Maya-maya, dumating na si Thomas sa restaurant.Ang Lotus Dining ay isang malaking nangungunang hotel sa Southland District, at ito ay isang itinalagang lugar para sa mga opisyal ng gobyerno na magdaos ng mga piging. Ang mga ordinaryong mayayamang lalaki ay walang awtoridad na kumain doon.Ang mga taong nagpunta doon ay kailangang maging napakarangal.Hindi kuwalipikadong pumasok ang dalawang pulis, kaya pinapunta na lang nila si Thomas sa pintuan bago sila bumalik sa sasakyan.Hinubad ni Thomas ang kanyang sando bago siya pumasok sa restaurant.Pagkapasok niya sa restaurant, walang receptionist. Isang waiter lang ang nakatayo sa harap ng counter habang nilalaro ang phone niya.Ang mga tao ay bihirang pumunta doon upang kumain sa karaniwang mga araw, kaya kakaunti ang mga waiter.Kahit may mga waiter, karamihan sa kanila ay nilalaro lang ang kanilang mga phone.Sa sandaling nabuo ang iyong ugali, napakahirap na baguhin ito.Ang waiter na ito ay kadalasang naglalaro kapag siya
Inilabas ng mga security guard ang kanilang mga electric baton. Kakaiba ang restaurant na ito sa ibang restaurant. Lahat ng kumain dito ay mahalagang panauhin ng gobyerno.Kaya, ang mga security guard ay mahusay na tauhan pagkatapos ng mahigpit na pagpili.Bawat isa sa kanila ay may electric baton, at handa silang harapin ang mga masasamang tao na maaaring makapinsala sa mga bisita.Ngayon, naging kriminal si Thomas sa mata ng mga taong ito!"Lumuhod at itaas ang iyong kamay!" saway ng security guard.Gayunpaman, hindi sinunod ni Thomas ang kanyang mga tagubilin. Siyempre, kung ginawa iyon ni Thomas, hindi siya ang diyos ng digmaan.Luminga-linga si Thomas sa paligid, at makikita ang lamig sa kanyang titig."Humiga! Naririnig mo ba ako?"Hindi pa rin kumikibo si Thomas kahit kaunti. Inilagay pa niya ang dalawang kamay sa bulsa at sinuot ang ekspresyon ng hindi mapakali.Hindi nakayanan ng mga security guard ang nakita."Minsan ko kayong binabalaan!"Dalawang beses kitang bin
Hindi man lang siya naapektuhan ng komedya kanina.Habang nagsasaya siya sa laro, may narinig siyang mga yabag ng paa. Isang nasa katanghaliang-gulang na lalaki ang bumaba mula sa pribadong silid sa itaas, at si Mr. Vincent Braun iyon!Hindi siya nangahas na pabayaan ng waiter. Tinapon na lang niya ang phone niya kahit hindi pa niya tapos ang laro. Tumayo siya ng tuwid habang magalang na sinabi, "Magandang hapon, Mr. Braun!"“Good afternoon,” simpleng sagot ni Vincent bago siya tumingin sa direksyon ng pasukan. Tapos, tumingin siya sa phone niya. Tila may hinihintay siyang mahalagang bisita.Ang kanyang mga aksyon ay agad na nakakuha ng atensyon ng waiter. Bahagyang ngumiti ang waiter habang nagtanong, “Mr. Braun, naghihintay ka ba ng mahalagang bisita?"Tumango si Vincent. “Oo, nag-imbita ako ng bisita para sa tanghalian. Sinadya ko pang hilingin sa mga pulis na imbitahan siya mula sa kanyang bahay. Theoretically, dapat ay dumating na siya ngayon. Bakit hindi ko siya nakikita?"
