Chapter 3 - He signed the contract!

Tinapunan ni Caspian ng isang matalas na tingin ang asawa ng makita ang brown envelope na hawak nito at sinabing, "I'm not going to waste my time with your crap. I must report to the barracks tonight," tumalikod siya ng hindi tinitingnan ang laman ng envelope.

Tumakbo siya patungo rito at niyakap ang braso nito, "pwede bang pakinggan mo muna ako? I know you were shocked to marry me too. We are both placed in this situation where we can’t back out but... I prepared a plan so that we could both go back to our own lives," sinubukan niyang kumbinsihin ito.

"What exactly do you mean?" Sa wakas ay hinarap na siya nito. Bumaling ang paningin niya sa braso nya kung saan nakahawak si Stephanie at saka tumingin sa kanya na para bang nag-uutos na bitawan siya.

Agad niyang binitawan ang braso nito at nahihiyang ngumisi sa asawa.

Pinakita niya ang sobre at sinabing, "naghanda ako ng kontrata na nagsasaad ng pagpapawalang bisa sa naganap nating kasal at ang kailangan ko lang ay ang iyong pirma.”

Iniabot niya kay Caspian ang papel, "tuluyan na tayong magiging malaya kapag pinirmahan mo ito. Don't worry, hindi naman kita lolokohin. Pwede mong basahin muna at kung may nais kanag alisin o idagdag ay pwede naman.”

Caspian throws his raging eyes at her. Hindi nya matanggap na mayroong isang babae na kinakahiya na maging asawa ng isang outstanding na lalaking katulad niya and even dare to sign him a contract to invalidate their wedding on the day of their honeymoon.

"She may be playing hard-to-get, she must be thinking that if she did it, she would get my attention," sabi niya sa sarili.

Mahabang oras ang lumipas bago niya tanggapin ang papel. He scanned the contents of it and glanced at Stephanie. Napansin niya kung gaano kasaya ang asawa ng tanggapin niya ito, binalik niyang muli ang kaniyang paningin sa papel.

It was indeed true! She wasn't lying about their marriage being declared null and void. Hinawakan niya ang papel na tila nais niya itong punitin sa harapan ni Stephanie.

Tinawag niya ang nagmamaneho ng kanilang sasakyan upang baguhin ang ibang parts ng kontrata. Si Albert ay isang lisensyadong abogado at nagprisinta lamang na mag maneho para sa kanilang mag-asawa.

After a few minutes, he came back, and give the revised paper to him. Caspian checked it and when he was content, he finally spoke with her.

"Where’s the pen?"

Mabilis na naghanap si Stephanie ng pen at iniabot sa kaniya. Labis ang saya niya ng mabilis itong tumugon sa kaniyang nais sa pag-aakalang mahirap ka negosasyon ito katulad ng narinig niya sa iba.

Ikinurap niya ng dalawang beses ang kaniyang mga mata at hindi makapaniwalang tinanong ang sarili, “pinirmahan nya ang kontrata?”

Iniabot ni Caspian ang papel saka ay lumabas ng bahay. habang sya ay nagsasaya yakap ang kontrata dahil sa hindi sya makapaniwalang mabilis na itong pumayag sa kanyang plano, naalala nyang kailangan na nyang lisanin ang bahay na ito at nakasaad din sa kontrata na ihahatid sya ni Caspian sa kahit saang hotel upang doon na muna magpalipas ng gabi kaya naman ay nanakbo sya upang habulin ang binata.

"Now, I can show them that I, Stephanie Alicia Villamar, handled the problem in just a few minutes and I am FREE!" Pagsasaya niya sa kaniyang isipan. Napatigil siya sa kalagitnaan ng kaniyang pagtakbo ng maalala niyang tignan ang mga binago nito, laking gulat niya ng mabasa niya ang nasa ikalawang page na nakasaad na valid parin ang kasal nila kahit pa pumirma siya rito.

"CASPIAN ANDREW ARDIENTE! WHAT’S THE MEANING OF THIS?!" Matinis niyang tili.

Hindi alam ni Caspian kung bakit masaya siyang naiinis niya ang asawa basta ang pakiramdam lang niya ay nag-eenjoy siya. Nilingon niya ito at nakita ang panggagalaiti sag alit dahil sa kaniyang ginawang pagsira sa plano nito.

She took a few steps and went to face him, "what is this?" Galit niyang pinakita ang ginawa nito sa dokumento.

"Can’t you understand a simple language? My heart aches to know that my parents agreed to marry an illiterate woman like you," Umarte ito na parang sumasakit ang puso.

Huminga si Steph ng malalim pagkatapos ay kinagat ang ibabang labi habang sinusubukang ikalma ang sarili ng hwag niyang masaktan ang asawa at binigyan ito ng pekeng ngiti.

