Nasa VIP ward ng Central City General Hospital si Master Centipede.Nakahiga siya sa kama habang nakatitig sa chandelier sa kisame. Ang kanyang mga mata ay puno ng kalungkutan at poot, at ang kanyang mga kamao ay mahigpit na nakakuyom.Hindi niya matanggap ang kanyang pagkatalo.Itinulak ni Laura ang pinto at pumasok kasama ang mga medikal na rekord. “Sabi ng doktor, dumanas ka ng pansamantalang pagkabigla dahil sa sobrang galit mo. Magiging okay ka kapag nagpahinga ka sandali."Umupo si Laura, nagbalat ng saging, at iniabot sa kanya. “Huwag ka kasing magalit, Ninong. Pareho ka talaga ni Weiss."Si Weiss ay sinira ni Thomas sa pamamaraang ito. Ngayon, gusto niyang gamitin ang parehong paraan, kaya dapat kang mag-ingat."Kinuha ni Master Centipede ang saging at kinagat ito. “Oo, kailangan kong mag-ingat."Akala ko noong una ay mayroon akong tagumpay sa aking mga kamay at maaari kong matapakan ang Sterling Technology sa ilalim ng aking mga paa. Tapos, mapahiya ko rin ng husto si T
Paliwanag ni Arnav, “Hindi ko sinabi sa iyo kung paano ko nakuha ang proposal. Sa totoo lang, hindi ko ito nakuha kay Daina, kundi kay Thomas.”“Huh?” Si Laura ay sumigaw sa kanya, "Hindi maaaring si Thomas mismo ang nagbigay sa iyo ng proposal! Tulala ka ba?!”"Hindi iyon ang ibig kong sabihin!" Sinabi ni Arnav sa isang naagrabyado na paraan, "Akala ko kakampi ko si Thomas at isa siyang espiya na pinadala mo. Kaya mas pinili kong magtiwala sa kanya."'Seryoso?'Halos himatayin si Laura dahil sa galit.Paano posibleng maging espiya si Thomas? Walang laman ba ang utak ni Arnav?“Idiot ka ba? Bakit mo naisip na kakampi mo si Thomas?"Sabi ni Arnav, “Nang maparusahan si Diana, binayaran siya ni Thomas ng limang milyong dolyar, at akala ko ikaw ang gumawa ng mga kaayusan na iyon! Gayundin, nakuha ni Thomas ang foreman ng Dream Network na pumirma ng kontrata sa kanya. Kung hindi siya isang espiya, paano niya magagawa ang isang kumpanya na tumatanggap ng mga pamumuhunan mula sa pamily
Pagsapit ng umaga, narating ni Thomas ang kumpanya habang napapaligiran ng mga taong umiidolo sa kanya ngayon.Dahil si Craig ang naging numero unong alipures ni Thomas mula sa kanyang orihinal na posisyon bilang kanyang kaaway, nang makita niya si Thoams, pinuri niya agad ito.Ang lahat ng Sterling Technology ay nasa ilalim ng kontrol ni Thomas.Kung magpapatuloy ito, maaaring magkaroon ng pagbabago ng mga may-ari ang Sterling Technology.Bumalik si Thomas sa departamento ng R&D. Bago pa man siya makaupo, nakatanggap siya ng nakakagulat na balita: kahapon, isang mangingisda na nangisda ang nakakita ng bangkay na kinagat ng mga pating. Nakilala na siya ng pulisya bilang mananaliksik ng Sterling Technology, Arnav Forest.Sa huli, namatay si Arnav.Ngunit hindi iyon nakakagulat.Hindi makapaniwalang sinabi ni Craig, “Nagtataka ako kung bakit nawala si Arnav nitong mga nakaraang araw, kaya pinatay siya ng mga pating? Hindi, teka. Bakit siya biglang pumunta sa karagatan? Nainis ba s
Napatingin si Thomas sa kahon na naka-poker face habang nanunuya sa loob-loob.Kung talagang may ganoong kayamanan, bakit siya papayag na makipaghiwalay dito?Tiyak na may mali dito.Iniabot ni Thomas ang kanyang kamay kay Nelson, na para bang nag-aalay siya, at sinabing, “Kung ikukumpara sa akin, sa palagay ko mas kailangan mo ang tabletang ito kaysa sa akin. Ako ay bata pa at malakas, ito ay karaniwang walang pagkakaiba kung ubusin ko ito o hindi. Ngunit sa kabaligtaran, ikaw ay sinalot ng isang matagal nang sakit sa loob ng maraming taon na ngayon. Hindi ka ba matutulungan ng pag-inom ng tabletang ito sa pag-alis ng sakit at sa pagbawi ng ilan sa iyong kalusugan?"Nagbago ang ekspresyon ni Nelson Mayo.Iyon daw ang nangyari.Si Nelson ay talagang sinalanta ng isang matagal nang sakit sa loob ng maraming taon na ngayon. Bakit hindi niya ininom ang tabletang ito kung kasingsarap ng sinabi niya ang tableta na ito? Dapat may mali dito!Natigilan si Nelson at hindi nakasagot.Si
