Ngumiti si Lina at nagsabing, “Makikipagkita ako kay Abigail.”Napalingon si Toph kay Zuko. Kumunot ang noo ni Zuko at tinanong si Lina, “Bakit ka nakatingin sa'kin?”Ngumisi si Toph at nagtanong, “Bakit ang laki ng reaksyon mo?”Palihim na sinundot nang malakas ng daliri ni Zuko ang kilikili no Toph. Sumigaw si Toph at mabilis na umupo sa pagitan nina Lina at Renee. Umubo si Zuko. Lumapit siya kay Lina, hinawakan ang mga kamay niya, at marahang nagtanong, “Bakit ka makikipagkita sa kanya?”Sagot ni Lina, “Usapang babae ito. Bakit ba ang usyusero mo?”Nabigla si Zuko at wala siyang nasabi. Sumimangot si Lina at nagsabing, “Gusto ko siyang kausapin tungkol sa ambassadorship.”"Ambassadorship?"“Oo, kailangan ng film studio project ng isang ambassador,” paliwanag ni Lina. Pinagpawisan ang tungki ng ilong ni Zuko. “Di ba marami namang artistang pwedeng kausapin tungkol dito?”“Pero wala sa kanila ang kasing galing ni Abigail,” sagot ni Lina. “Gusto mo siya? Siya na ta
Tumawa si Lina. Sa mga mata niya, mas parang isang bidang babae si Abigail kaysa isang ate. Napanood na ni Lina ang mga pelikula ni Abigail bago sila nagkita. Palagi siyang gumaganap na isang matapang at makapangyarihang babae o isang mabangis na bida. Inilarawan si Abigail ng marketing team niya bilang isang mahirap lapitan at tahimik na tao. Gayunpaman, nang nagkita sila, nalaman ni Lina na naiiba si Abigail sa likod ng kamera. Mahilig makipagkwentuhan, ngumiti, kumain, at maglaro si Abigail. Inosente siya na parang isang bata. Kagaya ng pagkikita nila ngayon, naisip ni Lina na hilig ni Abigail na mapasama sa maraming tao. Handa siyang isuot ang armor niya sa mainit na panahon para magsaya kasama ng mga tao. Hindi nagtagal, dumating sila sa private beach ng mga Thompson. Iba ang ere roon kumpara sa kalsada—pumasok sila sa isang payapang mundo. Para bang may malinaw na salaming naghihiwalay sa dagat mula sa panlabas na mundo. Isang malumanay at preskong hangin ang hu
Pagkatapos ng isang sandali ng katahimikan, hinawakan ni Abigail ang mga kamay ni Lina nang may sinseridad at madiiing binanggit ang bawat isang salita. “Mahalin niyo ang isa't-isa… Maging masaya kayo habangbuhay!”Nabigla si Lina. Nakaramdam siya ng kakaibang ere sa paligid nila. Pero ganito ang hiling ng mabuting magkakaibigan para sa isa't-isa. Yumuko siya at ngumiti, sabay matapat na tumango. “Salamat.”Para bang nakahinga nang maluwag si Abigail at naging mas kalmado. “Tama na ang tungkol sa'kin!” Kuminang ang mapaglarong mga mata ni Lina. “Ikaw naman? Napakagaling mo, kaya sigurado akong maraming lalaki ang interesado sa'yo. Meron ka bang nagugustuhan?”“Ako…” Huminto si Abigail bago matapat na nagsabing. “Meron nga akong nagugustuhan.”Kuminang ang mga mata ni Lina. Ngunit narinig niyang nagpatuloy si Abigail. “Pero hindi niya alam, at hindi ko sinabi sa kanya.”“Bakit naman hindi?” tanong ni Lina. “Kasi… takot akong madismaya.”Natabunan ng mga alon ang mahinang
