Chapter 3 Ugliness, Behind the Queen Successful Family
(Sera POV)
Nang maimulat ko ang aking mga mata, si Papa kaagad ang bumungad sa akin. Kaagad akong napahawak sa braso nito…
“Dad, a-anong nangyari sa mukha ninyo?” Merong pasa at pumutok ang labi nito. Hindi nga nagsinungaling si Kuya Ruel at Ate Wilma sa sinabi nito sa akin. Kasalanan ko yun kasi… Nais nga akong patakasin ni Papa sa kasunduang ito.
“Ayos lang ako Sera. Sabihin mo sa akin may masakit ka bang nararamdaman? Kamusta ang pandinig mo?”
“Ayos lang din ako Dad.” Huminga ako ng malalim. Namalayan ko na lang nasa paligid ko din sila Ate Wilma na kausap ni Mama sa may Terrace at si Kuya Ruel na may binabasa sa clipboard nito. “May sumabog Dad… At mabuti na lang talaga, nakaalis ako. At meron diba akong tatlong batang sinagip? Kamusta sila?”
“They are fine Se
Chapter 3 (2) Ugliness, Behind the Queen Successful Family(Sera POV)Napapa-scroll ako sa social media para sa balita tungkol nga sa pagbitaw ko sa aking titulo. Ngunit wala akong makita, kundi ang mga haka-hakang… binayaran ng pamilya ko ang hurado para itanghal nga akong panalo.Ayoko man magbasa ng mga kumento ng ibang tao, eh sa tuluyan akong nacurious. Ngunit mali ang ginawa ko kasi nakaramdam ako ng kirot. Hindi sila naniniwala na kaya ko ngang maipanalo ang koronang yun. Kahit sarili kong kababayan, may basher din ako.O wag paniwala Sera, dahil uso ngayon ang mga trolls. Gumagawa ng dummy account para lang mag-ingat at gumawa-gawa ng kwento.Yung tungkol naman kahapon na nangyari, wala din. Walang report. Anong nangyayari? Haist. Siguro sino ba naman ako? Di naman ata malaki ang pangalan ko para nga bantayan ng mga taga-media ang bawat kilos ko. Saka mas mabuti na nga yun, malayang-
Chapter 3 (3) Ugliness, Behind the Queen Successful Family(Sera POV)“Dr. Ruel Mendevil!” Napalingon kaagad si Kuya Ruel sa akin at kagaya ni Papa nagulat din siya sa akin.“Ano ang ginagawa mo dito?”“Pakiramdam ko tuloy bawal ako dito. Bawal ba?”“Restricted ang lugar na ito Miss Sera.” Address ni Kuya Ruel ng pangalan ko na tinatawag lang ako ng mga katulong ng ganoon. Ngumiti na lang ako sa kanya.“Tutulong ako kuya sa pagpapakain ng bata. Wala naman akong ginagawa sa silid ko, bakit di na lang ako tumulong sa inyo? May maitutulong naman ako diba?”Napabuntong hininga si Kuya Ruel. “Plus, ang cute ng mga baby!”“Aning-aning ka talaga.” Tipong mapapasubo si Kuya Ruel sa sinabi ko. “Anong cute dyan? Kung si Wilma yan, umalma na kung magpapakain siya.”“Hindi ako si At
Chapter 3 (3) Ugliness, Behind the Queen Successful Family(Nathaniel POV)Inilapag ni Secretary Taki sa harapan ko ang mga larawan ng babaing akala niya naroroon ang tinutukoy ko. Ngumisi ako sa kanya, at lahat nang yun pinalipad ko. Natural na alam nito ang sagot ko. Napayuko na lamang ito at napasandal ako sa upuan.“Talagang walang bumisita sa puntod ng aking ina? Nangako ang babaing yun.”“Maghapon at magdamag na nagbantay ang dalawang tauhan ngunit wala silang nakita ni aninag ng anino, Master Nathaniel.”Naipikit ko ang aking mga mata at napahilot ng sintido ko. “Sigurado ka bang walang casualties sa nangyari?”“Kumpirmadong wala.”Pinalipas ko ang ilang minuto na hindi ako nagsalita. Di ko sigurado kung may nangyari ba sa babaing yun o wala. Ngunit para saan at pinapahanap ko ang babaing yun? Upang tulungan na pigilan ang kasal n
