"Good morning, peaches!" Ito ang masaya at nakangiti na bungad ni Wyatt kay Tamara nang makalabas siya ng kan’yang silid. Sa mga nakalipas na linggo ay malimit siya na binibisita ni Wyatt dito sa tinutuluayn nila ni Lou at madalas na kung ano-ano ang bitbit nito para sa kan’ya. "Nandito ka na naman? Wala ka bang trabaho? Hindi ka ba napapagod na bumiyahe halos linggo-linggo? Kamuntik na nga na maging araw-araw, eh." tugon ni Tamara habang inaabot ang mga bitbit ni Wyatt na pasalubong para sa kan’ya. "Wow, mga paborito ko!" "Nagrereklamo ka pa, tapos tuwang-tuwa ka naman sa mga pasalubong ko parati." Lumapit sa kan’ya si Wyatt at kinulong siya nito sa mga bisig niya. "I miss you!" "OA! Miss na agad, kakapunta mo nga lang dito no’n isang araw." Hinampas pa niya si Wyatt sa braso at bahagya na lumayo sa lalaki. "Panira ka talaga ng moment kahit kailan! Halika na nga, kumain ka na nga ng almusal." Yaya sa kan’ya ni Wyatt na hinatak pa siya patungo sa may lamesa. Wyatt has been very c
Naguguluhan man si Tamara sa inaasta nito ay tumango na laman siya at tinanaw ang papalayo na si Wyatt. Nang makaalis si Wyatt ay pinagtuunan na lamang niya ng pansin ang pagkain. Habang kumakain siya ay hindi maiwasan na maisip ni Tamara ang mga kakaiba na ikinikilos ni Wyatt sa kan’ya. Ayaw niya na mag-assume na naman, at magkamali na naman ulit ng pakahulugan, pero iba talaga ang nararamdaman niya. They may be best friends. Pero parang sobra na sa pagiging matalik na magkaibigan ang trato sa kan’ya ni Wyatt, at kahit na si Lou ay napapansin na rin iyon. Pero noon pa man ay gano’n na siya pakitunguhan ni Wyatt, kaya malamang ay hindi niya dapat na binibigyan ng mali na pakahulugan ang mga bagay na iyon. Pero paano kung tama pala ang naiisip niya? Ano ang isasagot niya? Napahimas na lamang si Tamara sa kan’yang sentido. Bakit nga ba niya iniisip at pinoproblema ang mga bagay na hindi naman pa nangyayari? Maybe she should just cross the bridge when she gets there. Nagpatuloy siya s
"Peaches, I'm home!" Ngiting-ngiti na bungad ni Wyatt buhat sa may pintuan habang may bitbit pa na isang supot ng mga iba’t-ibang klase ng prutas na kabilin-bilinan ni Tamara sa kan’ya. Nais daw kasi nito na mag fruit salad at kailangan na fresh fruits ang gamit niya, kaya kung saan-saan pa siya na grocery na dumaan at nagpunta para lamang masunod ang hiling ng buntis. "Ayiee! Thank you, my baby boy!" Kilig na kilig pa si Tamara na lumapit sa kan’ya habang pahimas-himas sa bilugan nito na tiyan. "Na-miss kita." Kinindatan pa siya ni Tamara kaya naiiling na lamang si Wyatt sa kan’ya. "Ano na naman ang dagdag na request mo, baby girl? Sigurado ako na may gusto ka na naman kaya ang bait-bait mo sa akin ngayon." Ginawaran siya ng halik ni Wyatt sa pisngi at sa noo at mabilis naman na yumakap si Tamara sa beywang ng lalaki. "Grabe naman ang sobra na pag-judge mo sa akin. Hindi ba at businessman ka, bakit naging hukom ka na ngayon?" Patuloy pa sa pagtaas-baba ang kilay ni Tamara at halata
Hindi alam ni Leonardo Lucero kung maiinis, o matutuwa siya sa kan’yang nalaman. Kararating lamang sa kan’ya ng balita na wala na sa poder ng anak niya ang asawa nito. Ang babae na pinagnanasahan niya at nais niya na magsilang ng kan’yang tagapagmana. Ang bali-balita ay naghiwalay na raw ang dalawa. Sinubukan niya na kumpirmahin kay Chad ang balita na iyon, pero ang hangal na lalaki ay walang kaalam-alam patungkol sa kapatid niya. Kung kailan pa naman na wala siya sa Maynila ay roon pa nakarating sa kan’ya ang impormasyon na iyon. Kung hindi pa siya tinawagan ng kan’yang kumpadre at kinukumpirma sa kan’ya ang katotohanan ay hindi niya malalaman. Ang sabi pa nito ay mahigit anim na buwan na rin yata na hiwalay ang dalawa dahil madalas nang nakikita si Mikel na kasa-kasama ang kaibigan nito na abogada. Naiinis man siya na nahuli na siya sa balita ay nakita niya na isang magandang oportunidad ang paghihiwalay ng mag-asawa upang maisakatuparan na niya ang kan’yang mga plano para kay T
