Mabilis ang mga naging aksyon ni Miguel sa oras na matanggap ang text na iyon ni Mayumi. Pagkatapos ng hapong iyon, inayos agad niya ang appointment ni Mayumi sa isang kakilala para makapag-abort na kinabukasan. Baka kasi magbago pa ang isip nito.Isa itong pribadong ospital na pagmamay-ari pa ng pamilya ni Miguel. Sigurado ang lalaki na walang anumang makakalabas na balita tungkol sa isasagawa nilang dalawa ni Mayumi.Hindi na rin nila kailangang pumila at maghintay pa. Sa isang pitik lang ng kamay ni Miguel, kahit sa araw na iyon ay kaya na nilang magpalaglag ng bata. Subalit iniisip din ng lalaki ang sitwasyon ni Mayumi, alam niya na hindi pa rin ito handa sa gagawing pagpapalaglag. Ngunit wala itong magagawa kinabukasan, kailangan nitong maging determinado sa desisyon nito.Kinabukasan, akala ni Mayumi mag-isa lang itong pupunta sa ospital para sa sa gagawing aborsyon, ngunit nagulat ito nang hindi na tinanggap ni Miguel ang mga gagawin niya sana sa araw na iyon. Ni hindi siya pum
Hindi na nakapaghintay si Senyora sa sagot ni Miguel. Ramdam ni Miguel na pinipigilan lang nito ang matinding galit habang kausap niya ito sa kabilang linya."Sinabi sa akin ni Dr. Cruz na nakita ka raw niya at si Mayumi sa ospital."Wala talagang balak si Miguel na malaman ito ni Seryora pero dahil hindi na nito kayang itago pa ang katotohanan, wala na siyang magagawa kung hindi sabihin ang totoo. Napagtanto niya na walang silbi kung magpapanggap siya."Oo.""Doon ba?" makahulugang tanong ni Senyora."Bakit mo pa ako tinatanong, alam mo naman ang lahat?"Halos sigawan siya si Senyora sa sobrang galit. Matagal nang ganito si Miguel, palaging may sariling pananaw simula pagkabata, kaya't wala na itong magagawa. Hindi alam ni Senyora na naitulak na si Mayumi papasok sa operating room. Inaayos na rin ng ginang ang sasakyan para magtungo sa ospital."Buntis ba si Mayumii?" tanong ng kaniyang ina.Natahimik lang si Miguel. Habang iniisip ni Senyora ang mga nangyari, mas lalo nitong naisip
Sobrang sakit pakinggan ang pag-iyak ni Mayumi sa loob ng silid na iyon. Ang lungkot na matagal nitong inipon ay unti-unting lumalabas sa pamamagitan ng paghikbi nito.Ayaw ni Mayumi magmukhang kawawa sa harap ni Miguel kung kaya’t pinapakita nito sa lalaki na matatag ito—kahit hindi naman.Medyo nanigas ang katawan ni Miguel habang napapakinggan ang mahihinang pag-iyak ni Mayumi sa loob. Kahit anong pigil ng kaniyang asawa, kusa pa ring nanaig ang kalungkutang nararamdaman nito. Medyo namumula na ang mata nito at namumugto dahil sa pag-iyak nito nang labis.Nang humupa na ang pag-iyak ni Mayumi, muling binuksan ni Miguel ang pinto. Hawak nito ang ang isang tray ng lunch ni Mayumi galing sa hotel."Mayumi, kumain ka muna."Medyo garagal ang boses ni Mayumi nang datnan niya. Inangat nito ang tingin sa kaniya at nakita niya ang pamamaga ng mga mata nito. Maryoong karayom na nakaturok sa kamay ng kaniyang asawa galing sa dextrose. Ngayon lang napagtanto ni Miguel ang pagkapayat ni Mayumi
