"Bakit ka biglang ...?"Itinaas ni Anna ang kanyang ulo sa taas ng pagkamayabang. “Huwag masyadong maging masaya. Bago ako mag-agree na tulungan ka, kailangan nating maglatag ng three basic rules para mapanatiling maayos ang mga pangako natin at ang contract. Kung sumasang-ayon ka sa mga rules ko, dun lang ako mananatili.""Sabihin mo ang mga rules mo.""Una sa lahat, ang dahilan kung bakit ineestablish ko ang cultural entertainment industry na ito ay para maikalat ang American arts far and wide, pati na din ma-gauge ang bagong talents para ma-spread ko ang influence sa field na ito. Hindi ako nandito para tulungan kang talunin ang mga rivals niyo."Tumango si Thomas, “Matatanggap ko ito.""Pangalawa, pwede kang maging isang shareholder, pero lahat ng related sa cultural arts entertainment ay dapat dumaan muna sa akin."Sumimangot si Thomas. "Paano ito mangyayari?"Tumingin si Anna kay Thomas. "Anong masasabi mo?"Tumango si Thomas. "Agreed.""Pangatlo, kailangan ko ng three m
Scott’s Remembrance Cultural Arts Entertainment ay ang sincere na remembrance ni Thomas sa kanyang kapatid na si Scott.Sa loob ng maraming araw, ibinuhos ni Thomas ang lahat ng kanyang lakas sa company. Sa kabuuan, gumastos siya nang malaki at kumuha ng dalawang magkakaibang companies, pagkatapos ay nakumpleto niya ang amalmagation para sa kanila.Samantala, nagsimula nang bumuo ang Cultural arts entertainment’s base of operation. Ang pinaka mabilis na date ng pagkumpleto ay sa isang buwan.Sa side ni Anna, nagtatrabaho siya sa dalawang bagay. Ang una ay upang buksan ang mga distribution channel sa buong Southland City para makapag handa sila para ma-launch ang kanilang mga resources sa hinaharap; ang pangalawa ay para magpadala ng mga recruitment advertisements para ma-absorb ang mga talents sa cultural entertainment industry.Ang lahat ay tumatakbo ng maayos in full swing.Kahit na inilagay nila ang mas maraming modal sa maagang stages, lahat ng ito ay worth it sa paningin ni T
Itinabi ni Johnson ang kanyang pride at nagmamakaawa, “Mr. Berko, please tulungan mo ako. Hindi ko talaga alam kung anong nangyayari."Sinabi ni Garrick, "Paano mo hindi malalaman? Tinanong ko na ang tungkol dito. Ang finance department ay gumawa ng proof na merong $ 30,000,000 sa card noong ito ay inilabas. Na-investigate ko na rin ang bangko. Wala man lang record record. Ang $ 30,000,000 na yon ay nawala.”Gusto nang umiyak ni Johnson. Anong part ang naging mali?Paano siya na-involve sa isang unfortunate event?Sinulyapan ni Garrick si Johnson at sinabi, “Johnson, kung kinuha mo ang pera, ilabas mo na lang. Huwag mo subukang magkaroon ng anumang masamang balak. Hindi ka rin nagkukulang ng pera."Nag-aalalang sinabi ni Johnson, “Mr. Berko, anong pinagsasabi mo? Hindi ko kinuha ang pera!""Sige, hindi mo kinuha. SIno pala ang kumuha nito? Johnson Hill, sinasabi ko sayo ngayon, pwede lang ako mag-cover sayo ng sandali. Tinatanong kami ng company kung bakit hindi pa maililipat ang
Agad na nagyelo ang kapaligiran sa bahay.Nakasimangot lang sia Emma at Felicia, dahil naisip nila na sobra ang pagpapahalaga ni Thomas sa kanyang sarili at bluffing. Gayunpaman, iba ang naging respond ni Johnson.Galit na tumitig si Johnson kay Thomas habang sumisigaw, "Manahimik ka! Hindi mo ba naisip na higit ka pa sa kahihiyan? Ito ay $ 30,000,000! Alam mo ba kung ano ang itsura ng $ 30,000,000? Hindi mo magagawang kumita ng halagang yon sa buong buhay mo!“Bumalik ka na sa kwarto mo ngayon. Ayokong makita ka."Agad na sumenyas si Felicia kay Thomas. "Galit siya ngayon. Bumalik ka muna sa kwarto mo."Walang sinabi si Thomas. Ang kanyang expression ay nanatiling hindi nagbabago, at naglakad siya papasok sa kanyang bedroom.Sa sala...Ngumiti si Garrick sa paghamak. "Johnson, ayokong i-criticize ka, pero anong klaseng son-in-law ang meron ka? Walang hiya siya, hindi ba? Sinabihan ko nga ang anak mo na hiwalayan siya at pakasalan ang anak ko. Gaano kahusay kung magiging magkama
