Kasabay nito ang paglapit ng tatlo pang itim na sedan. Naabutan ng isa sa kanila ang kotse ni Emma at nagmaneho sa tabi niya.May mali!Kumunot ang noo ni Thomas. Tumingin muna siya sa harap bago niya ibinalik ang tingin sa likod ng sasakyan.Ang dalawang sasakyan sa unahan ay biglang bumaba sa kanilang takbo, kaya napilitang bumagal ang sasakyan ni Emma. Lumapit ang kotse sa gilid, at dalawang sasakyan mula sa likuran ang lumipat patungo sa kanyang sasakyan.Itinigil ng limang sasakyan ang sasakyan ni Emma sa kalsada nang ganoon.Na-block ang harapan, likod, at gilid ng kotse ni Emma.Hindi sila makagalaw sa lahat.Sa puntong iyon, kahit isang blockhead ay maaaring sabihin na ang sitwasyon ay off. Takot na tumingin si Emma sa mga sasakyan sa harapan. "Aagawin ba nila tayo?"Mukhang hindi iyon ang nangyari.Ang mga pinto ng mga itim na sedan ay binuksan, at humigit-kumulang limang maskuladong lalaki na nakasuot ng hurdle vests ang lumabas sa bawat sedan. Lahat sila ay malalaka
Nakahinga ng maluwag si Thomas nang makita niyang umalis ang sasakyan ni Emma.Ang kanyang titig ay biglang naging malalim at walang awa. Tinitigan niya si Pig at sinabing, “I’m giving you two choices now. Una, lumuhod, humingi ng tawad sa akin, at umalis ka rito. Pangalawa, mamatay!"Dinilat ni Pig ang kanyang mga mata at tinitigan si Thomas. Hindi siya naglakas loob na maniwala sa narinig niya.Napapaligiran si Thomas ng Baboy at ilang dosenang subordinates. Paano pa niya nasasabi ang ganoong bagay?Nabaliw ba siya?Hindi nagalit si Pig. Sa halip, natawa siya sa amusement dahil sa sinabi ni Thomas. Natawa siya at sumagot, “Hoy, mga kapatid, narinig niyo ba ang request niya? Gusto niyang lumuhod ako sa kanya, o hahayaan niya akong mamatay.“Ganyan ka ba kahanga-hanga?"Alam ba ng pamilya mo na napakaganda mo?"Hindi kinuha ni Pig sa puso ang sinabi ni Thomas. Itinuring pa niyang tulala si Thomas.Gayunpaman…Itinaas ni Thomas ang kanyang ulo bago siya walang pakialam na sina
Tumango si Pisces. “Kumander, maaari kang umalis nang may kapayapaan ng isip. Ako na ang bahala sa sitwasyon dito.""Sige."Wala namang magiging problema kung ipaubaya na lang niya sa Pisces ang lahat.Sa huli, sinulyapan ni Thomas si Pig na nakahandusay sa lupa. Wala siyang sinabi. Maya-maya pa ay sumakay na siya sa motor niya at umalis.Lumapit si Pisces kay Pig at malamig na sinabi, “Hiniling sa akin ng kumander na huwag kang patayin. Oo, ngunit ipaunawa ko sa iyo kung ano ang ibig sabihin ng pagdurusa ng isang kapalaran na mas masahol pa kaysa sa kamatayan!""Anong ibig mong sabihin? Anong gusto mo?"Takot talaga si Pig sa binatang ito. Kahit na ang Pisces ay tila mga dalawampu't apat na taong gulang, iniwan niya si Pig na may matinding sikolohikal na trauma.Alam ni Pig na gagawin ng binata ang sinabi niya. Kung ang taong ito ay nagsabi na siya ay magdusa sa kanya ng isang kapalaran na mas masahol pa kaysa sa kamatayan, tiyak na siya ay magdurusa ng ganoong kapalaran!Sine
Nagpupumiglas si Emma habang naglalakad sa aspaltong kalsada. Hindi maginhawa para sa kanya na maglakad na naka-high heels, kaya diretso niyang tinanggal ang kanyang sapatos at itinapon iyon. Naglakad lang siya pabalik ng nakatapak.Nang maisip niya na si Thomas ay maaaring napatay ni Pig at ng kanyang barkada, agad na napuno ng walang katapusang kalungkutan ang kanyang puso.Naglakad siya at humagulgol, walang tigil na umiiyak habang naglalakad pabalik.Nagkamot sa kanyang mga paa ang aspaltong kalsada, at nagsimulang dumugo ang mga ito, ngunit nagngangalit pa rin siya at nagpumilit.“Thomas.“Thomas!”Nang maramdaman niya ang kawalan ng pag-asa at kawalan ng magawa, narinig niya ang mga tunog ng umuungal na makina.Nang iangat ni Emma ang kanyang ulo, nakita niya ang isang puting motor na nakasakay sa malayo. Lumapit ito sa kanya at huminto maya-maya.Nakita niyang ang lalaking nakasakay sa motor ay walang iba kundi ang kanyang asawa na matagal na niyang hinahanap-hanap na si
