Chapter 63:Ganoon na lamang kabilis na naglaho ang pag-ibig niya kay Ryllander. Ang bawat porsiyento ng pagmamahal na naramdaman niya para sa Amo niya ay para bang sinindihang bulak na kahit ang abo nito ay hindi mahagilap. Kung noon ay uhaw siya na makita ang Amo niya araw-araw. Ngayon ay pagkamuhi at pagkasuklam na lamang sa taong iyon ang mayroon siya.“Kailangan mong maging matatag ngayon, Lila. Hindi ka puwedeng umalis sa impyernong ito dahil mahirap makahanap ng trabaho,” wika niya na nakatanaw sa sahig.Dalawang araw na ang lumipas simula noong gabing inangkin ng Amo niya ang kaniyang katawan. Masakit pa rin ang kaniyang pagkababae at hindi maalis sa puso niya ang pagkadismaya sa taong iyon. Pero nanatili siya sa mansiyon upang magtrabaho. Titiisin ang poot na mayroon siya para sa Amo niya dahil kailangan niya ang trabahong ito.Bumaba siya. Akala niya ay nakaalis na si Ryllander. Ang hindi niya alam ay sadya siyang hinintay nito. Luminga siya sa paligid at wala siyang nakitan
Prologue: Tumingin na lamang sa langit si Lila nang bumalik sa isipan niya ang sinabi ng doktor sa kaniya tungkol sa kalagayan ng kaniyang ina. Hindi niya mapigilan ang mapaluha dahil sa sinapit ng ina niya. May barbecue-han sila at doon nagsimula ang sakit na tuberculosis ng kaniyang ina, at ang masaklap ay lumalala na ito. “Hija, dugo na ang inuubo ng nanay mo. We can't do anything kun'di ang tanggapin ang masamang mangyayari sa kaniya kung hindi niya maipagpapatuloy ang pag-inom ng mga gamot para sa sakit niya.” Humingang malalim ang dalaga at umupo ito sa kinalawang na silya sa labas ng ospital. Tumingin siya sa paligid at mga malalabong imahe ng mga taong naglalakad ang kaniyang nakikita dahil sa mga luhang humarang sa kaniyang mga mata. “Diyos ko? Paano na ito? Hindi ko alam kung saan ako kukuha ng maisusustento ko sa pangangailangan ng aking ina.”Hayskul graduate lamang si Lila kaya hindi na siya umasa pa na matatanggap siya para sa maayos na trabaho. Lalo na at hindi siya
Chapter 1: Nakatulala pa rin ang dalaga, iniisip ang isang malaking katangahan na kaniyang ginawa kanina lamang. Tinrato ba naman niyang utusan ang amo niya? Kararating pa lamang niya, pero palpak na agad siya. Nakikinig siya kay Lordes na nagpapaliwanag sa kaniya ng mga patakaran sa mansiyon. Pinilit niyang kumilos na para bang walang ilang na naramdaman sa kaniyang katawan, kahit na ang totoo ay humihiling na lang siya sa lupa na sana lamunin siya nito nang sa ganoon ay hindi na niya maramdaman pa ang kahihiyan na siya naman ang mismong nag-dulot sa sarili. “Ikaw ang siyang ma-aasign sa paghahatid ng pagkain ni Sir Ryllander sa kaniyang silid dahil hindi naman iyon bumababa sa tuwing oras ng pagkain niya. Ang umagahan niya ay bandang 7 AM, at ang hapunan niya ay 8 PM naman. Huwag mo nang problemahin ang kaniyang tanghalian dahil madalas ay sa opisina na siya kumakain, iyon nga lang ay dapat ihahanda mo ang baon niya kasabay ng umagahan niya.”Tumango siya at patuloy lamang sa pak
