May mainit na dilaw na mesa sa sulok malapit sa bintana sa Misty Bar.May ilang side dishes at isang bote ng beer sa mesa.Napuno ni Thomas ang dalawang baso. Uminom siya ng beer habang tinitira niya ang pagkain, inilagay ito sa kanyang bibig, at maingat na tinikman ang pagkain.Maya-maya pa ay may narinig na akong nagmamadaling yabag."Tom, pasensya na kung na-late ako."Ang dumating ay ang tiyahin ni Thomas na si Iris Cruz. Kaklase niya si Nelson, at may lihim siyang crush kay Nelson sa loob ng maraming taon. Ngayon, isa siyang acting teacher sa Thomas' Scott's Remembrance Cultural Arts Entertainment.Ibinaba niya ang kanyang bag at napabuntong hininga saglit. Napangiti siya habang sinasabi, “Tom, ang galing mo! Bakit hindi mo sinabi sa akin ang tungkol sa isang seryosong bagay?"Sandaling natigilan si Thomas. "Seryoso?"“Gusto mo pa bang magpanggap? Ikaw ang punong opisyal na namamahala sa Southland District. Nakita ng lahat ang live na broadcast sa lungsod. Palagi kong inii
Kasabay nito, ang mahinhin na babae ay patuloy na kumilos nang husto. “Mahal, tapos ka na ba? Hindi ko kaya ang amoy dito."“Malapit na akong matapos. Sandali lang.” Tinuro ng matabang lalaki si Thomas. “Magbibilang ako hanggang tatlo. Kung hindi ka pa rin bumangon, huwag mo akong sisihin sa pagiging bastos mo!"Nang makita ng waiter ang sitwasyon, nagulat siya. Mabilis siyang lumapit sa kanila at inayos ang mga gamit. “Sir, ano pong ginagawa niyo? Nandito kayong lahat para kumain. Hindi mo kailangang magalit."Nagpakita ng malamig na ekspresyon ang matabang lalaki. "Hindi naman sa gusto kong magalit, pero napakamangmang ng batang ito!"Napatingin ang waiter sa matabang lalaki bago niya sumulyap kay Thomas.Pagkatapos ng ilang paghahambing, tumahimik siya at sinabi kay Tomas, “Ginoo, mangyaring bumangon at ibigay ang iyong mesa dito ginoo. Bibigyan kita ng bagong table."Humalakhak si Thomas.Bumalik siya, tumingin sa waiter, at nagtanong, “Umupo muna ako, at nakahain na ang aki
Habang nanonood ang lahat, halos hindi naglagay ng lakas si Thomas para mabali ang braso ng matabang lalaki.Isang tili na parang baboy na kinakatay ang narinig sa lugar.Baka akalain ng mga taong hindi nakakaalam na pumasok sila sa isang katayan!Hinawakan ng matabang braso ang putol niyang braso at napaupo sa sahig. Patuloy siya sa pag-iyak, at sa sobrang sakit ay nanggigigil ang kanyang katawan. Bukod sa sumisigaw ay wala siyang ibang masabi.Samantala, gulat na gulat ang makulit na babae sa kanyang nakita.Mabilis siyang tumakbo.“Honey, okay ka lang ba?”Grabe ang iyak ng matabang lalaki. Mukha ba siyang okay?Nakaramdam ng pagkabalisa ang babaeng palabiro. Tinuro niya si Thomas at sumigaw, “Jerk, how dare you treat my Mr. Fatty like this? Alam mo ba kung sino siya? Kaya niyang sirain ang buong pamilya mo sa isang daliri!""Talaga? I don’t believe you,” walang pakialam na sabi ni Thomas.Nais siyang pagalitan muli ng babaeng mapanlinlang, ngunit labis siyang natakot ng t
Hindi lang naintindihan ng babaeng mapanghusga, ngunit hindi rin naintindihan ng lahat ng ibang alipures.Galit na sigaw pa ng matabang nakaupo sa sahig. "Tiger, ano bang nangyayari sayo? Nabalian niya ang braso ko, bakit ngayon ka pa rin nagpapaliban?"Napalunok si Tiger at tinuro ang telebisyon sa dingding."Ginoo. Mataba, mga kapatid, tingnan mo iyan. Hindi ba't ang taong bugbugin natin ay halos kamukha ng taong nagbigay ng talumpati sa telebisyon?"“Ano ba?”Sabay-sabay na tumingin ang lahat pagkatapos silang paalalahanan ni Tiger.Nang makita nila ito, nabigla ang lahat.Ano ang ibig niyang sabihin sa "kamukhang kamukha"? Sila ay ganap na parehong tao, okay? Hindi nagpalit ng suit si Thomas nang lumabas siya ngayon. Nakasuot pa rin siya ng parehong suit na sinuot niya para sa talumpati kahapon.Nangangahulugan ito na ang punong opisyal na namamahala ay "lumabas" sa telebisyon!Hindi na si Thomas ang punong opisyal na namamahala sa Distrito ng Southland, ngunit mas mataas
