Well, maaari siyang mamatay!Si Daisy ay isang napaka-inosente na babae, at sa wakas ay nahulog na siya sa isang lalaki pagkatapos ng dalawampung taon.Kung alam niyang may asawa na si Thomas, malulungkot siya!"Hindi! Hindi mo pwedeng sabihin sa kanya. At least, hindi mo pwedeng sabihin sa kanya sa ngayon!"Ayaw ni Dylan na nakikitang umiiyak at nagmumukhang malungkot ang kanyang kapatid sa bahay araw-araw. Kailangan niyang humanap ng angkop na pagkakataon para sabihin sa kanya.Kaya, mas mabuting ilihim na lang ito ngayon.Nang maihatid na ang sasakyan sa villa, naglakad ang security guard at sinuri ang sitwasyon.Nang ibaba ni Dylan ang bintana at ipinakita ang mukha ay agad siyang sinaludo ng security guard. “Magandang umaga, Mr. Martin!”“Hmm. Nakauwi na ba ang kapatid ko?"“Oo.”Tinapakan ni Dylan ang accelerator, at nagmaneho siya papunta sa courtyard bago niya ihinto ang sasakyan.Sunod-sunod na bumaba ng sasakyan ang tatlo bago sila naglakad papunta sa bahay.Binuk
Nagulat si Daisy. Napakaseryoso ba ng usapin?Mabilis niyang kinuha ang sulat at binasa. May nakasulat na pangungusap. [Mahal na Daisy, mahal na mahal kita. Ikaw at ako ay magiging isa sa nagniningas na apoy.]Ang pangungusap sa sulat ay nagpapahiwatig na gusto niyang masunog hanggang mamatay kasama si Daisy.Ibig sabihin, hindi na napigilan ng pervert ang sarili. Hangga't may angkop na pagkakataon, sasaktan niya si Daisy.Ito ay nagiging mas mapanganib.Sa oras na ito, sa wakas ay napagtanto ni Daisy na may darating na panganib. Mukha siyang nataranta habang nakatingin sa ibang tao na parang takot na takot. Mahina niyang tinanong, "Kaya... So, ano ang dapat kong gawin ngayon?"Mahinahong sinabi ni Thomas, “Huwag kang pumunta kahit saan. Manatili ka na lang sa bahay hanggang sa mahuli ang pervert.”"Hindi ba't tulad ng pagiging isang bilanggo?""Ang pagiging isang bilanggo ay mas mabuti kaysa sa pagkawala ng iyong buhay!"Kung sasabihin iyon ng ibang tao, galit na ibinaba ni D
Um…Bakit... nakaramdam siya ng kaunti... inaantok...Nakaramdam ng antok si Daisy sa hindi malamang dahilan. Marahil ay dahil halos buong gabi siyang nagpuyat kahapon. Sa sandaling iyon, nakaramdam siya ng sobrang antok, at hindi niya maimulat ang kanyang mga mata.'Darn it! Mr. Mayo sa wakas... Bakit ako inaantok... Nakakahiya naman...'Gusto man ni Daisy na manatiling gising, hindi niya alam kung bakit nakapikit ang kanyang mga mata, at hindi niya maimulat ang kanyang mga mata.Sa huli, nahiga na lang si Daisy sa couch at nakatulog."MS. Martin?”Tinawag ni Thomas si Daisy. Tapos, naramdaman din niyang pumikit ang mga mata niya, at antok na antok na siya.“Bakit parang inaantok na ako? Masyado ba akong pagod kamakailan?"Kinusot ni Thomas ang kanyang mga mata at pinilit ang kanyang sarili na manatiling gising, ngunit halos limang minuto lang siya nakaligtas. Sa huli, sumandal siya sa couch at nakatulog din.Sabay na nakatulog sina Daisy at Thomas sa couch.Sa sulok ng hag
Sa lobby, huminga ng malalim si Laura. Tinitigan niya si Thomas ng ilang segundo bago niya ito sinaksak ng punyal nang walang pag-aalinlangan.Sa husay ni Laura, isang piraso lang ng cake para sa kanya ang saksakin ang isang taong walang malay na hindi kayang ipagtanggol ang sarili sa ganoong kalayuan.Gayunpaman, nang halos saksakin niya ang leeg ni Thomas gamit ang kanyang punyal, biglang nagbago ang sitwasyon.Mabilis na inabot ni Thomas ang pulso ni Laura!Sa isang iglap, si Laura ay hindi makakilos pasulong o pabalik.“Ah!”Laking gulat ni Laura. Kahit sino ay magugulat din sa ganitong sitwasyon.Hindi niya inaasahan na biglang magigising si Thomas, na dapat ay wala nang malay, at agad niya itong pinasuko.Sobrang lakas talaga ng impact.Hindi dapat nangyari.Imposible naman.Ginamit ni Laura si Daisy para idroga si Thomas. Theoretically, bakit magbabantay si Thomas laban kay Daisy?At saka, kitang-kita rin ni Laura na nakainom si Thomas ng kape.“Bakit hindi ka natul
