Naisip tuloy ni Janine ang kanyang anak na muntik nang kumuha ng walang kwentang babae para maging manugang niya. Labis niya itong ikinagalit... Noong naisip niya ito, hindi niya maiwasang maisip na ibalik si Zephyr sa kanyang sinapupunan!…"Cordelia, tingnan mo ang painting na ‘yun!"Sinundan ni Cordelia ang tingin ni Xyla.Ang oil painting ay malaki at sinakop nito ang isang malaking bahagi ng pader. Abstract ang mga linya nito at parang panaginip ito na tila nagpipinta ng isang kagubatan at isang malaking, buhay na alitaptap na lumilipad.Tiningnan ni Cordelia ang pirma at nakita niyang isa itong sikat na artist mula sa Southeast Aciatic."Mom, gusto mo ba ang painting na ‘to?"Hindi siya sinagot ni Xyla dahil malalim ang iniisip niya na may mga kumplikadong emosyon na naglalaro sa kanyang mga mata.“Cordelia…” Nagtanong siya ng may paos na boses pagkaraan ng mahabang panahon, “Alam mo ba kung saan ito?”Napailing si Cordelia sa pagkalito.Wala siyang ideya na ito ay isan
“Oo,” matapat na sagot ni Cordelia. "Bihira lang may magustuhang bagay ang mom ko, kaya gusto kong matupad ang hiling na ito para sa kanya. Dahil nabili mo na ito, hindi ko ito pwedeng agawin sa’yo."Ngumiti si Janine. Mahusay na tinuruan ang dalaga. Tila bibihira na ngayon ang mga batang babae na matikas at mahinahon tulad niya.Bigla niyang naisip si Nelly. Pinili niya siya bilang kanyang magiging manugang noon dahil nakita niyang pantay ang katayuan ng kanilang mga pamilya. Maaaring makinabang ang mga Baker kung magpapakasal si Zephyr kay Nelly. Maganda rin siya at bagay siyang tumayo sa tabi ni Zephyr.Kaya lang napagtanto ni Janine na ang tagapagmana ng mga Tanner ay walang kagandahang-loob at katatagan ng isang tagapagmana, ni wala siyang kakayahan at abilidad na patakbuhin ang negosyo ng pamilya! Sa halip, nagtungo siya sa Chaiseland ng maraming beses sa loob ng isang taon para mapalapit kay Janine o mamili hanggang sa mapagod sila.Inis na inis si Janine sa kanya!Kinasusu
Nilagay ni Cordelia si Xyla sa likod niya at tumingin siya ng alerto kay Janine. Sinubukan niyang sabihin ng kalmado, “Madam, hindi maganda ang pakiramdam ng nanay ko. Pakiusap, wag niyo siyang kausapin ng ganito!”Nabigla si Janine. “Anong problema sa kanya?”“Hindi ito ang lugar para pag usapan ito.” Humawak si Cordelia sa nanginginig na balikat ni Xyla. “Ihahatid ko na siya pauwi ngayon!”“Sandali lang…”Nabigo si Janine na pigilan sila habang mabilis na dinala ni Cordelia si Xyla palabas ng gallery.Mahina na tinanong ng assistant ni Janine, “Madam Baker, gusto niyo po ba na alamin ko ang tungkol sa kanila?”“Ano ba ang kailangan alamin?” Tumingin si Janine sa assistant niya. “Paanong hindi ko siya kilala kung magkasama kaming lumaki?”Tumahimik ang assistant niya at umatras ito ng tahimik.Tumingin si Janine sa palayo na likod nila Cordelia at Xyla habang malalim ang kanyang iniisip. Pagkatapos ay tumingin siya sa ibaba at nakita niya na ang scarf na dinala ni Xyla ay nahu
