Dahil sa lakas ng pera, ang mga tao sa kalye ay sumugod kay Nestor at sa kanyang barkada na parang mababangis na hayop.Samantala, si Nestor naman at ang kanyang mga alipin ay parang mga tupa na naghihintay na lang ng patayan. Tinitigan nila ang mga lobo sa kanilang paligid, ngunit wala silang matatakbuhan. Kung tutuusin, wala man lang silang lakas ng loob na lumaban.Ang mga taong ito ay sanay na mang-aapi ng iba. Hindi sila sanay na sila ang binu-bully.Ang pananakot sa mahihina habang natatakot sa malakas ang kanilang motto.Sa sandaling iyon, nang harapin nila ang karamihan ng tao na dumagsa sa kanila, ang mga lackeys ay lumuhod at nagmakaawa para sa kanilang buhay.Ngunit iyon ay walang silbi.Sa sandaling iyon, ang mga taong ito ay pera na lang, at walang susuko sa pera. Ang South City ay napuno din ng mga taong walang awa, kaya ang kanilang mga pamamaraan ay brutal talaga.Nawalan ng pag-asa ang tingin ni Nestor sa kanyang paligid. Hindi niya inaasahan na magiging ganito
Ito ay hindi lamang ang kanilang mga bibig. Maraming mga kamay, paa, mata, at ilong ng mga tao ang nasira sa labanan.Ang pinakamalala ay si Nestor Bizinger.Bilang pinuno, siya ang higit na nakakuha ng atensyon ng mga tao, ngunit siya rin ang may pinakamalalang dinanas. Halos lahat ng kanyang mga buto ay nadurog, at ni isang pulgada ng kanyang balat ay hindi natitira. Ang kanyang spine ay ganap na wasak, at siya ay nakatakdang maging isang pilay sa natitirang bahagi ng kanyang buhay.Syempre, itinuring na siyang swerte kung mabubuhay pa siya dito.Mayroong higit sa isang libong tao dito, at kung hindi siya mamatay kahit na ang mga tao ay tumuntong sa kanya, maaari na niyang simulan ang pagbilang ng kanyang mga lucky stars.Ito ang kapangyarihan ng pera.Ang mga taong nang-agaw ng ngipin ay sumulong upang kunin ang kanilang pera kay Thomas. Hindi na binawi ni Thomas ang kanyang sinabi. Base sa ipinangako niya kanina, binigyan niya sila ng sampung libong dolyar para sa isang ngipi
Matapos matanggap ang invitation card, nakuha nina Thomas, Adery, at William ang kanilang sarili ng dalawa pang kwarto na nakaposisyon sa tabi ng kwarto na original nilang nakuha. Pagkatapos, umakyat silang tatlo gamit ang elevator.Sa proseso, biglang may napagtanto si William. Nagtataka niyang tanong, "Teka, iisang kwarto lang kayong dalawa kagabi?"Urk…Sabay na namula ang mukha nina Thomas at Adery.Nangangatal na sagot ni Adery, “Hindi ko kayang mag-isa nung gabing 'yun, since kararating ko lang sa isang hindi pamilyar na lungsod. Kaya naman hiniling ko kay Thomas na samahan ako.""Oh, I see," wala nang sinabi si William. Tapos, may tinanong siya na halos mabaliw si Adery. "Nagsagawa ba kayong dalawa ng mga safety measures?"Anong pinagsasabi niya?!Natagpuan ni Thomas ang kanyang sarili na hindi makapagsalita. Parang naging malalim ang hindi pagkakaunawaan.Napahiya si Adery kaya gusto niyang gumapang na lang sa isang butas. Ngumisi siya at sinabing, "Dad, ano ba ang sina
"Ginoong Owen, Adery, may kakaiba talaga!"Kumunot ang noo ni William at nag-isip, “Kung tama ang hula ko, dati, talented din si Asclepius gaya nina Thomas at Stone. Mayroon din siyang espesyal na Breath sa kanyang katawan. Gumawa si Asclepius ng isang hanay ng mga karayom batay sa kanyang mga personal na katangian...“Na ang ibig sabihin ay ang taong may ‘Breath Skills’ lang ang ganap na makapaglalabas ng epekto ng mga karayom. Kung ang isang regular na tao ay gumagamit ng mga ito, sila ay hindi naiiba sa mga normal na karayom.Sabi ni Adery, "Parang custom-made ang mga karayom para kay Thomas.""Theoretically, oo."Hinaplos ni William ang kanyang balbas. “Thomas, congratulations. Sa tulong ng hanay ng mga karayom na ito, naniniwala ako na ang iyong mga kasanayang medikal ay mapapabuti nang husto. Maraming mga chapters sa Acupuncture Skills ang mahirap unawain, pero maaari mo ng pag-aralan ang mga ito ngayon."Excited din si Thomas.Siya ay isang napaka-kalmado na tao, k
