“Ayos lang, hindi mo naman kasalanan. Matagal na yun,” pagsasawalang bahalang sabi ni Sarah. “Inalagaan ako ni Aunt Isobel matapos niyang mamatay. Nagtatrabaho sa ibang bansa si Papa kaya hindi niya ako maalagaan. Muli siyang nag-asawa noong fifteen na ako. Sa abroad sila nakatira.”
Saglit silang nabalot ng katahimikan bago muling bumaling si Sarah sa kanya.
“Hindi ka pa ba niya pinapatay sa katahimikan niya?” tanong ni Sarah na ang mga mata ay nagmukhang maamong mata ng isang aso. “Minsan gustung-gusto ko na siyang patayin dahil napakatahimik niya.”
Tumawa si Alexandra sa sinabi niya.
“Oo, tama ka. Napakatahimik nga ni Dan na minsan akala mo wala siya.”
“Ano ka pa? Mahal talaga niyan ang pagiging tahimik na parang hindi nakikita.”
Tumawa silang dalawa.“Sarah, tapos niyo na ba akong pag-usapan?” tanong ni Daniel na umalingawngaw ang boses mula sa itaas.
“Bababa na ako.”
“Ang tanga niya rin pag minsan,” reklamo pa ni Sarah. “Kaya pagpapasensiyahan mo rin siya. At nakakaawa siya sa kusina.”
“Anong nakakaawa sa kusinang sinasabi mo?” tanong ni Daniel. “Ta-dan! Nagluto ako ng popcorn. In cheese and caramel flavors.”
Wika nito na narinig ang huling tinuran ni Sarah habang lumalakad palapit sa kanila. Inilapag ni Daniel ang mangko ng pinagsamang cheese at caramel popcorn sa hapag nila. Sunod niyang nilagay ang mangko ng salad at ang iba’t ibang uri ng muffins—blueberry, peanut butter, vanilla, chocolate and carrot cupcake. At huli, ang plato ng tsokolateng cookies.
Kumain sila habang nagkwekwentuhan tungkol sa latest news o tsismis tungkol sa mga artista o kung anu-ano pa.
Tumayo si Sarah mula sa upuan.
“Huwag muna kayong umalis,” biglang sabi nito. “Mag-ice cream muna tayo bago kayo umuwi. Mabilis lang to.”
Mabilis itong tumalima at umakyat sa ikalawang palapag.
Kaya nang bumalik si Sarah sa mesa na dala-dala na si Pecko na siyang umubos ng natitirang popcorn sa lalagyan, nag-enjoy ang tatlo ng iba’t ibang flavor ng ice cream na ginawa ni Sarah—tsokolate, vanilla at strawberry. Gumagawa si Sarah ng ice cream o kung anu-anong pagkaing maisipan niya sa libre niyang oras dahil mas nais niyang kumain ng healthier na pagkain at mas healthy para kay Sarah kung siya ang gumagawa.
“Oo nga pala, Alex. Anong bulaklak ang gusto mong kunin para sa engagement party niyo?” taning ni Sarah nang maalala ang dahilan ng pagpunta ng dalawa sa shop niya.
Ibinalik ni Alex ang tanong kay Sarah.
“Anong bulaklak ba ang nais mong makita kung ikaw ang magho-hold ng engagement party, Sarah?”
“Bakit ako ang tinatanong mo, Alex?” balik tanong nito sa kanya.
Nagkibit balikat si Alex at tiningnan si Sarah.
Nalito si Sarah sa tanong ni Alex subalit taimtim niyang sinagot ito.
“Kung ako ang magho-hold ng engagement party, gusto kong makita ang pink tulips. Maaliwalas sila sa mata at maganda para sa isang mapalad na pagtitipon.”
“Okay. Then, kukuha ako ng bouquet ng pink tulips para sa event sa Friday,” masiglang sagot ni Alex.
“As you say so, Alexandra.”
“Ikaw ang flower expert, Sarah Kale.”