Pagkatapos niyang paalisin ang mga astig na nagkagulo doon, hinimas ni Thomas ang manggas niya at winalis ang alikabok sa mesa."Tita Iris, pasensya na kung pinapanood kitang muli ng clown show."Tila nanggugulo si Thomas saan man siya magpunta, pero sanay na rin siya. Hindi siya si Thomas kung hindi siya gagawa ng gulo sa isang araw.Humalakhak din si Iris at sinabing, “Marahil dahil lang sa mga paghihirap na ito kaya mo nakuha ang iyong mga tagumpay. Kailangan mong magpasalamat sa Diyos sa pag-aalaga sa iyo. Ang mga taong namumuhay sa layaw ay hindi makakadaan sa mga paghihirap na ito. Tom, masaya at proud ako kapag nakikita kita ngayon.”Huminto muna siya saglit bago siya nagpatuloy sa pagsasabing, “Sige, huwag na tayong mag-off topic. Tom, bakit mo ako pinalabas ngayon? huli na. Kailangan ko pang magmadaling bumalik at bigyan ng acting lesson ang mga bagong estudyanteng iyon. Hindi mo maubos ang oras ko.""Tita Iris, hindi mo na kailangang bumalik ngayon," walang pakialam na s
Inihanda ni Emma ang lahat, kasama ang kanyang toothbrush, toothpaste, tuwalya, labaha, at ang silid ng hotel na tutuluyan ni Thomas pagkatapos niyang pumunta doon. Inayos niya ang lahat nang maaga at nag-aalala siyang may mangyari kay Thomas pagkatapos nitong pumunta sa Central City.Habang ginagawa niya, mas naawa si Thomas sa kanya.“Mahal.”“Hmm?”"Babalik ako sa lalong madaling panahon."Tumigil saglit si Emma sa kanyang ginagawa bago siya tumawa. Hindi siya umimik at tinulungan si Thomas sa pag-impake ng kanyang maleta.Noong gabing iyon, naging intimate sila. Noong gabing iyon, nahirapan silang maghiwalay sa isa't isa.Kinaumagahan, personal na hinatid ni Emma si Thomas sa airport. Pagdating ni Iris, hawak na nilang dalawa ang sarili nilang maleta at pumasok sa departure hall.Kumaway si Emma para magpaalam sa kanila.Nakatitig si Emma sa likod ni Thomas habang papasok siya sa departure hall, at hindi pa rin siya mapakali. Hindi niya alam kung kailan sila muling magkiki
Ito ay ang karaniwang pagkilos ng isang masamang tao. Tinuruan ni Thomas ng leksyon ang taong grasa kahapon, at maginhawang ginamit ni Farrel ang kanyang posisyon para higpitan si Thomas na umalis sa lungsod.Ang gayong tao ay talagang kasuklam-suklam!Sabi ni Iris, “Anong karapatan mo para pigilin si Thomas na umalis? Nasa credit blacklist ba siya? O sinasabi mo na siya ay isang wanted na kriminal? Hindi siya kabilang sa alinmang kategorya. Paano mo mapipigilan ang kanyang paggalaw?"Humalakhak si Farrel. "How could I? Ako kasi ang general manager ng airport! Ang buong paliparan ay nasa ilalim ng aking pamamahala. Sino ka ba?"Nataranta si Iris at nagalit. Wala siyang masabi sa ganitong klase ng tao.Napakakulit niya.Kung si Thomas pa rin ang punong opisyal na namamahala sa Southland District, hindi magiging matapang si Farrel na kausapin si Thomas ng ganoon.Pero, si Thomas ay isang ordinaryong mamamayan na ngayon.Wala nang dapat ikatakot si Farrel ngayon. Hindi niya kailan
Naging awkward agad ang sitwasyon.Bagama't hindi lingkod ng gobyerno si Farrel, siya ang general manager ng airport. Ang paliparan ay nasa ilalim ng kanyang kontrol. Maging ang mga pulis ay walang magawa sa kanya sa lugar na ito.Mahirap siyang galawin o saktan.Nang matindi ang sitwasyon, isang grupo ng mga tao ang lumapit.“Oh? Sinong mukhang mayabang?"Isang boses iyon na medyo luma.Napatingin ang lahat. Nakita nila ang isang maputi ang buhok na matandang mukhang mataas ang loob. Nakasuot siya ng kulay-abo na puting professional suit, at napakaayos niya.Mukha siyang marangal na tao.Nang makita siya ni Farrel ay agad siyang nawalan ng loob. Nawala lahat ng kayabangan niya ngayon.Ang matandang ito ay si Mr. Grant, ang deputy director ng Southland District's Department of Civil Aviation.Lahat ng maliliit at malalaking paliparan at kumpanya ng eroplano ay nasa ilalim ng kanyang kontrol. Siya ang tunay na nakatataas kay Farrel.Pagkakita pa lang ni Farrel kay Mr. Grant a