(Charlene 's pov)
Hindi ako makapaniwala na pumayag ako sa gusto nya. Siguro dahil na rin sa pagmamahal ko sa kanya.
Yes, siguro nga I still love him despite all the things that he did to me. Ganoon ko sya kamahal. Ni wala akong hinayaang mga lalaki na makapasok sa buhay ko. May mga nagtatangka. Alam nilang lahat kasi kung anong klaseng lalaki ang asawa ko pero ako ang umiiwas sa kanila. Parang hindi ko kayang gawin din sa asawa ko yung mga ginagawa nya sa akin.
Naalala ko ang mga nangyari kagabi. Kahit pigilin ko ang sarili na isipin, hindi pa rin mawala sa isip ko na parang ipinaramdam nya sa akin kung gaano nya ako kamahal kagabi. I want to remind myself that he did that to me years ago. Ganyan lang talaga sya ka-eksperto sa kama kaya inaakala ng mga babae na mahal sila ni Greg. Per
(Charlene 's pov)Akala ko mahal nya na ako, akala ko lang pala yun. Ang sakit umasa. Lalo na kung binigyan ka ng maling hint ng pag-asa. Sabin a kasing huwag nang umasa. Oo may nangyari sa amin. Hindi lang isa kung hindi dalawang beses, pero hindi ko pala talaga dapat gawing basehan iyon ng pagmamahal. Lalo na kung kay Greg. Sa dami ba naman ng naikama nya eh.Nakauwi na kami ni Wesley galing sa office ni Greg. At napansin kong kanina pa tahimik ang anak ko. Siguro kahit sya ay iniisip kung bakit may ibang kahalikan ang daddy nya."Mommy, I love you. " niyakap ako ng anak ko ng sobrang higpit. At naiiyak na naman ako."I love you too baby.""Mommy, even if daddy does not love you an
(Greg 's pov)"Sir 10 am po may meeting kayo kay Mr. Lee sa starbucks." Paalala sa akin ng secretary ko. Lalaki na ang kinuha ko dahil ayoko nang magpalit ng secretary for the nth time. At ayoko na ring magpadala sa tukso."Okay. Thanks."Sobrang daming trabaho. Sumasakit na ang ulo ko dahil hindi rin maayos ang tulog ko kagabi. Iniisip ko ang mag-ina ko.Kinuha ko ang cellphone ko. Nakita kong si Wesley at Charlene ang wallpaper. Si Wes ang kumuha nito at alam ko na napilitan lang si Charlene dahil gusto nyang palaging napapasaya ang anak namin.Napangiti ako. Pero bigla kong naalala na masama nga pala ang loob nila sa akin. At tanggap ko yun. Kasalanan ko naman kasi ang lahat.
(Greg 's pov)Ano ba 'tong ginawa ko? Lalo lang syang umalis at lumayo sa akin. Bakit ba pagdating sa kanya wala akong maisip at magawang matino? Bakit? Naturingan akong casanova at expert pagdating sa pagpapaamo ng babae, pero sarili kong asawa ay hindi ko kayang amuin. Pagdating sa kanya nawawala lahat ng galing ko.Muli kong tiningnan ang wedding ring na ibinalik nya sa akin. Wala na ba talaga, Charlene? Can't you give me another chance? This time, I promise, totoo na 'to. Totoo na talaga 'to. Mahal na kita eh.Naramdaman ko ang pangingilid ng luha ko.Langya naman to! Ngayon lang ulit ako umiyak sa babae.I tried calling her pero mukhang patay ang phone nya. I know how much I hurt her. Pero kasi... nag-init na lang a
