If only I know this would happen, una pa lang ay nakinig na ako kay Jasmine. Wala akong nagawa kundi ang pumayag sa kagustuhan nila Dad. Noong gabing aalis na sana kami at kinausap ko siya ay kinuha pala ni Mommy si Lauren at dinala sa ibang bahay. I was begging for them to let us go but my parents were already deaf of my pleadings. They did it again.“They’re already coming. Wear your best smile, Laura,” Mom said excitedly.I groan and shook my head in back of my mind. Tonight, the Servaño’s will come to our house. And we are waiting in front of our door with our servants. Nasa unahan sila Dad habang ako ay nanatili sa may likuran nila. Sabi nila Dad ay gusto lang ng mga ito makilala si Lauren. So, I’m assuming that they already knew about her. Ang problema lang ay hindi ko pa rin nakikita ang anak ko.“Where is she, Mom? Dad? Saan niyo dinala ang anak ko?”“She’s coming, Laura,” sagot ni Dad.“But where?! I want to see my daughter!” I exclaimed.“Stop it, Laura! Nandiyan na ang mga
“Why don’t we set their wedding next week already?” tanong ni Tita Dianne. “Well, if that’s what you want. We could do that. Right, hon?” tugon ni Mom. Muli ay para akong pinagsakluban ng langit at lupa dahil sa sinabi ni Dad. Kaming anim na lang ang nasa hapag-kainan dahil may pag-uusapan pa raw kami. Sila Ben ay pumunta muna sa sala kasama si Lauren na agad na naging kadikit ng mga ito. Tiningnan ko si Hiro. Patuloy lang siya sa pagkain at para bang pabor pa sa mga sinasabi ng mga magulang namin. “Wait, what?” pigil ko sa kanila. “Ikakasal? Sino?” Tiningnan ako ni Mom. “You and Hiro, Laura. We’ve already talked with your Tito and Tita about it.” “Why, Hija? Don’t want your family to be finally complete again?” ask Tita Dianne. Humigpit ang kapit ko sa laylayan ng bestida ko. I can’t believe that they also want me to marry Hiro again. “I-It’s just… I didn’t know about this.” Pinilit kong ngumiti kay Tita. Hindi ko naman gusto na makita nilang ayaw ko sa mga nangyayari. Tumikhi
“So, what is your plan now? Itutuloy mo ang gusto nila?”Napabuntonghininga ako dahil sa tanong ni Jasmine. Tinawagan ko siya agad paggising ko ngayong umaga. Mabuti na lang at hindi pa ito natutulog. Sinapo ko ang sentido ko at bahagyang hinilot iyon.“I still don't know what to do, Jas.”“What? Are you thinking of agreeing with your parents? Akala ko ba ayaw mo na kay Hiro?”“Yes. Kaso kapag hindi ko naman sila sinunod ay ilalayo na naman nila si Lauren,” angal ko. Napatingin ako sa anak kong mahimbing pa ring natutulog.“Are you seriously believing that?”“You don't know my parents, Jas. Kinuha nga nila si Lauren at hindi pinakita sa akin ng isang gabi noong hindi ako pumayag na ipakilala siya sa mga Gomez e.”“Your parents are sick! Dapat hindi muna ako umalis diyan e!”“No. Mas okay na rin na nandiyan ka na. Ayaw ko naman na pati ikaw ay pagbuntunan ng mga magulang ko.”“What are you going to do now? Magpapakasal ka talaga sa kaniya?”I bit my lips and stares at Lauren again. Hind
“Ben? Why?” tanong ko. Nag-aayos na ako noong may kumatok sa pinto ng kwarto namin. Ben smiled at me. “Can I come in?” “Sure.” Binuksan ko nang malaki ang pinto at hinayaang pumasok si Benedict. Naupo siya sa couch habang ako naman ay isinara ang pinto at muling humarap sa tokador. “You’re really going out with him?” tanong ni Benedict. Napatigil ako sa pagba-brush sa pisngi ko at tiningnan siya mula sa repleksyon ng salamin. “Do I have a choice?” Nakita kong napailing lang si Benedict. Muli akong nagpatuloy sa pagmi-make up. “I heard that you’re getting married again with him. Are you okay with that?” Muli akong napatigil pero hindi ko na tiningnan si Benedict. Ben was my best friend when we were younger. Lahat ng mga excitement ko ay sinasabi ko sa kaniya. Lalo na iyong kung gaano ko kagusto si Hiro noon. “I can’t say no, Ben. I almost lose my daughter because I don’t want her to meet your brother.” Napatayo si Ben. Lumapit ito sa akin at naupo sa kama. “What do you mean?”