Sandaling walang nasabi si Zuko kaya pinuno niya ng tequila ang baso ni Jacob. Hindi siya magaling sa pagpapagaan ng loob ng tao at nahirapan siyang maunawaan ang pakiramdam ng hindi masuklian ang pag-ibig. Siguro dahil napakaayos ng relasyon niya kay Lina, naniwala siya sa payo ni Toph na magkusa at halikan ang taong gusto niya. Dahil ginawa niya ito mismo at sumagot si Lina, naisip ni Zuko na ganun dapat ang gagawin kapag umiibig. Tinapik ni Zuko ang balikat ni Jacob nang may seryosong ekspresyon. “Bakit di mo subukang… halikan muna siya?”Kakainom lang ni Jacob ng tequila at nasamid siya, sabay tumulo ang mga luha niya sa mukha niya sa matinding hapdi. Tinitigan niya si Zuko na para bang isa siyang halimaw. Kaya ba talaga ng kalmado at tahimik na tagapagmanang ito na magsabi nang ganito katinding bagay?“May nasabi ba akong mali?” Seryosong sabi ni Zuko. “Kung gusto mo siya, kailangan mo siyang halikan! Kung hindi, paano niya malalaman ang nararamdaman mo?”Naningkit ang mga
Nakakagulat na ganito pala kababaw si Gia, at ang lalo pang nakakagulat ay kung paano ito madaling nalansi ang project manager.Ang impormasyon na ibinigay ni Jacob kay Zuko ay naglalaman ng mga voice recordings. Pagkatapos pakinggan ang mga ito, tumawa si Zuko at hinuha nito, “Ang film studio project ay kailangan ng malawak na lugar. Ang dalawang tao na ito ay binalak na gawing isang commercial residential are ang ilang bahagi nito at gamitin ito bilang isang shell company para kumita mula dito!”“Tama ka.’ Tumango si Jacob. “Subalit, kung itong mga pag-uusap lang nila sa mga recordings ang gagamitin natin na basehan, hindi tayo makakakuha ng isang depenidong konklusyon. Kailangan pa natin mag-ipon ng maraming ebidensya.” “Sige,” sabi ni Zuko ng may malalim na boses, na mukhang humihingi ng tawad. “Kung ganun ay aabalahin pa kita ng konti…” “Kailangan pa ba natin na maging pormal?” tumawa si Jacob. “Ang naabala dito ay si Lina, lalo na’t araw-araw ko siyang nakikita.”‘Hindi mo
Sa sumunod na gabi, sa welcoming party sa Splendor Hotel, na pagmamay-ari ng Hamerton Group, ay nagsimula sa tamang oras. Ang natatanging disenyo ng midsummer night party ay ginamit ang indoor at outdoor na venue. Ang buong hotel ay napuno ng matingkad na mga ilaw, na para bang mga malaking perlas sa gabi. Ang mga panauhin na dumalo ay mga prominenteng tao mula sa iba’t ibang larangan, kilala sa kanilang yaman o impluwensya. Sa kabila ng lahat, namumukod tangi si Abigail dahil sa pinakita ng Thompson Group ang importansya na hawak niya. Si Lina, na nakasuot ng mapusyaw na pink haute couture na dress na may suot na perlas na kwintas sa kanyang leeg, ay napakaelegante habang walang hirap na nakisalamuha sa mga tao, at hindi nagpakita ng anumang senyales ng pag-aalinlangan. Ang mga bisita ay nagbulungan, pinupuri kung paano kinatawan ni Lina ang mga magandang katangian nila Nicholas at Linda.Nanatili si Abigail sa tabi ni Lina, inaalala na baka mapasobra siya ng inom, at tinangg
Pagkatapos ng party, kaagad na inutusan ni Lina si Renee na kunin ang lahat ng impormasyon ni Gia pinadala ito kay Abigail. Si Renee, na medyo lasing at nagsimula nang umasta na kagaya ni Toph, ay tumipa sa keyboard habang nagpapanggap na inosente ng may maluha-luha na mga mata. “Hala siya, Lina! Balak mo ba na si Abigail ang bahala sa kanya?”“Insan, napakabait mo naman palagi!”“Masyado naman atang malupit ang balak mo!”Nabigla si Lina at hindi mapigilan na napangiwi na para bang iiyak na ito. Nang makatapos magsalita si Renee, mautak niyang pinindot ang Send button, na may malokong ngiti sa kanyang mga labi. “Insan, sa tingin mo, ano kaya ang gagawin ni Abigail sa kanya?”Tumawa ng malakas si Lina at ginaya ang tono ni Renee. “Renee, nagiging maloko ka na rin! Hindi naman “bahala sa kanya”. Kailangan lang ni Abigail ng isang assistant!”Ang dalawang magpinsan ay hindi na kinaya na pigilan pa ang kanila g tawa at nagyakapan, habang malakas na tumatawa.Sumunod na araw, g
