Ang Purgatoryo Dojo ay ang pinakatanyag na dojo sa Central City. Ang pinakamagaling na eksperto mula sa iba't ibang martial arts sa Central City ay nasa lugar na ito.Nagkaroon ng suntukan, judo, Muay Thai, wrestling, sumo, at taekwondo.Hangga't mayroon kang isang kasanayan, maaari kang pumunta sa lugar na ito.Mayroong sampung palapag sa Purgatoryo Dojo, at may tagasuri sa bawat palapag. Pagkatapos mong talunin ang tagasuri, maaari kang lumipat sa susunod na palapag.Ang mga taong maaaring maabot ang ikasampung palapag ay ang mga natatanging eksperto.Higit pa riyan, naroon pa rin ang maalamat na Kwarto ng Diyos.Iyon ang silid na maaari ka lamang makapasok pagkatapos makilala ng lahat ng mga eksperto sa ikasampung palapag.Matagal na bakante ang kwarto dahil walang makikilala ng lahat ng nasa ikasampung palapag. Kung gusto mong maging elite at eksperto sa lahat ng mga eksperto, hinding-hindi ito magiging posible na makamit.Hanggang sa may lumitaw na tao. Iyon ay Capricorn.
Kalokohan. Sa kakayahan ni Thomas, kahit sampung examiners ay hindi siya kayang talunin. Kailangan ba talaga nilang makipaglaban?Dumiretso si Thomas sa itaas ng hindi tumitingin sa kanya.Nakatitig ang examiner sa likuran ni Thomas habang umaakyat siya sa itaas, at pinunasan niya ang pawis sa kanyang noo bago niya sinasabi sa kanyang sarili, "P*ta, anong klaseng halimaw ito?"Stomp. Stomp. Stomp.Dumating si Thomas sa second floor at wala siyang problema nang makaakyat siya doon.Naulit ang nangyari sa first floor sa second floor. Hindi man lang nahirapan si Thomas na talunin ang lahat, at natumba ang examiner bago pa man niya mahawakan ang mga damit ni Thomas.Pagkatapos nito ay dumiretso siya sa third floor.Hanggang sa makaabot siya sa fourth, fifth at sixth floor nang walang problema…Habang umaangat siya ay mas malalakas ang mga nakakalaban niya. Gayunpaman, ito ay naaangkop lamang sa mga ordinaryong tao. Sa harap ni Thomas, ang mga taong ito ay kasing hina ng isang lang
Nagkagulo ang tenth floor ng Purgatory Dojo.Ang mga tinaguriang eksperto ay nakahandusay sa sahig, at hindi sila makagalaw. Pinanood nila si Thomas na naglalakad patungo sa Room of God.Isa siyang halimaw.Isang nakakatakot na halimaw.Hindi pa sila nakakita ng isang makapangyarihang tao sa kanilang buhay.Alam nila na pambihira ang lakas ng God of War, ngunit hindi nila inaasahan na mas abnormal pala ang kanyang lakas. Iniisip nila kung ano ang magiging resulta kapag nag-away ang dalawang taong ito.Gusto nila itong makita, ngunit wala silang kahit anong lakas na natitira para bumangon.Huminga ng ilang beses si Thomas sa oras na iyon at sinabi sa mga eksperto na nakahandusay sa sahig, “Magagaling kayo dahil nanatili ako ng ten minutes dito para kalabanin kayo. Praiseworthy ang efforts niyo.”‘Not bad’ ang mga experts na ito para sa kanyang standard.Meron pa rin malaking gap para maging isang ganap na expert.Hindi huminto si Thomas para makahinga at dire-diretso siyang na
"Hindi mo talaga ako matatalo sa kakayahan na meron ka ngayon."Bumuntong-hininga si Capricorn at sinabing, "Ang layunin ko sa buhay ay talunin ka, pero hindi talunin ang isang kinakalawang na bersyon mo. Commander, hindi ko alam kung saan ka nag-aalangan. Sana lang ay makaalis ka sa estadong ito sa lalong madaling panahon."Dahil mahina ka na ngayon."Pagkatapos magsalita ni Capricorn, tumalikod na siya at naghahanda na sanang umalis."Teka lang." Tumayo si Thomas.Sumagot naman si Capricorn, "Sinabi ko na hindi mo ako kayang kalabanin ngayon, kaya bakit ka pa nag-aabala..."Bago pa siya matapos magsalita, sumulpot si Thomas sa likod ni Capricorn na kasing bilis ng kidlat. Sa sobrang bilis ay hindi ito naabutan ng kanyang mga mata.Ang makapangyarihang si Tomas ay bumalik na muli."Ito na ba iyon?"Ito na iyon. Naging interesting na muli."Ito ang God of War na gusto kong talunin."Hindi nanghina si Thomas sa awakening ng kapangyarihan ni Thomas. Sa halip ay naging mas exci
Nang bumaba si Thomas, lahat ay nakatingin sa kanya nang may paghanga.Karamihan sa mga tao ay hindi kinayang makaabot sa tenth floor, ngunit isang oras lamang ang inabot ni Thomas upang makarating mula sa first hanggang tenth floor. Pumunta pa siya sa Room of God.Hindi kaya ito ang tinatawag na "speedrun" na mga manlalaro?Naglakad siya papunta sa receptionist at inabot niya ang kanyang kamay para kunin ang coat. Pagkatapos nito ay isinuot niya ang coat at sinabing, "Wala pang isang oras, hindi ba?"Namutla sa takot ang receptionist. Patuloy niyang winawagayway ang kanyang mga kamay at sinabing, "Hindi, wala pang isang oras."Nawala na ngayon ang lahat ng pangungutya at pagmamaliit nila kay Thomas. Sa mga mata ng receptionist, ang lalaking ito ay isang diyos.Siya ay isang malakas at imposible na siya ay maging isang tao.Si Alexander the Great ay hindi kailanman natalo ng isang digmaan, at ngayon, si Thomas ay dumaan sa lahat ng mga floors ng Purgatory Dojo nang napakabilis.
