Ang mga mayamang lalaki sa likuran ay tinitigan si Thomas nang may pag-aalipusta, at naghihintay sila na siya ay mapahiya.Bago pa makapagsalita si Thomas, nakaramdam muna ng kalungkutan si Adery.Naglakbay sila roon upang dumalo sa ball ng may pananabik, ngunit pinigilan sila ng organizer sa pintuan. Ano ba ito?Naging malamig ang kanyang ekspresyon habang sinabi niya, "Ikaw ang nagpadala ng invitation card at nag-imbita sa amin sa ball na ito, noong una. Gayunpaman, ngayon ay sinasabi mo na ninakaw at inagaw namin ang card ng imbitasyon na ito mula sa ibang tao. Paano mo ito nagawa sa amin? Worse comes to worst, hindi na lang kami dadalo sa ball!"“Hindi dadalo? Haha.”Pinitik ng receptionist ang kanyang mga daliri, at halos walong security guard ang agad na lumapit.“Sa tingin mo nasaan ka? Ito ay Water Cloud! Hindi ka maaaring pumunta at umalis kung gusto mo."Kung hindi mo ito lilinawin ngayon, huwag kang mangarap na umalis."Kumunot ang noo ni Thomas. Masyadong masungit a
Agad namang lumapit ang receptionist, tumango, at yumuko kay Thomas. “I’m really sorry, Ginoong Mayo. Hindi ko talaga namalayan na ikaw pala. Nabulag ang mga mata ko. I was so ignorant that I failed to recognize you. mababa ang tingin ko sayo. ako…”Sumenyas si Thomas ang kanyang kamay para tumigil siya sa pagsasalita.Maganda ang ginawa ng receptionist. Maganda ang bokabularyo niya dahil nakakapagsalita siya ng napakaraming salita nang sabay-sabay.“Sige, pinaalis ka na ni Mr. Mayo. Huwag kang tatayo dito at hinaharangan mo kami.""Oh sige, alis na ako."Ibinaba ng receptionist ang kanyang ulo, yumuko, at malungkot na tumakbo palayo.Ang isa pang lalaki ay lumapit kay Thomas bago siya nagkusa na makipag-ugnayan at sabihing, “Ako si Caleb Waters. Ako ang young master ni Water Cloud."Tumango si Thomas. Kaya, ang lalaking ito ay ang young master. No wonder takot na takot sa kanya ang receptionist.Ang Water Cloud ay itinuring na makapangyarihan sa South City dahil kinokontrol ni
“Okay, wag na tayong tumayo sa entrance. Pumasok na tayo sa loob.” Pagkatapos ay pinapasok sila ni Caleb.Mahigpit na hinawakan ni Adery ang braso ni Thomas, at medyo nanginginig siya.Bulong niya, “Nakakatakot ang lalaking ito. Hindi siya mukhang mabuting tao. Thomas, mag-ingat ka."Walang ibang sinabi si Thomas. Inakay na lang niya si Adery papasok.Ang kanyang mga karanasan sa lahat ng mga taon na ito ay nagsabi sa kanya na talagang may mali kay Caleb. Malinaw na hindi si Thomas ang target ng invitation card na natanggap niya, si Adery iyon.Ang ibang mga lalaki sa kanilang paligid ay nakatingin sa kanila na parang nanonood ng isang palabas, na lalo lamang nagpatunay ng naiisip ni Thomas.Pagkapasok nila sa lobby, tila humakbang sila sa ibang mundo.Parang palasyo ang lugar. Ang pagkukumpuni nito ay maluho at makapigil-hiningang may magagandang inukit na istruktura, lalo na ang malaking kristal na chandelier sa ibabaw ng kanilang mga ulo. Nilagyan ito ng libu-libong kristal,
Kahit anong mangyari, at least ngayon, gusto niyang makasama si Thomas physically and mentally. Minsan sa buhay niya ay sapat na iyon.Habang pinamumunuan ng musika si Adery, nagawa pa rin ni Thomas na sumayaw nang hindi sinasadya kahit na wala siyang talento sa pagsasayaw.Ito ang unang pagkakataon na sina Thomas at Adery ay pisikal na naging malapit.Sa isang sulok, nakaupo si Caleb sa isang upuan na naka-cross ang legs. May hawak siyang baso ng red wine habang pinapaikot-ikot iyon.Nakatitig siya ng diretso kay Adery.Sa tuwing ginagalaw ni Adery ang kanyang katawan, malakas ang tibok ng puso ni Caleb. Masyado siyang maganda. Siya ay talagang napakarilag!Bawat ilanglibong taon lang niya nakikita ang ganoong kagandahan, di ba?Napakaganda ng kanyang mukha at pigura na walang pwedeng itapon dito. Higit sa lahat, babae rin siya ng ibang lalaki.Si Caleb ay may espesyal na sakit sa pag-iisip. Gusto niya talaga ang mga babae na pag-aari ng ibang lalaki, lalo na kung magaganda an