Chapter 2: Mahinang pag-katok sa pinto ng Amo niya ang kaniyang ginawa. Hindi umabot ng tatlong segundo ay bumukas ang pintuan at bumungad sa kaniya ang nakahubad-pantaas na Amo. Makinis na tunay ang balat nito, matigas ang mga dibdib at ang tiyan nito ay hinelarahan ng maliliit na burol. Kung hindi siya nagkamali sa ginawang pag-bilang ay walo ang mga burol na iyon. Pinagpawisan siya dahil sa kaniyang nakita. “Sir…m-maglalaba na po ako. Kukunin ko na po ang mga labahan niyo.” “Come in,” wika ng amo sa kaniya at pinapasok na siya nito nang tuluyan. Malakas ang pagsarado ng pintuan subalit mas malakas pa roon ang tibok ng puso niya nang makita ang loob ng silid ng kaniyang Amo. Kung ang nasa labas ay mga painting, ang nasa loob naman ay mga baril na nasa loob ng frame. Nanlamig ang kaniyang mga palad at kung magsisinungaling ay dama niya kung paano umudyok na lumabas ang pawis niya sa kaniyang palad dahil sa nakakasindak na armas na nakita.Nangilid ang mga luha niya. Naalala niya
Chapter 3: Napangiwi siya nang sinubukan niyang umahon mula sa malambot na kamang hinigaan niya. Hindi siya sanay na matulog sa ganitong higaan. Paano ba ay sanay na siya sa banig lamang ang hapin sa kaniyang kama na yari sa kawayan doon sa probinsiya. Iyon na ang kaniyang kama simula noong bata pa siya hanggang sa ngayong bente-singko na ang edad niya. Sa katunayan ay ang mga kahoy na ginamit sa pag-gawa ng kama na iyon ay mismong ang Lolo niya ang sumukat at nag-linis ng mga ito. “Kay hirap naman itong hindi sanay sa ganitong higaan.” Napahawak siya sa kaniyang ulo at hinilot niya ang bawat gilid nito sapagkat nahirapan siyang makatulog nang maayos. Hinahanap ng katawan niya ang higaan niya at ang kaniyang mga tainga ay hindi sanay na hindi marinig ang hilik at ubo ng kaniyang Nanay. Napatingin siya sa labas ng bintana. Nakita niya na malapad na ang maliwanag na parte ng langit. Tuluyan siyang bumaba sa kama at agad na tinupi ang makapal na kumot niya bago ito nilagay sa i
Chapter 4:Nagtago siya sa gilid ng malaking bahay ni Ryllander dahil hinintay niyang makaalis muna ang amo niya bago siya pumasok sa loob. Sa hardin na siya nanatili dahil may malalaking mga halaman dito na tiyak na itatago siya at hindi ibubunyag sa kaniyang Amo na alam niyang kung makikita siya ngayon ay titirisin siya nito na para bang isang peste. “Mang Topeng?”“Dios Mio, Lila! Mamamatay ako nang maaga dahil sa iyo!”“Patawad po, Mang Topeng. Tatanungin ko lang sana kung nakaalis na si Sir Ryllander patungo sa trabaho.”“Nagmamadali siya kanina. Tiyak ako na nakaalis na siya.” Patuloy lamang sa pagtutubig ng mga halaman ang Mama. Dahil sa tugon nito ay umahon si Lila muna sa pagkakaupo sa tabi ng malaking puno ng Bougainville na namumulaklak na. “Mabuti naman kung ganoon,” aniya.“Ineng, bakit ka ba nagtatago riyan at tila takot kang magkita kayo ni Sir Ryllander.” Pinahina ng Mama ang tubig at tumingin ito nang diretso kay Lila. “Tungkol pa rin ba ito sa nangyari kaninang mad
Chapter 5: Maayos niyang nilagay sa kaniyang mga biyas ang mga damit niya na tinutupi. Ngayon lang siya nagkaroon ng oras na ayusin ang mga damit niya upang mailagay nang maayos sa kabinet sapagkat naglinis siya sa silid at nilabhan niya ang mga damit ng Amo niya.Dapit-hapon na at maganda pa rin ang araw, masinag ito at tiyak na ang mga brief na kaniyang binilad ay matutuyo mamaya. Pagkatapos niyang tupiin ang mga damit ay kaniyang nilagay ang mga ito sa kabinet. Umunat siya at ngumiti. Tumingin siya sa buong silid. Maayos na ito at hindi na makalat sa loob dahil nilaanan niya ito ng oras upang asikasuhin. Umupo siya sa sahig at nangalumbaba. Nabuo ang pangarap niya na magkaroon ng maayos na bahay noong siya ay bata pa lamang. Pirapirasong plywood lang kasi ang dingding ng bahay nila sa probinsiya at tanging ang labin-limang taon na makapal na kurtinang puno na ng mantsa ang tanging pantapal sa mga butas nito. Madalas siyang nakaririnig ng pangungutya mula sa mga kapitbahay nila.
