“Oh… pamilya? Tumango si Fredric ng may misteryosong ngiti.Hindi ba’t si Zephyr ang selosong lalaki na nagagalit tuwing binabanggit si Neil noon?Alam ni Fredric ito, ngunit wala siyang sinabi, uminom siya ng wine ng mag isa. Tutal, isa siyang lawyer na marami nang nakita. Paano siya matatakot sa ilang salita lang mula kay Zephyr?Kaya naman, sumagot siya at tumingin siya kay Zephyr. “Z, pinsan na kayo ni Neil ngayon, no? Gusto ko lang ipaalala sayo na ang Southeast Aciatic ay tradisyunal at konserbatibo. Maraming mga malaking pamilya ang pinagpapakasal ang mga pinsan para masiguradon ang katayuan nila.“So, hindi imposible para sa mga magpinsan na magkatuluyan sa Southeast Aciatic. Legal yun doon!”Diniin ni Fredric ang mga salitang ‘magpinsan’ at ‘legal’.Hindi niya inaasahan na mahulog si Zephyr sa patibong.Lumubog ang lalaki sa sofa habang braso niya ay nasa likod ng sofa. Ang isa niya pang braso ay inikot ang baso ng wine habang may maliit na ngiti.“Nabalitaan ko na ang
Kanina pa nila siya hinuhusgahan, pero palihim silang humihingi ng tawad sa kanya ngayon.Masarap ang pakiramdam ni Josiah. Sinuklay niya ang kanyang buhok at sinenyasan sila. "Tumahimik ka, huminahon ka!"Nagsalin si Fredric ng isa pang baso ng alak at inubos ito. May humarang sa baso niya ng gusto pa niya.Tumingala siya at nakasalubong ang mga mata ni Zephyr na nakakaalam ng lahat.Sabi niya, "Fredric, may mga bagay na hindi mo kailangang itanong sa amin... Sa halip, tanungin mo kung ano ang gusto ng puso mo!"Kung talagang may gusto siya sa isang tao, paano lang siya hindi komportable kapag may kasama siyang iba?So, nagustuhan niya ba talaga si Trinity? O tulad ng sinabi ni Josiah, na nasanay na siya sa relasyon nila nito?Napangiti si Zephyr.Si Fredric ay mabilis at mahusay magsalita kapag siya ay nasa mga kaso. Walang kaso na hindi siya maaaring manalo.Gayunpaman, ngayong siya na ang taong nasasangkot, walang makakatulong sa kanya maliban sa kanyang sarili.…Buong
Pumasok si Trinity habang nakangisi.Ganun pa rin siya—nakasuot ng itim na may leather boots. Siya ay maharlika sa kanyang malinis at kaakit akit na mukha.Naisip ni Cordelia na mas maganda na siya ngayon.Ito ba talaga ang magic ng pag ibig?Inilagay ni Trinity ang isang dokumento sa mesa at gumawa ng isang bastos na "pakiusap" na kilos.“Ito ang final investment budget ng pelikula... Kahit na ano, lahat ng numero na hindi ko maintindihan. Maaari bang tingnan ito ng matalinong si Mrs. Hamerton para sa akin?"Ibinaba ni Cordelia ang kalahating baso ng mainit na tubig na kakainom niya ng walang magawa. Nag inat siya at bumalik sa kanyang desk para magtrabaho.Hindi nagtagal, tiningnan niya ang badyet at inikot ang ilang bagay na kulay pula bago ibinalik sa Trinity."Sobrang bilis?""Mabilis kasi ginawa ko ang takdang aralin ko." Maikling sabi ni Cordelia. “Makakatipid ka sa mga bilog na bahagi. Tinawid ko ang ilang mga hindi kinakailangang gastos. Ang iyong susunod na hakbang a
Si Fredric ay namumukod tangi, at gayundin si Neil. Pinsan siya ni Cordelia, kaya gusto niya talagang magbigay suporta para sa kanya.Gayunpaman, para kay Trinity, ang katayuang hawak ni Fredric sa kanyang puso ay hindi maaalis.Laging naaalala ng mga babae ang kanilang unang pag ibig.Katulad niya kay Zephyr... Mula nang magkaroon siya, naisip niyang walang lalaki sa buong mundo ang makakatulad sa kanyang asawa.Namula ang mga pisngi ni Cordelia, kaya agad niyang pinigilan ang mga iniisip na lumilipad sa kanyang ulo.Habang si Cordelia ay sumisid na pabalik sa trabaho, bigla niyang nakita ang mga kamay ni Zennie na nanginginig habang hawak niya ang kanyang phone. Nawala ang matamis na tingin niya sa maganda niyang mukha noon. Takot na takot siya.“Zennie?” Lumapit siya. “Anong mali?”Ng ipatong niya ang kamay sa kanyang balikat, ibinaon ng huli ang kanyang katawan na parang gulat na gulat. Napasigaw pa siya.Kumunot ang noo ni Cordelia.Namutla ang mukha ni Zennie. Hinawakan