Gusto na lang matawa ni Mayumi dahil sa sinabing iyon ni Miguel. Nakakaloko, parang tinatarantado lang siya nito. Malinaw naman na nagsisinungaling lang si Miguel.Wala man lang itong ginugol na kahit kaunting tiyaga sa pagsisinungaling. Nakaiinis. Hindi nito alam kung gaano iyon kahalaga kay Mayumi pero ginagawang biro lamang nito iyon. Ganoon na lang ba talaga?Nang marinig ni Mayumi ang sinabi nito, hindi niya mapigilang ma-dissapoint lalo kay Miguel dahil kahit kasinungalingan iyon, nagawa pa rin nitong patibukin nang ganoon kalakas ang puso niya.Pagkatapos nito sabihin iyon, bumalik na naman ang itsura nito na parang wala na namang itong pakailam. Mas nakumpirma niya na biro lang nito iyon kaya mas lalo siyang nagagakit.Kinalma ni Mayumi ang kaniyang sarili dahil hindi niya alam kung ano ang magawa niya at ano pa ang masabi niya kay Miguel. Winasak lamang nito ang puso niya. Wala na talagang pag-asa. Sukong-suko na siya.Kahit wala na siyang lakas magsalita pagkatapos ng operas
Hindi alam ng katulong kung ano ang nangyari kay Mayumi. Bigla na lang itong nagkaroon ng sakit. "Kauuwi lang ni Mr. Lopez.""Pumunta ba siya sa kompanya kanina?" tanong niya ulit.Hindi alam ng katulong ang isasagot. Sabagay, hindi naman nito tinitanong ang mga gawain ni Miguel. "Hindi ko rin po alam.""Miss Romero, kumakain na po ba kayo?" nag-aatubiling tanong nito."Hindi pa pero huwag na. Wala naman akong ganang kumain.""Okay po."Sinara nito ang pinto nang umalis. Naramdaman ni Mayumi nang biglang nag-vibrate ang cellphone niya. Kinuha ni Mayumi ang cellphone at sinagot ang tawag ni Anne."Tinatawagan kita buong araw, bakit hindi ka sumasagot?" bungad nito sa kaniya"Natutulog ako. Pasensya na.""Pumunta pala ako sa mall kanina at nakita ko ang kapatid mo. Nagulat ako! Hawak niya ang braso ni Carl Locsin! Nakakabilib talaga ang kapatid mo, bakit kaya nahuhumaling lahat sila sa kaniya?"Matagal nang hindi narinig ni Mayumi ang pangalan ni Carl Locsin."Iyan ba iyong prinsipe ng
Sa mga taon na lumipas, bihirang makaranas si Miguel ng ganoong emosyonal na pakiramdam. At hindi niya iyon matanggap na si Mayumi pa talaga ang nagsabi.Matagal siyang nagtiis sa ugali na pinapakita ni Mayumi pero hindi na niya kayang pigilan ang kaniyang pagkayamot. Mahigpit niyang pinisil ang kamay ni Mayumi, kitang-kita ang mga ugat niya dahil sa kaniyang pagkakahawak. Malamig niya itong tiningnan.“Tingin mo ba ay pinapagawa ko ito sa ’yo para saktan ka?"Sobrang seryoso ni Miguel habang tinitingnan si Mayumi. Ang mga mata niya ay puno na ng galit. Pakiramdam naman ni Mayumi ay parang mababali na ang pulso niya.Tinulak niya ang kamay ni Miguel palayo nang walang emosyon."Sige, kasalanan ko na."Tinutok ni Miguel ang mata niya kay Mayumi, mas lalo lamang lumalim ang galit niya dahil sa pagiging mapang-uyam at sakrastiko nito.Ang mga salitang lumabas mula sa bibig ni Mayumi ay parang martilyo na tumama sa puso ni Miguel. Siyempre, hindi siya iyong tao na magtitiis na ginaganoon
Hindi na gustong sagutin ni Mayumi ang mga nakakainis na tanong ni Miguel.Itinapon niya ang kumot at tumayo pero napabalik lamang siya sa pagkakaupo nang marahan siyang tinulak ni Miguel.Hindi talaga patitinag si Maguel na may kakaibang aura na naman ngayon. Ang liwanag ng paglubog ng araw ay tumatagos sa magandang kilay nito. "Saan ka naman pupunta?"Sinubukan ni Mayumi na tumayo pero masyadong malakas si Miguel ma para bang hindi ito katulad ng ordinaryong tao. Ang malamig, matigas, at payat nitong hinlalaki ay nasa kaniyang balikat at madali siyang nakokontrol."Sa itaas lang ako. Magpapahinga," aniya.Hinaplos ni Miguel ang buhok niya at tinitigan ang bahagyang namumulang mukha niya. "Masyadong mainit sa itaas, dito ka na lang magpahinga sa sala."Galit si Mayumi pero hindi niya magawang ipakita ito sa lalaki ngayon. "Huwag mo akong pigilan," mariin niya na lang na sabi.Humingi sa kaniya si Miguel ng paumanhin pero hindi naman ito sensiro. At kahit sinabi nito iyon, wala nama