“Kasalanan ko ang nangyari noong araw."Ako ay humihingi ng paumanhin!"Natakot si Penny habang itinatago niya ang mga kahon. Dahan-dahan niyang binuksan ang isa sa mga ito, at may isang Rolex na relo sa loob ng kahon.Wow, mapagbigay si Pig. Siya ay dumating upang humingi ng tawad.Ganun pa man, hindi naintindihan ni Penny. Bakit ngayon ay naging mahiyain si Pig, na noon ay mayabang at walang awa?Ano ang nangyari pagkatapos niyang umalis?Hatinggabi, sa lumang villa ng pamilya Mayo.Matapos maligo at lumabas ng banyo si Emma ay tumunog ang telepono sa kanyang kwarto.Lumapit siya at kinuha ito. Kasunod noon, ang boses ni Penny ay nanggaling sa kabilang linya. "Emma, natutulog ka ba?"Nang marinig ni Emma ang boses ni Penny, sumimangot siya.“Ayokong kausapin ka. Paalam.”“Hoy, tahan na,” nag-aalalang sabi ni Penny. “Tumawag ako dahil may sasabihin ako sa iyo. Una, gusto kong humingi ng paumanhin sa iyo para sa insidente ngayon. Pangalawa, pinaalis ko ang sasakyan mo, kaya
Kinabukasan, sa tuktok na palapag ng Southland District branch ng Mark of the River Mountain…Nakatayo si Thomas sa harap ng malaking French window habang nasa likod niya ang kanyang mga kamay habang nakatingin siya sa malayo sa tanawin ng Southland District.Pumasok si Aquarius, binigyan siya ng isang mahinang ngiti, at sinabing, "Kumander, mukhang nasa mabuting kalooban ka."Natigilan si Thomas. “Huh?”“Kumander, karaniwan kang malamig. Sa tuwing mananatili ako sa tabi mo ng ilang minuto, nanlalamig ako. Ngunit, ikaw ay kasing init ng araw ngayon. Kung tama ang hula ko, tinulungan mo ang asawa mo kahapon, at mas naging matatag ang relasyon niyo, di ba?”Hindi sumagot si Thomas.Karaniwan siyang desidido sa pagpatay, ngunit may mga pagkakataong mahihiya siya.Ang katahimikan ay nangangahulugan ng pagpasok.Binago ni Thomas ang paksa sa pamamagitan ng pagtatanong, "May kakaiba bang nangyari sa kumpanya kamakailan?"Sagot ni Aquarius, “Walang espesyal na nangyari. Nagkaroon lan
Bandang 4:00 ng hapon, umuwi si Thomas sa oras. Pagkatapos, hinatid niya sina Emma at Felicia sa isang restaurant bago sila pumasok sa isang private room.Pagpasok pa lang nila, nakita nilang may kakaunting tao ang nakaupo sa hapag, at lahat sila ay mga kasamahan ni Felicia.Kabilang sa kanila, ang nakaupo sa pangunahing upuan ay si Petunia Mason, na kaarawan ngayon. Siya ay isang senior sa kumpanya, kaya kinailangan siyang tawagan ni Felicia na Mdm. Mason.“Mdm. Mason, I’m here,” nakangiting sabi ni Felicia.“Sige, maupo ka. Matagal ka na naming hinihintay. Kung hindi ka pa dumating, natapos na namin ang lahat ng pagkain dito."Ngumiti si Felicia at umupo.Umupo na rin sina Emma at Thomas.Tumingin si Petunia kay Emma bago sinabing, “Lalong gumaganda ang pamangkin ko. Ang ganda-ganda mo."Sa oras na iyon, isang kabataang babae ang nagsalita nang may paghamak. “May silbi ba kung maganda siya? Nagpakasal lang siya sa basura, at walang nakakaalam kung nasaan siya. Siya ay namumuh
Nanginginig ang kamay ni Felicia na nakahawak sa kanyang kutsara, at muntik nang kumagat si Emma sa kanyang steak.Nanatili silang tahimik ng matagal.Sa huli, nagsalita si Canna sa mapanuksong tono. "Nanay, sa palagay ko ay may puwang pa upang baligtarin ang sitwasyon. At least bata pa si Emma, and she's gorgeous. Naniniwala ako na makakahanap siya ng mas mabuting lalaki."Sa aking opinyon, dapat siyang mabilis na mag-file para sa diborsyo at maghanap ng ibang lalaki."Emma, ano sa tingin mo?"Naging awkward ang atmosphere sa table.Puputok na sana si Emma sa kanyang blouse nang may pumasok na lalaki sa pintuan, at iyon ay nagpagaan sa awkward na kapaligiran sa silid."Nagsimula na ba kayong lahat kumain?" Pumasok ang lalaki at umupo sa kanyang upuan.Ang lalaki ay asawa ni Canna, si Jarek Wagner.“Mahal!” Agad na hinawakan ni Canna ang braso ni Jarek at nagsalita sa isang mapang-akit na tono. "Mahal, bakit ang tagal mo?"Humalakhak si Jarek at sinabing, “Nag-overtime ako sa
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D