Charlene's povIlang araw na mula nang napagpasyahan kong dumito muna sa bahay ng mga magulang ko tumuloy. May mga times na naiisipan kong bumalik sa bahay ni Greg para kunin ang anak ko pero natatakot ako na baka kung ano na naman ang gawin sa akin ni Greg kaya pinipigilan ko na lang ang sarili ko. Isang araw ko lang nakasama ang anak ko at oras oras ko na lang syang namimiss."Charlene?" narinig ko ang boses ni Jasper na syang nagpabalik sa akin sa realidad. "Kanina ka pa tulala. Ano ba ang iniisip mo?"Napabuntong hininga na lang ako. I know it's so unfair na sya yung kasama ko, sya yung karamay ko pero wala sa kanya ang atensyon ko."Ahmm, sorry Jasper ah. Hindi kasi ako nakatulog nang maayos kagabi. Medyo masakit ang ulo ko." pag
(Charlene's pov)Buong dinner time ay nakasimangot ako dahil pakiramdam ko ay binenta nila ako kay Greg. Kaya pagkatapos na pagkatapos ng dinner ay dumiretso ako sa kwarto at nagshower. Iniwasan ko na magsuot ng maikling shorts dahil ayokong mabuhay na naman yung desire nya katulad kanina.I felt a delicious tremor ran down my spine upon remembering what happened earlier. Muntik na. Kung hindi lang dahil kay Wesley, malamang may nangyari na naman sa amin.Pagkalabas ko ng CR ay nakita ko si Greg na naghihintay. Nginitian nya ako pagkatapos ay sya naman ang pumasok sa CR para maligo. Kinakabahan ako. Paano kung gusto ni Greg na may mangyari sa amin? Hindi pa nga ako nakakarecover sa ginawa nya sa akin tapos... tapos...I wasn't able to
(Charlene's pov)"Wes, let's go. Hayaan mo na ang mommy mo kung mas gustong magpaligaw kesa ihatid ka "Wow!! Talagang wow! Sya pa ang galit ngayon ha.Sobrang nanggigil ako sa sinabi nya. Kung pwede lang hilahin sya pabalik at sabunutan, tadyakan at lahat na ginawa ko na. Bwisit talaga!"Jasper" I turned to look at him. "Pasensya na ah. Gusto kasi ni Wesley na magpahatid sa school nya ngayon. Pasensya na talaga.""Okay lang. Salamat Charlene."Malaki ang ngiti nya at alam ko na agad kung ano ang ibig sabihin ng salamat nya. Ayoko na lang talagang pag usapan dahil alam ko sa sarili ko na hindi rin ako sigurado sa pinasok ko.Hinatid ko si Jasper sa labas as a sign of courtesy.
(Charlene's pov)Ang bigat ng paa ko habang umaakyat ako papuntang kwarto ko. Ewan ko ba. Kinakabahan lang ako. I wasn't even sure kung kaba ba ito dahil first time kong maramdaman ang ganitong klase ng pakiramdam.Bago ko buksan ang pinto ng kwarto ko ay napatingin ako sa kwarto ni Greg. Ano kayang ginagawa nya? Galit pa kaya sya? O may babae kaya ulit syang kasama sa loob katulad noon? My heart constrict upon remembering that horrible night five years ago.Kahit hesitant ay binuksan ko ang pinto at nagulat ako sa bumungad sa akin.Si Greg...Nakadapa at wasted. Ang gulo gulo ng buhok nya. Napatakbo ako sa kanya at naramdaman kong basa ang damit. Oo nga pala, naligo sya sa ulan kaga
(Charlene's pov)Pagkasarado ko ng pinto ay bumungad sa akin si mama. Kinabhan ako bigla dahil baka nakita nya kami kanina sa labas. Syempre nakakahiya dahil para akong diring diri kay Greg kapag nababanggit nila ang pangalan nito tapos makikita pala nila na magkahalikan kami."Ma" Kabado akong lumapit sa kanya at nagmano."Nakita ko kayo." para kong binuhusan ng tubig na may sampung bloke ng yelo. Nakakahiya."Ah... eh.... Ma, kasi...." What to say when you don't know what to say? Bakit ba ang chismosa kasi ng nanay ko."Ikaw ha, bakit ang ganda ng ngiti mo? Dahil ba naghalikan kayo sa labas? " Nag iwas ako ng tingin kay mama. Naramdaman ko kasing namula ang pisngi ko sa sinabi nya.