Hindi tinanggap ng maayos ni Jackie si Gia sa unang araw nito. Kahit na ang assistant na nagkamali ay may karapatan an utusan siya. Habang naghihintay si Abigail sa may lokasyon ng filming, si Gia ay may hawak na payong para sa kanya. Ang oras ng katirikan ng araw ay napakainit at nakakaasiwa. Kapag gumalaw lang ng konti ang payong, kaagad na nakasermon si Jackie, “Anong ginagawa mo?! Kapag ganyan ang hawak mo sa payong, masa-sunburn si Abigail! Kapag ang mahal kong baby ay nangitim at nawala sa kanya ang kanyang sunscreen endorsement deal, kaya mo ba siyang bayarana ng ilang milyong dolyar na nawala sa kanya!?” Walang nagawa si Gia kung hindi tiisin na lang ito at pinagpatuloy na protektahan si Abigail sa ilalim ng payong habang nakabilad sa matinding sikat ng araw. Huli niyang naranasan ang ganitong katinding init ay noon sa Southeast Asiatic nung nabigo siyang makapasok sa palasyo. Ang parehong pangyayari an ito ay marahil konektado kay Lina…Kinagat ni Gia ang kanyang labi,
Natulala sandali sila Linda at Lina, sabay na bumaling ang atensyon nila sa pinto.Nakatayo doon si Nicholas, na may suot na hindi nakakapinsalang ngiti. Kanina pa siya tumatakbo sa labas ng kwarto ng kanyang anak, bago pa man dinala ni Linda ang tray sa itaas. Siya ay nag-aalala na ang kanyang anak na babae ay hindi kumain at nasa masamang kalooban. Ang takot na mawala ang anak na babae na pinaghirapan nilang hanapin ang sumasagi sa kanya.Gayunpaman, hindi niya alam kung paano siya lalapitan. Siya ay isang ama, isang lalaki, at may ilang mga bagay na maaaring hindi gustong pag-usapan ng mga babae sa isang lalaki.Habang nagdadalawang isip siya ay nakita niyang paakyat na si Linda kaya mabilis siyang nagtago sa gilid. Matapos kumatok si Linda sa pinto at pumasok, inilabas niya ang kalahati ng kanyang katawan at sumilip sa loob, pinipilit ang kanyang tenga sa pakikinig.Pero habang nakikinig siya, parang may kakaiba. Bakit umiiyak ang dalawang ito?Sa pagkabalisa, kumatok si Nicho
Ngumiti si Jacob, natuwa siya sa itsura ni Abigail, wala siyang kaalam-alam sa sakit na nararamdaman ni Abigail.“Hindi natin dapat balewalain ang sprain na ‘to. Kailangan nating pumunta sa ospital ngayon,” ang marahan niyang sinabi ngunit mayroong awtoridad ang kanyang tono. “Makinig ka sa’kin. Sasamahan kita!”Tumango si Abigail, ngumiti siya ng matamis habang nakasandal siya sa kanyang upuan. Pakiramdam niya ay nakalubog siya sa isang lalagyan na puno ng matamis na honey.-Kinagabihan, umuwi si Linda at agad na napansin ang problemadong ekspresyon ni Evelyn.“Anong nangyari?” Nadurog ang puso ni Linda. “Si Pammy ba?”Tumingin sa kanya si Evelyn at tumango. “Nalaman niya na may cancer si Mrs. Jenner, at…”Naalarma si Linda, tatakbo na sana siya paakyat ng hagdan, ngunit pinigilan siya ni Evelyn. “Madam, totoo ba ‘yun?”Nanatiling tahimik si Linda ng ilang sandali bago siya sumagot, “Oo.”“Sa tingin… medyo komplikado ‘to.” Kumunot ang noo ni Evelyn. “Pag-uwi niya, nagkulong
