Patuloy na tumataas ang kanilang mga sales.Gayunpaman, hindi ito maituturing na big deal. Ang pinakamahalaga dito ay mapabuti ang Sterling Technology pagkatapos ng insidenteng ito. Sila ang magandang halimbawa ng isang magandang kumpanya sa mata ng mga tao.Sila ang mga mandirigma na lumaban sa kanilang karibal, ang pamilyang Gomez, nang hindi kinatatakutan ang kanilang matinding kapangyarihan!Samantala, maituturing na “basura” ang pamilyang Gomez matapos silang pandirian ng lahat. Kakailanganin pa nilang harapin ang isang babala mula sa abogado ng Sterling Technology, na inakusahan sila ng pagkuha ng mga artista para siraan ang Sterling Technology.Ang news media ay nagdagdag pa ng gasolina sa apoy at gumawa ng lahat ng uri ng tsismis.Dumating ang pagkakataon na nalaman ng lahat sa Central City ang tungkol sa launch event ng Sterling Technology.Sa pagkakataong ito, tuluyan nang nasira ang reputasyon ng pamilyang Gomez.Pagsapit ng hatinggabi, nakaupo sina Nicholas at Domini
Sa hatinggabi, sa harap ng isang malaking bintana sa isang itim na silid, hawak ni Laura ang isang baso ng pulang alak na mag-isa. Hindi niya binuksan ang ilaw. Malungkot siyang nakatayo sa harap ng bintana habang nakatitig sa maliwanag na buwan sa kalangitan.“Ninong, Weiss, maganda ba ang buhay mo sa langit?"Sobrang miss ko na kayong dalawa."Kapag ito ay isang tahimik na gabi, siya ay nakadarama ng kalungkutan at kawalan ng pag-asa.Kasabay nito, unti-unting umaagos ang galit niya kay Thomas.Bulong ni Laura sa sarili, “Even the Gomez family can’t handle Thomas? Wala na ba talagang hustisya sa mundo? Nananatili bang walang parusa ang isang masamang tao na tulad niya?"Ang mabubuting tao ay may maikling buhay, habang ang haltak ay nananatiling buhay magpakailanman.“Haha! hindi ako naniniwala! Hindi ako naniniwalang wala akong paraan para patayin si Thomas!"Naubos ni Laura ang natitirang red wine.Sakto namang nag-ring ang phone niya.Tawag iyon ng hindi inaasahang tao, s
Halos tumawa ng malakas si Laura.Talagang wala siyang imik tungkol sa inosente at cute na babaeng ito. Hulaan niya na ito ang unang pagkakataon para kay Daisy na lumapit sa isang lalaki nang ganoon kalapit.Iyon ang dahilan kung bakit siya nabahala tungkol sa kung ano ang dapat niyang isuot, pag-usapan, at gawin bukas.Paulit-ulit pa niyang pinagpraktisan ang unang pangungusap na matagal na niyang gustong sabihin. Wala talagang magawa si Laura sa kanya.Habang handang turuan siya ni Laura, bigla siyang nakaisip ng nakakatakot na ideya.Napagtanto niya na ito ay isang pagkakataon.Ito ay isang mahalagang pagkakataon upang patayin si Thomas!Si Thomas ay magbabantay laban sa sinuman, ngunit hindi siya magbabantay laban kay Daisy, at si Daisy ay hindi magbabantay laban kay Laura. Nangangahulugan ba ito na maaaring patayin ni Laura si Thomas gamit si Daisy?Ang paggamit kay Daisy para patayin si Thomas ay medyo walang puso, at magdudulot din ito ng traumatic na pinsala sa pag-iisi
Mga 1:00 am, dumating si Laura sa independent villa ni Daisy sa countryside. Matapos ma-verify ng security guard ang kanyang pagkakakilanlan, pinapasok nila siya.Pagkapasok na pagkapasok niya sa bahay, tuwang-tuwang tumakbo si Daisy at hinawakan ang mga kamay ni Laura."Laura, ang tagal kitang hinintay."“Tignan mo, tanga na babae. Bakit ka ba sabik na sabik? Masyado mo bang hinahanap-hanap ang lalaking iyon?"Namula ang kutis ni Daisy. “Wag kang magsalita ng kalokohan. Sinong naghahangad sa lalaking iyon? Hindi ko lang alam kung ano ang dapat kong pag-usapan sa kanya bukas. Opisyal kaming magkikita sa unang pagkakataon, kaya kailangan kong planuhin ito ng maayos. Kung hindi, magmumukha akong bastos."“Hoy, alam mo rin ba ang manners, Ms. Martin? Madalas kang nagpapakita ng madilim na mukha kapag kaharap mo ang ibang mga lalaki.""Iba sila!"Sa oras na nag-uusap at nagtatawanan ang mga babae, opisyal nilang sinimulan ang pagtalakay sa plano para sa susunod na araw.Dahan-dahan
