“Z!” Tinawag siya ni Josiah. "Ngayong mayroon na kayong certificate, dapat ba tayong magdiwang at maghanda?"Natauhan si Zephyr. Tumango siya. "Oo.""Magpapa-book ako ng hotel!" Kinuha naman agad ni Josiah ang phone niya at tumingin kay Cordelia. "Ano ang gusto mong kainin?"Nagpalitan sila ng mga ideya, kaya naging masigla ang kanilang usapan.Mukhang kalmado si Zephyr habang tahimik na nakatingin sa pinto.Umalis na daw yung taong yun."Ano ang tinitignan mo?" Hinawakan ni Cordelia ang braso niya.Natawa siya at hinalikan niya ang kanyang buhok habang bumubulong siya, “Hintayin mo ako sa kotse. May tatawagan lang ako."Natigilan siya. Napagtanto niya na tila may hindi nagpakita ngayon.Nasa pagitan nila iyon. Kahit na nagkaroon sila ng conflict, dapat sila mismo ang nagresolba nito.Ngumiti siya at binigyan siya ng matalim na tingin. Pagkatapos ay inakay niya ang iba sa paradahan ng sasakyan.Pagkaalis nila, mag-isang umupo si Zephyr sa hall. Ilang sandali pa, may dahan-da
“Fredric,” sabi ni Zephyr sa malalim niyang boses. "Hindi kita pipigilan na magkagusto sa isang tao, pero oras ang magbubunyag ng tunay na kulay ng isang tao. Mag-isip ka kapag nakita mo na ‘yun!"“Z, si Michelle…”"Okay, ayoko nang marinig ang pangalang iyon!"Napaawang ang labi ni Fredric. Natahimik siya habang nakatingin sa malamig na mga mata ni Zephyr."Oo, Z." Matagal siyang nag-alinlangan bago sinabing, “Alam mo bang nasaktan si Yale ilang araw na ang nakalipas?”Nabalitaan ni Zephyr ang pangyayari. Nabalitaan niyang nakipag-away si Yale sa ilang tao sa isang bar parking lot.Higit pa rito, nangyari ito noong araw na nakipag-away siya kay Fredric.Napaisip siya at agad na nag-react. Pagkatapos ay tumingin siya kay Fredric gamit ang kanyang malalalim na mata."Kaya kinausap mo siya pagkatapos kong umalis noong gabing iyon?" May misteryosong ngiti sa mukha si Zephyr.Naramdaman ni Fredric na may nangyari. May malamig na pawis na tumutulo sa kanyang katawan.“Z, hindi ko…
Kinagabihan, bumalik sina Zephyr at Cordelia sa Royal Manor.Nagsimula na silang maghalikan sa loob ng sasakyan pagkaparada nito sa looban kaya napuno ng romansa ang puwang na pumipigil.Bumibilis ang paghinga niya. Gayunpaman, itinulak niya ang mga kamay nito, senyales na sa bahay na lang niya gawin iyon.Kahit na matagal na silang magkasama, napaka-conservative pa rin niya sa aspetong ito. Pribado iyon, kaya natural na kailangan niya ng privacy para gawin iyon.“Wifey...” reklamo ni Zephyr. "Hindi na ako makapagpigil!""Kailangan mong pigilan!" Nakahiga si Cordelia sa kanyang dibdib na parang kuting at magalang na binalaan siya. "Huwag mo akong piliting kunin ang allowance mo!"Nakaramdam ng kilabot si Zephyr. Hinawakan niya ang kamay niya at hinalikan ito.Gayunpaman, alam niya na sa sandaling pumasok siya sa isang pribadong espasyo at sarado ang mga kurtina, hindi na siya ang babaeng namumula dahil sa isang halik lang...Maaari niyang kunin ang kaluluwa nito kapag binitawan