Nasabihan si Zephyr na bumalik na si Janine noong bumalik siya sa Zen Residence. Nagbihis siya at umakyat siya ng hagdan para batiin si Janine.“Mom, masaya po ba kayo sa kwarto?”“Mm, ayos lang ito.”Gumawa ng kape si Janine para sa sarili niya, at ang kwarto ay may bang ng kape. Uminom siya at sinuri niya ang paligid.Ang kwarto ay malawak at maliwanag. Ang floor-to-ceiling window ay nakaharap sa kabundukan, at ang kwarto ay may magandang dekorasyon. Kahit ang mga maliliit na dekorasyon ay mukhang mamahalin.Umupo si Janine sa malambot na lamb leather sofa.Maganda ang lugar, ngunit pakiramdam niya ay may distansya ito.Hindi niya mapigilang isipin kung saan nakatira si Xyla. Kasama ni Xyla ang isang mapagmalasakit na anak, ang kwarto ay mas maginhawa siguro kaysa sa lugar na ito…Napansin ni Zephyr na parang kakaiba si Janine. “Mom, ano po ang problema?”Huminga ng malalim si Janine. Tumingin siya kay Zephyr ng medyo dismayado.Napansin ni Zephyr na medyo nanginginig si Ja
Malamig ang ekspresyon ni Zephyr habang malamig ang kanyang tingin. Tumingin siya ng tahimik kay Janine.Hindi niya alam kung bakit ganito ang panghuhusga ni Janine kay Cordelia, ngunit alam niya na gagawin niya ang lahat para protektahan ang babaeng mahal niya.“Ito na ang desisyon,” Ang sinabi ni Janine. “Wala kayong marriage agreement ni Nelly, pero ang parehong pamilya ay ganito ang iniisip ng maraming taon na. Magiging mahirap para harapin ito.”“Pero hindi mo kailangan mag alala. Ako na ang bahalang umasikaso sa mga Tanner!”Lumapit si Janine kay Zephyr at tinapik niya ang balikat nito ng dalawang beses. “Gawin mo lang ang sinabi ko sayo. Makipag usap ka sa babaeng tinutukoy ko sayo!”“Hindi po pwede,” Ang malamig na sinabi ni Zephyr.Naging sobrang lamig ng ere sa kwarto.Tumingin ng istrikto si Janine kay Zephyr.Klarong sinabi ni Zephyr, “Mom, kapag pinilit niyo ito, aalisin ko po ang lahat ng shares mula sa Imperial Media!”“Anong sinabi mo?!” Naalarma si Janine.“A
“Ikaw…” Mapagmahal ang ngiti ni Janine. Habang mas matagal siyang tumingin kay Cordelia, mas lalo niya itong nagustuhan.Pinapasok siya ni Cordelia, at nagulat si Xyla na makita si Janine.“Mom, nandito po siya para bisitahin kayo.”Tahimik ng ilang sandali si Xyla. Nang makita niya na nakatayo si Cordelia sa tabi, sinabi niya ng nakangiti, “Mag grocery ka na. Mag uusap lang kami ng konti.”Tinikom ni Cordelia ang mga labi niya at nanatili siyang nakatayo.“Wala kang dapat ipag alala!” Kumaway si Xyla. “Ang babaeng ito ay ang best friend ko!”Sa sandaling ito, tumango si Cordelia, ngunit bago siya umalis, sinabi niya ng mahina kay Xyla na hawakan nito ang phone nito at tumawag agad sa kanya kapag may nangyari.Ang tingin ni Janine ay may komplikadong mga damdamin habang pinanood niya na umalis si Cordelia.“Naiinggit ka, huh?” Tumaas ang kilay ni Xyla, tumayo siya upang magpakulo ng tubig para sa tsaa at tumawa siya ng mayabang. “Nakita ko noon sa art exhibition. Naiinggit ka
Napuno ng emosyon ang mga mata ni Xyla.Makalipas ang ilang sandali, may napagtanto si Janine at sinabi niya, “Ang mga medicine formula?!”Alam niya na ang mga ninuno ng mga Irwin ay mga royal doctor sa palasyo ng matagal na mga henerasyon. Pagkatapos ay pinaghalo nila ang mga lokal na halaman na matatagpuan lang sa Southeast Aciatic at gumawa sila ng mga formula na ginagamit nila hanggang ngayon.Tumango si Xyla ng may iba’t ibang emosyon.Tumingin si Janine kay Xyla. “Ang mga formula na yun ay sayo dapat! Ang pagbibigay ni Rowan nito sayo ay ang pagbabalik din nito sa tamang may ari, pero pinagtatanggol mo pa rin siya?”“Hindi sa akin ang mga formula,” Ang sabi ni Xyla. “Matagal nang nawala ang mga formula ng mga Irwin. Ang lolo ko ay nag sponsor ng isang medical student, ang tunay na tatay ni Rowan, na siyang naging kanang kamay ng pamilya namin. Ang mga medicine formula… ay siya ang gumawa.”“Ang buong set ng mga gamot ay naging viral noon, pero… simula noong umalis ako ng pa