Well, maaari siyang mamatay!Si Daisy ay isang napaka-inosente na babae, at sa wakas ay nahulog na siya sa isang lalaki pagkatapos ng dalawampung taon.Kung alam niyang may asawa na si Thomas, malulungkot siya!"Hindi! Hindi mo pwedeng sabihin sa kanya. At least, hindi mo pwedeng sabihin sa kanya sa ngayon!"Ayaw ni Dylan na nakikitang umiiyak at nagmumukhang malungkot ang kanyang kapatid sa bahay araw-araw. Kailangan niyang humanap ng angkop na pagkakataon para sabihin sa kanya.Kaya, mas mabuting ilihim na lang ito ngayon.Nang maihatid na ang sasakyan sa villa, naglakad ang security guard at sinuri ang sitwasyon.Nang ibaba ni Dylan ang bintana at ipinakita ang mukha ay agad siyang sinaludo ng security guard. “Magandang umaga, Mr. Martin!”“Hmm. Nakauwi na ba ang kapatid ko?"“Oo.”Tinapakan ni Dylan ang accelerator, at nagmaneho siya papunta sa courtyard bago niya ihinto ang sasakyan.Sunod-sunod na bumaba ng sasakyan ang tatlo bago sila naglakad papunta sa bahay.Binuk
Nagulat si Daisy. Napakaseryoso ba ng usapin?Mabilis niyang kinuha ang sulat at binasa. May nakasulat na pangungusap. [Mahal na Daisy, mahal na mahal kita. Ikaw at ako ay magiging isa sa nagniningas na apoy.]Ang pangungusap sa sulat ay nagpapahiwatig na gusto niyang masunog hanggang mamatay kasama si Daisy.Ibig sabihin, hindi na napigilan ng pervert ang sarili. Hangga't may angkop na pagkakataon, sasaktan niya si Daisy.Ito ay nagiging mas mapanganib.Sa oras na ito, sa wakas ay napagtanto ni Daisy na may darating na panganib. Mukha siyang nataranta habang nakatingin sa ibang tao na parang takot na takot. Mahina niyang tinanong, "Kaya... So, ano ang dapat kong gawin ngayon?"Mahinahong sinabi ni Thomas, “Huwag kang pumunta kahit saan. Manatili ka na lang sa bahay hanggang sa mahuli ang pervert.”"Hindi ba't tulad ng pagiging isang bilanggo?""Ang pagiging isang bilanggo ay mas mabuti kaysa sa pagkawala ng iyong buhay!"Kung sasabihin iyon ng ibang tao, galit na ibinaba ni D
Um…Bakit... nakaramdam siya ng kaunti... inaantok...Nakaramdam ng antok si Daisy sa hindi malamang dahilan. Marahil ay dahil halos buong gabi siyang nagpuyat kahapon. Sa sandaling iyon, nakaramdam siya ng sobrang antok, at hindi niya maimulat ang kanyang mga mata.'Darn it! Mr. Mayo sa wakas... Bakit ako inaantok... Nakakahiya naman...'Gusto man ni Daisy na manatiling gising, hindi niya alam kung bakit nakapikit ang kanyang mga mata, at hindi niya maimulat ang kanyang mga mata.Sa huli, nahiga na lang si Daisy sa couch at nakatulog."MS. Martin?”Tinawag ni Thomas si Daisy. Tapos, naramdaman din niyang pumikit ang mga mata niya, at antok na antok na siya.“Bakit parang inaantok na ako? Masyado ba akong pagod kamakailan?"Kinusot ni Thomas ang kanyang mga mata at pinilit ang kanyang sarili na manatiling gising, ngunit halos limang minuto lang siya nakaligtas. Sa huli, sumandal siya sa couch at nakatulog din.Sabay na nakatulog sina Daisy at Thomas sa couch.Sa sulok ng hag
Sa lobby, huminga ng malalim si Laura. Tinitigan niya si Thomas ng ilang segundo bago niya ito sinaksak ng punyal nang walang pag-aalinlangan.Sa husay ni Laura, isang piraso lang ng cake para sa kanya ang saksakin ang isang taong walang malay na hindi kayang ipagtanggol ang sarili sa ganoong kalayuan.Gayunpaman, nang halos saksakin niya ang leeg ni Thomas gamit ang kanyang punyal, biglang nagbago ang sitwasyon.Mabilis na inabot ni Thomas ang pulso ni Laura!Sa isang iglap, si Laura ay hindi makakilos pasulong o pabalik.“Ah!”Laking gulat ni Laura. Kahit sino ay magugulat din sa ganitong sitwasyon.Hindi niya inaasahan na biglang magigising si Thomas, na dapat ay wala nang malay, at agad niya itong pinasuko.Sobrang lakas talaga ng impact.Hindi dapat nangyari.Imposible naman.Ginamit ni Laura si Daisy para idroga si Thomas. Theoretically, bakit magbabantay si Thomas laban kay Daisy?At saka, kitang-kita rin ni Laura na nakainom si Thomas ng kape.“Bakit hindi ka natul
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D