Chapter 1 - Wedding Day!

"Caspian Andrew Ardiente, tinatanggap mo bang maging kaisang dibdib si Stephanie Alicia Villamar, na maging kabiyak ng iyong puso sa hirap at ginhawa, sa sakit man o kalusugan, at mamahalin mo siya sa habang buhay?"

"Opo, father," mabilis nitong tugon.

"Stephanie Alicia Villamar, tinatanggap mo bang maging kaisang dibdib si Caspian Andrew Ardiente, na maging kabiyak ng iyong puso sa hirap at ginhawa, sa sakit man o kalusugan, at mamahalin mo siya sa habang buhay?" The priest's voice could be heard in all four corners of the church.

Nag-aalangan syang sagutin ang tanong ng pari dahil hindi ito ang kasal na pinapantasya niya o ang lalaking pinapangarap niyang makapiling sa habang buhay ngunit natagpuan na lamang niya ang kanyang sarili na kailangang pumili sa gitna ng pangarap o sa tanging hiling ng kanyang mga magulang.

Ang kanyang makikintab na kulay tsokolateng mga mata ay nagsimulang mapuno ng mga luha, kinaaawaan ang sarili sa isang sitwasyong hindi nya maaaring takasan. 

  

Si Stephanie ang nag-iisang anak nina Don Mijares at Doña Belinda, isang Filipino-mestiza na tagapagmana ng pinakamalaking hacienda na pag-mamay-ari ng kanyang mga magulang. Ang kaniyang pamilya ay isa sa pinaka makapangyarihan at mayaman sa bansa.

Labis ang pag-aalala para sa kaniya ng kanyang ama at ina, nangangambang tumandang dalaga ang kanilang nag-iisang anak kaya naman ay isinet-up nila ang dalaga sa iba’t-ibang blind-dates dahil sa edad na dalawampu’t-lima ay hindi nila nakikitaan ang anak ng kasintahan.

Ngunit sadyang matigas ang kanyang ulo and dodged all the men she dated once and never contacted them. Sobra ang kaniyang tuwa ng tumigil ang mga ito sa pagset-up ng blindates sa pag-aakalang suko na ang mga ito sa katigasan ng kanyang ulo.

Hanggang isang araw, isang malaking anunsyo ang magpapabago ng kaniyang kinasanayang mundo... Isang sitwasyong gugulo ng kaniyang tahimik na mundo... At iyon ay ng malaman niyang… she was engaged to Caspian Andrew Ardiente.

Caspian Ardiente was familiar to her; Sino bang hindi makakakilala sa pinakang-playboy sa buong bayan? Ang lalaking sobra sa bilis magpapalit-palit ng mga babae na parang nagbibihis lamang ng damit na kapag ayaw na ay ibabasura na lamang at kalilimutan. He is the son of a General in the Philippine Army, a twenty-five years old young colonel who graduated from the Academy with flying colors at kinilala bilang isa sa pinakamahusay sa hanay ng mga sundalo. He was in the service for almost five years at kasalukuyang nakadestino sa Metro Manila. And that's everything everyone knows about him!

Laking gulat ng kanyang magulang ng pumayag ito sa pagpapakasal na kanilang plinano at mas lalo pa silang nagulat ng si Steph mismo ang nagpamadali sa kanilang ii-skedyul na ang kasal. Ang buong pag-aakala nila ay na-love at first sight ang kanilang dalaga sa binatang anak ng kapitbahay nila.

Pinagmasdan niya ang kumikinang na mga mata ng lalaking kanyang pakakasalan at binaling ang paningin sa mga bisita, hinanap ng mga mata ang kanyang ama't ina habang isinasawalang bahala ang kakisigan ng lalaking na sa kanyang harapan.

Lahat ng kababaihang dumalo sa kasal ay kinaiinggitan siya dahil sya ang  maswerteng babaeng papakasalan ng lalaking kinababaliwan nila and felt their hearts shattered dahil nakatali na ni Caspian pagkatapos rin ng misang ito. No one can't believe that a heartbreaker like him would choose to settle down.

"Opo, father," maiyak-iyak niyang sagot nang masipat niya ang kaniyang mga magulang na walang paglagyan ang kasiyahan at tila nais na siyang pasagutin ng mabilisang oo na mukhang kung sila ay kalapit ni Steph ay sila na ang sasagot para dito, mapabilis lamang ang seremonya.

“Nasan na ba siya? Matatapos na lang ang kasal, hindi pa dumadating,” kabang sabi ni Steph sa sarili. 

“ITIGIL ANG KASAL!” Isang tinig ng babae ang umalingawngaw sa simbahan, ang lahat ng pansin ay natuon sa kinaroroonan ng babae habang si Steph ay walang paglagyan ang kasiyahan ng dumating ang babae.

“HINDI SIYA MAARING MAGPAKASAL SA BABAENG IYAN DAHIL BUNTIS AKO, AT SIYA ANG AMA NG AKING DINADALA!” Sigaw pa niya habang hinahaplos ang kanyang tiyan.

Labis ang gulat ng mga tao kahit ang mga magulang ng ikakasal, ang heneral na ama ni Caspian ay tinitigan siya ng matalim na parang nais pagpaliwanagin ang anak sa paratang ng babae.

Napakunot naman ang noo ni Caspian ng makilala niya ang babae, “hindi ba’t ikaw yung babaeng kumindat sakin kanina lang? Paano ka mabubuntis kung nginitian lamang kita?”

Napangisi at naghalakhakan ang mga dumalo sa kasal ng marinig ang sinagot ng groom sa babaeng nag-aakusa, naglaho ang tuwang nararamdaman ni Steph ng mapahiya ang babae. Nanakbo sa kahihiyan ang babae paalis ng simbahan.