Sa pagharap sa biglaang paanyaya, agad na tumibok ang puso ni Adery.Dapat ba niyang sabihin sa kanya ang oo?Tanggihan siya?Malinaw niyang alam na may asawa na siya. Malinaw niyang alam na inimbitahan siya nito para lang matapos ang misyon. Malinaw niyang alam na wala siya sa isip nito.Sinabi sa kanya ng kanyang rationality na dapat niyang tanggihan siya, at hindi na siya maaaring umibig pa.Pero paano niya tatanggihan ang imbitasyon ng lalaking mahal niya?'Hayaan mo lang akong maging capricuous ng isang beses.'‘Kahit minsan lang, gusto ko siyang maka-partner. Ayos lang kahit dayain ko ang sarili ko, at okay lang kahit isang beses lang. Sapat na ang minsang maranasan ito.'Matapos magpumiglas ni Adery sa kanyang masalimuot na emosyon, seryoso siyang tumango."Okay, ikaw ay may isang oo mula sa akin!"Matapos marinig ni Thomas ang tugon ni Adery, sa wakas ay nakahinga siya ng maluwag.Pagkatapos, nagkwentuhan muna silang tatlo bago sila bumalik sa kwarto at nagpahinga. P
Pagkatapos ay binuksan ni Thomas ang pinto, bumaba ng kotse, at walang pakialam na nagtanong, “Anong ginagawa mo?”"Ano ang ginagawa ko?" Mabangis na sinabi ng matipunong lalaki, “Akin ang parking space na ito. Bilisan mo at umalis ka na dito!"“Nakahanap muna ako ng space na ito. Pinark ko din muna yung kotse ko. Paano ito biglang naging iyo? Kung may kakayahan ka, kanina ka pa sana pumarada bago ako,” malamig na sabi ni Thomas.Sandaling natigilan ang matipunong lalaki.Sa totoo lang, ang matipunong lalaki ay medyo magaling sa pagmamaneho. Sa sitwasyong iyon, naging tiwala siya sa pagkuha ng parking space.Gayunpaman, hindi niya inaasahan na si Thomas ay nagtataglay ng mas mahusay na mga kasanayan kaysa sa kanya, at mas mabilis na ipinarada ni Thomas ang kanyang sasakyan kaysa sa kanya.Dahil hindi siya kasinggaling ni Thomas, natural na natalo siya.Agad na hindi nakapagsalita ang matipunong lalaki. Sa sandaling iyon, lumabas sa kotse ang isang babaeng nakasuot ng maganda. Ti
Ipinasok ng maskuladong lalaki ang kanyang mga kamay sa kanyang mga bulsa at hindi pinansin ang sinabi ni Thomas. Sa kanyang opinyon, si Thomas ay hindi kasing lakas niya, at ang kanyang kasuotan ay hindi mukhang kasing-rangya gaya ng kanya.Mukha talagang basura si Thomas.Ano ang nakakatakot sa lame trash?Mag-away man sila, sa figure at muscles ng lalaki, talagang madali niyang talunin si Thomas anumang oras.Samakatuwid, ano pa ang dapat niyang ikabahala?Hindi rin lumapit si Thomas sa matipunong lalaki. Sa halip, umakyat siya sa kotse ng maskuladong lalaki.Pagkatapos, tumalikod si Thomas, itinaas ang kanyang paa, at nag-pose na parang manlalaro ng soccer na naglalayon sa layunin.Sa sumunod na segundo, binigyan niya ito ng isang mabangis na sipa habang siya ay sumisigaw.Sinipa niya ang sasakyan sa gitna.Sa isang malakas na kalabog, pilit na sinipa ang napakalaking sasakyan mga walong metro ang layo sa harap ng matipunong lalaki at ng makulit na babae!Nabangga nito ang
Nang matapos magsalita ang receptionist ay napawi ang ngiti sa labi dahil napagtanto niyang may mali sa magkasintahang ito.Maayos naman ang ginang. Hindi lang disente ang pananamit niya, napakaganda rin niya. Napakaganda ng kanyang outfit kaya bagay siya sa tema ng bola ngayong gabi.Ang pangunahing problema ay sa lalaki.Ang lalaki ay hindi itinuturing na marumi, pero ang mga tao ay maaaring sabihin na ang kanyang damit ay mura sa isang tingin. Mula ulo hanggang paa, wala sa kanyang mga damit ang nagkakahalaga ng higit sa $200.Ang kanyang sapatos ay parang isang bagay na nakuha niya sa isang supermarket.Paano nakakuha ng invitation card ang isang mahirap na tao?Ang mga invitation card mula sa Water Cloud ay palaging ibinibigay sa mayaman at marangal na big shot. Ang mga dumalo sa ball ngayon ay patunay din niyan.Sa mga lalaking andoon ngayong gabi, mayroon bang sinuman na may damit na walang tatak?Kalimutan ang mga nakasuot ng magagarang branded na damit, kahit na ang pi
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D