"Ms. Carmichael." Ang masahista ay may propesyonal na ngiti sa kanyang mukha. "Ayos lang ba ang lakas na ito?"Agad namang nakahinga si Michelle. Panay ang tango niya. "Oo, ayos lang.""Pakiusap sabihin mo sa’kin kung may kailangan ka. Gagawin namin ang aming makakaya para pagsilbihan ka!"Ngumiti si Michelle. Natuwa siya.Dalawang araw na siyang nagsu-shooting nang hindi nagpapahinga bago pumunta sa club. Napagod siya. Pinilit ni Trinity na tapusin ang shooting, ngunit ito ay isang paraan upang karibal si Millie.Sino si Millie? Matapos ang huling sampal, hinding-hindi niya mapapatawad si Michelle.Gusto ni Michelle na makipaglaro sa ibang tao. Ayaw niyang umarte kay Millie, pero pinagtatawanan siya ng buong crew.Tumingin lang sa kanya si Trinity at sinabing, “Isa lang ang character namin para sayo. Gampanan mo ito kung gusto mo. Maaari mong kanselahin ang kontrata kung ayaw mong gawin ito! Wala akong pakialam kung mawala sa akin ang ganito kaliit na halaga."Sigurado si Mich
Natigilan si Michelle. Ms. Jenner?Hindi pa ba sapat ang isang Ms. Jenner sa Imperial Media? May isa pa ngayon?Tumingin din si Yelena sa kanya, ang kanyang tingin ay napalitan ng selos at galit."Hah, pinipigilan ako ni Mr. Yale na pumasok dahil sa p*ta na ito?"Nagalit si Michelle, pero bago pa siya makasagot ay sinampal siya ni Yelena!“P*ta ka!”Si Yelena ay hindi maselang award-winning na aktres. Ang sampal ng aktres ay bahagi ng paggawa ng pelikula, ngunit sinanay ni Nelly si Yelena na pumasok sa battle mode.“Walanghiya kang p*ta ka! Si Mr. Yale ay hindi isang tao na kaya mong akitin! Pagpipira-pirasuhin kita ngayon! Tingnan natin kung maglalakas-loob kang lumapit sa kanya ulit!"“Ah! Pakawalan mo ako!"Nag-away silang dalawa, at nagkagulo ang club. Naghalo ang matinis na hiyawan, insulto, at grappling na ingay, na lumilikha ng kakaibang eksena sa ilalim ng Splendor Mountain.Walang nangahas na pumagitna sa laban, hindi dahil alam nila kung paano. Panoorin lang nila an
Tumingin si Fredric kay Yale ng may blankong ekspresyon.Nandito lang siya dahil sa sinabi ni Zephyr—na pwede siyang magpanggap na pagtaksilan si Zephyr. Pinili niya ang oras na ito dahil kilala niya si Yale at alam niya na hindi magpapahina si Yale ngayon, sa halip ay magsasaya ito sa ganitong oras.Dahil plano niyang makinabang mula kay Yale, syempre ay pipili siya ng oras kung saan pwede niyang malapitan si Yale. Hindi niya nga lang inaasahan na makita si Michelle dito…Humigpit ang kamao ni Fredric. Pakiramdam niya na para bang may nadurog sa puso niya.Tumitig din sa kanya ng blanko si Michelle. Ang mga damit at buhok niya ay magulo. May ilang mga sugat pa sa mukha ni Michelle, at pinipilit ni Michelle ang sarili niya kay Yale.Biglang naisip ni Fredric na nakakatawa siya. Maraming taon ng pagkagusto at determinasyon niya ay nasira sa isang sandali.May nakita siyang quote sa internet—”Kailan ang sandali na bigla kang titigil sa pagmahal ng isang tao?”—at napagtanto ni Fredr
Tumingin si Zephyr sa screen. Si Cordelia ay gumawa na ng isang klaro at nahahawakan na form. Nilagay niya ang ilong niya sa buhok ni Cordelia at huminga siya ng malalim.“Ngayon at nandito ka, ang kahit anong mahirap na account ay magiging madali gawin.”“Madali itong sabihin!” Tumalikod si Cordelia at pinagdikit niya ang mga ilong nila. Hindi nila mapigilan na tumawa ng mahina habang nagkatinginan sila.“Honey, hindi lang ito madali sabihin para sa akin…” Ang sabi ni Zephyr ng namamaos na boses sa tabi ng tainga ni Cordelia. “Madali rin ito para ‘gawin’ ko!”Ang atensyon ni Cordelia ay nasa mga account, at halata na hindi niya nakuha ang ibig sabihin ni Zephyr, kaya tinanong niya ng seryoso, “Ano ang ginawa mo? Nagbigay atensyon ka ba sa kahit ano sa bahay maliban sa mga trabaho sa kumpanya?”“Nag-recalculate ako. Ang buong income at expenses ng Hamerton Manor ay pwedeng ibalanse, pero kapag may mga gastusin na hindi kailangan ang tinanggal at nireporma ang pera, makakatipid tay
