Habang abala ako sa pagtitig sa mukha ng guwapo kong anak, hindi ko namalayan na nakapasok na pala ang Doctor. Siya ang Doctor ng aking anak. Tumayo ako upang salubungin siya pero nang magsalita ang aking anak, lumingon ako. Nakangiti ito nang masulyapan ko siya. Lumapit ako't niyakap siya. Humalik ako sa kan'yang noo. Dama ko ang paghaplos niya sa aking likod. "Mama, Im okay now. I want to go home now," malambing na sabi ng anak kong englisero. Si papa ang nagturo sa kan'ya. Hay naku, like lolo like apo talaga ang dalawa."Okay, pero kailangan nating makausap ang Doktor mo kung papayag siya.," ngiting sabi ko sabay pindot ko sa kan'yang ilong na ikinahagikhik niya. Halatang magaling na mga siya. Pero kahapon lang ay nanghihina ito pero ngayon ang sigla niya na. "Yes mama, I miss my sister Joharra na eh," dagdag pa niya."Dok narinig niyo naman po ang anak ko. Mukhang magaling na nga siya.""Yes, he's alright now. Malakas ka na ba Johann?" Tanong nito. Ngumiti ang anak ko at kita an
Inis kong tinanggal ang kan'yang nakaakbay na braso sa aking balikat nang kami ay nasa labas na. Hinila pa niya ko patungo sana sa kan'yang sasakyan para doon kami mag-usap ngunit kailangan ko pang makipagtalo sa kan'ya dahil hindi ako sang-ayon sa kagustuhan niya. Ano siya? Sinuswerte? Gusto niya siya pa ang masusunod sa aming dalawa. Hindi na ko gaya ng dati na mabilis bumigay. Bakit nga ba ako bumigay agad noon? Wala namang ibang dahilan para hindi ako bumigay eh. Bigla na lang ako tinamaan ni kupido noon. Hindi ko ba alam sa sarili ko kung bakit ako nagka-gusto sa mas bata ang edad kaysa sa akin. Tinungo ko na lang ang pinakamalapit na park mula sa hospital. Panay ang tawag niya sa akin habang nakasunod lang siya sa may likuran ko. Hindi ako nakikinig sa kan'ya. Nakatakip ang dalawa kong mga kamay sa aking tenga. Narito na kami sa may park. "Bakit dito?" Tanong nito. Kumunot ang aking noo."Bakit ayaw mo sa public na lugar? Mas gusto mo pang mag-usap tayo sa loob ng sasakyan
Nanlaki ang dalawang mga mata ko nang maibaba niya na ang kan'yang boxer short. Lumitaw doon ang kan'yang anaconda. Taranta ko namang itinaas ang kan'yang boxer short nang may sumigaw na lalaki. Nang maitaas ko na, nakita ng dalawang mga mata ko ang papalapit na kapitbahay naming pulis."Siraulo ka talaga Jeho, magbihis ka na. Nariyan na 'yung pulis," tarantang sabi ko sa kan'ya."No!" madiin nitong sabi. "Mas hubad ka pa ngang tignan kaysa sa akin. Lalo mo lang tuloy ako inaakit sweetheart," malanding sabi niya."Shungak! May suot akong damit hindi kagaya mo na naghuhubad," inis kong sabi.Papalapit na yung pulis sa kinaroroonan namin. Nagtatalo pa din kaming dalawa dahil pinapasuot niya sa akin ang suot niyang 3/4 sleeve na white polo. "Isuot mo na 'to," utos niya."Ayoko!" sabay irap ko sa kan'ya."Com'on sweetheart, isuot mo na ito," pamimilit nito na namumungay na ang kan'yang mga mata."Ayoko nga! Bakit ba ang kulit mo," inis na sabi ko.Nag igting ang kan'yang panga sa galit
"A-Anong sinasabi mo? Wala akong ginagawa ah. P'wede ba! bumangon ka na diyan at umuwe ka na. H'wag ka na din babalik dito," inis na sabi ko."Okay uuwe ako, pero kailangan pa nating mag-usap," pangungulit pa niya."Nag-uusap na nga tayo diba! Bakit hindi pa ba?""Naka jackpot ka na nga lang sweetheart galit ka pa din sa kin."Kumunot ang aking noo dahil hindi ko siya maintindihan. "Anong jackpot ba ang pinagsasasabi mo?" Tanong ko, nakangisi lang ito at mukha siyang presko sa paningin ko."Sweetheart naman, kahit lasing ako kagabi natatandaan ko pa din yung ginawa mo sa akin. And I know na ikaw ang may gawa nito sa akin," turo niya sa kan'yang mukha. "And I know na kanina mo pa ko sinisilipan," sabi pa nito in his sexily tone sabay kindat pa nito.Napangiwi na lang ako at nahiya dahil sobra na itong ginawa ko dahil pisikal ko na siya sinasaktan. "Hindi ko naman sinasadya ah. Kasalanan mo din naman kasi. Paano mo ba nalaman na dito kami nakatira? Sinusundan mo ba ako?""Yeah, hindi t
Pagkalabas ko ng bahay, nadatnan kong naglalaro na ang mga ito ng basketball. Ngunit hindi naman naglalaro ang anak ko. Nanonood lang ito sa dalawang naglalaro sa dalawang ama ng anak ko. Ang isang tunay na ama at ang isang pekeng ama. Hindi ko alam kung kanino ba kumakampi si Johann. Pero hindi ko masisisi si Johann kung kay Jeho siya kumakampi dahil mas magaling itong magshoot ng bola."Ang galing talaga ng Jeho ko," sabi ni Monette na pabigla bigla ang dating nito na may dala dalang tray na may lamang juice at pagkain na cookies. "Ang galing niyang mag-shoot noh!" Napalunok ako bigla ng laway sa sinabi niya. "Ganun din kaya siya kagaling magshoot sa gabi? Maka score nga din sa kan'ya," sabay halakhak nito. "Baliw ka talaga Monette. Tatapatan na kita ha," sabay pamewang ko sa kan'ya. "Hindi siya marunong magshoot. Magaling lang siya tsumamba kaya nagagawa niyang maipasok ang bola sa ring. Saka kung may balak kang magpashoot sa kan'ya, huwag mong susubukan dahil magsisisi ka lang."
