Kung maaaprubahan man ito o hindi, nakasalalay ang desisyon kay Richard."Hayaan mo akong mag-isip tungkol dito." Ibinaba ni Richard ang kanyang tasa habang lihim niyang iniisip.Sa totoo lang, hindi mahirap makuha ang isang lugar. Maaari lang siyang humingi ng higit na kagawaran para sa kanilang pahintulot.Ang problema, bakit niya ba dapat tulungan si Thomas?Iyon ang pangunahing isyu.Bagaman si lolo ay apo niya, may nagawa ba si Thomas upang siya ay mapasaya sa lahat ng oras na ito? Palagi siyang kinakalaban ni Thomas.Samakatuwid, bakit dapat pa ring tulungan ni Richard si Thomas?Siya ay nanunuya at nagsalita na parang nararamdamang nababagabag siya, "Ang paggamit ng bawat lupain ay napagpasyahan. Hindi mo ito pwedeng mabago dahil nais mo langbaguhin ito. Bukod roon, mayroon ding mga plano sa mga lugar na nakatuon sa mga sementeryo sa Southland District. Ngayon nais mong layunin na bumuo ng isa para kay Thomas lamang. Bakit? Siya ba ang Hari? Ganoon ba talaga siya ka maran
Sa oras na ito, si Jade na tahimik, biglang "taos-pusong" na nagsabing, "Lolo, mayroon akong mabuting pamamaraan that would hit two birds with one stone.""Hitting two birds with one stone?"Natigilan si Richard. Kung mayroon siyang mahusay na pamamaraan, bakit nagsasangkot ito ng tulad ng "pag-hit ng two birds with one stone"?"Ano ang mabuting pamamaraan? Sabihin mo."Kusa namang tiningnan ni Jade si Emma at sarkastiko na sinabi, "Ayon sa alam ko, ang tanawin ng Emperor Residence ay labis na kamangha-mangha. Bukod pa dito, ang sukat nito ay hindi malaki o maliit. Kaya, hindi pa rin natin alam kung paano natin ito maibubuwag at ilipat ito ngayon."Ngunit sa palagay ko, bakit hindi natin gawan lang ng pabor si Emma? Maaari nating muling buuin ang lugar sa isang lugar ng pagpaplano ng sementeryo. Angkop lamang ang sukat, at sapat din ang greenery sa kuhar. Hindi natin kailangang sadyang buuin muli ang zone, ngunit maaari nating ang two birds with one stone "Um…Tahimik lang ang
"Hindi, pumayag naman si Lolo.""Pumayag siya?""Oo, pero... Gah ..."Hindi rin alam ni Emma kung ano ang dapat niyang sabihin. Samakatuwid, kinuha niya ang namelist at inilagay sa mesa."Sumang-ayon siya, pero nais niyang muling itayo ang Emperor Residence sa lugar ng pagpaplano ng sementeryo.“Tatlumpung pamilya ang nasa tirahan na ito."Magbibigay lang ng pahintulot si Lolo para sa muling pagtatayo pagkatapos kong kumbinsihin silang makipagtulungan sa akin."Parang medyo mahirap hawakan iyon.Kalmadong kinuha ni Thomas ang namelist at binasa ito mula sa itaas hanggang sa ibaba.Pagkatapos lamang niyang makita ang tungkol sa apat na pangalan na naintindihan niya ang nangyayari.Ang mga katayuang panlipunan ng mga taong ito ay napakahusay na! Nang tumingin ulit siya sa ibaba, karaniwan na ang bawat pangalan ay naaalala ni Thomas.Ang mga taong nagmamalasakit kay Thomas ay likas na hindi ordinaryong tao.Sila ay maaaring mayaman o marangal.Ibinaba ni Thomas ang namelist,
Noong hatinggabi, sa tanggapan ng chairman sa gusali ng pamilyang Hill.Isang matanda at dalawang kabataan ang nakaupo na parang napapagod. Lahat sila ay may hawak na isang baso ng pulang alak habang masayang tinikman ang alak.Harvard crossed his legs. Tumawa siya at sinabi, "Jade, ang galing mo. Nagawa mong makabuo ng isang kamangha-manghang ideya, tama? Si Emma ay nasa isang dilemma ngayon. Ayaw niyang bitawan ang mahalagang opurtunidad na ito, pero wala siyang anumang solusyon upang maibalik ang sitwasyon. Tuwang tuwa ako sa pag-iisip lang ng bagay na ito. ”Matagal na siyang binully nina Emma at Thomas, at sa wakas ay nakakita siya ng pagkakataong ilabas ang kanyang hinaing ngayon.Tumango si Richard.Bagaman apo si Emma, pinapahiya niya ito ng paulit-ulit.Mabuti na lang, sa wakas ay nagkaroon siya ng pagkakataong talagang insultohin si Emma ngayon.Bukod dion, hindi niya pinilit si Emma na gawin ito, pero nais ni Emma na gawin ito mismo. Hindi rin siya gumawa ng pagkusa