Hawak ni Mayumi Romero ang pregnancy test stick, at hindi niya mapigilang titigan nang matagal ang dalawang malinaw na guhit na unti-unting lumitaw sa harap niya. Nakaupo siya sa loob ng cubicle ng banyo, tahimik at tila pinipilit niyang balikan kung kailan ang huling pagkakataon na ipinagkatiwala niya ang kaniyang sarili.Siguro’y bunga ito ng pangyayari isang buwan na ang nakararaan.Sumunod siya kay Miguel Lopez sa Palawan noong panahon na iyon para sa isang business trip. Sa kanilang pananatili sa magarang hotel suite, nagamit nila ang lahat ng dala nilang condom.Matapos nilang maligo sa isang hot spring, hilong-hilo pa siya nang maramdaman ang nag-aalab na pag-angkin nito sa kaniya sa kama. Ngunit kinabukasan, matapos ang mapusok na gabi ng kanilang pagtatalik, tila naging hungkag ang lahat. Waring walang nangyaring mahalaga sa pagitan nila na para bang ang init ng gabing iyon ay naparam sa unang sinag ng araw.Nang imulat niya ang kaniyang mga mata, natagpuan niya na lang si M
Hindi na gustong sagutin ni Mayumi ang mga nakakainis na tanong ni Miguel.Itinapon niya ang kumot at tumayo pero napabalik lamang siya sa pagkakaupo nang marahan siyang tinulak ni Miguel.Hindi talaga patitinag si Maguel na may kakaibang aura na naman ngayon. Ang liwanag ng paglubog ng araw ay tumatagos sa magandang kilay nito. "Saan ka naman pupunta?"Sinubukan ni Mayumi na tumayo pero masyadong malakas si Miguel ma para bang hindi ito katulad ng ordinaryong tao. Ang malamig, matigas, at payat nitong hinlalaki ay nasa kaniyang balikat at madali siyang nakokontrol."Sa itaas lang ako. Magpapahinga," aniya.Hinaplos ni Miguel ang buhok niya at tinitigan ang bahagyang namumulang mukha niya. "Masyadong mainit sa itaas, dito ka na lang magpahinga sa sala."Galit si Mayumi pero hindi niya magawang ipakita ito sa lalaki ngayon. "Huwag mo akong pigilan," mariin niya na lang na sabi.Humingi sa kaniya si Miguel ng paumanhin pero hindi naman ito sensiro. At kahit sinabi nito iyon, wala nama
Sa mga taon na lumipas, bihirang makaranas si Miguel ng ganoong emosyonal na pakiramdam. At hindi niya iyon matanggap na si Mayumi pa talaga ang nagsabi.Matagal siyang nagtiis sa ugali na pinapakita ni Mayumi pero hindi na niya kayang pigilan ang kaniyang pagkayamot. Mahigpit niyang pinisil ang kamay ni Mayumi, kitang-kita ang mga ugat niya dahil sa kaniyang pagkakahawak. Malamig niya itong tiningnan.“Tingin mo ba ay pinapagawa ko ito sa ’yo para saktan ka?"Sobrang seryoso ni Miguel habang tinitingnan si Mayumi. Ang mga mata niya ay puno na ng galit. Pakiramdam naman ni Mayumi ay parang mababali na ang pulso niya.Tinulak niya ang kamay ni Miguel palayo nang walang emosyon."Sige, kasalanan ko na."Tinutok ni Miguel ang mata niya kay Mayumi, mas lalo lamang lumalim ang galit niya dahil sa pagiging mapang-uyam at sakrastiko nito.Ang mga salitang lumabas mula sa bibig ni Mayumi ay parang martilyo na tumama sa puso ni Miguel. Siyempre, hindi siya iyong tao na magtitiis na ginaganoon