Nandito kami ni Wesley ngayon sa sementeryo... at nagluluksa. Ngayong araw ang libing nya. Ang dami din naming napagsamahan. Sa loob ng maraming taon masasabi kong totoo ko syang minahal. Nawalan sya ng hininga na hingi ng hingi ng tawad sa akin. Pinatawad ko naman na sya at alam kong nagawa lang nya iyon dahil nabulagan sya ng galit nya. Namatay si Mariz. Nabaril sya ng mga pulis dahil nanlaban ito. Nakapasok ang mga ito bago pa man ni mabaril ang mag ama ko. Si Jasper naman ay nakatakas pero hinahanap pa rin hanggang ngayon. Paalis na sana ako nang malaman kong nawawala si Wesley. Kinabahan na naman ako dahil baka kinuha na naman sya ni Jasper. Hindi ko na kakayanin na may mangyari na namang hindi maganda sa anak ko. Tama na. Nilibot ko ang buong sementeryo pero wala talaga sya at
(Charlene's pov)Bago mag alas siete ay umalis na kami ni Greg at nagpunta sa lugar kung saan sinabi ni Jasper. Hindi namin binibitawan ang kamay ng isat isa hanggang makarating kami sa lugar.Nagsabi kami kay mama na kapag hindi kami nakabalik sa loob ng isang oras ay pasunurin na ang mga pulis. Kinakabahan ako dahil kanina lang ay nakita ko ang totoong ugali ni Jasper. For years he's been playing the role of a sweet guy, away from that weird maniac na nakita ko kanina. Hindi ko alam kung ano ang nagtulak sa kanya na gawin ito .Nakarating kami sa isang abandonadong lugar. Nakakatakot. Madilim ang paligid. May mga bariles sa paligid at mga malalaking bakal na nagkalat. Is this where we will end?Pero naramdaman kong humigpit ang hawa
(Charlene's pov)Inaantok pa ako nang dumating si Jasper dito sa bahay. Sasamahan daw nya kasi akong ihatid si Wesley dahil gusto nyang magpractice ng mga gagawin nya pag kami na ang mag asawa. Kahit papaano ay natuwa ako dahil alam ko na tanggap nya ang mga anak ko.."Wala ka na bang nakalimutan Wesley?" I asked my son. Inilagay ko ang baon nyang pagkain sa bag nya."Wala na po mommy! " Sagot nito at saka kami pumunta sa kotse ni Jasper.Nakakatuwa din kasi sobrang gentleman nya. Buhat buhat na nga nya ang gamit ni Wes ay nagawa nya pang pagbuksan kami ng pinto. Unlike noong si Greg ang kasama kong maghatid, hindi awkward ang byahe. Hindi kami naubusan ng pag uusapan. Ni hindi nga namin namalayan na nasa school na pala kami ni wesley
(Charlene's pov)Na-annul na ang kasal namin ni Greg few weeks after ng pag uusap namin. It was made easy because Mommy Gia willingly volunteered to be a witness that I was just forced to be married with Greg. The ground was also backed up with CCTV footages kaya mabilis na naproseso at nanullify ang marriage namin.Greg has no idea that I am pregnant with his second child and I have no plans of telling him. Iniisip kong mangibang bansa na lang muna kami ni Wesley kapag lumaki na ang tyan ko para mas madali kong maitago ang bata.Nagkakasaya ang pamilya dahil sa wakas graduate na ang loko loko kong kapatid. His journey wasn't a joke. Hindi kami mayaman kaya hindi naging madali ang pinagdaanan nya para makagraduate."Congrats, Charlie!
