(Charlene's pov)
Buong dinner time ay nakasimangot ako dahil pakiramdam ko ay binenta nila ako kay Greg. Kaya pagkatapos na pagkatapos ng dinner ay dumiretso ako sa kwarto at nagshower. Iniwasan ko na magsuot ng maikling shorts dahil ayokong mabuhay na naman yung desire nya katulad kanina.
I felt a delicious tremor ran down my spine upon remembering what happened earlier. Muntik na. Kung hindi lang dahil kay Wesley, malamang may nangyari na naman sa amin.
Pagkalabas ko ng CR ay nakita ko si Greg na naghihintay. Nginitian nya ako pagkatapos ay sya naman ang pumasok sa CR para maligo. Kinakabahan ako. Paano kung gusto ni Greg na may mangyari sa amin? Hindi pa nga ako nakakarecover sa ginawa nya sa akin tapos... tapos...
I wasn't able to
(Charlene's pov)"Wes, let's go. Hayaan mo na ang mommy mo kung mas gustong magpaligaw kesa ihatid ka "Wow!! Talagang wow! Sya pa ang galit ngayon ha.Sobrang nanggigil ako sa sinabi nya. Kung pwede lang hilahin sya pabalik at sabunutan, tadyakan at lahat na ginawa ko na. Bwisit talaga!"Jasper" I turned to look at him. "Pasensya na ah. Gusto kasi ni Wesley na magpahatid sa school nya ngayon. Pasensya na talaga.""Okay lang. Salamat Charlene."Malaki ang ngiti nya at alam ko na agad kung ano ang ibig sabihin ng salamat nya. Ayoko na lang talagang pag usapan dahil alam ko sa sarili ko na hindi rin ako sigurado sa pinasok ko.Hinatid ko si Jasper sa labas as a sign of courtesy.
(Charlene's pov)Ang bigat ng paa ko habang umaakyat ako papuntang kwarto ko. Ewan ko ba. Kinakabahan lang ako. I wasn't even sure kung kaba ba ito dahil first time kong maramdaman ang ganitong klase ng pakiramdam.Bago ko buksan ang pinto ng kwarto ko ay napatingin ako sa kwarto ni Greg. Ano kayang ginagawa nya? Galit pa kaya sya? O may babae kaya ulit syang kasama sa loob katulad noon? My heart constrict upon remembering that horrible night five years ago.Kahit hesitant ay binuksan ko ang pinto at nagulat ako sa bumungad sa akin.Si Greg...Nakadapa at wasted. Ang gulo gulo ng buhok nya. Napatakbo ako sa kanya at naramdaman kong basa ang damit. Oo nga pala, naligo sya sa ulan kaga
(Charlene's pov)Pagkasarado ko ng pinto ay bumungad sa akin si mama. Kinabhan ako bigla dahil baka nakita nya kami kanina sa labas. Syempre nakakahiya dahil para akong diring diri kay Greg kapag nababanggit nila ang pangalan nito tapos makikita pala nila na magkahalikan kami."Ma" Kabado akong lumapit sa kanya at nagmano."Nakita ko kayo." para kong binuhusan ng tubig na may sampung bloke ng yelo. Nakakahiya."Ah... eh.... Ma, kasi...." What to say when you don't know what to say? Bakit ba ang chismosa kasi ng nanay ko."Ikaw ha, bakit ang ganda ng ngiti mo? Dahil ba naghalikan kayo sa labas? " Nag iwas ako ng tingin kay mama. Naramdaman ko kasing namula ang pisngi ko sa sinabi nya.
(Charlene's pov)Tama lang 'yan. Tama lang na iwasan sya. Tama lang na pagmukhain syang hangin. Tama lang na pahirapan at saktan din sya.Kahit na alam na alam ng puso ko ang gusto kong gawin. Gusto ko syang lapitan, paupuin at pagsilbihan. Pero alam ko na kapag nagpadala ako sa emosyon ko, ako na naman ang talo. Kailangan gawin kung ano ang mga dapat gawin."Charlene, you're hurting." Narinig kong sabi ni Jasper nang maupo ako sa tabi nya. Nakakuyom ang kamao ko para pigilan ang panginginig nito. I didn't noticed that a sob escaped my throatI can't contain it. Feeling ko sasabog na ako anytime. I'm really not into showing weakness but I know Jasper's a true friend. He had seen me cry already back in college.
(Charlene's pov)Pigil na pigil ang luha ko dito sa taxi. Kasama ko si Wesley at alam kong hindi maganda na makita nya ako sa ganitong sitwasyon. This is the second time that he's seen his father kissing another woman and that's something that should not be seen by a child. Alam kong matino si Wesley pero ayokong mag iba ang tingin nya or idea nya sa isang ama ng tahanan."Mommy.. you can cry on my shoulder." lalong bumigat ang mata ko pero pinilit kong pigilan ang mga nagbabadyang luha."Thanks baby. I'm very blessed to have you." I kissed his temple.Ang tanga ko pala talaga. Mabuti na lang at nakinig ako kay Jasper. Wala na talagang pag asang magbago ang katulad nya. Lahat na lang sa kanya ay laro.
(Charlene's pov)"Mommy, ikaw na maghatid sa akin please.""Mommy are you sick?""Si lolo na lang po maghahatid sa akin."For almost half an hour now I've been throwing up in the sink and I could not even face or tell my son that I can't walk him to school today. This pregnancy is making everything hard for me. Napakahirap ng palagi ka na lang nahihilo at nagsusuka. I have experienced this before with Wesley, but not this hard."Magpahinga ka na lang charlene at ako na ang maghahatid kay Wesley." sabi ni Papa. Tinulungan nya akong tumayo nang maayos nang tumigil ang pagsusuka ko.Tumango na lang ako at saka ko sya niyakap. Alam ko h
(Charlene's pov)Na-annul na ang kasal namin ni Greg few weeks after ng pag uusap namin. It was made easy because Mommy Gia willingly volunteered to be a witness that I was just forced to be married with Greg. The ground was also backed up with CCTV footages kaya mabilis na naproseso at nanullify ang marriage namin.Greg has no idea that I am pregnant with his second child and I have no plans of telling him. Iniisip kong mangibang bansa na lang muna kami ni Wesley kapag lumaki na ang tyan ko para mas madali kong maitago ang bata.Nagkakasaya ang pamilya dahil sa wakas graduate na ang loko loko kong kapatid. His journey wasn't a joke. Hindi kami mayaman kaya hindi naging madali ang pinagdaanan nya para makagraduate."Congrats, Charlie!
(Charlene's pov)Inaantok pa ako nang dumating si Jasper dito sa bahay. Sasamahan daw nya kasi akong ihatid si Wesley dahil gusto nyang magpractice ng mga gagawin nya pag kami na ang mag asawa. Kahit papaano ay natuwa ako dahil alam ko na tanggap nya ang mga anak ko.."Wala ka na bang nakalimutan Wesley?" I asked my son. Inilagay ko ang baon nyang pagkain sa bag nya."Wala na po mommy! " Sagot nito at saka kami pumunta sa kotse ni Jasper.Nakakatuwa din kasi sobrang gentleman nya. Buhat buhat na nga nya ang gamit ni Wes ay nagawa nya pang pagbuksan kami ng pinto. Unlike noong si Greg ang kasama kong maghatid, hindi awkward ang byahe. Hindi kami naubusan ng pag uusapan. Ni hindi nga namin namalayan na nasa school na pala kami ni wesley