Tulad nito, kinansela niya ang lahat ng kanyang trabaho sa buong araw. Sinuot niya ang isang maayos na propesyonal na suit at sadyang sumugod doon.Sa pasukan, isang dalubhasang receptionist ang nagpakilala sa kanya sa gusali at dinala siya sa upuan sa lobby sa ikalabindalawang palapag.Ang silid-kainan ay nasa ikalabindalawang palapag.Naturally, inihiwalay ito sa mga lugar ng kainan para sa normal na kawani at nakatataas.Likas na umupo si Fabian sa executive dining area. Ang kapaligiran doon ay medyo maganda. Mayroong isang malaking 100-pulgadang TV sa dingding na nag-broadcast ng ilang mga pampromosyong video.Diretso na nakaupo si Fabian ng kalahating oras.Bagaman nagsilbi sa kanya ang tumanggap ng tsaa ng ilang mga tsaa at meryenda paminsan-minsan, at ang serbisyo ay napaka-konsiderasyon, pakiramdam niya ay nabulilyaso siya at hindi pa niya nakilala ang punong opisyal na namamahala.Ang punong opisyal na namamahala ay tumawag sa kanya at hiniling na pumunta siya. Sino ang
Nagkatinginan silang lahat sa kawalan. Tungkol saan ito?Nang gusto nilang tanungin kung ano ang nangyayari, sinabi ni Samson, “Lahat kayo, dapat lang kayong maging masaya. Aalis muna ako. "Nais ba niyang umalis noong siya ay dumating?Halika, maaari ba niyang ipaliwanag ito bago siya umalis?Hindi na nakatiis si Fabian. Tumayo siya, nag-ngiti, at sinabi, "Chief Wood, manatili ka muna rito."Tumingin sa kanya si Samson. "Ano ito, G. Burke?"Ngumiti si Fabian habang tinatanong, “Well, Chief Burke. Tumawag sa amin ang punong opisyal na namamahala upang pumunta sa madaling araw. Para saan ito? Hindi mo naman kami mapapanatili na naghihintay, tama? Dapat mo man lang bigyan kami ng isang dahilan. "Ngumiti si Samson. "Sa totoo lang, hindi ito big deal. Alam ng punong opisyal na namumuno sa inyong lahat ang hinaharap ng Southland District. Nag-aalala siya na pagod ka na ngunit walang oras upang magpahinga, kaya't pinagpasyahan niya na ito para sa iyo. Hiniling niya sa iyo na lumapit,
"Hindi lahat ay kailangang ipaliwanag nang malinaw."Minsan, ang hindi pagsasalita ay mas kapaki-pakinabang kaysa sa malakas na pagsasalita."Kung sasabihin ko ito, nangangahulugan iyon na inaabuso ko ang aking kapangyarihan na pipilitin pa silang gawin ang aking pagtawad. Kung hindi ko ito sasabihin, mahulaan lamang nila ang nais kong gawin. Ang dami nilang pwedeng hulaan, pero mas maraming gagawin. "Ito ay isang laro ng pag-iisip.Naturally, ang pagtatapos ng larong ito ay kilalang kilala mula sa simula pa lang batay sa katayuan ni Thomas.Ang mahalaga ay ang uri ng pamamaraan na pinili ni Thomas upang makamit ang pagtatapos na ito.Ang huling taong lumabas ay si Fabian.Pagkasakay niya sa sasakyan, hindi na siya bumalik sa kumpanya. Sa halip, diretso siyang bumalik sa matandang mansyon ng Emperor Residence.Kakaiba ang naramdaman ng mga miyembro ng kanyang pamilya nang bumalik siya nang maaga ngayon.Sinagot lang ni Fabian, "Lumipat na tayo kaagad."Hindi naintindihan ng
Kinaumagahan, pagkatapos maghanda ni Emma, nagsuot siya ng isang itim na propesyonal na suit. Mukha siyang sariwa at malinis.Nagmaneho siya sa Emperor Residence, at pinayagan lamang siya na makapasok pagkatapos niyang malagpasan ang security check.Unit 28, bahay ni Fabian.Nang lumapit si Emma sa pintuan, naglakad ang maybahay at binuksan ang pinto bago pa niya pindutin ang doorbell."Ikaw ba Ms. Hill?""Oo."“Matagal nang naghintay ang aming Master. Ikay makakapasok na. "Habang pinagsisilbihan ng kasambahay, dumating si Emma sa sala at umupo. Naghahain ang tagapangalaga ng bahay ng isang tasa ng tsaa.Wala sa mood si Emma na uminom ng tsaa. Napakabilis ng pintig ng kanyang puso, at nag-aalala siya kung paano niya dapat simulan ang pag-uusap.Magagalit kaya ng husto si Fabian pag narinig niya ito?Malamang oo.Kung magalit siya, ano ang dapat niyang sabihin?Lihim na naisip ni Emma ang bawat posibleng sitwasyon. Kahit na, wala pa rin siyang kumpiyansa na kumbinsihin si
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D