Chapter 3 (4) Ugliness, Behind the Queen Successful Family(Sera POV)Nang umalis na si Secretary Taki, kaagad kong nilagay sa isang flower vase yung bulaklak. Sayang naman kung matutuyo diba? Ngunit nagmamadali ako kasi, nais kong bumalik kaagad sa inaasikasong mga bata nila kuya Ruel at Dad.Ayan. Perfect. Ito ata ang unang bulaklak na tinangap ko galing sa isang lalaki kasi never akong tumangap ng bulaklak sa mga nagbabakasakaling pumayag ako na manligaw sila sa akin. Sa no choice naman ako.Napasilip ako sa pintuan, at may mga tauhan na nakabantay. Hangang sa nahuli ko nga yung bantay na parang puyat na talaga, at kailangan na nitong maka-idlip kahit nga nakatayo. Nakangiti pa nga akong lumabas ngunit dahan-dahan lang. Hangang sa namalayan ko na lang naririto na ako sa loob ng elevator. Nang bumukas ang elevator, agad na sumiksik ang mga sumakay at napatabi na lang ako. Bahagyang iniyuyuko ang paningi
Chapter 3 (5) Ugliness, Behind the Queen Successful Family(Sera POV)Dinig ko ang pagtatalo sa aking paligid at ng ibinuka ko ang aking mga mata, si Mama at Papa.“Hindi mo na maaring itago ang tungkol sa nangyayari sa ating pamilya sa pinakakamahal mong anak, William! Unfair naman sa mga kapatid niya!” Napasapo ng noo si Papa.“Pati ba naman si Sera idadamay mo ang—.”“Ka-inosentehan niya?! Paano yung ka-inosentehan ng mga kapatid niya?!” At naalala ko nga kung ano ang nangyari. “Wag mo nang tatakpan ang tungkol sa bagay na ito kay Sera. Kailangan na niya malaman since, isang linggo na lang ikakasal na siya.”“Ano ba ang kailangan kong malaman?” Sabat ko na ikinalingon ng dalawa sa akin.“Sera…” Si Papa. Lalapit sana ito sa akin ng hinarang ni Mama si Papa.“Kung hindi mo siya kakausapi
Chapter 3 (6) Ugliness, Behind the Queen Successful Family(Secretary Taki POV)Aalis na sana ako sa harapan ni Master Nathaniel ng tumunog ang phone ko, at ang tumatawag yung tauhan na pina-standby ko para nga subaybayan si Miss Sera. Nakitang walang malay na binuhat ni Dr. William, at baka si Nathaniel na naman ang pagdiskitahan ng kanyang ama sa nangyaring ito, kung masama man ang kakalabasan.“Master Nathaniel si Miss Sera, walang malay na ibinalik sa kanyang silid.”Hinilot lamang niya ang kanyang sintido na parang na-istorbo ko ang kanyang pagpapahinga.“Anong nangyari?”“Parang nalaman na ni Miss Sera ang tungkol sa ginagawa ng kanyang pamilya.”“Tss. Kasalanan ng pamilya niya kung bakit nagpapakontrol sila sa aking ama. Tuso ang aking ama, ano ba ang hindi malinaw sa salitang yan? At idadamay pa nila ako sa kalokohang ito.”