Walang sinabi si Zephyr. Gusto niyang harapin ito ng mag isa, ngunit naisip niya na halos mawala si Cordelia sa kanya dahil wala siyang sinabi, nagdesisyon siya na hindi siya magiging tanga ng dalawang beses.Ngumiti siya at niyakap niya si Cordelia. “SInabihan ako na si William Jenner ay nasa Centrolis ngayon.”Ang babaeng yakap niya ngayon ay tumigas ang katawan. At niyakap niya ito ng mas mahigpit.“Bankrupt na ang Jenner Group, at si Yelena ay naging laruan na ni Yale…” Ang paliwanag ni Zephyr kay Cordelia. “Desperado si William Jenner sa pagkita ng pera. Malamang ay nandito siya sa Centrolis upang umasa sa anak niya.”“Hindi lang siya umaasa sa anak niya.” Kalmado ang boses ni Cordelia. “Sa tingin ko ay hindi niya ako bibitawan.”Pinadaan ni Zephyr ang kamay niya sa mahabang buhok ni Cordelia. Hindi niya mapigilan na ngumiti habang tumingin siya sa malambot at deteminadong mukha ni Cordelia.Naalala niya na akala niya ay mahina ang pagkatao ni Cordelia noong unang beses sila
Natulala sandali sila Linda at Lina, sabay na bumaling ang atensyon nila sa pinto.Nakatayo doon si Nicholas, na may suot na hindi nakakapinsalang ngiti. Kanina pa siya tumatakbo sa labas ng kwarto ng kanyang anak, bago pa man dinala ni Linda ang tray sa itaas. Siya ay nag-aalala na ang kanyang anak na babae ay hindi kumain at nasa masamang kalooban. Ang takot na mawala ang anak na babae na pinaghirapan nilang hanapin ang sumasagi sa kanya.Gayunpaman, hindi niya alam kung paano siya lalapitan. Siya ay isang ama, isang lalaki, at may ilang mga bagay na maaaring hindi gustong pag-usapan ng mga babae sa isang lalaki.Habang nagdadalawang isip siya ay nakita niyang paakyat na si Linda kaya mabilis siyang nagtago sa gilid. Matapos kumatok si Linda sa pinto at pumasok, inilabas niya ang kalahati ng kanyang katawan at sumilip sa loob, pinipilit ang kanyang tenga sa pakikinig.Pero habang nakikinig siya, parang may kakaiba. Bakit umiiyak ang dalawang ito?Sa pagkabalisa, kumatok si Nicho
Ngumiti si Jacob, natuwa siya sa itsura ni Abigail, wala siyang kaalam-alam sa sakit na nararamdaman ni Abigail.“Hindi natin dapat balewalain ang sprain na ‘to. Kailangan nating pumunta sa ospital ngayon,” ang marahan niyang sinabi ngunit mayroong awtoridad ang kanyang tono. “Makinig ka sa’kin. Sasamahan kita!”Tumango si Abigail, ngumiti siya ng matamis habang nakasandal siya sa kanyang upuan. Pakiramdam niya ay nakalubog siya sa isang lalagyan na puno ng matamis na honey.-Kinagabihan, umuwi si Linda at agad na napansin ang problemadong ekspresyon ni Evelyn.“Anong nangyari?” Nadurog ang puso ni Linda. “Si Pammy ba?”Tumingin sa kanya si Evelyn at tumango. “Nalaman niya na may cancer si Mrs. Jenner, at…”Naalarma si Linda, tatakbo na sana siya paakyat ng hagdan, ngunit pinigilan siya ni Evelyn. “Madam, totoo ba ‘yun?”Nanatiling tahimik si Linda ng ilang sandali bago siya sumagot, “Oo.”“Sa tingin… medyo komplikado ‘to.” Kumunot ang noo ni Evelyn. “Pag-uwi niya, nagkulong