Bago lumabas sa pinto ng shop sina Alex at Daniel, hinawakan ni Sarah ang pulso ni Daniel. Huminto si Daniel sa paglalakad at tiningnan ito. Ngumiti si Sarah sa kanya subalit hindi mabasa ni Daniel kung ito’y kalungkutan o isang palaisipan sa kanya.
“Salamat, Dan at nakapagmove-on ka na sa akin,” magiliw na wika nito sa kanya.
Nainis si Daniel sa sinabi nito.“Dumalo ka sa Friday, Sarah. Inaanyayahan kita sa engagement party namin ni Alex.”
Sagot ni Daniel na tumiim ang bagang at hindi na siya tiningnan.
Tahimik si Daniel habang nagmamaneho pabalik sa Avery Hills. Nakisalo si Alexandra sa katahimikan nito dahil mukhang galit ito at hindi niya alam kung ano ang sasabihin dito matapos niyang marinig ang sinabi ni Sarah bago sila umalis.Napag-isipan niya ang totoong ugnayan nina Daniel at Sarah. Kilala nila ang isa’t isa at halatang mas close pa nga ang mga ito ngunit nagtataka rin siya kung bakit hindi pa ang dalawang ito magkatuluyan kung sila talaga ang para sa isa’t isa.Sa totoo lang, ang tanging dahilan kung bakit si Alex sumang-ayon sa kakaibang pakiusap ni Daniel sa kanya ay dahil nakatali siya sa pabor ng pagpapasalamat dito dahil sinalba nito ang kompanyang kanyang pinapasukan na wala siyang kaide-ideya ay nalulugi na pala kung hindi nito binili. Nag-e-enjoy siya sa buwanang sahod na natatanggap niya mula sa kompanya at tuluyan niyang ikinalilibang ang trabaho bilang book illustrator sa Juggle House Publishing. Ito ang una niyang trabaho at ma
Lumipas ang isang linggo at nagpatuloy sa trabaho si Alexandra. Ipinakilala si Daniel St. Claire sa kanyang kompanya ng Lunes ng umaga sa isang miting at lahat sa palapag nila’t opisina ay alam ng siya ang fiancée nito.Natapos ni Alex ang trabaho niya bago mag-alas kwatro at kinuha ang kanyang bagong proyekto kay Samantha, ang kanyang senior editor. Siya ay itinalagang gumuhit ng illustrations para sa isang sci-fi genre.“Siyanga pala, Alex, nasabi sa akin ni Daniel na binigyan ka niya ng bagong proyekto kung saan mag-i-illustrate ka para sa isang larong kanyang ginagawa.”Tumango si Alex.“Oo, Sam. Nabuo ang game plan na iyon dahil sa pamangkin niya.”“That’s sweet of him,” tugon ni Samantha. “Sinabi niya rin pala na bubuo siya ng bagong team of illustrators para sa game design projects niya in the future so soon malilipat ka sa next floor as senior editor para mamuno ng mga projects.&r
Malamlam at malungkot ang Biyernes ng hapon habang nagmamaneho si Alexandra patungong Avery Hills. Madilim at abuin ang kalangitan. Ang takipsilim at liwanag ay mabilis na nagtatalo sa langit at lupa habang nakikinig siya sa musika sa radyo. Nag-commercial break ang Top 10 Hits ng musikang pinapakinggan niya at napalitan ito ng balita.“At para sa ating latest news update. Ang Hurricane Valencia ay inaasahang huhugpa sa Lungsod ng Prieto sa lakas na 350 kph mamayang alas dose ng gabi. Pinaaantabayanan ang mga residente na mag-ingat at siguraduhing nasa loob na ng bahay bago humugpa ang bagyo. Siguraduhing mayroon kayong flashlights sa bahay sakaling mawala ang kuryente. At siguraduhin din na sapat ang nakatago niyong pagkain sakaling lumakas ang bagyo at ang mga tindahan ay sumara bago alas nuwebe. Mag-ingat kayong lahat. Ito si Bridget Riverdale nag-uulat.”Matapos ang ilan pang komersyal, nagpatuloy ang Top 10 Hits sa ere. Nagpatuloy si Alex sa paki