Sa gitna ng mga tagay at palakpakan mula sa karamihan, dinala ni Jed Motley si Thomas Mayo sa kanyang bagong opisina.Tinulak niya ang pinto."Ginoo. Thomas, ito na ang magiging opisina mo simula ngayon.""Wala nang mang-iistorbo sa iyo sa hiwalay na opisinang ito."Pumasok si Thomas at tumingin.Malinis at maayos ang opisina. Ito ay talagang hindi masama. Ngunit ang tanging babala ay ito ay medyo walang laman at hindi sapat na pagtanggap.Isinara ni Jed ang pinto sa likuran niya.“M. Thomas, ikaw ba... okay ka lang?” Iba ang tono ni Jed habang nagsasalita, para siyang demonyo sa horror film na parang enigmatic.Tumingin si Thomas sa gilid habang sinabi niyang, “Oo ayos lang ako, bakit hindi ako magiging okay?”Tanong ni Jed, “Nauuhaw ka ba?”"Pag-isipan mo, medyo nauuhaw ako.""Hindi mo ba nararamdaman na bumibigat ang ulo mo?"Nanginginig si Thomas, itinapat ang kamay sa noo, at napabuga ng hangin habang sinasabi, “Tama ka, bumibigat ang ulo ko. Napaka-uncomfortable.”Na
"Pero halatang ikaw...""Malinaw kong kinain ang tableta sa harap mo?"Tumawa si Thomas at kumuha ng chewing gum sa isa niyang bulsa. Pagkatapos ay iniling niya ang kanyang ulo at inilagay ito sa kanyang bibig at ngumunguya."Tama ba ang kinain ko?" habang nagsasalita pa siya, itinaas ni Thomas ang kanyang kamay at ipinakita ang isang buo na chewing gum sa kanyang mga kamay. Hindi talaga siya kumain!Sa madaling salita, nilinlang sila ni Thomas sa kanyang pandaraya. Akala nila ay kinain niya ang tableta, ngunit sa katunayan, hindi niya ito kinain ngunit itinatago niya ito sa kanyang kamay.Habang nadidistract si Jed, itinulak niya ang tableta sa kanyang bibig at pinilit itong lunukin.Namutla si Jed.Itinuro niya si Thomas at sinabing, "Kaya ang iyong mga aksyon ngayon ay isang gawa lamang?""Hindi ganap." Inilahad ni Thomas ang kanyang kamay at kinuha ang sound modification device mula kay Jed. "Nagtataka akong malaman kung hanggang saan gumagana ang tableta pati na rin kung p
Ang mga empleyado ay nagmamadaling pumasok at lumabas. Lahat ay nababalisa, gustong tapusin ang kanilang mga gawain.Beep, huminto ang elevator sa ground floor.Bumukas ang pinto at lumabas si Jed Motley. Nakita niya ang walang laman na tingin sa kanyang mukha."Magandang araw Mr. Motley."Magalang na bati ng lahat ng nakakita kay Jed.Sinagot ni Jed ang bawat pagbati sa nakaraan, kahit na ito ay isang maikli, maikling tugon. Pero ngayon, may kakaiba sa kanya.Parang zombie si Jed. Isinandal niya ang katawan niya at napapikit siya habang naglalakad.Natuon ang atensyon ng lahat sa kanya."Ano ang mali kay Mr. Motley?""Hindi ko alam, pero medyo kakaiba siya.""Ayos ka lang ba, Mr. Motley?"Pinag-uusapan ng lahat ang kasalukuyang sitwasyon. May mga sumigaw pa kay Jed, pero hindi man lang ito tumugon.Dahan-dahan siyang naglakad at nakarating sa gitna ng lobby.Huminto si Jed at para siyang nagtransform sa ibang tao. Nagsimula siyang mag-grooving sa harap ng iba at bopped en
Karaniwan, si Jed ay matatakot na manigas, agad yumuko, at humingi ng tawad. Pero hindi man lang sumagot si Jed, para bang hindi niya ito narinig at nakatutok lang sa pagsasayaw.“Jed Motley!”sigaw ulit ni Nelson Mayo na wala namang nagawa.Pakiramdam niya ay may mali, kaya pinagmasdan niya si Jed ng dalawang minuto. Napansin niyang napakatigas ng galaw ni Jed at nakatingin siya sa bakanteng espasyo.Parang kapareho niya ang lalaki sa underground city!Ito ang resulta ng pagiging kontrolado pagkatapos ng pag-inom ng tableta.Ang tanong, walang dapat may hawak ng droga maliban kay Nelson mismo. Marunong si Jed sa larangang ito kaya imposibleng ubusin niya ito mismo.Ano ba talaga ang nangyari?Tahimik na lumabas si Thomas sa sandaling ito na parang walang nangyari at kusa siyang nagtanong, “Ano ang problema ni Mr. Motley? Kanina lang kami nagkukwentuhan at nagtatawanan sa opisina ko. Bakit siya nabaliw sa isang kisap-mata?"basag!Isang flash ang pumasok sa isip ni Nelson.T