”Anong problema?” Napansin ni Jacob na may mali kay Abigail. Noong papaandarin na niya ang sasakyan, huminto siya at kabado siyang tumingin kay Abigail.‘Hindi ba komportable ang upuan? Masikip ba? Siguro hindi pasok sa standards niya ang kotse ko…”Maraming manliligaw si Abigail, lalo na ang mga mayayamang tagapagmana na hindi magdadalawang-isip na gumastos para sa kanya.Pinanghinaan ng loob si Jacob.Pagkatapos, noong sandaling iyon, napansin niya na hindi sinuot ni Abigail ang kanyang seatbelt. Nagkaroon siya ng ideya. Iyon kaya ang problema?Agad siyang lumapit at inabot niya si Abigail upang isuot ang kanyang seatbelt.Nabigla si Abigail, at kinabahan siya. Noong sandaling iyon, habang malapit sa kanya si Jacob, nalanghap niya ang preskong amoy ni Jacob na parang lavender at napansin niya ang kulay pulang bakas sa puting damit ni Jacob sa ilalim ng sikat ng araw.Noong inangat niya ang kanyang tingin at ngumiti siya pagkatapos niyang ayusin ang seatbelt ni Abigail, pakiram
Pagkatapos ay malinaw na narinig ni Lina na sabihin ng isang boses sa kabilang linya na, “Bed 35, Melissa Jones, oras na para sa gamot mo!”Agad na ibinaba ni Jesse ang tawag.Hawak ni Lina ang kanyang phone, tinititigan niya ang madilim na screen. Pakiramdam niya ay maiiyak siya, at tumulo ang mga luha pababa ng kanyang mukha.-Natapilok si Abigail sa set ngunit tiniis niya ang sakit hanggang sa huling eksena upang hindi maantala ang filming progress. Noong sumigaw ng “Cut” ang direktor, namamaga na ang kanyang paa, at hindi siya nangahas na humakbang.Naawa si Jackie kay Abigail at nakipagtalo siya sa crew, sinabi niya na hindi nila inalagaan ng mabuti ang pinakamamahal niyang artist.Hinila siya ni Abigail. “Ang sakit-sakit na ng paa ko, tapos gusto mo pang pasakitin ang ulo ko?”Agad na lumapit si Jackie upang alalayan siya at tinulungan niya siyang maglakad paalis ng set.Sa kasamaang palad, naka-schedule para sa maintenance ang kotse ngayong araw.Nauubos na ang pasensy
”Lina…” Ngumisi si Gia, nang mapansin niya ang galit sa mga mata ni Lina. Akala niya ay ang galit na ito ay nakatuon kay Linda. “Lina, nauunawaan ko na masama ang loob mo, pero isa itong seryosong bagay. Dapat mong hanapin si Mrs. Thompson para klaruhin ang bagay na ito! “Lina, sa tingin mo ba ay binalak ito ni Mrs. Thompson? Sinadya niyan itago sayo ang bagay na ito, para magdusa si Tita Melissa. At kapag nawala na ito, si Mrs. Thompson na lang ang maiiwan…”“Tapos ka na ba!?” Singhal ni Lina. Ang kape na dala ni Lina ay humulas sa kanyang mga kamay, na nalaglag at bumuhos ang mainit na kape sa likod ng paa ni Gia. Napasigaw si Gia, tumalon-talon na parang payaso. “Lina, ikaw…”“Nilinaw ko na ang sarili ko kanina.” Binitawan ni Lina ang kolyar ni Gia, na naging dahilan para matumba si Gia. “Tutulungan kitang isara yang mabaho mong bibig kung wala kang masasabing maganda!”Nanlaki ang mga mata ni Gia na may halong pagkabigla at takot sa kanyang mukha. Naniniwala siya na a
[Maraming salamat!]Sagot ni Toph: [Hindi mo kailangan maging pormal magkapatid tayo! Sana maging maganda ang iyong gabi~]Kung wala lang si Zuko sa opisina, tiyak na dinala na niya si Toph sa hardin para mag-sparring. -Makalipas ang dalawang araw, nung nasa ibaba si Lina para bumili ng. kape, ng bigla siya may nakitang pamilyar na imahe. “Lina, ang tagal nating hindi nagkita.”Nagulat si Lina, hindi maganda ang itsura ni Gia, hindi na siya kasing sigla nang gaya ng dati sa suot niyang damit at istilo. Tila mas mukha siyang pagod.Gayunpaman, may isang bagay na hindi nagbago—ang katusuhan sa kanyang mga mata.Ngumiti si Lina at sinabing, “Hindi pa naman gaanong matagal. Isang linggo pa lang ang nakakaraan mula nang matanggal ka.”“Pero hindi naging maganda ang buong linggo ko,” sabi ni Gia, at ibinaba niya ang tingin niya. Nagmukha siyang kaawa-awa dahil sa maputla niyang ekspresyon.Ngunit hindi na tinatablan ng ganito si Lina.“Gia, hindi kita pinapahirapan,” sabi ni Lina
