”Huwag ka nang umarte!” Nagalit si Xyla. “Rowan, iniisip mo ba na ikaw lang ang nag-iisang eksperto sa mga gamot? Kaya mo bang lokohin ang isang tao na hindi ko kasing talino?”Itinuro niya ang kanyang braso. Natatawa siya sa galit. “Tingnan mo! Ang pwesto na tinusok mo at ang pwestong tinusok ko ay hindi iisang acupoint.“Xyla…”Nanghihina siyang tinawag ni Rowan, at pagkatapos ay ngumiti siya ng parang isang tanga.Bakit hindi pa rin siya nagbago gaya noong bata pa siya?Natatandaan niya na tinutusok siya ni Xyla ng karayom sa tuwing nagagalit siya. Minsan, sampung beses siyang matutusok kapag nakikipag-usap siya sa ibang babae. Mamamanhid ang kalahati ng kanyang katawan.Naisip niya na nakakapagtaka na kaya ng isang babaeng nasa 10 taong gulang na itusok ang isang karayom ng ganun.Napagtanto niyang may katuturan ito. Siya ang prinsesa ng mga Irwin. Ang pamilya ay naging mga doktor ng mga royalty sa mga nakalipas na henerasyon. Siya ay biniyayaan ng talento at kaalaman sa medi
Nakaramdam ng kirot si Rowan sa kanyang puso.“Oo, alam kong huli na ang lahat. Dapat ay kinuha ko na kayo ni Cordelia mula sa Jangasas noong ipinanganak siya!"Gayunpaman, ang mga Irwin ay nagkakagulo noon. Ang ilang mga tao sa pamilya ay minamaliit siya dahil kinuha niya ang kapangyarihan. Nagalit sila sa kanya at sinubukan nila siyang itaboy gamit ang mga external sources.Hinaharap niya ang mga problemang ito habang nagsasaliksik ng bagong gamot.Higit pa dito, hindi niya pwedeng hayaang bumalik si Xyla sa kritikal na oras na iyon. Kapag ginawa niya iyon, siguradong pupuntiryahin siya ng mga taong iyon. Gagamitin nila siya o maaaring kunin nila siya at ang kanilang anak na hostage para pilitin siyang gawin ang gusto nila.Subalit, pinagsisisihan niya ito ngayon.Dapat ay kinuha niya siya sa halip na iwan siyang mag-isa sa Jangasas, hinayaan niya siyang makasalubong ang hayop na William na ‘yun!Dapat ay binigyan niya ng mas magandang buhay ang kanilang mga anak sa halip na h
“Mom…” Ang mahinang tawag ni Cordelia pagkaraan ng ilang sandali. Pinagmasdan niyang mabuti ang kanyang ina. “A-Ayos ka lang ba?”Punong-puno ng enerhiya si Xyla. "Mm-hmm, ayos lang ako!" Dinala niya ang mansanas na hindi pa niya natatapos balatan habang nagsasalita. Tinusok niya ang kutsilyo sa mansanas—napakaganda nito.Nanatiling tahimik si Cordelia.Sa pagkakatanda niya, malambot na tao ang kanyang ina, bukod pa noong siya ay may sakit.Gayunpaman, magulo ang kanyang isip noon. Hindi niya alam kung ano ang kanyang ginawa kapag siya ay nagwawala.Hindi pa siya naging ganito kahigpit mula nang gumaan ang pakiramdam niya ngayon.Napatingin si Xyla kay Rowan, na naging mabait na bata sa kanyang sigaw. Tahimik niyang iniyuko ang kanyang ulo habang nakaupo sa tabi ng kama at hinihimas ang kanyang mga palad. Medyo mataas ang kama, at ang kanilang mga binti ay hindi nakadikit sa sahig. Nakalaylay ang kanilang mga binti.Para siyang si Ginger kapag sinisigawan ito ni Zephyr.Tinakpa
Nakabalik lang si Zephyr at umupo sa couch habang naka-pout.Tumingin sa kanya si Rowan na may misteryosong tingin sa kanyang mga mata."Tungkol sa pagpapakasal mo kay Cordelia...""Ilang beses mo ba itatanong yan?" Malamig na binigkas ni Zephyr ang bawat salita. "Totoo iyon. Pumayag na ang lolo ko!""Hmm, alam ko." Ngumiti si Rowan. Hindi siya sigurado kung matutuwa siya o malulungkot. Maswerte siyang makitang ikakasal ang kanyang anak, ngunit wala siyang karapatang hawakan ang kamay nito sa red carpet at ibigay ito sa nobyo.Huminto si Zephyr at mahinang sinabi, "Talagang inisip ng lolo ko ang background ni Cordelia noong una, at umaasa siyang kunin mo siya bilang iyong inaanak... Ngunit sinabi ko sa kanya ang tungkol sa relasyon mo sa kanya kahapon."Nanlaki ang mga mata ni Rowan. Wala siyang masabi habang nakatitig sa kanya.“Masayang-masaya siya simula nang malaman niyang anak mo siya. Sir, hindi mo ba sasamantalahin ang pagkakataon na kilalanin siya bilang iyong anak?"“A