Nahulog sa malalim na pag iisip si Zephyr, pinag uugnay ang mga tuldok. Maraming mga kahina hinalang pahiwatig na dapat sundin.Noong nasa Jangasas sila, tinangka ni Marcus na saktan si Cordelia. Gayunpaman, bago niya magawa iyon, dumating si Zephyr sa oras.Nakatakas si Marcus, at ang taong tumulong sa kanya ay si Phil...Naikuyom ni Zephyr ang kanyang mga kamao kaya namutla ang kanyang mga kasukasuan.Sina Marcus, Phil, at Yale ay nagsasabwatan!"Iniisip ko rin yan." Tumingin siya kay Cordelia. "Kung hindi ito isang pahiwatig, masyadong kakaiba para sa kanya na patuloy na magpadala ng mensahe.""Natatakot si Zennie, at nakiusap siya na huwag kong sabihin sayo.""Pero sinabi mo pa rin sa akin." Ngumisi siya.Kinagat ni Cordelia ang kanyang mga labi at sinabing, "Hindi ba't nangako tayo na hindi tayo maaaring magkaroon ng mga sikreto?"“Hmm...” Pinisil ni Zephyr ang ilong niya. "Ngunit sinabi mo sa akin na medyo huli na!"“Sorry.” Medyo nakonsensya si Cordelia. "Akala ko isan
Biglang hinawakan ni Zephyr ang bewang ni Cordelia. Naging malapit sila sa isa't isa.Ayaw niyang pakialaman ang anumang bagay sa mundo ngayon. Ang gusto lang niya ay makasama siya ng todo...Ng maramdaman ang mainit nitong katawan at ang bilis ng tibok ng puso, itinulak siya nito palayo."Itigil mo yan!"“Wifey…”"Itigil mo na ang pag iisip tungkol sa bagay na iyon bago tayo matapos sa seryosong bagay!"Yung... bagay?Natigilan si Zephyr. Napalunok na lamang siya nang makita ang seryosong mukha ng babae.“Okay, sige na.”"Maliwanag na ang taong nasa Night Palace na pina usapan ni Uncle Clark ay si Marcus!"“Mm hmm.” Tumango si Zephyr. "Kaya siguro matagal na siyang nakarating sa Centrolis. Dapat nandito siya para kay Yale."Napahawak si Cordelia sa baba habang nakakunot ang noo. "Mayroon akong pakiramdam na si Phil ay kasangkot, ngunit hindi ko mailagay ang aking saliri dito."Hinawakan ni Zephyr ang balikat niya at tumawa.Hindi mahalaga kung si Phil o si Marcus, hinding
"Zephyr..." mahinang sabi ni Cordelia. Napatingin siya sa kanya habang kinukusot ang malalaking mata.Sa sandaling ito, siya ay tulad ng isang cute na maliit na kuneho pouting habang nakasandal sa kanyang dibdib habang siya enunciated. “Hindi ako handa last time. Iba na sa pagkakataong ito.“May plano at diskarte tayo. Gayundin, maaari kang magpadala ng mga tao upang protektahan ako nang palihim!"Natahimik si Zephyr. Hindi siya nagsalita.“Hubby, dapat mahuli natin si Marcus at ipadala sa lugar na nararapat sa kanya. Kung ganoon, hindi na siya magkakaroon ng pagkakataong manakit ng mga tao!"Ang mga mata ni Cordelia ay hindi pangkaraniwang determinado, na nagpabilis ng kanyang puso.Alam niyang isa itong babaeng mukhang mahina sa labas ngunit malakas sa loob.“Siguro... Sa pamamagitan ni Marcus, mahahanap natin si Phil. Baka kasama pa dito si Yale. Maaari naming makuha ang lahat ng mga ito!“Kaya, mawala kapag dapat. Sumama ka lang sa pakana ni Yale at hayaan siyang isipin na
Walang lakas ng loob si Marcus na ulitin ang sarili.Tumayo siya roon, galit, ngunit hindi siya nangahas na magsabi ng anuman. Ibinaba niya ang kanyang ulo at ikinuyom ang kanyang mga kamao sa tabi ng kanyang katawan.Nagmura si Yale, “Wala kang kwentang bagay! Huwag kang gumawa ng gulo para sa akin sa oras na ito. Gawin mo ang sinasabi ko, naririnig mo ako!?""Pero..." Hindi na nakayanan ni Marcus, "Ayoko pang mamatay!""Sabihin mo ulit?" Nagtaas ng boses si Yale at inilapit ang mukha niya. Nakakatakot ang lubog niyang mga mata."Hah, sa tingin mo ba hahayaan kitang mabuhay kung hindi ka magpapanggap na si Zephyr?""Ikaw…"Natigilan si Marcus at baliw na tinitigan siya. Umuumbok ang mga ugat sa kanyang noo.Tinapik ni Yale ang mukha niya at nakipag-aral sa kanya. “Ha! Pinsan niya ako, ngunit hindi ko siya kamukhang katulad mo, isang estranghero! Marcus, ang iyong mukha ay mahalaga. Huwag mong sayangin!"Huminga ng malalim si Marcus at pinakawalan ito.Sinubukan niyang makipa