“Wala na bang iba pang tututol? Kung gayon, ituloy na natin ang seremonya,” sabi ng pari.

They exchanged the rings after the vows and put them on each other's ring fingers, "sa kapangyarihang inatang sakin ng panginoon, dinedeklara ko na kayo ay ganap ng mag-asawa sa mata ng Diyos at ng lahat ng tao. Ngayon, lalaki pwede mo ng halikan ang iyong asawa!" Anunsyo ng pari.

“Plan B, sigurado akong magtatagumpay na ito ngayon,” sabi niya sa sarili.

Stephanie glared at him upang pigilin siya sa kaniyang binabalak ngunit nakita nya ang pagkurba ng mga labi nito, she decided to make her first move.

Lumapit siya rito at tiningkayad ang mga paa upang maabot ang asawa, placing her right hand on his cheek and her thumb on his lips, inilapit niya ang kaniyang mukha at nagpanggap na hinahalikan ang lalaki.

"Hindi ko akalain na ang ating anak ay may lihim na pagtingin sa anak ng ating kapitbahay! Kung noon ko pa nalaman ito, malamang hindi na tumagal ng ganito katagal ang dalawa!" Her mother was spilling the tea to the visitors.

Stephanie broke the fake kiss and faced him, "I will not let you take advantage of me." Bulong niya rito.

Nginisihan siya ng asawa at hinila palapit sa kaniyang katawan, his arm snugly wrapped around her waist. "Anong pinaplano mo?" Mahina ngunit irita at kinakabahan tono ni Steph habang nagpapanggap sa harap ng maraming tao na natutuwa siya sa ginagawa ng asawa.

"Kung ayaw mo itong tumagal, sumunod ka lang sakin; Nagmamadali rin ako."

Tumigil siya sa pagrereklamo at sinunod ang asawa. Ka-muntik ng mapatili ang dalaga ng buhatin siya ni Caspian sa kanyang braso kung kaya nakita niya ng mas malapit and mukha ng napangasawa. Ang nakaarkong nitong kilay, and kanyang matalas at matingkad na tsokolateng mga mata, ang mala-greek God na matangos nitong ilong, at ang kanyang nakakaakit na mga labi ay talaga namang nagbilis ng tibok ng kanyang puso na para bang may ibig ipahiwatig.

Nag-panic si Stephanie ng kanyang maramdaman ang kakaibang pakiramdam na nagwawala sa loob-loob niya habang si Caspian ay binalingan ito ng tingin.

"Kumapit ka ng mahigpit kung ayaw mong mahulog," he softly whispered. His voice sent shivers down to her spine.

Napangisi si Caspian ng mabilis itong yumakap sa kanyang leeg at makita ang pagpula ng kaniyang mga pisngi, ibinaling niya ang tingin sa mga bisita habang naglalakad ang binata patungo sa bridal car buhat-buhat ang asawa. 

"I am disappointed that my wife has gained a lot," pang-aasar pa nito kay Stephanie ng maisakay na sa ito sa loob ng sasakyan.

Binigyan nya ito ng matalas na tingin habang siya ay komportable ng nakaupo sa loob ng sasakyan, "Hindi ko sinabi sayong buhatin mo ko dahil may sarili akong mga paa at kaya kong maglakad ng walang tulong mo!" Maarte niyang sagot, at hinila ang laylayan ng kanyang gown paitaas, showing her swollen reddish barefoot.

Kumunot ang noo ni Caspian at bakas ang pagkagulat ng makitang wala itong kahit anong sapin sa paa. "Nasaan ang mga sapatos mo?" Mahina ngunit galit niyang tanong, shielding her from the visitors who stood behind him.

Hinila ni Caspian ang laylayan ng kanyang wedding gown upang itago ang mga namamaga at sugatan nitong mga paa. Sumakay siya sa sasakyan at tumabi sa kanyang asawa. Tinitigan lang niya ito at hinintay ang isasagot.

"Wh—y are you staring at me? Mayroon bang dumi sa aking mukha?" Nahihiya niyang tanong habang pinupunasan ang kanyang mukha. Hindi niya maiwasan ang pagkailang sa malagkit na titig ng asawa na para bang may kung anong nagpapakabog ng kaniyang dibdib.

"Tinatanong kita…"

"Oh!" She chuckled habang maarte niyang tinatakpan ang kanyang mapupulang labi at minamasdan ang galit na ekspresyon ni Caspian. Tumigil siya sa pagtawa ng mapansing hindi ito natutuwa sa kaniya.

Iniyuko ni Stephanie ang kaniyang ulo and scowled, looking at her white gown, "my gown is heavy and I wouldn’t let myself get embarrassed in front of everyone kasi baka maapakan ko ito at masubsob ako sa sahig. Ayoko namang mapagtawanan ng lahat.” Nagtatampo at slang nyang sagot.

"Hindi ka dapat matakot na mahulog dahil nandito lang ako para saluhin ka," narinig niyang sagot sa kanya ni Caspian, hindi niya malaman kung bakit siya nakaramdam ng kilig matapos marinig ang mga katagang iyon mula sa asawa.

A smile appeared on her face as she felt shivers in her body sa pag-aakalang gusto siya ng asawa dahil sa sagot nito.

"Seryoso ka ba?" Nahihiyang tanong niya.

"Syempre naman! Securing the country and protecting its people is my job."

Ang saya sa kanyang mukha ay unti-unting naglaho at napalitan ng pagkainis, sumimangot si Steph at ibinaling na lang ang atensyon sa bintana.

"Ano pa nga bang aasahan ko sa isang playboy na katulad niya?" Bulong niya habang naiiling na ngumingisi sa kanyang imahinasyon.

"Ang manloloko ay mananatiling manloloko." Bulong nito.

---