Chapter 5

"MAY balak ka bang hindi ko pwedeng malaman, Angelo?"

Napahinto ang abogado sa paglalakad nang lapitan siya nang ama nito. Papalabas na sana siya sa mansyon nang tawagin siya nito. Nasa likuran nito ang butler na si Hector na nagsisilbing tagatulak sa wheel chair ng ama.

Don Romulo is still confuse knowing that he and Felicity will go on a date. Nagdududa ito sa kinikilos niya.

But he chooses to give his dad a cold shoulder than answering him and continue to walk.

"Angelo, huwag kang bastos!" sigaw ng ama. Pinakalma naman ito ng mayordomo.

Nilingon niya ito and he smirks. "Yeah, may binabalak ako. Pero hindi naman masama kaya don't worry. My fianceè is nice and I want to treat her nicely."

Pinanliliitan siya nito ng mata. "You must have to. That girl is special and should have been protected. And since you are now his fiancé, that's what you gonna do."

"I know, dad. By the way, continue to take your medicines," he replied and waved goodbye. Tatalikuran na niya sana ang ama nang magsalita uli ito.

"Is your girlfriend know about this?"

"I will take care of that. She's my business."

Special? Napakunot siya nang noo habang tinatahak palabas ang mansyon. Ano naman kaya ang espesyal sa kaniya? For him, she's just the only daughter of a wealthy man who is acting like a princess. Oo, isa siyang criminal lawyer at trabaho niyang protektahan at ipaglaban ang kaniyang clients. But why is this woman need to be protected?

Speaking the love of her life, his phone rings. He answers it as he climbs on his Mustang. "Mahal, something's wrong?"

"Wala naman. Nag-almusal ka na?"

Pinaandar na niya ang makina at inatras ang kotse mula sa garahe. "Yup, katatapos lang. Nasa school ka na?"

"Yes, mahal. We are now preparing. Sabay-sabay kami ni Ma'am Janice na pumunta sa St. Mary's Academy for the event."

"That's good. Mag-ingat kayo." Pinatong niya ang sariling phone sa harapan at sinuot ang bluetooth earphone device habang nagmamaneho.

"Ikaw rin. May trial ka ba ngayon? Or may pupuntahan ka bang appointment?"

"Nope, sa opisina lang ako."

"Sige, mahal. Bye muna, tinawag na nila ako."

"Sure, I love you."

"I love you too! Tawagan mo ako mamaya ah!"

"Yup, I will."

The call ends. He heaves a sigh and glances to his phone. "I'm sorry, love. I need to lie. Ayaw kong masaktan ka sa gagawin ko ngayong araw."

THE sound of the alarm clock makes her wake up grouchily. She always been sleep late and normally wake up at 9 o'clock. Wala naman siyang trabaho at minsan lamang na tumutulong sa mga papeles sa kompanya ng ama. Nakasanayan na niya ang ganitong buhay. Ang tanging kinaaliwan niya lamang ay ang paggawa ng romance comics.

Ini-off niya ang kaniyang alarm clock sa bedside table at nagpatuloy sa pagtulog. She is in the middle of her snore when she is interuppted by someone who is knocking on the door.

"Ipasok mo lang, Ris. Kakainin ko iyan mamaya," inaantok niyang boses.

Pumasok sa loob ang dise otso niyang kasambahay at kaibigan niyang si Risa at ibinaba nang dahan-dahan ang tray ng almusal sa bedside table. Sumunod naman sa pagpasok nito ang kakambal nitong si Rita na dala ang pitsel ng juice.

"Senyorita, kailangan mo nang gumising," kagat-labing pukaw ni Risa sa kaniya.

She groans. "Mamaya na. Dito na muna ako."

"Pero, senyorita. . ."

"Ako na ang bahala sa kaniya," singit ni Rita sa kakambal habang humakbang palapit sa natutulog na dalaga. Agad naman siyang pinigilan ni Risa.

"Hoy, ano ba? Amo natin siya."