Tumango si Thomas. "Huwag kang mag-alala, hindi mo kailangang sabihin iyon. Alam ko rin ang gagawin. She’s eyed by a pervert now, kaya bad mood na siya. Kung alam niyang ginagamit siya ng kanyang matalik na kaibigan para pumatay ng tao, magiging depress si Daisy."Napuno ng guilt ang mga mata ni Laura.Napakalayo na talaga niya para kay Daisy.Walang sinasabi, binuksan lang ni Laura ang pinto, lumabas, at lumabas ng villa.Pagkaalis ni Laura, tinawagan ni Thomas si Aries."Hello, Commander, paano kita matutulungan?""Aries, tulungan mo akong imbestigahan ang pagkamatay ni Master Centipede."“Master Centipede? Hindi ba siya nasunog hanggang sa mamatay?"“Maaaring iba ang dahilan. Pumunta sa istasyon ng pulisya at alamin kung bakit namatay si Master Centipede. Ibalik mo sa akin ang impormasyon.""Opo, ginoo!"Pagkaraang tapusin ni Thomas ang tawag, sumandal siya sa sopa at sumilay sa isang walang magawa, mapait na ngiti.Hindi niya talaga akalain na mapapasok siya sa ganoong g
Nang marinig ni Crag ang katanungan, makikita na nanginginig ang mga kamay niya. Gayunpaman, dahil sa kanyang matibay na mentality, agad niyang pinakalma ang kanyang sarili.Nasaksihan ni Laura ang lahat ng kanyang mga sagot.Mukhang malungkot si Crag habang sinasabi niya, “Si Master Centipede ay nasunog ng buhay. Gah! Sinasabi ng autopsy report na ang kanyang dibdib ay puno ng alikabok, at nakakalungkot ang kanyang pagkamatay.”"Talaga?"Kung totoo iyon, mapapatunayan niya na may pinadalang tao si Thomas para sunugin at patayin si Master Centipede.Pero…Nararamdaman pa rin ni Laura na parang may mali.Pagkatapos niyang makitungo sa mga taong ito sa nakalipas na ilang taon, malalaman niya kung nagsisinungaling ang tao sa isang sulyap. Mahusay ang mentality ni Crag, pero naramdaman pa rin niya ang amoy ng kasinungalingan mula sa hindi siguradong tingin nito.Malamang may problema.Kasunod nito ay tinanong ni Laura, "Pwede ko bang makita ang autopsy report?"Nang marinig ito a
Mapait na ngumiti si Thomas habang umiiling.Sinuri niya ang lahat para makita kung maayos ba ang lahat ng pagkain habang sinasabi, "Kung gusto mo akong ilibre, hindi mo kailangang maghanda ng napakaraming pagkain dahil hindi naman malaki ang aking appetite."Dito natapos ang assessment."Walang problema sa pagkain. Pwede na tayong kumain.""Sige!"Iyon ang unang pagkakataon na umupo ng magkatapat sa bawat isa sila Daisy at Thomas sa magkabilang gilid ng mesa, at sabay silang kumain.Wala silang common topics na dapat pag-usapan, at naging awkward talaga ang atmosphere.Pagkatapos kumain ni Daisy ay bumalik na siya sa kanyang kwarto at nagpahinga. Si Thomas ay sumama sa kanya. Nakahiga si Daisy sa kanyang kama, habang si Thomas ay nakaupo sa sopa. Hindi man lang sila nag-usap.Nakaramdam ng pagkalito si Daisy. Gusto niyang maghanap ng topic na dapat nilang pag-usapan, pero kakaiba ito.Sa huli, naramdaman niya na medyo mabuti para sa kanila na manatiling tahimik.Unti-unting
Walang kamalay-malay na inilayo ni Thomas ang kanyang tingin sa kurtina.Isang segundo. Dalawang segundo. Tatlong segundo.Pagkatapos niyang kumalma ay ibinalik niya ang kanyang tingin sa kurtina.Sa mga mata ni Thomas, parang pinapanood niya ang isang anino habang tinitingnan niya ang magandang katawan nito, at hindi na ito pumukaw sa kanyang pagnanasa.Makalipas ang forty minutes, natapos na rin sa pagligo si Daisy.Hindi alam ni Thomas kung bakit ang tagal maligo ng isang babae. Kadalasan siyang tumatagal ng limang minuto para maligo, at hindi hihigit sa sampung minuto.Pero pagkatapos itong pag-isipan ng mabuti, ang kanyang asawang si Emma ay naliligo ng mahigit thirty minutes.Habang nag-iisip si Thomas, bumukas ang mga kurtina at lumitaw ang isang magandang babae na naglalabas ng mabangong halimuyak.Dahil matagal siyang naligo, nakalimutan niyang nakaupo pa rin si Thomas sa may pintuan.Pagkatapos maligo, hindi niya namamalayan na itinaas ang mga kurtina at naghanda siy