Ang linggo ay lumipas at ang mga pusang sina Nimbus at Stratus ay bumalik na ang sigla. Inokupa nila ang bandang likod na bahagi ng kusina kung saan sila hinayaan ni Alex na maglagi. Si Smarty na dating natutulog sa kwarto ni Alex ay nanatili rin sa kusina para samahan ang mga pusa.Isang mainit na Sabadong hapon pumunta si Alex sa kanyang kwarto at naupo sa sofa sa terasa ng kanyang kwarto. Maliwanag pa rin ang sinag ng araw sa ilalim ng terasa na natatakpang ng kubyerta at mainit sa kanyang balat. Ang araw ay hindi pa lulubog hanggang mamayang alas sais ng gabi.Kinuha niya ang telepono mula sa lalagyan at idinial ang numero ni Sabina at hinintay ang sagot sa kabilang linya subalit automated caller’s message ang sumagot. Dinial niya ulit ang numero nito at pareho pa ring sagot. Muling denial ni Alex ang numero sa huling pagkakataon at sa wakas ay narinig na nag-ring ang telepono sa kabilang linya.“Hello.” Wika ni Sabina sa kabilang linya.
Nangangatlo ng baso si Alex ng alak habang nakaupo sa may madilim na dulo ng counter kung saan ang isang bartender ay nakatayo isang metro ang layo mula sa kanya humihiging sa sarili habang nililinisan ang mga baso ng puting tela. Para sa isang taong mahina sa alak, nakakasorpresa para kay Alex na nakakarami na siyang ininom. Ikinaway niya ang walang lamang baso sa bartender.“Georgie, bigyan mo pa nga ako ng another shot, please.”“Cheerie, mukhang broken hearted ka,” nag-aalalang wika ng bartender na ang pangalan ay George habang sinasalinan nito ng alak ang kanyang baso. “Pang-apat mo na tong baso, Alex.”Si Alex na medyo may tama na sa iniinom na na alak ay nainis sa sinabi nito at ininom ang alak sa isamg lagok.“Nakakainis ka. Tumahimik ka lang at bigyan mo pa ako ng isang shot.”“Ibibigay ko sa’yo ang huling shot mo ng alak.”“Whatever.”Sinikmatan ni
Malakas na isinara ni Alexandra ang pinto ng kanyang SUV matapos itong i-garahe sa loob ng garage at dumiretso sa balkonahe ng kanyang bahay na mahahaba ang lakad. Bago makaapak ang kanyang mga sapatos sa balkonahe, bumukas ang harapang pinto sabay labas ng isang excited na St. Bernard na tumalon papunta sa kanyang dibdib.“Smarty!” masayang wika ni Alex. “Palagi kang excited na makita ako, no?”Hinagkan niya ang aso habang ang mga paa nito ay naglaro sa kanyang dibdib at paakyat sa kanyang balikat para yakapin din siya.“Masyado mo ba akong namiss?” tanong niya.Dinalaan ng aso ang kanyang mukha bilang sagot.“Right. Ngayon ay binasa mo na ako ng laway mo, ikaw talagang aso ka.”Ibinaba niya ang aso sa sahig at hinaplos ang ulo nito.“Meron ka bang balita para sa akin, Smarty?” tanong niya habang hinahaplos ang leeg nito kung saan masyadong naaliw ang aso.Tumalikod s