"Alam ko. Pero inuutos niya sa atin na sampalin natin siya kapag nakalimutan niya," tugon naman ni Rita.

"Baka magalit."

"Hindi siya magagalit. Hindi naman ito ang unang beses na gagawin natin ito sa kaniya. Tignan mo."

"Rita!"

Hindi na nagpapigil pa ang kasambahay na si Rita at agad na sinampal nang malakas ang senyorita.

Biglang napamulat si Felicity sa sampal na iyon. Nanlaki ang mga kaniyang mga mata at mas lalong nanlaki ang mga mata niya nang may biglang sumagi sa kaniyang isipan.

"Will you go out with me, Ms. Sandoval?"

She was flabbergasted.

"Ms. Sandoval?" tawag muli ng abogado sa kaniya.

Her face blanked out as her mind went malfunction. Hindi niya alam kung ano ang isasagot. Sa natatandaan niya ay first time niyang narasanan na tanungin siya ng ganoon ng ibang tao. "Huh?"

Tumayo ang abogado at nilapitan siya. "Why are you so confused? Is it your first time that someone asking you for a date?"

She didn't expect that either. Napaatras siya habang tumatawa nang peke. She knew this is weird but she didn't want him to recognize her as an ignorant person or innocent. "What are you saying? Date? Hindi na iyan bago sa akin, ano. And what are you up to? Kasasabi mo lang na you don't have any interest on me and to the marriage so what's the change? Why are you asking someone that's not your type on a date? Huh! Akala mo siguro ay mauuto mo ako porke't gwapo ka? Baka may girlfriend ka then awayin ako. Ayaw ko ng gulo."

"Yes. I do have a girlfriend. "

"What?! So bakit---"

"Well, I just want to know more about you," nakangiting putol nito sa kaniya habang hinaplos ang strand ng buhok niya. She was stunned and stared on his eyes. "My girlfriend don't have any care towards us. Mali bang gumawa ng paraan upang makilala ang magiging asawa ko?"

Kinukurap-kurap niya lamang ang kaniyang mga mata.

"How about this coming Saturday? Ipapaalam kita sa papa mo." Humiwalay sa kaniya ang abogado at nilagpasan siya. "Aalis na kami. Hindi mo ba gustong magpaalam sa bunso kong kapatid?"

"Ah...oo, susunod ako. Mauna ka muna," she replied slowly. Sinira ng abogado ang pinto at naiwan siyang nakatulala sa sala.

Napahawak siya sa kaniyang d****b. "D-date? Ibig sabihin makakalabas ako sa bahay at gumala kung saan-saan?" She squealed and jumped in happiness.

Agad siyang napabangon mula sa kama habang nakatingin sa kaniya ang dalawang kaibigan. "Sabado ngayon?"

Tumango naman ang dalawang dalaga.

Nanlaki uli ang mga mata niya at napahawak sa kaniyang bibig. "May date ako ngayon! Bakit ko iyon nakalimutan?"

"Dahil siguro ay unang beses mo pa itong gagawin sa buong buhay mo, senyorita," walang ekspresyong sagot ni Rita sa kaniya.

"Nako, senyorita. Masakit ba ang pisngi mo? Pasensya na sa kakambal ko," mangiyak-ngiyak na paumanhin naman ni Risa.

"No, no, it's alright. Salamat sa inyo. Hindi ko alam kung ano ang magiging kahinatnan kung tuluyan ko nga iyong kalimutan. Wait! What would I gonna do? What dress I would gonna wear? Dapat presentable ako, sexy, gorgeous, and wahh! Nalilito ako. Please help me!" Nanginginig niyang salaysay.

Nalilito na rin ang mga alipores niya.

"Kambal, paano na si senyorita?" tanong ni Risa sa kakambal.

Bumuntong-hininga na lamang si Rita at kinuha ang tuwelya. "Una, maligo ka muna, senyorita. Tapos kumain ka. Tapos. . ." Dinampot nito ang phone ng senyorita sa tabi. "At mag-order ka ng mga damit na magugustuhan mo. Huwag kang mag-alala, tutulungan ka namin."