Nanginginig ang mga kamay ko at panay-panay ang paglunok na ginagawa ko. Nanunuyo ang lalamunan ko kasabay sa mabilis na pagtibok ng puso ko. Alam ko na hindi ako dapat nababahala ng ganito, pero hindi ko maiwasan. Hindi ko na nga rin alam kung paano ko nagagawa na makapaglakad papunta sa sasakyan ni Wyatt. My mind is in chaos. And it is all because of just one person: Leonardo Lucero. Ang ama ni Mikel at ang matandang manyakis na bumili rin sa akin buhat sa aking pamilya. "Baby, relax. Breathe in and breathe out." bulong sa akin ni Wyatt habang ang kan’yang isang braso ay nakapulupot sa beywang ko upang bigyan ako ng sapat na lakas at ang isa naman ay nakahawak sa aking kamay. Hindi ako makatugon sa kan'ya at patuloy lamang ang pagtaas-baba ng dibdib ko dahil sa paghahabol ko sa aking hininga na pakiramdam ko ay unti-unti nang nauubos dahil sa sobra na bilis ng tibok ng puso ko. "Baby, Tamara, listen to me. Breathe, baby. You need to breathe for our baby." Sandali ako na natigila
Isang tawag ang natanggap ni Mikel kanina habang siya ay nasa opisina. Isang tawag na lubha na nagpagulo sa kan’yang sistema. Ang dami na naman ng mga tumatakbo sa kan’yang isipan at hindi siya sigurado kung ano ang kan’yang mararamdaman. Ilang buwan na rin ang lumipas simula ng huli sila na magkita, at ngayon dahil sa kan’yang balita na narinig ay napupuno na naman muli ng galit ang puso niya. Bumabalik sa kan’ya ang mga nakaraan na pilit niya nang kinakalimutan. And it just shows that he can never really move on and forget. Nang matanggap ang tawag na iyon, isa lang ang pumasok sa isipan niya, he needs to see her. Kailangan nila na magkaharap-harap at ngayon na ang tamang panahon para mangyari iyon. Kaya naman kasama si Stan ay bumibiyahe sila upang puntahan ang babae na matagal niya nang hinahanap. Sinubukan pa siya na pigilan ni Stan, pero wala rin nagawa ang kan’yang kaibigan lalo na at desidido siya na harapin ang babae na noon pa niya ninais na makita. "Mikel, pinapaalalahan
Hindi alam ni Mikel kung ano ang reaksyon ng kan’yang mukha nang mapasadahan ng tingin ang mukha ng babae na matagal na niya na ninais na makita. "Mi-Mikel" pabulong nito na tawag sa pangalan niya nang makalapit siya rito. Muli pa na tinitigan ni Mikel ang babae sa kan’yang harapan at gaya sa sinabi sa kan’ya, ay buntis nga siya. "Surprised to see me? You think you can simply walk away and turn your back on me?" May diin sa bawat mga salita na lumalabas sa bibig ni Mikel. "I-I’m sorry." Nauutal na sagot sa kan’ya ng babae. "Sorry? Sorry for what? Sorry for being pregnant while I lost my child? Sorry for ruining my life? Masaya ka ba, Janine? Masaya ka na ba na sinira mo ang buhay ko? Are you happy that you killed my angel and ruined my married life?" Sunod-sunod na tanong ni Mikel kay Janine na wala nang naging tugon sa kan’ya kung hindi ang lumuha na lamang. "Mikel." Pagpipigil ni Stan sa kan’ya na tinapik pa siya sa balikat. Naikuyom na lamang ni Mikel ang kan’yang kamao dahil k
Hanggang ngayon ay hindi makahuma si Leonardo Lucero sa kaalaman na nakuha niya buhat sa kan’yang biyahe sa Baguio ilang araw na ang nakakalipas. Hindi niya inaasahan na roon niya rin mahahanap ang babae na bumabaliw sa kan’ya hanggang sa ngayon. At tuluyan na nga yata siya na mababaliw talaga sa kaalaman na ang nakabuntis pa rito ay ang sarili na pamangkin pa niya. Nagngingitngit na naman siya na matapos niya na maging karibal ang anak niya, ay heto naman ngayon at pamangkin pa niya ang isa na naman na panggulo sa mga plano niya. At ang mas matindi pa roon ay ang katotohanan na naunahan pa siya ng pesteng si Wyatt na iyon na magpunla ng kan’yang semilya kay Tamara! "P*****a!" Padabog na itinapon niya ang mga papeles na hawak-hawak niya sa kan’yang lamesa. Hindi niya magawa na pagtuunan ng pansin ang kan’yang trabaho dahil sa kaalaman na iyon. Hindi niya matatanggap na nagpabuntis si Tamara kay Wyatt. Bakit kay Wyatt pa na walang-wala sa yaman nila ng anak niya na si Mikel? Nang ma