Kung tutuusin, gusto lang niyang mawala si Thomas sa kanyang posisyon bilang purchasing manager. Wala siyang pakialam kung si Thomas ay italaga sa ibang posisyon, at hindi niya inaasahan na hahabulin siya mula sa Stellar Jewellers.Ito ay nagpakita na sina Zach at Benjamin ay gumagawa ng mga konsesyon.Gayunpaman, hindi iyon inisip ni Thomas.Bahagya siyang umubo. "Ginoong Quinn, sa tingin ko may mali ka sa pagkakaintindi mo."Napatingin si Zach kay Thomas. "Ano ang ibig mong sabihin?""Wala kang pananagutan dito, at hindi ako nagkamali. Bagama’t gumastos ako ng malaki para makabili ng isang daang magaspang na bato sa halagang isang daang milyong dolyar, ang isang daang magaspang na batong ito ay pawang mga pinakamataas na kalidad na magaspang na bato. Kumita lang tayo sa kanila."Nang marinig ito ni Zach ay natahimik siya sandali. Reklamo niya iyon sa isip niya. ‘Nakatulong na ako sa iyo na makaalis sa sitwasyong ito, ngunit bakit mo pa rin hinuhukay ang sarili mong libingan? Ma
Ang conference hall ay naging isang live broadcast room.Ang bagong bukas na live broadcast channel ay may mga propesyonal na camera. Isang malaking halaga ng pera ang naibigay sa channel, na umaakit ng trapiko.Ang pinakamahusay na lapidarist na maaari nilang makuha ay kinokontrol ang makina upang magputol ng isang daang rough stones sa site.Ang pakiramdam na ito ay tulad ng isang taong bumibili ng isang daang tiket sa lottery at gumuhit ng mga numero sa lugar. Ito ay napaka eye-catching. Hindi na makapaghintay ang lahat na pumasok sa live broadcast channel para mapanood ito.Nakahanda na ang coke at popcorn. Simulan ang iyong pagganap.'‘Yung isang daang magaspang na bato ay parang mababang kalidad na mga kalakal. I don't think it's worth the time.'‘Yun din ang iniisip ko. Dapat ito ay isang gimik ng kumpanya. Hindi natin kailangang panoorin ito. Talagang tambak ito ng basura.'Ang opisyal na pagputol ay hindi pa nagsisimula, pero ang broadcast channel ay siksikan na. Ang mg
"Imposible 'yan. Hindi ako naniniwala na magpapatuloy sila sa pagkuha ng imperial jade.""Ang unang tatlo ay tanga lang."“Ganun talaga.”Sunod sunod na pinutol ang rough stones. Sa katunayan, ang mga imperial jade na nakuha nila mamaya ay mas maliit, ngunit bawat isa sa kanila ay isang magandang produkto. Hindi ito maaaring mali.Ang may pinakamababang halaga ay may value pa rin ng mga lima hanggang anim na raang libong dolyar.Sa tuwing may na-cut na rough stone, tila naputol din ang narinig ni Mr. Bentley. Paulit-ulit nitong pinasakit ang puso niya.Tumagal ng halos isang oras upang maputol ang lahat ng isang daang rough stone. Kakapana-panabik na trabaho na nagawa niya.Pagkatapos ng trabaho ngayon, wala nang mga bato na muling magpapasigla sa kanya sa hinaharap.Mayroong isang daang rough stones, at bawat isa sa kanila ay isang magandang produkto.May mga imperial jade at emerald jade na pinaghalo sa mga ito.Masigasig din na nanood si Zach. "Halika, bilisan mong bilangi
Masama ang ekspresyon ni Benjamin, at hirap niyang tinanggap ang instant noodle. Lumingon siya sa kaliwa't kanan, pero wala ni isa man sa kanyang mga tagasuporta ang tumayo para sa kanya.Si Zach naman, nakangiting tumingin ito sa kanya at hinihintay na magsimula ang kanyang performance.Sa totoo lang, naawa din si Zach kay Thomas kaya naman para mapasaya si Thomas ay hindi niya binalak na tulungan si Benjamin. Buti na lang basta mailabas ni Thomas ang galit niya.Ang kaawa-awang Benjamin ay napunta sa isang sitwasyon ng paghihiwalay at kawalan ng kakayahan.Sa sandaling iyon, itinaas ni Doris ang kanyang kamay at sinabing, "Sa tingin ko ito ay masama."Tuwang-tuwa si Benjamin dahil sa wakas ay may handang tumayo at magsalita para sa kanya.Ngunit pagkatapos ay sinabi ni Doris, "Masama itong kainin nang tuyo. Sa tingin ko mas masarap pagkatapos lutuin muna."Tumawa si Thomas. “Ito ay isang magandang mungkahi. Pumunta ka na at magluto ng noodles para kay Mr. Garnett. Ito ay insta