Chapter 4 Mischievous Unknown(Sera POV)Kahit saan ka man lumingon, nakapaligid ang mga tauhan sa paligid. Talagang impossible na makatakas ako nito. Kailangan ko bang sumuko sa kagustuhan ko na makabalik roon sa tabing dagat? Talagang impossible na yun mangyari.Inangat ko na lamang sa inuupuan ko ang aking dalawang paa at ipinatong sa aking tuhod ang dalawa kong braso para maging sandalan ito ng aking ulo. Mapapa-iyak ka na lang kasi sa mga natuklasan ko. Ikakasal na ako... at ang hindi ko inaasahan, sangkot pala sa isang makapangyarihan na sindikato ang pamilya ko.Mali pala talaga ang inaakala ko tungkol sa aking pamilya.Biglang may pumatak, at pag-angat ko nga ng aking paningin sa kalangitan, may nagbabadyang malakas na ulan. Paano nga ba ako makakapunta nito sa tabing-dagat na nais kong puntahan?Hangang sa lumakas na nga bigla ang pagpatak ng ulan. Di na ako kumilos sa kinaka-upuan
Chapter 4 (2) Mischievous Unknown (Sera POV) Nakatulog ako ng hindi ko namamalayan. Kaya ng magising ako, inilalabas na ni Kuya sa likuran ng sasakyan ang mga gamit. Nang lumabas ako, agad na binati ako ng tunog na rumaragasang alon… At sa harapan ko, ang lugar na ito pamiliar sa akin. Ito yung hotel na pinagdausan nga ng kaarawan ni Ate Wilma. Hindi ako binigo ni Kuya Ruel. Kaya lumapit ako sa kanya at nakatangap siya ng hampas sa balikat nito. “Ano ba Sera, hindi ka na nga nakakatulong, mananakit ka pa.” “Seryoso ka talaga na dito mo ako dinala? Seryoso ka na mananatili tayo dito bago ako ikasal?” “Excuse me, ikaw lang ang mananatili. May trabaho ako na kailangan panindigan.” At napabuntong-hininga siya. “Heto lang ang magagawa ko para sayo bago ka nga ikasal kay Nathaniel.” “Kuya… Hindi mo ako sasamahan dito?” “Klarado mong narinig ang sinabi
Sunod-sunod na kulay itim ng sasakyan ang pumarada di kalayuan sa napaka-abalang simbahan sa araw na yun.Sa unahang sasakyan. Abalang tinatawagan ng isang nakangising lalaki ang numerong alam niya na makakausap ng sasagot nito ang sasalubong na kamatayan mamaya lang.Lalo siyang natawa dahil ano man ang siyang ginawa niyang pagbabanta dito. Hindi siya sineseryoso. Napasenyas sa leader ng tauhan niya.“The hero needs a lot of villains. Di lang nagtatapos sa isang kalaban ang challenge na kailangan niyang kaharapin.” Saka mala-demonyong tumawa.Nagsilabasan ang mga lalaking may kanya-kanyang dala na mga baril. Pumwesto na di namamalayan ng mga tao.“Well, I am needing a lot of blood.”Sinundan nito ang kilos nang isang photographer na siyang puntirya nga nilang lahat.“How pity you are filthy rat.”***Napangiti ang isang photographer dahil sa nakuha niyang larawan. Di man siya kabilang sa official na kinuhang photographer, di parin ito napigilan na pumunta at kumuha ng mga larawan par
(Jing-ER POV)Di ko narinig na sumagot ang babae kundi buntong hininga lamang ni Prince Kean.Malungkot ang aura ng lugar. Dahil nga may nangyayaring tangihan.Ouch.“KC, kung yan ang desisyon mo, kapag na-engage kami sa darating na araw ng babaeng di ko naman kilala, isipin mo na lang na ginagawa ko yun para sa ating dalawa. Nirerespeto ko ang desisyon mong ito. Nirerespeto ko ang pangarap mo. Gagawin ko ito para sa future natin at mabigyan ka nga ng oras para magtagumpay sa minimithi mong pangarap.”WOW! Ang supportive naman ni Prince Kean. Sana lahat ng lalaki sa mundong to naiintindihan ang mga babae. Yung tipong lalaki ng ang may mas maraming paraan na maunawaan ang babae.Ahaha. May saltik pa naman kaming babae kung minsan, diba?Nawawala sa sarili.“Hihiwalayan ko na lang siya balang araw para sayo.”OY! UNFAIR KA NAMAN PRINCE KEAN!