Hindi ko alam mung bakit gano'n ang naramdaman ko noong makita ko si Laura at ang kapatid ko. Noon pa man ay hindi na lingid sa akin na gusto ni Benedict si Laura. But what can he do? Laura liked me more. He was just a mere friend to Laura. Nothing more, nothing less. Kaya kampante ako. Pero hindi ko alam mung bakit bigla akong nakaramdam ng takot kanina. The way Laura looked at Benedict was different. I hate it! Tumigil ako sa paglalakad noong malapit na akong bumaba ng hagdan. Kumapit ako sa handrail at muling napabuga ng hangin. Why do I feel like shit because of it? Alam ko na malaki ang naging kasalanan ko kay Laura noon. I used her because I needed her. Ginamit ko siya para lang makuha ang posisyon ko ngayon sa kompanya namin. Para masigurado ko na ako ang magiging tagapagmana ni Dad. I’m the eldest and it was my birthright to be the next chairman of Servaño Corporation. I was born to rule and take everything! Kaya talagang gagawin ko ang lahat para lang makuha ang gusto ko
“W-What are you doing?” My eyes widened as Hiro reached for something. Pakiramdam ko bigla ay nanigas ang buong katawan ko habang pilit na isinisiksik ang katawan ko sa upuan. Napalunok pa ako noong halos gapulgada na lang ang layo niya sa akin. Amoy na amoy ko na ang panlalake niyang amoy. He didn't change his perfume. It was the same minty manly scent he used when we were still together. My heart skipped when Hiro suddenly looked at me. His hazel eyes stared directly at me. Pakiramdam ko bigla ay nanginig ang mga tuhod ko kahit na nakaupo lang ako. “Fixing your seatbelt for you,” he answered. Then he looked down on my lips. Then he looked back into my eyes. Bigla na lang akong binundol ng kaba dahil sa ginawa niya. What was he trying to do? Was he seducing me?! Napalunok ako at agad na nag-iwas ng tingin. I won't fall for this anymore. “O-Okay.” Ilang sandali pa ay naramdaman ko ang mga kamay ni Hiro sa gilid ko na inaayos ang seatbelt. Hinagod pa niya ang strap papunta
“One bedroom? Seriously?!” hindi makapaniwalang tanong ko. Kakasabi pa lang sa amin ng staff na sumama sa amin na iisa lang ang magiging kwarto namin. And that only means that we will stay in one room! Me and Hiro! Well, I could say that this place was beautiful. Maayos ang desenyo ng living room at kitchen. May sariling pool sa may gilid ng villa at sa harap ay may porch na tanaw ang beach. Hindi ko pa nga lang nakikita ang itaas na iisa lang daw ang kwarto! This place could have six person because it was big—pero iisa lang ang kwarto. Tumingin sa akin si Hiro na puno nang pagkamangha. Para bang natutuwa pa siya dahil sa hindi ko nagustuhan ang kwarto namin. I rolled my eyes at him and turned around. Dapat talaga hindi na ako pumayag sa gusto nila e! “Ahm, thank you for your help. Kakausapin ko muna ang asawa ko. You can go now.” Umarko ang kilay ko at muling tiningnan siya. Asawa? Seriously? Tumungo ang lalakeng kausap niya at nagpaalam na sa amin. Noong makalabas ang staff ay h