Napakaganda ng memorya ni Zephyr. Naalala niya ang dosage, ngunit hindi sinabi ni Rowan kung ano ang gamot.“Sir, ano ito?”Tinitigan siya ni Rowan at ipinakita ang isang nakakalokong ngiti.“Huwag kang mag-alala. Makakabuti sayo to!""Ngunit kailangan kong malaman kung ano ang nagagawa nito, tama ba?"Ngumisi si Rowan at malinaw na binibigkas ang bawat salita. "Pinapalakas ang iyong libido!"Pfft!Halos hindi na napigilan ni Zephyr ng ihampas ang bote sa kanyang ulo.Pagpapabuti ng kanyang libido? Itong matandang fox na ‘to! Siya ang may kailangan niyan!…Nagpasya sina Cordelia at Zephyr na kunin ang kanilang marriage certificate sa hapon.Naroon ang kanilang mabubuting kaibigan upang saksihan ang banal na sandali sa maliit na bulwagan sa Civil Affairs Bureau.Kumuha sila ng litrato at nanumpa. Sa sandaling nakatatak sila sa sertipiko, tumibok ang puso ni Zephyr.Nakangiti si Cordelia sa tuwa. Marahan siyang sumandal sa dibdib nito at naramdaman niyang ligtas siya nang m
“Z!” Tinawag siya ni Josiah. "Ngayong mayroon na kayong certificate, dapat ba tayong magdiwang at maghanda?"Natauhan si Zephyr. Tumango siya. "Oo.""Magpapa-book ako ng hotel!" Kinuha naman agad ni Josiah ang phone niya at tumingin kay Cordelia. "Ano ang gusto mong kainin?"Nagpalitan sila ng mga ideya, kaya naging masigla ang kanilang usapan.Mukhang kalmado si Zephyr habang tahimik na nakatingin sa pinto.Umalis na daw yung taong yun."Ano ang tinitignan mo?" Hinawakan ni Cordelia ang braso niya.Natawa siya at hinalikan niya ang kanyang buhok habang bumubulong siya, “Hintayin mo ako sa kotse. May tatawagan lang ako."Natigilan siya. Napagtanto niya na tila may hindi nagpakita ngayon.Nasa pagitan nila iyon. Kahit na nagkaroon sila ng conflict, dapat sila mismo ang nagresolba nito.Ngumiti siya at binigyan siya ng matalim na tingin. Pagkatapos ay inakay niya ang iba sa paradahan ng sasakyan.Pagkaalis nila, mag-isang umupo si Zephyr sa hall. Ilang sandali pa, may dahan-da
“Fredric,” sabi ni Zephyr sa malalim niyang boses. "Hindi kita pipigilan na magkagusto sa isang tao, pero oras ang magbubunyag ng tunay na kulay ng isang tao. Mag-isip ka kapag nakita mo na ‘yun!"“Z, si Michelle…”"Okay, ayoko nang marinig ang pangalang iyon!"Napaawang ang labi ni Fredric. Natahimik siya habang nakatingin sa malamig na mga mata ni Zephyr."Oo, Z." Matagal siyang nag-alinlangan bago sinabing, “Alam mo bang nasaktan si Yale ilang araw na ang nakalipas?”Nabalitaan ni Zephyr ang pangyayari. Nabalitaan niyang nakipag-away si Yale sa ilang tao sa isang bar parking lot.Higit pa rito, nangyari ito noong araw na nakipag-away siya kay Fredric.Napaisip siya at agad na nag-react. Pagkatapos ay tumingin siya kay Fredric gamit ang kanyang malalalim na mata."Kaya kinausap mo siya pagkatapos kong umalis noong gabing iyon?" May misteryosong ngiti sa mukha si Zephyr.Naramdaman ni Fredric na may nangyari. May malamig na pawis na tumutulo sa kanyang katawan.“Z, hindi ko…
Kinagabihan, bumalik sina Zephyr at Cordelia sa Royal Manor.Nagsimula na silang maghalikan sa loob ng sasakyan pagkaparada nito sa looban kaya napuno ng romansa ang puwang na pumipigil.Bumibilis ang paghinga niya. Gayunpaman, itinulak niya ang mga kamay nito, senyales na sa bahay na lang niya gawin iyon.Kahit na matagal na silang magkasama, napaka-conservative pa rin niya sa aspetong ito. Pribado iyon, kaya natural na kailangan niya ng privacy para gawin iyon.“Wifey...” reklamo ni Zephyr. "Hindi na ako makapagpigil!""Kailangan mong pigilan!" Nakahiga si Cordelia sa kanyang dibdib na parang kuting at magalang na binalaan siya. "Huwag mo akong piliting kunin ang allowance mo!"Nakaramdam ng kilabot si Zephyr. Hinawakan niya ang kamay niya at hinalikan ito.Gayunpaman, alam niya na sa sandaling pumasok siya sa isang pribadong espasyo at sarado ang mga kurtina, hindi na siya ang babaeng namumula dahil sa isang halik lang...Maaari niyang kunin ang kaluluwa nito kapag binitawan