(Jing-ER POV)Sino man silang may privilege dito, sila na talaga ang rich Kid.Be thankful na ipinanganak talaga kayo sa mga magulang ninyong may kakayanan na manipulahin ang pera.Huhu. Magulang ko, kaya lang mangako kung kailan babayaran ang inutang nila.Lumabas ako at baka ano pa ang magawa ko. Makabasag pa ako sa mga magaganda nilang kitchen set. Tsk. Tsk. Wag.Binuksan ko naman yung sa kanan pinto.Isang library. Tipong CEO o isang scientist ang nag-aaral dito.Gusto tahimik ang boung paligid. Ngunit malaki ito para nga sa isang tao lang.Siguro lahat ng VIP students ginagamit to.Okey.Aanihin ko naman ang mga gamit dito? Mahalaga lang sa akin lapis at paint brush. Mas gugustuhin kong nasa labas ako para kumuha ng inspiration.Saka ako lumabas ulit sa library.Wala talagang tao. At kung may tao man at mahuli ako na di ako kaagad nakapagtago, edi bah
(Jing-ER POV)Pwede po ba wag na mag-aral?Na-ju-judge lang ako ng dahil sa pag-aaral. Kapag ganito, nakakatamad na talagang pumasok ng school.Mabuti na lang bag ni Aby ang nadala ko. Pareho kami. Parehong imitation na kala mo naman branded. Sa sinuswerte ka naman, andito ang chippy niya.Thank you so much Aby. Napaka-thoughtful mo talaga sa tummy mo. Pati ako mabibigyan ng blessing. Ang galing.Kahit paano, hindi ako alone. Bleehhh.Andito lang naman ang chippy ni Sena. Kaya, sarap na sarap akong naglalakad sa hallway na thankful walang korona at sash bilang maingay na studyante ngayong araw.Sa totoo lang di ko alam kung saan pupunta sa spare time na meron ako.Pero good idea na din itong pumasok sa isipan ko. Since papalayasin na din naman ako sa school na ito, bakit di ko na libutin habang meron akong pagkakataon?Sayang naman ng tuition fee na ginugol namin dito. Kapag w
(Jing-ER POV)Lagi kaming nasa likuran ng bawat -isa.Sandalan sa tuwing napapa-disaster ang lahat.Ahahaha.Sinusuportahan at ginagabayan sa tamang landas ang friendship namin.I treasure them na parang sila ata ang pangalawa kong pamilya. Wala palang ata. Sila talaga. Mahal namin ang isat-isa. Walang iwanan sa oras ng pangangailangan.Sa kalokohan lang naman, pare-parehong magkasabwat.Pwera na lang kay Aby. Laging nasa tamang daan ang choice niya. Hehe.Di yan sumasali kapag alam niyang kalokohan ang gagawin namin. Tinatakasan kami niyan after namin magplano ng mga prank na gagawin namin. Tipong makaganti man lang sa ibang taong gumagawa ng kalokohan sa amin. Pero kapag nasa action na, wala na talaga yan si Aby.Si Even ang full support sa akin kung paghihiganti lang naman ang usapan.At si Lost pang-paguilty ang ginagawa niyan sa amin.“Seryoso kayo