Hindi alam ng katulong kung ano ang nangyari kay Mayumi. Bigla na lang itong nagkaroon ng sakit. "Kauuwi lang ni Mr. Lopez.""Pumunta ba siya sa kompanya kanina?" tanong niya ulit.Hindi alam ng katulong ang isasagot. Sabagay, hindi naman nito tinitanong ang mga gawain ni Miguel. "Hindi ko rin po alam.""Miss Romero, kumakain na po ba kayo?" nag-aatubiling tanong nito."Hindi pa pero huwag na. Wala naman akong ganang kumain.""Okay po."Sinara nito ang pinto nang umalis. Naramdaman ni Mayumi nang biglang nag-vibrate ang cellphone niya. Kinuha ni Mayumi ang cellphone at sinagot ang tawag ni Anne."Tinatawagan kita buong araw, bakit hindi ka sumasagot?" bungad nito sa kaniya"Natutulog ako. Pasensya na.""Pumunta pala ako sa mall kanina at nakita ko ang kapatid mo. Nagulat ako! Hawak niya ang braso ni Carl Locsin! Nakakabilib talaga ang kapatid mo, bakit kaya nahuhumaling lahat sila sa kaniya?"Matagal nang hindi narinig ni Mayumi ang pangalan ni Carl Locsin."Iyan ba iyong prinsipe ng
Gusto na lang matawa ni Mayumi dahil sa sinabing iyon ni Miguel. Nakakaloko, parang tinatarantado lang siya nito. Malinaw naman na nagsisinungaling lang si Miguel.Wala man lang itong ginugol na kahit kaunting tiyaga sa pagsisinungaling. Nakaiinis. Hindi nito alam kung gaano iyon kahalaga kay Mayumi pero ginagawang biro lamang nito iyon. Ganoon na lang ba talaga?Nang marinig ni Mayumi ang sinabi nito, hindi niya mapigilang ma-dissapoint lalo kay Miguel dahil kahit kasinungalingan iyon, nagawa pa rin nitong patibukin nang ganoon kalakas ang puso niya.Pagkatapos nito sabihin iyon, bumalik na naman ang itsura nito na parang wala na namang itong pakailam. Mas nakumpirma niya na biro lang nito iyon kaya mas lalo siyang nagagakit.Kinalma ni Mayumi ang kaniyang sarili dahil hindi niya alam kung ano ang magawa niya at ano pa ang masabi niya kay Miguel. Winasak lamang nito ang puso niya. Wala na talagang pag-asa. Sukong-suko na siya.Kahit wala na siyang lakas magsalita pagkatapos ng operas
Sobrang sakit pakinggan ang pag-iyak ni Mayumi sa loob ng silid na iyon. Ang lungkot na matagal nitong inipon ay unti-unting lumalabas sa pamamagitan ng paghikbi nito.Ayaw ni Mayumi magmukhang kawawa sa harap ni Miguel kung kaya’t pinapakita nito sa lalaki na matatag ito—kahit hindi naman.Medyo nanigas ang katawan ni Miguel habang napapakinggan ang mahihinang pag-iyak ni Mayumi sa loob. Kahit anong pigil ng kaniyang asawa, kusa pa ring nanaig ang kalungkutang nararamdaman nito. Medyo namumula na ang mata nito at namumugto dahil sa pag-iyak nito nang labis.Nang humupa na ang pag-iyak ni Mayumi, muling binuksan ni Miguel ang pinto. Hawak nito ang ang isang tray ng lunch ni Mayumi galing sa hotel."Mayumi, kumain ka muna."Medyo garagal ang boses ni Mayumi nang datnan niya. Inangat nito ang tingin sa kaniya at nakita niya ang pamamaga ng mga mata nito. Maryoong karayom na nakaturok sa kamay ng kaniyang asawa galing sa dextrose. Ngayon lang napagtanto ni Miguel ang pagkapayat ni Mayumi
Hindi na nakapaghintay si Senyora sa sagot ni Miguel. Ramdam ni Miguel na pinipigilan lang nito ang matinding galit habang kausap niya ito sa kabilang linya."Sinabi sa akin ni Dr. Cruz na nakita ka raw niya at si Mayumi sa ospital."Wala talagang balak si Miguel na malaman ito ni Seryora pero dahil hindi na nito kayang itago pa ang katotohanan, wala na siyang magagawa kung hindi sabihin ang totoo. Napagtanto niya na walang silbi kung magpapanggap siya."Oo.""Doon ba?" makahulugang tanong ni Senyora."Bakit mo pa ako tinatanong, alam mo naman ang lahat?"Halos sigawan siya si Senyora sa sobrang galit. Matagal nang ganito si Miguel, palaging may sariling pananaw simula pagkabata, kaya't wala na itong magagawa. Hindi alam ni Senyora na naitulak na si Mayumi papasok sa operating room. Inaayos na rin ng ginang ang sasakyan para magtungo sa ospital."Buntis ba si Mayumii?" tanong ng kaniyang ina.Natahimik lang si Miguel. Habang iniisip ni Senyora ang mga nangyari, mas lalo nitong naisip