Naiinis na humakbang si Emma sa gilid. Hindi siya kumibo, pero halatang hinamak niya ang lalaking nasa harapan niya.Lumapit si Thomas sa kanila.Napukaw ang atensyon ng lahat ng tao sa kwarto dahil sa tunog ng mga yabag. Gumaan ang pakiramdam ni Emma nang makita niya si Thomas at tumayo para lapitan ito, na para bang nakakita siya ng tagapagligtas."Honey, bumalik ka na."She sounded sugary sweet nung sinabi niya yun.Binigyang-diin niya ang salitang "honey", dahil gusto niyang marinig ito ng malakas at malinaw ng lalaking nakaupo sa sofa.At halatang ikinagalit niya ang salitang iyon.Sinulyapan niya si Thomas mula ulo hanggang paa at malamig na sinabi, “ Ano ho, Emma, ito ba ang maalamat na asawang binanggit mo? To see is to believe, sa wakas ay nakilala ko na siya ngayon."Nakaka-provoke talaga ang mga salita niya.Tinuro siya ni Thomas at tinanong, “Sino iyon?”Nang hindi na hinintay na sumagot si Emma, tumayo ang lalaki, inayos ang kanyang suit, at mayabang na sinab
Habang nagsasalita, naglabas siya ng check. "Narito ang isang limang-milyong dolyar na tseke. Kung matagumpay mong matutulungan ako sa proyektong ito, sa iyo na ang tseke."Mahal ng lahat ang pera.Pero sa ugali ni Nathan, hindi kailanman matutuwa si Johnson."Hindi angkop para sa akin na sumama sa mga nakababatang henerasyon sa iyong pag-uusap," siya ay nanunuya. Maaari mong kausapin sina Emma at Thomas. Manonood ako ng TV."Ayaw lang niyang kausapin si Nathan.Nilipat ni Nathan ang tingin kay Emma. “Haha, ayos lang. Maaari mo ba akong bigyan ng pabor, Emma? Dahil gusto ni Uncle Johnson na manood ng TV sa bahay, kung gayon hindi natin ito dapat pag-usapan dito. Bakit hindi tayo pumunta sa isang cafe at uminom habang nag-uusap?“Tara, alis na tayo.”Hindi niya nakita ang kanyang sarili bilang isang tagalabas, kaya't tumayo siya at inabot ang kamay ni Emma, naghahanda na umalis habang hawak ang kamay nito.Sa kanyang sariling tahanan, sa harap ng kanyang asawa at mga magulang,
Nakakabinging katahimikan ang buong silid, dahil ang lahat ay hindi sigurado kung ano ang sasabihin nila.Inayos ni Nathan ang kanyang suit at nagbuntong hininga, “Huwag mo akong sisihin sa pagiging malupit. Ganito talaga ako lagi ka-prangka."Tumingin siya kay Johnson at sinabi sa kalagitnaan ng kanyang talumpati, "Uncle Johnson, nang may buong paggalang, sa iyong prestihiyo at ranggo, tiyak na mahirap unawain kung bakit mo pananatilihin ang isang walang kwentang manugang na lalaki. libreng load sa iyong tahanan at payagan pa siyang maging padre de pamilya."Naniniwala ako na dapat mong piliin muli ang isang may kakayahan at maaasahang manugang para sa kapakanan ng iyong anak na babae at sa kinabukasan ng pamilya."Habang sinasabi niya ito, iniangat ni Nathan ang kanyang ulo at inayos ang kanyang katawan, na para bang kinakausap niya ang kanyang sarili.Mapapansin ng mga matitinong tao ang balak ni Nathan na pumalit kay Thomas.Tutal, napakagandang babae ni Emma, at maraming l
Ang bahay ng pamilya Hill ay sumikip dahil sa dami ng tao sa mga susunod na oras. Nandoon ang lahat ng malalaki at maliliit na kumpanya ng alahas sa Southland District, hinahanap si Thomas at inaalok sa kanya ang posisyon ng purchasing manager sa kanilang kumpanya.Talaga, lahat ng ito ay libreng pera na walang actual na pagtatrabaho na kinakailangan.Ang ilang kumpanya ay wala man lang anumang kinakailangan sa pagbili, at handa silang bayaran na lang si Thomas ng pera dahil hinangaan nila ang kanyang talento.Iniimbitahan siya ng ibang mga kumpanya, at kung hindi mo rin ito gagawin, tiyak na matatanggal ka kapag talagang kailangan mo siya balang araw.Sa mahigit isang oras, nakatanggap si Thomas ng hindi mabilang na mga imbitasyon.Ngunit medyo tinanggihan ni Thomas ang mga alok.Gayunpaman, sumang-ayon pa rin siya sa halos dalawampung kumpanya, na ang karamihan ay tinanggap dahil sa paghihimok ni Johnson.Sa wakas, batay sa isang magaspang na kalkulasyon, hindi na kailangang g
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D