Narito kami sa opisina kasama ang lalaking tumulong sa akin. Luke ang pangalan niya. Siya na din ang nagpresintang gumamot sa aking pisngi. Nang magamot na niya ang aking natamong sugat sa pisngi. Inaya pa niya ako na kumain kami sa labas kahit meron naman dito sa restaurant. Agad naman ako pumayag na sumama sa kan'ya dahil kilala naman daw niya si Don Escobar. Mabait naman si Luke sa akin.Pagkalabas namin dito sa restaurant, hindi ko inaasahan na makakasalubong namin si Jeho kasama si Cassey. Nakahawak pa man din si Luke sa aking bewang na matamang nakatingin doon si Jeho. "Long time no see Jeho," si Luke ang unang bumati. Bagamat sa akin lang nakatingin si Jeho.Unti-unti naman ang pagbaba ng mukha ko dahil hindi ko kayang sabayan ang paninitig niya sa akin. Sobrang lakas ng kaba ang nararamdaman ko ngayon. Bakit ngayon pa na kasama ko pa si Luke. Hindi ko din alam kung bakit kilala ni Luke si Jeho."Hanggang ngayon ba ay hindi ka pa din nagbabago," sabi nito."Who told you?" tano
"Nothing will happen to you sweetheart when you're with me in my arms," sabi nito sa matamis niyang salita. Napahigpit ang pagkakayakap ko sa kan'ya nang marinig kong muli ang malakas na kulog at kidlat. Pero mas lalo lang niya ko kinulong sa kan'yang mga bisig nang maramdaman niya ang panginginig ng buo kong katawan."Salamat Jeho at dumating ka. Hindi ko na alam ang gagawin ko kung wala ka," hagulhol na sabi ko na para akong isang bata na takot na takot sa kulog at kidlat. Nasa ganoong posisyon pa din kami hangga't hindi pa tumitigil ang magkakasunod sunod na kulog at kidlat. Unti unting nawawala ang panginginig ng aking katawan nang maramdaman ko ang init ng katawan ni Jeho lalo na ang kan'yang mainit na hininga. "We're not safe here sweetheart. Kailangan na nating makaalis agad dahil hindi ako sigurado kung kailan huhupa ang malakas na ulan at baka ma stranded lang tayo dito sa loob," sabi nito.Hindi talaga pumayag si Kayrelle sa kagustuhan ni Jeho na lisanin ang lugar. Pero nan
"Do you like it?" Tanong ni Jeho nang siya ay makalapit sa akin. Hindi ako makapagsalita dahil hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko ngayon. "Nagustuhan ko ito pero sana hindi ka na nag abala pa kung hindi rin naman tayo para sa isa't-isa," malungkot kong sabi. "Huwag mo sana ako pangunahan kung ano ang dapat kong gawin dahil ito ang gusto ko. You can't stop me to love you 'coz I know you still love me. At iyon ang nararamdaman ko sayo sweetheart. Huwag mong ideny na hindi 'yon totoo," seryosong saad nito na matamang nakatingin pala sa akin. Napangiwi ako at tila alam niya kung ano ang aking nararamdaman para sa kan'ya. Hindi talaga p'wedeng dayain ang puso kasi ako din ang masasaktan. Lalo na ngayong kaharap ko siya. Ramdam pa din ng kan'yang puso na mahal ko pa siya hanggang ngayon kahit sabihin ko sa kan'ya ng paulit ulit na hindi ko na siya mahal. Alam niyang nagsisinungaling ako."Paano ka nakakasiguro diyan sa sinasabi mo?" "Don't ask me because you already know what's t