Ininat ni Alexandra ang kanyang mga braso at humikab ng malalim. Inalis niya ang night mask na ginagamit niya sa pagtulog mula sa kanyang mga mata. Medyo madilim pa sa labas. Tiningnan niya ang kanyang alarm clock. Alas kuwatro pa lang ng umaga.Umalis siya sa higaan at pinalitan ang suot niyang pajamas ng damit pang-exercise. Isang pares ng itim na jogging pants na may pink linings ang pinair-up niya sa isang black pink na jacket. Sinuklay niya ang mahaba at itim niyang buhok at ipinusod ito sa isang ponytail habang nakaharap sa salamin. Saka tiningnan ang sarili sa salamin. Ang kanyang hazel-brown na mga mata ay bumalik ng tingin sa kanya.Pagkatapos kinuha niya ang isang pares ng medyas at isuot ito sa kanyang mga paa. Naglakad siya sa fluffy sleepers niya at pumunta sa front door at isinuot ang kanyang running shoes. Habang sinusuot niya ang sapatos, si Smarty naman ay nakamasid sa kanya naghihintay sa may pintuan ng salas.Palagi niyang kasama si Smarty sa
Saglit na kumurap si Alexandra sa narinig. Maaaring namali ang tenga niya sa narinig.“Kelan ka naging may-ari ng bahay na to, Mr. St. Claire?” nangangalit na tanong ni Alex. Nagpanting ang tenga niya at kumulo ang dugo niya sa sinabi nito. Naramdaman niya ang pag-iinit ng ulo sa bawat minutong lumilipas.“Walang For Sale sign ang bahay na to.”“Kanina lang," sagot nito sa medyong paos na boses. "Maaari mo pala akong tawaging Daniel or Dan alinman ang naisin mong itawag sa akin, Alexandra.”Sabi nito sa magiliw na boses.“At pwede ba maupo ka muna. Kanina ka pa nakatayo.”Dagdag pa ni Daniel na nakatingin sa nakatayo niyang itsura.“Salamat pero mas gusto kong tumayo.”Kontrang saad ni Alex habang matalim itong tinitingnan.“Subalit nakatayo ka habang nakaupo ako. Isang unfair conversation ito para sa ating dalawang hindi magkakilala. Hindi ba dapat ipakita
Nangangatlo ng baso si Alex ng alak habang nakaupo sa may madilim na dulo ng counter kung saan ang isang bartender ay nakatayo isang metro ang layo mula sa kanya humihiging sa sarili habang nililinisan ang mga baso ng puting tela. Para sa isang taong mahina sa alak, nakakasorpresa para kay Alex na nakakarami na siyang ininom. Ikinaway niya ang walang lamang baso sa bartender.“Georgie, bigyan mo pa nga ako ng another shot, please.”“Cheerie, mukhang broken hearted ka,” nag-aalalang wika ng bartender na ang pangalan ay George habang sinasalinan nito ng alak ang kanyang baso. “Pang-apat mo na tong baso, Alex.”Si Alex na medyo may tama na sa iniinom na na alak ay nainis sa sinabi nito at ininom ang alak sa isamg lagok.“Nakakainis ka. Tumahimik ka lang at bigyan mo pa ako ng isang shot.”“Ibibigay ko sa’yo ang huling shot mo ng alak.”“Whatever.”Sinikmatan ni
Ang linggo ay lumipas at ang mga pusang sina Nimbus at Stratus ay bumalik na ang sigla. Inokupa nila ang bandang likod na bahagi ng kusina kung saan sila hinayaan ni Alex na maglagi. Si Smarty na dating natutulog sa kwarto ni Alex ay nanatili rin sa kusina para samahan ang mga pusa.Isang mainit na Sabadong hapon pumunta si Alex sa kanyang kwarto at naupo sa sofa sa terasa ng kanyang kwarto. Maliwanag pa rin ang sinag ng araw sa ilalim ng terasa na natatakpang ng kubyerta at mainit sa kanyang balat. Ang araw ay hindi pa lulubog hanggang mamayang alas sais ng gabi.Kinuha niya ang telepono mula sa lalagyan at idinial ang numero ni Sabina at hinintay ang sagot sa kabilang linya subalit automated caller’s message ang sumagot. Dinial niya ulit ang numero nito at pareho pa ring sagot. Muling denial ni Alex ang numero sa huling pagkakataon at sa wakas ay narinig na nag-ring ang telepono sa kabilang linya.“Hello.” Wika ni Sabina sa kabilang linya.