Nakaupo si Thomas sa isang mahabang bangko sa detention center. Pumikit siya at nagpahinga na parang hindi narinig ang sinabi ng waiter.Naghintay ng ilang segundo ang waiter sa pinto. Nang mapansin niyang hindi sumagot si Thomas ay kumunot ang noo niya. Pagkatapos, pinilit niyang ngumiti at lumapit kay Thomas bago siya tumawa at sinabing, “Mr. Mayo, alam kong kasalanan ko ang nangyari kanina. Hindi na sana kita ikinulong sa lugar na ito. Maaari mo akong suntukin o parusahan. Wag ka lang magtampo, please."Mag-tantrum?Haha! Magtatampo si Thomas ngayon!Umakto si Thomas na parang hindi niya narinig. Nakasandal siya sa dingding na nakapikit, at hindi siya gumagalaw. Walang nakakaalam kung natutulog siya o hindi.Nang makita ng waiter na hindi gumagalaw si Thomas, sabik niyang itinulak si Thomas. "Ginoo. Mayo! Ginoong Mayo, natutulog ka ba? Ginoong Mayo?”Sa sandaling iyon, marahang iwinagayway ni Thomas ang kanyang kamay upang itulak ang kamay ng waiter palayo."Ginoo. Mayo, hind
Napaka katawa-tawa!May nakaramdam ng di-masaya, kaya sinadya niyang sabihin, “Mr. Mayo, narinig ko na ang iyong mga medikal na kasanayan ay ang pinakamahusay sa mundo. Maaari mong buhayin ang isang patay na tao, at nagawa mong tulungang gumaling si Mr. Braun, na may malubhang karamdaman. Napakagaling mo talaga.”Kaswal na sinabi ni Thomas, "Hindi ko siya binuhay muli. Ginamit ko lang ang technique ng Apparent Death."Teknik ng Mistulang Kamatayan?Haha!May isa pang doktor sa kwarto. Siya si Ezra Mendez, ang personal na doktor ni Vincent.Hindi niya nakita ang mahiwagang pagtrato ni Thomas dahil nagpunta siya sa ibang bansa para maghanap ng solusyon para mailigtas si Vincent, kaya hindi niya naintindihan nang tama ang mga kasanayan ni Thomas sa medikal.Mula sa kanyang pananaw, si Thomas ay isang oportunistang tao na kinuha ang kalamangan na sa una ay pag-aari niya.Hmph!Napangisi si Ezra. Sinadya niyang gumawa ng dirty trick at sinabing, “Mr. Mayo, dahil hindi ka kapani-pan
Hindi naniwala si Ezra. Paanong hindi niya malalaman kung anong ulam ang nalason niya?Kumakagat siya ng malaki at kumain habang sinabi niyang, “Wow, ang sarap talaga nito. Ito ay masarap. Ang lambot talaga ng steak na ito.”Nang makita siya ng lahat na masayang kumakain, nakahinga sila ng maluwag. Parang hindi rin nalason ang steak.Sa kasong iyon, ito ay isang tali para kina Thomas at Ezra.Walang sinuman ang mapapahiya.Habang ang akala ng lahat ay lilipas din ang lahat, isang aksidente ang nangyari. Biglang nadistort ang mukha ni Ezra, at umubo siya ng kaunting dugo, at nabahiran ng pula ang mesa.Nagulat lahat ng nasa tabi niya. Tumayo silang lahat at umatras ng ilang hakbang.Ang pagkain ay lason!Tinakpan ni Ezra ang kanyang leeg ng kanyang mga kamay, at siya ay nasa sobrang sakit na hindi siya makapagsalita. Agad siyang bumagsak sa lupa. Ilang saglit na nanginginig ang kanyang katawan bago siya tumigil sa paggalaw.Parang patay na siya.“Ezra!”Nagulat si Vincent. Ma
Walang gaanong oras para talagang kumain sila. Kadalasan, nambobola lang nila ang isa't isa. Si Thomas ay hindi mahilig sa ganoong uri ng kapaligiran, ngunit nanatili pa rin siya hanggang sa huli upang hindi mapahiya si Vincent.Pagkatapos ng handaan, hiniling ni Vincent kay Thomas na sundan siya sa isang maliit na silid na mag-isa.Sarado ang pinto, at dalawa lang sila.Hininaan ni Vincent ang boses at sinabing, “Mr. Mayo, alam kong sumali ang Hill Group sa Mark of the River Mountain at direktang nakikipaglaban ito sa Art Trading Corporation."Tumango si Thomas. “Oo.”"So, Mr. Mayo, nakaisip ka na ba ng diskarte para labanan sila?"Sinabi lang ni Thomas, "Kikilos ako ayon sa sitwasyon."Natawa si Vincent at sinabing, “Napaka-passive niyan, at makokontrol ka nila. Please don't mind me being direct, but that's not a good choice."Siyempre alam ni Thomas na hindi maganda ang pagpili, ngunit hindi rin mailantad ni Thomas ang lahat ng kanyang mga plano sa ilang kadahilanan, tama ba
Pagkauwi ni Thomas, pinalibutan siya ng lahat ng miyembro ng kanyang pamilya at tinanong siya tungkol sa tanghalian."Huwag kang mag-alala, ayos lang ako," mahinahong sabi ni Thomas.Lumakad si Emma at sinabing, “Mas mabuti kung ayos ka lang. Oh yeah, dapat nating gawin ang pagpaparehistro ng kapanganakan para sa ating sanggol. Hindi natin ito maantala."Tumango si Thomas.Dahil doon, inilabas ni Thomas ang kanyang asawa at anak. Sumakay sila ng kotse upang irehistro ang kapanganakan ng kanilang sanggol.Pagdating nila, ipinarada ni Thomas ang sasakyan, nagbukas ng payong, at pumasok sa loob kasama si Emma habang hawak niya ang sanggol."Gusto naming irehistro ang kapanganakan ng aming sanggol," sabi ni Thomas sa babaeng opisyal na naka-duty.Ang babae ay isang pansamantalang manggagawa lamang, at sumagot siya, "Okay, maaari mong punan ang form."Nagsalita lang siya ng walang aksyon. Hiniling niya kay Thomas na punan ang isang form, ngunit hindi niya ibinigay kay Thomas ang for
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D