Mabilis ang mga naging aksyon ni Miguel sa oras na matanggap ang text na iyon ni Mayumi. Pagkatapos ng hapong iyon, inayos agad niya ang appointment ni Mayumi sa isang kakilala para makapag-abort na kinabukasan. Baka kasi magbago pa ang isip nito.Isa itong pribadong ospital na pagmamay-ari pa ng pamilya ni Miguel. Sigurado ang lalaki na walang anumang makakalabas na balita tungkol sa isasagawa nilang dalawa ni Mayumi.Hindi na rin nila kailangang pumila at maghintay pa. Sa isang pitik lang ng kamay ni Miguel, kahit sa araw na iyon ay kaya na nilang magpalaglag ng bata. Subalit iniisip din ng lalaki ang sitwasyon ni Mayumi, alam niya na hindi pa rin ito handa sa gagawing pagpapalaglag. Ngunit wala itong magagawa kinabukasan, kailangan nitong maging determinado sa desisyon nito.Kinabukasan, akala ni Mayumi mag-isa lang itong pupunta sa ospital para sa sa gagawing aborsyon, ngunit nagulat ito nang hindi na tinanggap ni Miguel ang mga gagawin niya sana sa araw na iyon. Ni hindi siya pum
Kahit na binigyan si Mayumi ni Miguel ng pagpipilian, halata namang kontrolado pa rin nito ang sitwasyon kahit abogado ang kaharap niya ngayon. Alam nitong hindi kaya bayaran ni Mayumi ang perang multa dahil sa paglabag sa kasunduan. Kahit nga 800,000, wala siyang ganoong pera.Natahimik si Mayumi habang pinoproseso ang lahat ng pag-uusap nila ng attorney ni Miguel. Mabuti na lang dahil matiyaga kahit papaano si Attorney Lopez, hindi siya nito minamadali na magdesisyon agad.Pagkalipas ng ilang sandali, nilagay nito ang kontratang pinirmahan niya noon sa harap niya. Napadako ang tingin niya roon."Miss Romero, malinaw na nakasaad sa kontrata na nalabag mo ito."Karamihan sa mga abogado ay seryoso at pormal. Pakiramdam ni Mayumi, medyo mayabang ang lalaki sa harap niya nang banggitin ang mga salitang iyon. Parang ang baba ng dating niya sa abogado, ngunit maayos naman nitong itinatago ang kayabangan nito. "Sa totoo lang, ayaw naman ni Mr. Lopez na ituloy ang pagkaso kung sakali. Mas m
Nagkatinginan silang dalawa ni Miguel matapos sabihin nito iyon sa kaniya. Para itong isang terror na guro sa eskwelahan na nagpapaalala sa kaniya ng mga palatuntuning nalabag niya. Masyado itong malupit kahit na mahinahon nitong sinasabi ang bagay na iyon tungkol sa kasunduan nilang dalawa. Hindi rin niya ito masisisi. Hindi nga naman siya sumunod sa kontrata nilang dalawa. Nauunawaan niya ang nais iparating nito.Natahimik si Mayumi at masyadong nakakabingi ang katahimikan sa pagitan nilang dalawa ni Miguel. Kasunduan lang naman ang nagtatali sa kanila ni Miguel kahit na kasal sila. Kasunduan lang. Hindi naman sila nagpakasal dahil mahal nila ang isa’t isa. Siya lang naman itong may pagtingin sa lalaki.Siguro’y isang kasyosyo sa negosyo lang tingin sa kaniya ni Miguel. Serbisyo kapalit ng salapi. Pagpapanggap kapalit ng pera.Huminga nang malalim si Mayumi. Sinubukan niyang ibuka ang kaniyang bibig. Ilang beses iyon pero hindi niya alam kung ano ang sasabihin.Tahimik na nagsindi