Malamlam at malungkot ang Biyernes ng hapon habang nagmamaneho si Alexandra patungong Avery Hills. Madilim at abuin ang kalangitan. Ang takipsilim at liwanag ay mabilis na nagtatalo sa langit at lupa habang nakikinig siya sa musika sa radyo. Nag-commercial break ang Top 10 Hits ng musikang pinapakinggan niya at napalitan ito ng balita.“At para sa ating latest news update. Ang Hurricane Valencia ay inaasahang huhugpa sa Lungsod ng Prieto sa lakas na 350 kph mamayang alas dose ng gabi. Pinaaantabayanan ang mga residente na mag-ingat at siguraduhing nasa loob na ng bahay bago humugpa ang bagyo. Siguraduhing mayroon kayong flashlights sa bahay sakaling mawala ang kuryente. At siguraduhin din na sapat ang nakatago niyong pagkain sakaling lumakas ang bagyo at ang mga tindahan ay sumara bago alas nuwebe. Mag-ingat kayong lahat. Ito si Bridget Riverdale nag-uulat.”Matapos ang ilan pang komersyal, nagpatuloy ang Top 10 Hits sa ere. Nagpatuloy si Alex sa paki
Lumipas ang isang linggo at nagpatuloy sa trabaho si Alexandra. Ipinakilala si Daniel St. Claire sa kanyang kompanya ng Lunes ng umaga sa isang miting at lahat sa palapag nila’t opisina ay alam ng siya ang fiancée nito.Natapos ni Alex ang trabaho niya bago mag-alas kwatro at kinuha ang kanyang bagong proyekto kay Samantha, ang kanyang senior editor. Siya ay itinalagang gumuhit ng illustrations para sa isang sci-fi genre.“Siyanga pala, Alex, nasabi sa akin ni Daniel na binigyan ka niya ng bagong proyekto kung saan mag-i-illustrate ka para sa isang larong kanyang ginagawa.”Tumango si Alex.“Oo, Sam. Nabuo ang game plan na iyon dahil sa pamangkin niya.”“That’s sweet of him,” tugon ni Samantha. “Sinabi niya rin pala na bubuo siya ng bagong team of illustrators para sa game design projects niya in the future so soon malilipat ka sa next floor as senior editor para mamuno ng mga projects.&r
Tahimik si Daniel habang nagmamaneho pabalik sa Avery Hills. Nakisalo si Alexandra sa katahimikan nito dahil mukhang galit ito at hindi niya alam kung ano ang sasabihin dito matapos niyang marinig ang sinabi ni Sarah bago sila umalis.Napag-isipan niya ang totoong ugnayan nina Daniel at Sarah. Kilala nila ang isa’t isa at halatang mas close pa nga ang mga ito ngunit nagtataka rin siya kung bakit hindi pa ang dalawang ito magkatuluyan kung sila talaga ang para sa isa’t isa.Sa totoo lang, ang tanging dahilan kung bakit si Alex sumang-ayon sa kakaibang pakiusap ni Daniel sa kanya ay dahil nakatali siya sa pabor ng pagpapasalamat dito dahil sinalba nito ang kompanyang kanyang pinapasukan na wala siyang kaide-ideya ay nalulugi na pala kung hindi nito binili. Nag-e-enjoy siya sa buwanang sahod na natatanggap niya mula sa kompanya at tuluyan niyang ikinalilibang ang trabaho bilang book illustrator sa Juggle House Publishing. Ito ang una niyang trabaho at ma