Felicity's face lighten up. "Really?"

"Oo, senyorita. Tutulungan ka namin!" excited na saad ni Risa. "Dahil ito ang unang beses na makaapak ka sa publiko na si Att. De Acusta lamang ang kasama, tutulungan ka namin na maging confident sa abot ng makakaya namin."

Rita agrees.

"Oh sige, sige. Maliligo na ak---"

Biglang tumunog ang phone niya at lumabas sa screen ang unknown number. Sinagot niya pa rin ito kahit nagtataka. "Who is this please?"

"This is me. Save my number," sagot ng kabilang linya na ikinatalon niya.

"Senyorita," pag-alala ng dalawa.

She mouthed them giving them a clue kung sino ang tumawag. Nagulat ang dalawa.

Pero kalma lang, may jowa na 'yong tao, she says to herself.

"Okay pero paano mo nakuha ang number ko?"

"Your father gave it to me. Nakapagpaalam na ako sa kaniya. I will be there at ten," tugon nito saka tinapos ang tawag.

"Ten?!" gulat niya. "What the hell! Anong oras na?"

"Alas nuebe na, senyorita," sagot ni Rita.

"What?! How can I prepare in that f-cking short time?"

"HINDI naman hatala na pinaghandaan mo nang husto ang araw na ito, Ms. Sandoval." He stand up to greet her.

Kapapasok lang ni Felicity sa sala kasama ang dalawang alipores niya sa likod. Makikita sa mukha ng dalawang kasama niya ang pagod. Halos maubos ang oras nila sa kamimili ng damit sa online pero nauwi lang pala ang senyorita sa dress na regalo ng auntie nito sa Korea. But it is totally paid off on how the senyorita look today. She wears pink dress with a halter neckline na pinarisan niya ng white glass shoes na ikinatingkad ng kaniyang kagandahan.

Is that how he gives compliment to a gorgeous lady like me? tanong niya sa sarili. She beams. "Hindi naman, attorney. Actually, I almost forgot nga eh."

"Well, hindi naman masama. You look good. By the way, I brought this for you," he utters he hand the bouquet of flowers.

Sa gulat ni Felicity ay agad niyang iniwas ang kaniyang mukha at inangat ang kaniyang palad na ikinataka ng abogado. "I'm sorry, attorney, but can you keep that away from me please?"

"Why? What's wrong?"

Sumingit ang dalawang maid sa pagitan nila. Tinanggap ni Risa ang mga bulaklak. "Ah eh, sir. Salamat dito, sir ah. Huwag kang mag-alala, tinatanggap po ito ni senyorita."

The attorney furrows his eyebrow in confusion. "Is there any problem?" Binitawan niya lamang ito at hinayaan na bitbitin ng dalagang maid.

"Achuuu!" Napatingin siya bigla kay Felicity.

"May allergies siya sa mga bulaklak, sir," si Rita na ang sumagot.

Napatango-tango na lang siya. "My apologies. Ngayon ko lang nalaman. Next time, hindi na ako magdadala ng bulaklak dito."

"Next time?!" gulantang nito. "What do you mean? Aakyat ka ng ligaw? Achuu!"

"Senyorita," tawag ni Rita at inabutan ang dalaga ng tissue.

"It depends," sagot ng abogado saka bumaling kay Risa at Rita. "You both look young. Working student ba kayo?"

Tumango ang magkakambal sa tanong niya. "Mga scholars kami ni senyorita."

"Scholars?"

"Tama na ang daldalan. Pakilagay na lang ng bulaklak sa office ni dad, Ris," Felicity requests. Sumunod naman ang dalawa at iniwan sila.

"It seems you are close to them."

"Yes, sila lang ang mga kaibigan ko."

He stares her for a while giving her a chills. "What's that look? Hindi pa ba tayo aa---"

"Wait, you have something on your face." Balak na hawakan sana ng abogado ang pisngi niya nang may magsalita sa labas ng pintuan.

"Don't your dare touch the face of my daughter."