Kumunot ang noo ni Zuko. “Ang balat mo? Yung hugis buwan?”“Oo.” Nahihiyang ngumiti si Lina. “Hindi ko kaagad sinabi sayo dahil medyo nag-aalala ako… Hindi ba karamihan ng mga lalaki ay ayaw sa mga babae na nagpapa-plastic surgery?”“Hindi naman lahat.” Marahan na hinaplos ni Zuko ang buhok ni Lina. “Ang mga lalaki ay kayang tanggapin ang lahat para sa babaeng mahal nila. Pero bakit mo nga pala pinatanggal ang balat mo?”Huminto sandali si Lina at marahan na nagsalita. “Si Gia ang kumumbinsi sa akin na ipatanggal ito. Sinabi niya sa akin na… yung balat sa bewang ko ay hindi maganda at naapektuhan nito ang itsura ko sa ilang mga damit.“Sa totoo lang, wala akong kamuwang-muwang noon.” Humagikgik siya. “Ibig kong sabihin, gaano ba ako kadalas magsusuot ng damit na kita ang tiyan at bewang ko? Mahalaga ba talaga kung hindi ito maganda sa paningin!? Pero nagpadala ako at nakinig sa kanya at pinatanggal ko ang balat ko.”Dumilim ang tingin ni Zuko. Matagal na nakausap ni Gia si Melvi
Inakala ni gia na si Jacob, dahil sa wala itong karanasan na makipag-date, ay walang alam at hindi siya tatratuhin ng maayos. Kaagad niyang napagtanto na ginamit niya ang pagiging mautak niyang abogado sa kanilang relasyon, ayaw nga rin siya bigyan ng tsokolate nito. Kung kaya nauwi siya kay Tobias. Yun nga lang…Huminga ng malalim is Gia. Lahat ng mga lalaki ay hindi maaasahan. Nagtataka siya kung bakit may maasahan na lalaki si Lina habang kahit si Renee, na maituturing na kahihiyan, ay may nag-aalaga sa kanya. Kinuyom ni Gia ang kanyang mga kamao sa galit na nagliliyab sa kanyang magata na parang apoy. -Pasado 10 na ng gabi, at hanggang ngayon ay nakasubsob pa rin si Lina sa pag-aaral sa isang disenyo sa kanyang opisina. Nag-unat siya at napansin niya na nakangiti sa kanya si Renee, at sinesenyasan siya gamit ng mga mata nito. At doon napansin ni Lina na nakapasok na pala si Zuko ng hindi niya napapansin. Napasinghap siya ng mahina at sinuntok ito ng mahina. “Paano mo nag
Napasinghap si Gia, bakas sa kanyang mga mata ang pinaghalong galit at takot habang nakatingin siya kay Linda. Saka naman lumapit ang driver ng mga Thompson at tumayo sa harapan nila. Tiningnan ni Linda si Gia ng nakangiti an puno ng panlilibak."Mm! Mmph!"Ng bigla, isang kakaibang tunog ang nanggaling sa kanilang likuran. Lumingon si Linda at nakita niya ag isang lalaki na may balot ang ulo, na pagewang gewang papunta sa kanila habang umaalog ang malaking katawan nito. Nagulat si Linda ngunit napansin niya na parang may kakaiba sa ekspresyon ni Gia. Ang lalaking balot na balot ang ulo ay nagawang ibuka ang ang bahagi ng kanyang bibig at magalang silang binati. Yumuko siya at sinabi, “Mrs. Thompson, ako nga pala si tobias Chambers. Isang karangalan para sa akin ang makita kayo dito!”“Ano naman ang maganda tungkol sa makita mo ako sa ospital?” Tanong ni Linda.“Kasi…” tumigil si Tobias. Binulong ng driver kay Linda, “Siya ang manager ng film studio project at ang punong abala