Kapag binibigkas ang mga nasabing salita, nangangahulugan ito na wala silang pakialam sa realtionship ng pamilya.Ang expression ni Johnson ay nagpakita ng kahihiyan na nadama niya, pero grinit niya ang kanyang mga ngipin at nagpigil ng galit. "Jade, Donald, kung hindi mo ako tutulungan, magpapakulong ako bukas. Hindi pwedeng wala kang magagawa para mai-save ako!" pagmamakaawa niya."Hoy, ano ang pinagsasabi mo?" Nararamdaman ni Jade na hindi nasisiyahan. "Uncle Johnson, hindi mo kami mapipilit sa pagsasabi nito. Tsaka, third uncle lang kita. Kung gusto mong pag-usapan ang tungkol sa mga family relationships, dapat munang humingi ka ng tulong kay Lolo. Siya ang head ng Hill family, at cinocontrol niya ang finances ng Hil family. Siya ang pinakamayamang tao."Hindi ka nagpunta sa immediate family mo pero sa halip ay pumunta ka sa extended family member. Bakit ka lumapit sa amin kung hinahanap mo ang pinakamalapit at pinakamayamang member ng family?”Sinabi din ni Donald, "Uncle John
Lalong bumigat ang ulan, at bumuhos.Ang isang sedan ay patungo sa building ng chief officer in charge’s office sa Southland District. Pagkatapos itong tumigil, isang middle-aged-man na naka professional suit ang lumakad palabas.Siya ang deputy director ng Water Resources Bureau, Conrad Hart.Handa na siyang matulog sa kanyang bahay nang bigla siyang tumanggap ng tawag mula sa office ng chief officer in charge, na sinasabi sa kanya na kailangan nilang pumunta siya agad.Alam ni Conrad na isa itong malaking bagay, kaya't agad siyang nagbihis at nagmamadaling nag-drive.Pagkalabas pa lang niya ng sasakyan, isang kotse ng police ang lumapit sakanya. Isang lalaki na naka-uniform ng pang-police ang lumabas sa kotse. Siya si Hambrick Smith, ang deputy director ng Kagawaran ng Police."Mr. Smith, nandito ka rin?""Ikaw ... Mr. Hart, nandito karin? Nakatanggap ka rin ba ng isang tawag galing sa office ng chief officer in charge?""Oo.""Alam mo ba kung ano ang nangyari?" Tanong ni Ha
Nagulat si Johnson. Yun ba yung… boses ng deputy director?Lumingon siya at nakita niyang naglalakad si Conrad.Naglakad si Conrad habang sinabi niya, "Na-solve na ang problem mo. Nalaman ng superior namin na hindi mo nawala ang $ 30,000,000. Ang jerk na yon,nilipat ni Garrick ang pera. Ang bank card na binigay niya sayo ay hindi yung card na binigay Finance Department. Wala kang kasalanan.""Ako… inosente ako?"Hindi na-dare si Johnson na hindi paniwalaan ang narinig niya.Natakpan ba ang deficit nang ganon?Ang burden sa kanyang mga balikat ay biglang natanggal, at lahat ng energy ay na-drain galing sa kanyang katawan. Agad siyang nakaramdam ng panghihina at umupo sa sahig ng may thud.Naglakad si Conrad havang may hawak na payong para sa kanya bago siya yumuko para tulungan siyang makatayo."Mr. Hart, hindi mo ako niloloko di ba?" Tanong ni Johnson sa isang dumbfounded na manner.Seryosong sinabi ni Conrad, "Bakit ako magbibiro sayo? Inosente ka talaga dahil na-set up ka n
33 Metro Garden Neighborhood, sa dating villa.Nag-aalala sila Emma at Felicia sa bahay. Kanina pa naka alis si johnson, at hindi parin siya nakakabalik. Hindi nila matawagan ito sa phone, kaya hindi nila alam kung nasaan siya.Tinawagan nila si Jade at nalaman na kanina pa nakaalis si Johnson sa bahay niya.Nakaalis na pala siya, bakit hindi pa rin siya bumabalik?Pareho silang kinakabahan hanggang sa palakad lakad na sila sa bahay.Maya-maya, nakarating na ang kotse niya sa bahay. Nag-jogging papasok sa bahay si Johnson, at ang kanyang katawan ay basang-basa na sa rain water.Agad na kumu si Felicia ng dry towel."Nasaan si Thomas?" Tanong ni Johnson.Nagulat si Emma ng sandali. Ano ang nangyari sa kanyang ama? Tinanong niya kung nasaan si Thomas nang kakauwi niya lang."Lumabas lang siya. Hindi ko alam kung saan siya pumunta.""Lumabas lang? Kailan siya babalik?""Hindi ako sigurado." Tinanong ni Emma para i-test ang kanyang ama, "Dad, bakit ka nagtatanong tungkol sa kany