“Uy, Xyla.” Biglang naisip ni Janine. “Kapag binenta mo ang mga formula na ito, sobrang taas ng presyo nito, hindi ba? Ha, mukhang hindi naman pala ubod ng sama si Rowan. Binigyan ka niya ng paraan!”Mabilis siyang nag kalkula sa utak niya. Ang kita sa medicinal drug industry ay napakalaki.“Surprise, surprise, Xyla. Ang meron ka ay mas mataas pa ang halaga kaysa sa Baker Group!”“Kalokohan!” Kumain ng cake si Xyla. “Hindi ko ibebenta ang mga ito!”“Ikaw…” Gumulong ang mga mata ni Janine. “Ang tigas talaga ang ulo! Hindi ko alam kung anong pinagdaanang pagdurusa ng manugang ko dahil sayo…”“Anong manugang?” Nabigla si Xyla.“Nakalimutan mo na?” Ang seryosong sinabi ni Janine, “Sumang ayon tayo noon. Kapag may anak kang babae at may anak kang lalaki, magiging mag balae tayo!”“Hindi pwede! Taken na ang anak ko!”Napuno ng pagkabigo ang mga mata ni Janine. “Kasal… na siya?”“Hindi pa. Pero malapit na!”“May pagasa pa kung hindi pa siya kasal!” Ginanahan ulit si Janine.Tumingi
Natulala sandali sila Linda at Lina, sabay na bumaling ang atensyon nila sa pinto.Nakatayo doon si Nicholas, na may suot na hindi nakakapinsalang ngiti. Kanina pa siya tumatakbo sa labas ng kwarto ng kanyang anak, bago pa man dinala ni Linda ang tray sa itaas. Siya ay nag-aalala na ang kanyang anak na babae ay hindi kumain at nasa masamang kalooban. Ang takot na mawala ang anak na babae na pinaghirapan nilang hanapin ang sumasagi sa kanya.Gayunpaman, hindi niya alam kung paano siya lalapitan. Siya ay isang ama, isang lalaki, at may ilang mga bagay na maaaring hindi gustong pag-usapan ng mga babae sa isang lalaki.Habang nagdadalawang isip siya ay nakita niyang paakyat na si Linda kaya mabilis siyang nagtago sa gilid. Matapos kumatok si Linda sa pinto at pumasok, inilabas niya ang kalahati ng kanyang katawan at sumilip sa loob, pinipilit ang kanyang tenga sa pakikinig.Pero habang nakikinig siya, parang may kakaiba. Bakit umiiyak ang dalawang ito?Sa pagkabalisa, kumatok si Nicho
Ngumiti si Jacob, natuwa siya sa itsura ni Abigail, wala siyang kaalam-alam sa sakit na nararamdaman ni Abigail.“Hindi natin dapat balewalain ang sprain na ‘to. Kailangan nating pumunta sa ospital ngayon,” ang marahan niyang sinabi ngunit mayroong awtoridad ang kanyang tono. “Makinig ka sa’kin. Sasamahan kita!”Tumango si Abigail, ngumiti siya ng matamis habang nakasandal siya sa kanyang upuan. Pakiramdam niya ay nakalubog siya sa isang lalagyan na puno ng matamis na honey.-Kinagabihan, umuwi si Linda at agad na napansin ang problemadong ekspresyon ni Evelyn.“Anong nangyari?” Nadurog ang puso ni Linda. “Si Pammy ba?”Tumingin sa kanya si Evelyn at tumango. “Nalaman niya na may cancer si Mrs. Jenner, at…”Naalarma si Linda, tatakbo na sana siya paakyat ng hagdan, ngunit pinigilan siya ni Evelyn. “Madam, totoo ba ‘yun?”Nanatiling tahimik si Linda ng ilang sandali bago siya sumagot, “Oo.”“Sa tingin… medyo komplikado ‘to.” Kumunot ang noo ni Evelyn. “Pag-uwi niya, nagkulong