(Charlene's pov)"Mommy, ikaw na maghatid sa akin please.""Mommy are you sick?""Si lolo na lang po maghahatid sa akin."For almost half an hour now I've been throwing up in the sink and I could not even face or tell my son that I can't walk him to school today. This pregnancy is making everything hard for me. Napakahirap ng palagi ka na lang nahihilo at nagsusuka. I have experienced this before with Wesley, but not this hard."Magpahinga ka na lang charlene at ako na ang maghahatid kay Wesley." sabi ni Papa. Tinulungan nya akong tumayo nang maayos nang tumigil ang pagsusuka ko.Tumango na lang ako at saka ko sya niyakap. Alam ko h
(Charlene's pov)Pigil na pigil ang luha ko dito sa taxi. Kasama ko si Wesley at alam kong hindi maganda na makita nya ako sa ganitong sitwasyon. This is the second time that he's seen his father kissing another woman and that's something that should not be seen by a child. Alam kong matino si Wesley pero ayokong mag iba ang tingin nya or idea nya sa isang ama ng tahanan."Mommy.. you can cry on my shoulder." lalong bumigat ang mata ko pero pinilit kong pigilan ang mga nagbabadyang luha."Thanks baby. I'm very blessed to have you." I kissed his temple.Ang tanga ko pala talaga. Mabuti na lang at nakinig ako kay Jasper. Wala na talagang pag asang magbago ang katulad nya. Lahat na lang sa kanya ay laro.
(Charlene's pov)Tama lang 'yan. Tama lang na iwasan sya. Tama lang na pagmukhain syang hangin. Tama lang na pahirapan at saktan din sya.Kahit na alam na alam ng puso ko ang gusto kong gawin. Gusto ko syang lapitan, paupuin at pagsilbihan. Pero alam ko na kapag nagpadala ako sa emosyon ko, ako na naman ang talo. Kailangan gawin kung ano ang mga dapat gawin."Charlene, you're hurting." Narinig kong sabi ni Jasper nang maupo ako sa tabi nya. Nakakuyom ang kamao ko para pigilan ang panginginig nito. I didn't noticed that a sob escaped my throatI can't contain it. Feeling ko sasabog na ako anytime. I'm really not into showing weakness but I know Jasper's a true friend. He had seen me cry already back in college.
(Charlene's pov)Pagkasarado ko ng pinto ay bumungad sa akin si mama. Kinabhan ako bigla dahil baka nakita nya kami kanina sa labas. Syempre nakakahiya dahil para akong diring diri kay Greg kapag nababanggit nila ang pangalan nito tapos makikita pala nila na magkahalikan kami."Ma" Kabado akong lumapit sa kanya at nagmano."Nakita ko kayo." para kong binuhusan ng tubig na may sampung bloke ng yelo. Nakakahiya."Ah... eh.... Ma, kasi...." What to say when you don't know what to say? Bakit ba ang chismosa kasi ng nanay ko."Ikaw ha, bakit ang ganda ng ngiti mo? Dahil ba naghalikan kayo sa labas? " Nag iwas ako ng tingin kay mama. Naramdaman ko kasing namula ang pisngi ko sa sinabi nya.
(Charlene's pov)Ang bigat ng paa ko habang umaakyat ako papuntang kwarto ko. Ewan ko ba. Kinakabahan lang ako. I wasn't even sure kung kaba ba ito dahil first time kong maramdaman ang ganitong klase ng pakiramdam.Bago ko buksan ang pinto ng kwarto ko ay napatingin ako sa kwarto ni Greg. Ano kayang ginagawa nya? Galit pa kaya sya? O may babae kaya ulit syang kasama sa loob katulad noon? My heart constrict upon remembering that horrible night five years ago.Kahit hesitant ay binuksan ko ang pinto at nagulat ako sa bumungad sa akin.Si Greg...Nakadapa at wasted. Ang gulo gulo ng buhok nya. Napatakbo ako sa kanya at naramdaman kong basa ang damit. Oo nga pala, naligo sya sa ulan kaga