"Seryoso ka?""Syempre."Nakahinga ng maluwag si Emma. "Hindi nakakagulat na naguguluhan ang dad ko. Thomas, iniligtas mo ang buhay ni dad!"Nagkibit balikat si Thomas. "Wala yun."… ..Pagkatapos ng isang gabi, naging maayos ang lahat.Maaga pa ring nagising si Thomas tulad ng dati. Pagkatapos niyang maghanda, gusto niyang pumunta sa palengke sa umaga para bumili ng ilang mga gulay. Sino ang makakaalam na si Johnson ay nagising nang mas maaga kaysa kay Thomas ngayon?"Tom, tara na. Pupunta ako at bibili ng gulay kasama ka ngayon.""Ha?"Habang nakatulala pa rin si Thomas, masayang dinala siya ni Johnson sa market.Habang bumili sila ng mga grocery, patuloy na pinupuri ni Johnson si Thomas nang makilala niya ang mga familiar na tao."Mrs. Norris, tingnan mo, ito ang son-in-law ko, na si Thomas. Mukhang gwapo siya diba?”"Ms. Klein, son-in-law ko ay kakabalik lang galing sa military. Napakagaling niya sa combat!”"Ms. Elon, sa totoo lang, mabait talaga ang manugang ko. Napa
Sa isang madilim na bahay, nakaupo si Jeffy sa harap ng isang computer habang naka-focus siya sa pag-edit ng isang phto sa screen.Ipinakita sa larawan ang isang sexy na babae na nakaupo sa lap ng isang lalaki habang hinahaplos at hinalikan.Samantala, merong isang photo ni Emma na nakangiti ng mahinahon sa isang page.Pinutol ni Jeffy ang "ulo" ni Emma bago niya ito na-paste sa phot ng sexy na babae. Pagkatapos, pinalitan niya ang ulo ng sexy na babae sa ulo ni Emma sa pamamagitan ng dahan-dahan na pag-merge, pag-outline, at pag-sharpen ng photo.Matapos mag trabaho ng halos limang oras nang tuloy-tuloy, tapos na ang larawan. Wala nang nakitang bakas ng photoshop.Bilang isang "artist", yun lamang ang mabuting aspect ni Jeffy.Sumandal siya sa upuan niya at umabot para punasan ang kanyang pawis. Medyo nasiyahan siya sa kanyang product. Pagkatapos, binuksan niya ang isang file ng Word at nagsimulang gumawa ng isang "background story" para sa edited photo.Sa susunod na araw, nai
"Kaka-kuha mo lang ng photo ng asawa ko nang hindi mo hinihingi ang permission niya. Gusto kong i-delete mo ito.”"Asawa mo?" Tumawa ang lalaki. “Haha! Loko ka namang tao. Ang asawa mo ay may affair at ginagawa niya ito sa likuran mo. Hindi mo ba namalayan?"Isa pang lalake ang lumakad at tumawa. "Kaysa sa sayangin mo ang oras mo at kausapin kami, bakit hindi mo balikan at controlin ang asawa mo? Baka nang aakit siya ng ibang lalaki pag wala ka."“Gah! Napakagandang babae niya,pero siya ay isang witch na involve sa mga lalaki. Nakakahiya!"“Bakit nakakahiya? Hindi ba mas mabuti nga yun? Kung hindi, paano natin ma-eenjoy ang kanyang gorgeous figure?""Hindi lamang natin nakikita ang figure niya, pero pwede rin nating…"Ang mga lalaking yon ay nagsusuot ng mga smutty na ngiti sa harap ni Thomas. “Bro, bigyan mo kami ng price. Magkano ang kailangan mo para—”BAgo niya matapos ang sasabihin niya, Sobrang sumabog sa galit si Thomas.Hindi niya kayang tiisin ang mga taong walang resp
Nakaramdam ng hiya pero galit si Emma. Nangako siya na hindi niya kayang i-betray si Thomas ng ganon. Pero, saan nanggaling ang photo na ito?Nakaramdam siya ng sobrang pagkalungkot na halos maiyak siya. Hawak niya ang phone habang nanginginig ang katawan niya.Hinubad ni Thomas ang kanyang amerikana at tinakpan ang katawan nito. "Huwag kang mag-alala. Sigurado na aasikasuhin ko ito para sayo, "malumanay niyang sabi."Alam ng lahat ang tungkol dito ngayon. Paano mo ito kakayanin? ""Emma, magtiwala ka sa akin."Kinagat ni Emma ang pang-ibabang labi habang nakatingin kay Thomas. Nang hindi na niya nakaya, ibinaba niya ang kanyang ulo sa mga braso ni Thomas at nagsimulang umiyak.Inalo siya ni Thomas habang nag-scroll sa ilalim ng balita. Napatingin siya sa pinagmulan ng nilalaman sa ilalim ng page. [Rafferty Cook, editor ng Void Interaction Media Corporation.]Makalipas ang kalahating oras, hinatid ni Thomas ang kotse at dinala si Emma sa building ng Void Interaction Media Corp
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D