Kanina pa ako nakaupo sa bowl sa loob ng banyo. Hanggang ngayon ay hindi pa rin kumakalma ang dibdib ko. I felt like I’m already having asthma because of what happened. I can’t believe he said that! Nagpipigil daw siya na halikan ako?Tiningnan ko nang masama ang pinto ng banyo habang ini-imagine na naroon si Hiro. Ano’ng akala niya sa akin? Tanga na magpapaapekto pa rin sa kaniya?Pero bakit parang bata akong inagawan ng candy rito? Napaungol na lang ulit ako sa inis. Tumayo ako at lumapit sa lababo saka naghilamos.“Can’t you relax, Laura?! H’wag ka ngang papaapekto sa taong ’yon!”Kinuha ko ang towel na maayos na nakatupi sa counter top at pinahid sa mukha ko. Pagkatapos ay lalabas na sana ako noong biglang may kumatok sa pinto. Muling bumilis ang pagtibok ng puso ko.“Laura? Are you done? Handa na ang lunch natin.”Umarko ang kilay ko. I know I saw her earlier doing something on the kitchen. Pero hindi ko inakala na talagang magluluto siya. He never cook anything for me when we w
Kanina pa ako nakaupo sa bowl sa loob ng banyo. Hanggang ngayon ay hindi pa rin kumakalma ang dibdib ko. I felt like I’m already having asthma because of what happened. I can’t believe he said that! Nagpipigil daw siya na halikan ako?Tiningnan ko nang masama ang pinto ng banyo habang ini-imagine na naroon si Hiro. Ano’ng akala niya sa akin? Tanga na magpapaapekto pa rin sa kaniya?Pero bakit parang bata akong inagawan ng candy rito? Napaungol na lang ulit ako sa inis. Tumayo ako at lumapit sa lababo saka naghilamos.“Can’t you relax, Laura?! H’wag ka ngang papaapekto sa taong ’yon!”Kinuha ko ang towel na maayos na nakatupi sa counter top at pinahid sa mukha ko. Pagkatapos ay lalabas na sana ako noong biglang may kumatok sa pinto. Muling bumilis ang pagtibok ng puso ko.“Laura? Are you done? Handa na ang lunch natin.”Umarko ang kilay ko. I know I saw her earlier doing something on the kitchen. Pero hindi ko inakala na talagang magluluto siya. He never cook anything for me when we w
Kanina pa ako nakaupo sa bowl sa loob ng banyo. Hanggang ngayon ay hindi pa rin kumakalma ang dibdib ko. I felt like I’m already having asthma because of what happened. I can’t believe he said that! Nagpipigil daw siya na halikan ako?Tiningnan ko nang masama ang pinto ng banyo habang ini-imagine na naroon si Hiro. Ano’ng akala niya sa akin? Tanga na magpapaapekto pa rin sa kaniya?Pero bakit parang bata akong inagawan ng candy rito? Napaungol na lang ulit ako sa inis. Tumayo ako at lumapit sa lababo saka naghilamos.“Can’t you relax, Laura?! H’wag ka ngang papaapekto sa taong ’yon!”Kinuha ko ang towel na maayos na nakatupi sa counter top at pinahid sa mukha ko. Pagkatapos ay lalabas na sana ako noong biglang may kumatok sa pinto. Muling bumilis ang pagtibok ng puso ko.“Laura? Are you done? Handa na ang lunch natin.”Umarko ang kilay ko. I know I saw her earlier doing something on the kitchen. Pero hindi ko inakala na talagang magluluto siya. He never cook anything for me when we w
“One bedroom? Seriously?!” hindi makapaniwalang tanong ko. Kakasabi pa lang sa amin ng staff na sumama sa amin na iisa lang ang magiging kwarto namin. And that only means that we will stay in one room! Me and Hiro! Well, I could say that this place was beautiful. Maayos ang desenyo ng living room at kitchen. May sariling pool sa may gilid ng villa at sa harap ay may porch na tanaw ang beach. Hindi ko pa nga lang nakikita ang itaas na iisa lang daw ang kwarto! This place could have six person because it was big—pero iisa lang ang kwarto. Tumingin sa akin si Hiro na puno nang pagkamangha. Para bang natutuwa pa siya dahil sa hindi ko nagustuhan ang kwarto namin. I rolled my eyes at him and turned around. Dapat talaga hindi na ako pumayag sa gusto nila e! “Ahm, thank you for your help. Kakausapin ko muna ang asawa ko. You can go now.” Umarko ang kilay ko at muling tiningnan siya. Asawa? Seriously? Tumungo ang lalakeng kausap niya at nagpaalam na sa amin. Noong makalabas ang staff ay h