"I am not illiterate. I just can’t understand your logic on why you have to sign this if you will change the main reason why it was created."

"Ano bang mali sa ginawa ko? Paki-explain naman aking misis," nagpanggap siya na hindi nya alam ang tinutukoy nito.

Caspian placed his hand on her shoulder and explained, "magdududa sila sa atin if we crossed the line. I want our marriage to be considered and let’s play the game as a happily married couple in front of others. Pero wag kang mag-alala dahil hindi naman ako makikialam sa gusto mo. Pwede ka paring mabuhay kung ano ang nakasanayan mo noon ngunit kailangan mo lang mag-ingat dahil kasal kana sakin."

 Napangisi si Steph ng maisip na tama ang nga ang asawa ngunit nagtataka siya kung bakit hindi niya siya pumuyag sa nais niya gayong pwede naman silang magpanggap kahit void na ang kasal.

Isasara n asana ni Caspian ang pinto ng sasakyan ng siya ay makasakay na ngunit nag-iwan muna ito ng mensahe bago lubusang umalis, "simula ngayon, wag ka ng lalapit sa kahit sinong lalaki," babala nito.

Galit siyang nagmartsa pabalik sa loob ng bahay at hinagis ang mga dokumentong kanina ay labis ang pag-iingat niya.

"Naisahan niya ako?!! At nais rin niya akong iwasan ang mga lalaki. Does he think that I am such a woman?!" She shut the door angrily.

"Naiwan niya yun, buti nga sa kaniya," bulong niya ng matagpuan nya ang medicine kit na nakapatong sa coffee table na dapat sana ay dadalhin ng kanyang asawa pabalik ng kampo.

 Nagmasid si Steph sa paligid at nasiyahan ng mapansin kung gaano kaganda ang kanilang bahay, isa lamang ang pinagtataka nya at yun ay kung bakit tila halos kapareho ito ng design ng kanilang bahay na parang sinadyang ipares sa kanilang mansion.

Napatigil siya sa harap ng salamin upang masdan ang kaniyang sarili saka lamang niya naalala na nakasuot pa pala siya ng gown, "this gown suits me well, but the man I married wasn't a match for me," malungkot nyang sambit habang minamasdan ang sarili sa harap ng salamin.

She went upstairs to look for clothes and change her clothes. She searched in three rooms and found clothes in the wardrobe. Mabilisi siyang nagpalit ng damit sa banyo ngunit naramdaman niya ang pagkirot ng kaniyang mga talampakan ng siya ay nakayapak sa basa.

Iniangat niya ito, tumambad sa kaniya ang sugat sa mga paa. Maya-maya'y sumagi sa kaniyang isipan ang medicine kit na naiwan ng kaniyang asawa.

Bumaba si Steph at binuksan ang kit upang linisin ang sugat sa talampakan.

"Buti na lang at nakalimutan nya ito," she grumbled as she returned to her room to sleep. Matagal bago siya makatulog dahil sa hindi niya matanggap ang naging resulta ng kaniyang plano at sinirang lahat yun ni Caspian Ardiente.

One sunny morning, ginising si Steph ng walng tigil na pagtunog ng door bell. Nanankbo siya pababa ng hagdan upang pagbuksan ng pinto kung sino man ang kaniyang bisita ng hindi binibigyang atensyon ang kaniyang sarili habang nagkukuskos pa ng mata.

Isang mataas na lalaking nakaputing polo, itim na pantalon at nakasuot ng sumbrelo ang tumambad sa kaniyang harapan na may hawak na maliit ng kahon at iniabout sa kaniya.

"Magandang umaga, madam! Dito ba nakatira sina mister at misis Ardiente?" Tanong ng lalaki.

"Opo, dito nga," she says with a yawn.

"Parcel po para sa inyo,ma'am," he remarked as he handed her the box. When she observed that he appeared to be looking inside the house, she gently closes the door.

"Do you still need anything?" Naging alerto siya ng mapansing kakaiba ang kinikilos ng lalaki.

"Malaki pala ang bahay nyo, ma’am. Pwede ko bang malaman kung meron pang ibang taong nakatira sa loob bukod sa iyo?"

“Bakit naman niya tinatanong? Anong kailangan nya?” Tanong nya sa sarili.

Mabilis ang tibok ng puso niya habang pigil ang paghinga sa takot ng mga sandaling iyon, iniisip kung paano niya mapoprotektahan ang sarili laban sa masama.

"Oh no! Papaano kung masamang tao ang kaharap ko? Sino ng magliligtas sakin kung sakali mang manganib ang buhay ko?"

---