Kilala ng mayamang mataba si Thomas. Nakita niya ang kahanga-hangang paraan ni Thomas sa auction. Ngunit anuman ang mangyari, ang panuntunan ng ball ay kung sino ang unang humiling sa babae ay unang makakakuha ng dibs sa kanya, at ang ibang mga lalaki ay hindi maaaring agawin siya mula sa kanya.Lahat ng lalaki doon ay mayayaman. Kung aagawin ang mga babae nila, mapapahiya sila.Malamig na sinabi ng mayamang matabang lalaki, “Ano? Mr, Mayo, gusto mo rin ba itong service crew member?”Hindi nagsalita si Thomas, ngunit ang kanyang saloobin ay malinaw na nagpapahiwatig na gusto niya si Vany para lang sigurado!Nag pout ang mayamang matabang lalaki. "Hindi mo ba alam ang rules ng ball?“First come, first served!"Ang babaeng una kong gusto ay pag-aari ko."Habang nagsasalita siya, napahagikgik siya. “Kung gusto mo talaga siya, pwede. Maaaring sa iyo ang miyembro ng service crew na ito, habang hinahayaan mo ang iyong babae na samahan ako sandali."Matagal na niyang pinagmamasdan si
Hindi siya talaga nakangiti, pero ito ay isang propesyonal lang na ngiti. Ang isang babaeng tulad niya ay kailangang ngumiti ng kaunti sa tuwing makakaharap niya ang mga bisita, kung hindi, siya ay magiging miserable.Matapos masaksihan ni Vany ang lakas ni Thomas, hindi rin siya nangahas na maging pabaya. Natatakot siyang hindi mapasaya si Thomas, kaya nagkusa siyang sumulong at sabihing, “Mr. Mayo, gusto mo bang isayaw kita?”Si Thomas ay mukhang walang pakialam.Hindi siya sumagot. Sa halip, marahan niyang kinuha ang isang bote ng red wine sa bar sa tabi ni Vany. Pinuno niya ang isang baso, hinawakan ang baso ng alak sa kanyang kamay, at maingat na tinikman iyon na parang hindi niya nakita si Vany.Kaya naman medyo na-awkwardan si Vany.Pagkatapos niyang uminom ng kalahating baso, nagtanong si Thomas na parang walang kwenta, "Ikaw si Vany?"“Oo.”"Gusto mo bang umalis sa lugar na ito?"Natigilan si Vany. Anong klaseng tanong iyon? Umalis sa lugar na ito? Saan siya dapat pumu
Kumunot ang noo ni Thomas at binilisan ang lakad niya.Nang makita ni Adery si Thomas na paparating, dali-dali siyang tumayo at gustong maglakad papunta kay Thomas. Pero, tila hinulaan ni Caleb ang mga kilos ni Adery. Umusog siya ng isang hakbang pahiga at pilit na tumayo sa harap ni Adery!Hindi makatayo si Adery kaya napabalik siya sa upuan niya.Napatingin si Caleb kay Adery mula sa mataas na posisyon. Bakas sa kanyang titig ang kanyang kasamaan, at inilabas pa niya ang kanyang dila upang dilaan ang kanyang mga labi paminsan-minsan.Mahal na mahal niya ang babaeng ito.“Thomas!” Pakiramdam ni Adery ay napagod, nagagalit, at walang magawa. Maaari lamang siyang humingi ng tulong kay Thomas.Alam ni Caleb na nasa likod niya si Thomas, ngunit wala siyang planong lumayo. Nasiyahan siya sa pakiramdam na nakatayo sa pagitan ng mag-asawa.Ito ay kasiya-siya.Natutuwa siyang makita ang tingin ng isang babae ng kalungkutan at kawalan ng kakayahan habang naghahanap sila ng proteksyon.
Wala siyang narinig na anumang tunog ng agresibong pakikipaglaban, ngunit wala pang limang segundo, natalo na ang lahat ng kanyang nasasakupan?Natigilan si Caleb. Napakagaling ni Thomas Mayo sa pakikipaglaban, ha?Lumunok siya at malamig na sinabi, “Thomas, inuutusan kitang magmove ng limang metro pabalik. Hindi kita papayagang pumunta sa ibang lugar!"Walang ipinakitang ekspresyon si Thomas.Kumunot ang noo ni Caleb at sinabing, “Parang nag-aatubili ka, eh? Haha! Medyo mayaman ka, ngunit ang iyong pera ay walang halaga kumpara kay Water Cloud!"Si Water Cloud ay isang makapangyarihang pag-iral sa South City. Ang sinumang pumupunta rito ay kailangang magpakita ng paggalang sa Water Cloud.“Sabihin na lang natin na ganito. Gusto ko iyong babae ngayon.“Dapat pinarangalan ka!“Huwag kang mag-alala, bagaman. Hindi ko siya aagawin sayo. Hayaan mo akong makasama siya ng isang gabi. Pagkatapos ng gabing ito, maaari mo siyang kunin bukas ng umaga. Hindi ko siya pipilitin na manatili.
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D