“W-What are you doing?” My eyes widened as Hiro reached for something. Pakiramdam ko bigla ay nanigas ang buong katawan ko habang pilit na isinisiksik ang katawan ko sa upuan. Napalunok pa ako noong halos gapulgada na lang ang layo niya sa akin. Amoy na amoy ko na ang panlalake niyang amoy. He didn't change his perfume. It was the same minty manly scent he used when we were still together. My heart skipped when Hiro suddenly looked at me. His hazel eyes stared directly at me. Pakiramdam ko bigla ay nanginig ang mga tuhod ko kahit na nakaupo lang ako. “Fixing your seatbelt for you,” he answered. Then he looked down on my lips. Then he looked back into my eyes. Bigla na lang akong binundol ng kaba dahil sa ginawa niya. What was he trying to do? Was he seducing me?! Napalunok ako at agad na nag-iwas ng tingin. I won't fall for this anymore. “O-Okay.” Ilang sandali pa ay naramdaman ko ang mga kamay ni Hiro sa gilid ko na inaayos ang seatbelt. Hinagod pa niya ang strap papunta
Hindi ko alam mung bakit gano'n ang naramdaman ko noong makita ko si Laura at ang kapatid ko. Noon pa man ay hindi na lingid sa akin na gusto ni Benedict si Laura. But what can he do? Laura liked me more. He was just a mere friend to Laura. Nothing more, nothing less. Kaya kampante ako. Pero hindi ko alam mung bakit bigla akong nakaramdam ng takot kanina. The way Laura looked at Benedict was different. I hate it! Tumigil ako sa paglalakad noong malapit na akong bumaba ng hagdan. Kumapit ako sa handrail at muling napabuga ng hangin. Why do I feel like shit because of it? Alam ko na malaki ang naging kasalanan ko kay Laura noon. I used her because I needed her. Ginamit ko siya para lang makuha ang posisyon ko ngayon sa kompanya namin. Para masigurado ko na ako ang magiging tagapagmana ni Dad. I’m the eldest and it was my birthright to be the next chairman of Servaño Corporation. I was born to rule and take everything! Kaya talagang gagawin ko ang lahat para lang makuha ang gusto ko
“Ben? Why?” tanong ko. Nag-aayos na ako noong may kumatok sa pinto ng kwarto namin. Ben smiled at me. “Can I come in?” “Sure.” Binuksan ko nang malaki ang pinto at hinayaang pumasok si Benedict. Naupo siya sa couch habang ako naman ay isinara ang pinto at muling humarap sa tokador. “You’re really going out with him?” tanong ni Benedict. Napatigil ako sa pagba-brush sa pisngi ko at tiningnan siya mula sa repleksyon ng salamin. “Do I have a choice?” Nakita kong napailing lang si Benedict. Muli akong nagpatuloy sa pagmi-make up. “I heard that you’re getting married again with him. Are you okay with that?” Muli akong napatigil pero hindi ko na tiningnan si Benedict. Ben was my best friend when we were younger. Lahat ng mga excitement ko ay sinasabi ko sa kaniya. Lalo na iyong kung gaano ko kagusto si Hiro noon. “I can’t say no, Ben. I almost lose my daughter because I don’t want her to meet your brother.” Napatayo si Ben. Lumapit ito sa akin at naupo sa kama. “What do you mean?”