(Jing-ER POV)Napaka-helpless ng school na ito. Wala dapat na special treatment!Paano na kaming mga bobo?Edi mag-aral kayo ng maayos at maigi Jing-ER. Kailangan pa talagang mag-effort? Sa kontento na ako sa mga ginagawa ko ngayon.Pagkatapos ng first subject namin, nabuhayan ako ng marinig ko ang bell.Susunod na schedule yung special subject na ikaw mismo ang pipili at kung saan naroroon ang mga kaibigan ko.Excited to!My special class is Fine Arts!Sa klaseng to lang naman ako nabubuhayan ng kaluluwa. Plus ito talaga ang hilig ko. Ayoko ng ibang subject.Pagpasok ko. Andito na yung mga friends ko.Binati kaagad ako ni Lost kahit may kasalanan ako sa kanya. Masaya ako makita ang mga kaibigan kong to. Mga praning kagaya ko na di mo maintindihan kung saang genes ba talaga kami nangaling.Si Lost, Even at ang pinaka-malditang kaibi
(Jing-ER POV)Pagdating ko sa school, syempre di ako late. Mas maaga akong dumarating, mas maagang nakakakuha ako ng bagay na ikaka-peace offering ko kay Lost.Hahaha.Di nga ako nagkamali, makakabawi na ako kay Lost ng makita ko ang hinahawakan ni Aby.Isang collection book ng mga larawan ni Zendeo.Masaya ko itong ibinigay kay Lost ngunit nakalimutan niya isa akong patay gutom na kailangan pakainin.Kaya at the end nag-agawan kaming dalawa sa collection book ni Aby. Di kasi sumang-ayon sa deal ko sa kanya.Kaya naman biglang naging maldita si Aby ng nasira namin ang Album. Puro kay Zendeo nga ang larawan.Kapag ganito si Aby, lumalabas na ang sungay, kailangan ko nang lumayas sa harapan niya. Tatakbo ako na alam kong walang oras si Aby na habulin ako.Ang nakakagawa lang kay Aby para habulin niya ito, ay si Kevin.Minsan kapag nakikita ko silang nagbabangayan, kapag n
(Jing-Er POV)Ganoon talaga ang pangalan ko may pa-dash pang nalalaman si Author.Jing-Er.Wow!Ang sarap ng umaga! Unat ko ng aking mga kamay.Oo, masarap kahit wala naman talagang lasa.Wala lang, napaka-energetic ko lang ngayon dahil nga namiss ko na naman ang mga bestie ko sa haba ng summer vacation. Kailangan pa talaga namin umuwi ng probinsya para taguan lang ng mga magulang ko yung naniningil sa kanila.Bumalik naman dito na marami ding iniwang utang sa probinsya. Ibang klase talaga ang mga magulang kong yan. Kaya naman di na ako magtataka kung magulang ko talaga sila.Lumapit ako sa bike na katabi lang din ng bike ng kapatid ko.Bago ako umalis papunta sa school, set up na muna ng prank para sa kapatid ko.Hahaha. Kala niya di ako marunong gumanti. Isumbong mo pa kasi ako kila Mama.Ayan. Bahala na kung ano man ang mabasag na paso sa m
(Aby Sena POV)Ang secondhand camera ko na pinaghirapan namin ni Dada bilhin. Sa kamay lang bumagsak ni Kevin at ganito na ang sinapit niya.Sumusobra na siya!Ano naman kung secondhand yun?! Camera ba niya para ikahiya niya at mabawasan ang pagkatao?Ano naman kung ang pangit ng mga kuha ko?Expert ba siya pagdating sa mga larawan?!Sa ginawa niya, naghahamon siya ng World War Three!“Sena, malalate ka na.”Gising niya sa akin ulit.Muli niya akong nilapitan. Hinawakan ang balikat ko na ikina-angat ko ng mukha ko sa kanya.Talagang galit ako.Galit ako…At ng makita nito ang mukha ko, na ikinangiti niya.“Sira ulo ka ba Kevin?”“I am not. Bakit anong problema ng mukhang yan?”Gusto kong tumawa na parang traydor. Yung tipong inis ka tapos tumatawa ka.Yung effect na parang