”Anong problema?” Napansin ni Jacob na may mali kay Abigail. Noong papaandarin na niya ang sasakyan, huminto siya at kabado siyang tumingin kay Abigail.‘Hindi ba komportable ang upuan? Masikip ba? Siguro hindi pasok sa standards niya ang kotse ko…”Maraming manliligaw si Abigail, lalo na ang mga mayayamang tagapagmana na hindi magdadalawang-isip na gumastos para sa kanya.Pinanghinaan ng loob si Jacob.Pagkatapos, noong sandaling iyon, napansin niya na hindi sinuot ni Abigail ang kanyang seatbelt. Nagkaroon siya ng ideya. Iyon kaya ang problema?Agad siyang lumapit at inabot niya si Abigail upang isuot ang kanyang seatbelt.Nabigla si Abigail, at kinabahan siya. Noong sandaling iyon, habang malapit sa kanya si Jacob, nalanghap niya ang preskong amoy ni Jacob na parang lavender at napansin niya ang kulay pulang bakas sa puting damit ni Jacob sa ilalim ng sikat ng araw.Noong inangat niya ang kanyang tingin at ngumiti siya pagkatapos niyang ayusin ang seatbelt ni Abigail, pakiram
Pagkatapos ay malinaw na narinig ni Lina na sabihin ng isang boses sa kabilang linya na, “Bed 35, Melissa Jones, oras na para sa gamot mo!”Agad na ibinaba ni Jesse ang tawag.Hawak ni Lina ang kanyang phone, tinititigan niya ang madilim na screen. Pakiramdam niya ay maiiyak siya, at tumulo ang mga luha pababa ng kanyang mukha.-Natapilok si Abigail sa set ngunit tiniis niya ang sakit hanggang sa huling eksena upang hindi maantala ang filming progress. Noong sumigaw ng “Cut” ang direktor, namamaga na ang kanyang paa, at hindi siya nangahas na humakbang.Naawa si Jackie kay Abigail at nakipagtalo siya sa crew, sinabi niya na hindi nila inalagaan ng mabuti ang pinakamamahal niyang artist.Hinila siya ni Abigail. “Ang sakit-sakit na ng paa ko, tapos gusto mo pang pasakitin ang ulo ko?”Agad na lumapit si Jackie upang alalayan siya at tinulungan niya siyang maglakad paalis ng set.Sa kasamaang palad, naka-schedule para sa maintenance ang kotse ngayong araw.Nauubos na ang pasensy
”Lina…” Ngumisi si Gia, nang mapansin niya ang galit sa mga mata ni Lina. Akala niya ay ang galit na ito ay nakatuon kay Linda. “Lina, nauunawaan ko na masama ang loob mo, pero isa itong seryosong bagay. Dapat mong hanapin si Mrs. Thompson para klaruhin ang bagay na ito! “Lina, sa tingin mo ba ay binalak ito ni Mrs. Thompson? Sinadya niyan itago sayo ang bagay na ito, para magdusa si Tita Melissa. At kapag nawala na ito, si Mrs. Thompson na lang ang maiiwan…”“Tapos ka na ba!?” Singhal ni Lina. Ang kape na dala ni Lina ay humulas sa kanyang mga kamay, na nalaglag at bumuhos ang mainit na kape sa likod ng paa ni Gia. Napasigaw si Gia, tumalon-talon na parang payaso. “Lina, ikaw…”“Nilinaw ko na ang sarili ko kanina.” Binitawan ni Lina ang kolyar ni Gia, na naging dahilan para matumba si Gia. “Tutulungan kitang isara yang mabaho mong bibig kung wala kang masasabing maganda!”Nanlaki ang mga mata ni Gia na may halong pagkabigla at takot sa kanyang mukha. Naniniwala siya na a
[Maraming salamat!]Sagot ni Toph: [Hindi mo kailangan maging pormal magkapatid tayo! Sana maging maganda ang iyong gabi~]Kung wala lang si Zuko sa opisina, tiyak na dinala na niya si Toph sa hardin para mag-sparring. -Makalipas ang dalawang araw, nung nasa ibaba si Lina para bumili ng. kape, ng bigla siya may nakitang pamilyar na imahe. “Lina, ang tagal nating hindi nagkita.”Nagulat si Lina, hindi maganda ang itsura ni Gia, hindi na siya kasing sigla nang gaya ng dati sa suot niyang damit at istilo. Tila mas mukha siyang pagod.Gayunpaman, may isang bagay na hindi nagbago—ang katusuhan sa kanyang mga mata.Ngumiti si Lina at sinabing, “Hindi pa naman gaanong matagal. Isang linggo pa lang ang nakakaraan mula nang matanggal ka.”“Pero hindi naging maganda ang buong linggo ko,” sabi ni Gia, at ibinaba niya ang tingin niya. Nagmukha siyang kaawa-awa dahil sa maputla niyang ekspresyon.Ngunit hindi na tinatablan ng ganito si Lina.“Gia, hindi kita pinapahirapan,” sabi ni Lina