”Anong problema?” Napansin ni Jacob na may mali kay Abigail. Noong papaandarin na niya ang sasakyan, huminto siya at kabado siyang tumingin kay Abigail.‘Hindi ba komportable ang upuan? Masikip ba? Siguro hindi pasok sa standards niya ang kotse ko…”Maraming manliligaw si Abigail, lalo na ang mga mayayamang tagapagmana na hindi magdadalawang-isip na gumastos para sa kanya.Pinanghinaan ng loob si Jacob.Pagkatapos, noong sandaling iyon, napansin niya na hindi sinuot ni Abigail ang kanyang seatbelt. Nagkaroon siya ng ideya. Iyon kaya ang problema?Agad siyang lumapit at inabot niya si Abigail upang isuot ang kanyang seatbelt.Nabigla si Abigail, at kinabahan siya. Noong sandaling iyon, habang malapit sa kanya si Jacob, nalanghap niya ang preskong amoy ni Jacob na parang lavender at napansin niya ang kulay pulang bakas sa puting damit ni Jacob sa ilalim ng sikat ng araw.Noong inangat niya ang kanyang tingin at ngumiti siya pagkatapos niyang ayusin ang seatbelt ni Abigail, pakiram
Pagkatapos ay malinaw na narinig ni Lina na sabihin ng isang boses sa kabilang linya na, “Bed 35, Melissa Jones, oras na para sa gamot mo!”Agad na ibinaba ni Jesse ang tawag.Hawak ni Lina ang kanyang phone, tinititigan niya ang madilim na screen. Pakiramdam niya ay maiiyak siya, at tumulo ang mga luha pababa ng kanyang mukha.-Natapilok si Abigail sa set ngunit tiniis niya ang sakit hanggang sa huling eksena upang hindi maantala ang filming progress. Noong sumigaw ng “Cut” ang direktor, namamaga na ang kanyang paa, at hindi siya nangahas na humakbang.Naawa si Jackie kay Abigail at nakipagtalo siya sa crew, sinabi niya na hindi nila inalagaan ng mabuti ang pinakamamahal niyang artist.Hinila siya ni Abigail. “Ang sakit-sakit na ng paa ko, tapos gusto mo pang pasakitin ang ulo ko?”Agad na lumapit si Jackie upang alalayan siya at tinulungan niya siyang maglakad paalis ng set.Sa kasamaang palad, naka-schedule para sa maintenance ang kotse ngayong araw.Nauubos na ang pasensy
”Lina…” Ngumisi si Gia, nang mapansin niya ang galit sa mga mata ni Lina. Akala niya ay ang galit na ito ay nakatuon kay Linda. “Lina, nauunawaan ko na masama ang loob mo, pero isa itong seryosong bagay. Dapat mong hanapin si Mrs. Thompson para klaruhin ang bagay na ito! “Lina, sa tingin mo ba ay binalak ito ni Mrs. Thompson? Sinadya niyan itago sayo ang bagay na ito, para magdusa si Tita Melissa. At kapag nawala na ito, si Mrs. Thompson na lang ang maiiwan…”“Tapos ka na ba!?” Singhal ni Lina. Ang kape na dala ni Lina ay humulas sa kanyang mga kamay, na nalaglag at bumuhos ang mainit na kape sa likod ng paa ni Gia. Napasigaw si Gia, tumalon-talon na parang payaso. “Lina, ikaw…”“Nilinaw ko na ang sarili ko kanina.” Binitawan ni Lina ang kolyar ni Gia, na naging dahilan para matumba si Gia. “Tutulungan kitang isara yang mabaho mong bibig kung wala kang masasabing maganda!”Nanlaki ang mga mata ni Gia na may halong pagkabigla at takot sa kanyang mukha. Naniniwala siya na a
[Maraming salamat!]Sagot ni Toph: [Hindi mo kailangan maging pormal magkapatid tayo! Sana maging maganda ang iyong gabi~]Kung wala lang si Zuko sa opisina, tiyak na dinala na niya si Toph sa hardin para mag-sparring. -Makalipas ang dalawang araw, nung nasa ibaba si Lina para bumili ng. kape, ng bigla siya may nakitang pamilyar na imahe. “Lina, ang tagal nating hindi nagkita.”Nagulat si Lina, hindi maganda ang itsura ni Gia, hindi na siya kasing sigla nang gaya ng dati sa suot niyang damit at istilo. Tila mas mukha siyang pagod.Gayunpaman, may isang bagay na hindi nagbago—ang katusuhan sa kanyang mga mata.Ngumiti si Lina at sinabing, “Hindi pa naman gaanong matagal. Isang linggo pa lang ang nakakaraan mula nang matanggal ka.”“Pero hindi naging maganda ang buong linggo ko,” sabi ni Gia, at ibinaba niya ang tingin niya. Nagmukha siyang kaawa-awa dahil sa maputla niyang ekspresyon.Ngunit hindi na tinatablan ng ganito si Lina.“Gia, hindi kita pinapahirapan,” sabi ni Lina