“So, what is your plan now? Itutuloy mo ang gusto nila?”Napabuntonghininga ako dahil sa tanong ni Jasmine. Tinawagan ko siya agad paggising ko ngayong umaga. Mabuti na lang at hindi pa ito natutulog. Sinapo ko ang sentido ko at bahagyang hinilot iyon.“I still don't know what to do, Jas.”“What? Are you thinking of agreeing with your parents? Akala ko ba ayaw mo na kay Hiro?”“Yes. Kaso kapag hindi ko naman sila sinunod ay ilalayo na naman nila si Lauren,” angal ko. Napatingin ako sa anak kong mahimbing pa ring natutulog.“Are you seriously believing that?”“You don't know my parents, Jas. Kinuha nga nila si Lauren at hindi pinakita sa akin ng isang gabi noong hindi ako pumayag na ipakilala siya sa mga Gomez e.”“Your parents are sick! Dapat hindi muna ako umalis diyan e!”“No. Mas okay na rin na nandiyan ka na. Ayaw ko naman na pati ikaw ay pagbuntunan ng mga magulang ko.”“What are you going to do now? Magpapakasal ka talaga sa kaniya?”I bit my lips and stares at Lauren again. Hind
“Why don’t we set their wedding next week already?” tanong ni Tita Dianne. “Well, if that’s what you want. We could do that. Right, hon?” tugon ni Mom. Muli ay para akong pinagsakluban ng langit at lupa dahil sa sinabi ni Dad. Kaming anim na lang ang nasa hapag-kainan dahil may pag-uusapan pa raw kami. Sila Ben ay pumunta muna sa sala kasama si Lauren na agad na naging kadikit ng mga ito. Tiningnan ko si Hiro. Patuloy lang siya sa pagkain at para bang pabor pa sa mga sinasabi ng mga magulang namin. “Wait, what?” pigil ko sa kanila. “Ikakasal? Sino?” Tiningnan ako ni Mom. “You and Hiro, Laura. We’ve already talked with your Tito and Tita about it.” “Why, Hija? Don’t want your family to be finally complete again?” ask Tita Dianne. Humigpit ang kapit ko sa laylayan ng bestida ko. I can’t believe that they also want me to marry Hiro again. “I-It’s just… I didn’t know about this.” Pinilit kong ngumiti kay Tita. Hindi ko naman gusto na makita nilang ayaw ko sa mga nangyayari. Tumikhi
If only I know this would happen, una pa lang ay nakinig na ako kay Jasmine. Wala akong nagawa kundi ang pumayag sa kagustuhan nila Dad. Noong gabing aalis na sana kami at kinausap ko siya ay kinuha pala ni Mommy si Lauren at dinala sa ibang bahay. I was begging for them to let us go but my parents were already deaf of my pleadings. They did it again.“They’re already coming. Wear your best smile, Laura,” Mom said excitedly.I groan and shook my head in back of my mind. Tonight, the Servaño’s will come to our house. And we are waiting in front of our door with our servants. Nasa unahan sila Dad habang ako ay nanatili sa may likuran nila. Sabi nila Dad ay gusto lang ng mga ito makilala si Lauren. So, I’m assuming that they already knew about her. Ang problema lang ay hindi ko pa rin nakikita ang anak ko.“Where is she, Mom? Dad? Saan niyo dinala ang anak ko?”“She’s coming, Laura,” sagot ni Dad.“But where?! I want to see my daughter!” I exclaimed.“Stop it, Laura! Nandiyan na ang mga