Pumasok si Alexandra sa nakabukas na pulang pinto ng shop habang si Daniel ay nakasunod naman sa kanya sa likod. Pinalibot niya ang kanyang mga mata. Parang Valentine’s Day ang araw na yun sa shop dahil ang daming rosas na para bang season to bloom nito. Ang iba’t ibang variety at kulay nito mula sa dilaw, pula, pink, orange at puti ay makulay na naka-display sa bawat lalagyan. Ang butil ng tubig ay nagkikislap sa ibabaw ng mga petals. Ang mga bagong pamumukadkad ng mga orkidyas ay nakabitay sa may bintana at malapit sa kisame. Ang iba ay nakalagay sa mga plorera. Ang mga liryo ng iba’t ibang kulay ay nakalagay sa isang sulok. Ang kanilang mga kulay masayang naghahalo. At nang lumapit siya palapit sa kahera, nakita niya ang kulay-rosas na mga tulip na papalapit pa lang ang pamumukadkad. Nakalagay ang mga ito sa ibabaw ng counter katabi ng cashier at ang iba naman sa sahig sa baba.Isang makulay at maligayang boses ang bumati kay Alex na nagpabigla sa kanya a
“Gawin natin sa susunod na Biyernes, Alex,” wika ni Daniel.“Sige, walang problema,” mabilis niyang pagsang-ayon saka sandaling napatigil.“Hindi, teka. Teka muna. Ang bilis naman.”Kontra ni Alex.“Sagutin mo muna ang mga tanong ko,” reklamo niya dito. “Pekeng engagement lang naman to, di ba? Bakit kailangan natin maghold ng engagement party?”“Para mapakitang totoo,” maikli nitong sagot.“Bakit pa?” taas kilay na tanong ni Alex.“Dahil yan ang norm.”Simpleng sagot ni Daniel.“Masyado ka lang mayaman para magwaldas ng pera,” irap niya dito.“Mayaman ako, Alex at malaya kang gumastos ng kung anumang gustuhin mo,” sagot nitong hindi tinatago ang ngiti.Tumayo si Alex sa upuan.“Teka, iinom lang ako ng tubig,” sabi niya habang kagat ang pang-ibabang labi.Naglakad
“Ha? Bakit naman?”Takang tanong ni Alex. Ngumunguya siya ng pagkain nang tanungin siya ni Daniel St. Claire nang nakakatawang tanong. Buti na lang hindi siya nabulunan sa pagkain.“Gusto kitang pakasalan pero ayokong pakasalan kita.”Misteryosong wika nito.Nalito si Alex sa sinabi nito. “Ano bang pinagsasabi mo? Linawin mo nga ang sinasabi mo. Naka-drugs ka ba?”Tiningnan siya ni Daniel ng masama. “Geek ako, Alex, hindi mental patient.”Sagot nito sa kanya. Binuksan nito ang lalagyan ng chewing gum na nakatago sa bulsa ng pantalon nito at nginuya ang gums. Binigay nito ang lalagyan sa kanya at kumuha siya ng dalawang piraso at nilagay sa gilid ng plato.“Yan ba ang rason kung bakit ikaw ang bagong CEO ng kompanya para maglaro ng mga empleyadong katulad ko na susundin anumang gusto mo?"Mahigpit niyang tanong. Napikon siya dito.“Baliw ka ba? Bakit kita p
Saglit na kumurap si Alexandra sa narinig. Maaaring namali ang tenga niya sa narinig.“Kelan ka naging may-ari ng bahay na to, Mr. St. Claire?” nangangalit na tanong ni Alex. Nagpanting ang tenga niya at kumulo ang dugo niya sa sinabi nito. Naramdaman niya ang pag-iinit ng ulo sa bawat minutong lumilipas.“Walang For Sale sign ang bahay na to.”“Kanina lang," sagot nito sa medyong paos na boses. "Maaari mo pala akong tawaging Daniel or Dan alinman ang naisin mong itawag sa akin, Alexandra.”Sabi nito sa magiliw na boses.“At pwede ba maupo ka muna. Kanina ka pa nakatayo.”Dagdag pa ni Daniel na nakatingin sa nakatayo niyang itsura.“Salamat pero mas gusto kong tumayo.”Kontrang saad ni Alex habang matalim itong tinitingnan.“Subalit nakatayo ka habang nakaupo ako. Isang unfair conversation ito para sa ating dalawang hindi magkakilala. Hindi ba dapat ipakita