"Ikaw!"Makikipaglaban na sana si Tigris ngunit tumigil siya nang maisip niya ang mga qualification trials.Hindi niya ito pwedeng gawin.Hindi ngayon ang panahon kung saan pwede siyang makipaglaban.Tinakpan niya ang kanyang ulo at hinayaan silang insultuhin at bugbugin siya.Nang makita ito ni Sylvan, ngumiti lamang siya at sinabing, “Akala ko makapangyarihan ka, pero wala ka palang silbi. Sinasayang mo ang malaking katawan mo dahil hindi ka man lang nakipaglaban."Umupo siya at pinagmasdan si Tigris na binubugbog habang naka-de kwatro.Napagod ang lahat pagkatapos ng sampung minutong labanan. Isa-isa silang umatras. Nakayuko si Tigris sa sulok habang nakatakip ang kanyang ulo.Pagkatapos ng lahat, siya ay isang tao na nakipaglaban sa larangan ng battlefield. Kahit bugbog-bugbog sarado na siya, hindi pa rin siya natumba.Kumunot ang noo ni Sylvan at sinabing, “Wow! Medyo matigas ang ulo mo. Kahit ang ginawa nila ay hindi ka napatumba. Okay, bibigyan kita ng isa pang bagay."
Tiningnan ni Thomas nang walang pakialam ang grupo at sinabi niya, "Susubukan niyo kaming takutin sa dami niyo?"Napangiti si Sylvan. "Tama, anong problema doon?""Sige. Dahil ‘yan ang gusto mo…” Pinitik ni Thomas ang kanyang mga daliri, at isang malaking grupo ng mga tao ang nagsiksikan sa may entrance.Sila ang Nocturnal.Wala masyadong ginagawa si Flying Rooster mula nang siya ay ma-discharge mula sa ospital. Ngayon, tuwang-tuwa siya nang makabalik siya sa dati niyang career.Kasunod nito ay sinabi ni Thomas, "Flying Rooster, pwede kang magsanay sa pamamagitan ng pakikipaglaban sa mga taong ito, para malaman mo kung gumaling na ang iyong mga sugat."Masayang pumasok si Flying Rooster. "Yes, Sir."Nataranta si Sylvan nang makita niyang pinangungunahan ni Flying Rooster ang isang grupo ng mga tao."Oy, kilala mo ba kung sino ako?"Ngumiti si Flying Rooster. “Wala akong pakialam kung sino ka. Mag-usap tayo pagkatapos kitang talunin."Itinaas niya ang kanyang kamao at sinuntok
Tumingin siya kay Sylvan at sa iba pa. Pagkatapos nito ay umiling siya at sinabi, “Noong tinuruan ko si Austin, binalaan ko siya na linangin ang kanyang pagkatao. Hindi ko inasahan na ang kanyang anak ay magkakaroon din ng sama ng loob sa kanya. Wala na talagang pag-asa pagdating sa kanya."Kasunod nito ay tinanong ni Horace si Thomas, “Thomas, kusang-loob mong isinuko ang iyong posisyon nang wala nang ibang sinasabi, at ngayon, gusto mong bumalik sa iyong original position. Hindi mo man lang inisip ang officialdom ng Central City."Pwede ko bang malaman kung bakit?"Mapagpakumbaba na nagsalita si Thomas, “Umalis ako sa opisina dahil gusto kong iligtas ang tatay ko. Ngayon, gusto kong bumalik sa dati kong posisyon dahil gusto kong iligtas ang mga nahihirapan kong kaibigan. Horace, sana isipin mo ang paghihirap na nararanasan ko."Hinawakan ni Horace ang kanyang balbas at tinanong, “Noon, tinalo mo si Austin gamit ang iyong walang katumbas na lakas at nakuha mo ang titulong God of W
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D