Agad na lumapit sa kanya si Felicia at nakipag bati. "Dear, huwag kang magalit. Mas mahusay mong gamitin ang oras mo para mag-isip tungkol sa isang solution para magbayad ng $ 30,000,000. Kung hindi natin ito mabayaran bukas, mapupunta ka sa kulungan. Hindi ito biro."Inisip ito ni Johnson. "Hindi kayang bayaran ng family natin ang $ 30,000,000. Pwede lang tayong humingi ng tulong sa ibang tao.""Sino ang gusto mong tanungin?"“Si dad ay may pera, pero hindi niya ito ipapahiram sa atin dahil sa ugali niya. Kung sasabihin ko sa kanya ang tungkol dito, pagagalitan niya pa ako."Saglit na pinag-isipan ni Johnson bago niya sinabi, “Ay oo, Emma, si Donald ang deputy commander ng Eastland warzone. Dapat ay may pera siya pagkatapos ng maraming taon. Thirty million dollars ay piece of cake para sa kanya, tama ba?"Tumango si Emma. "Sa kanyang kakayahan at status, $ 30,000,000 ay talagang hindi isang bagay.""Sige." Kumuha si Johnson ng jacket. "Pupunta ako ngayon sa bahay ni Donald par
Sa kwarto, tinawag ni Thomas si Samson at may sinabi. Sa sandaling pagbukas ni Emma ng pinto at pagpasok, tila siya ay kaswal na nabitin.Inilagay ni Emma ang buhok sa likuran ng tainga bago siya humingi ng tawad. "Patawad.""Ha?""Humihingi ako ng paumanhin sa ngalan ng dad ko. Alam kong sinabi mo yon alang-alang sa kanya, pero lagi niyang nahahanap ang kanyang sarili sa dead end. Hindi niya mawari ang mga solusyon sa kanyang mga problema."Ngumiti si Thomas. "Ayos lang. Hindi ko ito pinansin. Ang pinakamahalagang bagay ngayon ay upang masolusyonan ang problema."Huminga si Emma ng mahabang buntong hininga. "Lumabas si dad para hanapin si Donald. Gah! Inaasahan kong makakahiram siya ng pera."Habang nag-uusap sila, nag-vibrate ang cellphone ni Thomas nang makatanggap siya ng isang message.Kalmadong binuksan ni Thomas ang message at binasa ito. Nakasaad sa message, Nalaman namin ang dahilan.Nilayo niya ang kanyang cellphone bago siya casual na kumuha ng isang coat at naglakad
Kapag binibigkas ang mga nasabing salita, nangangahulugan ito na wala silang pakialam sa realtionship ng pamilya.Ang expression ni Johnson ay nagpakita ng kahihiyan na nadama niya, pero grinit niya ang kanyang mga ngipin at nagpigil ng galit. "Jade, Donald, kung hindi mo ako tutulungan, magpapakulong ako bukas. Hindi pwedeng wala kang magagawa para mai-save ako!" pagmamakaawa niya."Hoy, ano ang pinagsasabi mo?" Nararamdaman ni Jade na hindi nasisiyahan. "Uncle Johnson, hindi mo kami mapipilit sa pagsasabi nito. Tsaka, third uncle lang kita. Kung gusto mong pag-usapan ang tungkol sa mga family relationships, dapat munang humingi ka ng tulong kay Lolo. Siya ang head ng Hill family, at cinocontrol niya ang finances ng Hil family. Siya ang pinakamayamang tao."Hindi ka nagpunta sa immediate family mo pero sa halip ay pumunta ka sa extended family member. Bakit ka lumapit sa amin kung hinahanap mo ang pinakamalapit at pinakamayamang member ng family?”Sinabi din ni Donald, "Uncle John
Lalong bumigat ang ulan, at bumuhos.Ang isang sedan ay patungo sa building ng chief officer in charge’s office sa Southland District. Pagkatapos itong tumigil, isang middle-aged-man na naka professional suit ang lumakad palabas.Siya ang deputy director ng Water Resources Bureau, Conrad Hart.Handa na siyang matulog sa kanyang bahay nang bigla siyang tumanggap ng tawag mula sa office ng chief officer in charge, na sinasabi sa kanya na kailangan nilang pumunta siya agad.Alam ni Conrad na isa itong malaking bagay, kaya't agad siyang nagbihis at nagmamadaling nag-drive.Pagkalabas pa lang niya ng sasakyan, isang kotse ng police ang lumapit sakanya. Isang lalaki na naka-uniform ng pang-police ang lumabas sa kotse. Siya si Hambrick Smith, ang deputy director ng Kagawaran ng Police."Mr. Smith, nandito ka rin?""Ikaw ... Mr. Hart, nandito karin? Nakatanggap ka rin ba ng isang tawag galing sa office ng chief officer in charge?""Oo.""Alam mo ba kung ano ang nangyari?" Tanong ni Ha
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D