Kumunot ang noo ni Zuko. “Ang balat mo? Yung hugis buwan?”“Oo.” Nahihiyang ngumiti si Lina. “Hindi ko kaagad sinabi sayo dahil medyo nag-aalala ako… Hindi ba karamihan ng mga lalaki ay ayaw sa mga babae na nagpapa-plastic surgery?”“Hindi naman lahat.” Marahan na hinaplos ni Zuko ang buhok ni Lina. “Ang mga lalaki ay kayang tanggapin ang lahat para sa babaeng mahal nila. Pero bakit mo nga pala pinatanggal ang balat mo?”Huminto sandali si Lina at marahan na nagsalita. “Si Gia ang kumumbinsi sa akin na ipatanggal ito. Sinabi niya sa akin na… yung balat sa bewang ko ay hindi maganda at naapektuhan nito ang itsura ko sa ilang mga damit.“Sa totoo lang, wala akong kamuwang-muwang noon.” Humagikgik siya. “Ibig kong sabihin, gaano ba ako kadalas magsusuot ng damit na kita ang tiyan at bewang ko? Mahalaga ba talaga kung hindi ito maganda sa paningin!? Pero nagpadala ako at nakinig sa kanya at pinatanggal ko ang balat ko.”Dumilim ang tingin ni Zuko. Matagal na nakausap ni Gia si Melvi
Inakala ni gia na si Jacob, dahil sa wala itong karanasan na makipag-date, ay walang alam at hindi siya tatratuhin ng maayos. Kaagad niyang napagtanto na ginamit niya ang pagiging mautak niyang abogado sa kanilang relasyon, ayaw nga rin siya bigyan ng tsokolate nito. Kung kaya nauwi siya kay Tobias. Yun nga lang…Huminga ng malalim is Gia. Lahat ng mga lalaki ay hindi maaasahan. Nagtataka siya kung bakit may maasahan na lalaki si Lina habang kahit si Renee, na maituturing na kahihiyan, ay may nag-aalaga sa kanya. Kinuyom ni Gia ang kanyang mga kamao sa galit na nagliliyab sa kanyang magata na parang apoy. -Pasado 10 na ng gabi, at hanggang ngayon ay nakasubsob pa rin si Lina sa pag-aaral sa isang disenyo sa kanyang opisina. Nag-unat siya at napansin niya na nakangiti sa kanya si Renee, at sinesenyasan siya gamit ng mga mata nito. At doon napansin ni Lina na nakapasok na pala si Zuko ng hindi niya napapansin. Napasinghap siya ng mahina at sinuntok ito ng mahina. “Paano mo nag
Napasinghap si Gia, bakas sa kanyang mga mata ang pinaghalong galit at takot habang nakatingin siya kay Linda. Saka naman lumapit ang driver ng mga Thompson at tumayo sa harapan nila. Tiningnan ni Linda si Gia ng nakangiti an puno ng panlilibak."Mm! Mmph!"Ng bigla, isang kakaibang tunog ang nanggaling sa kanilang likuran. Lumingon si Linda at nakita niya ag isang lalaki na may balot ang ulo, na pagewang gewang papunta sa kanila habang umaalog ang malaking katawan nito. Nagulat si Linda ngunit napansin niya na parang may kakaiba sa ekspresyon ni Gia. Ang lalaking balot na balot ang ulo ay nagawang ibuka ang ang bahagi ng kanyang bibig at magalang silang binati. Yumuko siya at sinabi, “Mrs. Thompson, ako nga pala si tobias Chambers. Isang karangalan para sa akin ang makita kayo dito!”“Ano naman ang maganda tungkol sa makita mo ako sa ospital?” Tanong ni Linda.“Kasi…” tumigil si Tobias. Binulong ng driver kay Linda, “Siya ang manager ng film studio project at ang punong abala