Kumunot ang noo ni Zuko. “Ang balat mo? Yung hugis buwan?”“Oo.” Nahihiyang ngumiti si Lina. “Hindi ko kaagad sinabi sayo dahil medyo nag-aalala ako… Hindi ba karamihan ng mga lalaki ay ayaw sa mga babae na nagpapa-plastic surgery?”“Hindi naman lahat.” Marahan na hinaplos ni Zuko ang buhok ni Lina. “Ang mga lalaki ay kayang tanggapin ang lahat para sa babaeng mahal nila. Pero bakit mo nga pala pinatanggal ang balat mo?”Huminto sandali si Lina at marahan na nagsalita. “Si Gia ang kumumbinsi sa akin na ipatanggal ito. Sinabi niya sa akin na… yung balat sa bewang ko ay hindi maganda at naapektuhan nito ang itsura ko sa ilang mga damit.“Sa totoo lang, wala akong kamuwang-muwang noon.” Humagikgik siya. “Ibig kong sabihin, gaano ba ako kadalas magsusuot ng damit na kita ang tiyan at bewang ko? Mahalaga ba talaga kung hindi ito maganda sa paningin!? Pero nagpadala ako at nakinig sa kanya at pinatanggal ko ang balat ko.”Dumilim ang tingin ni Zuko. Matagal na nakausap ni Gia si Melvi
Inakala ni gia na si Jacob, dahil sa wala itong karanasan na makipag-date, ay walang alam at hindi siya tatratuhin ng maayos. Kaagad niyang napagtanto na ginamit niya ang pagiging mautak niyang abogado sa kanilang relasyon, ayaw nga rin siya bigyan ng tsokolate nito. Kung kaya nauwi siya kay Tobias. Yun nga lang…Huminga ng malalim is Gia. Lahat ng mga lalaki ay hindi maaasahan. Nagtataka siya kung bakit may maasahan na lalaki si Lina habang kahit si Renee, na maituturing na kahihiyan, ay may nag-aalaga sa kanya. Kinuyom ni Gia ang kanyang mga kamao sa galit na nagliliyab sa kanyang magata na parang apoy. -Pasado 10 na ng gabi, at hanggang ngayon ay nakasubsob pa rin si Lina sa pag-aaral sa isang disenyo sa kanyang opisina. Nag-unat siya at napansin niya na nakangiti sa kanya si Renee, at sinesenyasan siya gamit ng mga mata nito. At doon napansin ni Lina na nakapasok na pala si Zuko ng hindi niya napapansin. Napasinghap siya ng mahina at sinuntok ito ng mahina. “Paano mo nag
Napasinghap si Gia, bakas sa kanyang mga mata ang pinaghalong galit at takot habang nakatingin siya kay Linda. Saka naman lumapit ang driver ng mga Thompson at tumayo sa harapan nila. Tiningnan ni Linda si Gia ng nakangiti an puno ng panlilibak."Mm! Mmph!"Ng bigla, isang kakaibang tunog ang nanggaling sa kanilang likuran. Lumingon si Linda at nakita niya ag isang lalaki na may balot ang ulo, na pagewang gewang papunta sa kanila habang umaalog ang malaking katawan nito. Nagulat si Linda ngunit napansin niya na parang may kakaiba sa ekspresyon ni Gia. Ang lalaking balot na balot ang ulo ay nagawang ibuka ang ang bahagi ng kanyang bibig at magalang silang binati. Yumuko siya at sinabi, “Mrs. Thompson, ako nga pala si tobias Chambers. Isang karangalan para sa akin ang makita kayo dito!”“Ano naman ang maganda tungkol sa makita mo ako sa ospital?” Tanong ni Linda.“Kasi…” tumigil si Tobias. Binulong ng driver kay Linda, “Siya ang manager ng film studio project at ang punong abala