Chapter 6: Napapadaing siya sa sakit sa t’wing lumalapat sa kaniyang balat ang telang may nakabalot na yelo sa loob nito. Nagmarka ang bawat daliri ng Amo niya sa kaniyang balat. Nabalatan pa ang braso niya sa pagpiga ng Amo niya sa kaniyang braso kanina. Masakit ang laman at mahapdi naman ang ibabaw na parte nito. “Dahanin mo ang bata, Lordes. Ikaw, batid mong bago pa lang itong si Lila ay hindi mo siya tinanod. Hindi niya pa alam ang buong patakaran ni Sir Ryllander, tapos ikaw, wala kang ginawa. Ikaw ang nagpapasok kay Lila rito, kaya obligasyon mong sabihan siya tungkol sa kahit na anong patakaran ng Amo mong pinaglihi sa isanglibong demonyo na mula pa sa Mesopotamia!”“Aba! Hindi ko naman napansin na doon pala binilad nitong si Lila ang mga underwear ni Sir Ryllander. Ikaw ang nasa hardin buong araw pero wala kang ginawa. Imposibleng hindi mo nakita si Lila.” “Ikaw ang huling nakausap ng bata! Sinabihan mo pa siya kanina na ibilad na ang mga brief ni Sir Ryllander.”“Aray ko
Chapter 63:Ganoon na lamang kabilis na naglaho ang pag-ibig niya kay Ryllander. Ang bawat porsiyento ng pagmamahal na naramdaman niya para sa Amo niya ay para bang sinindihang bulak na kahit ang abo nito ay hindi mahagilap. Kung noon ay uhaw siya na makita ang Amo niya araw-araw. Ngayon ay pagkamuhi at pagkasuklam na lamang sa taong iyon ang mayroon siya.“Kailangan mong maging matatag ngayon, Lila. Hindi ka puwedeng umalis sa impyernong ito dahil mahirap makahanap ng trabaho,” wika niya na nakatanaw sa sahig.Dalawang araw na ang lumipas simula noong gabing inangkin ng Amo niya ang kaniyang katawan. Masakit pa rin ang kaniyang pagkababae at hindi maalis sa puso niya ang pagkadismaya sa taong iyon. Pero nanatili siya sa mansiyon upang magtrabaho. Titiisin ang poot na mayroon siya para sa Amo niya dahil kailangan niya ang trabahong ito.Bumaba siya. Akala niya ay nakaalis na si Ryllander. Ang hindi niya alam ay sadya siyang hinintay nito. Luminga siya sa paligid at wala siyang nakitan
Chapter 62:Halos magsusumigaw siya sa paghingi ng tulong subalit walang nakarinig sa kaniya dahil tiyak ay tulog na ang mga katulong. Nahapdi na ang braso niya. Lubos ang takot niya sa lalaking nakatitig sa kaniya ngayon. Hindi na niya kilala ang Amo niya. Para bai tong may sapi ng diyablos.“Sir, t-tama na po,” pagmamakaawa niya sa lalaki.Tinapon siya nito sa sahig. Marahan niyang inahon ang sarili na magulo ang buhok at ang kaninang magandang damit ay napunit na.“Bakit kailangan mo akong suwayin nang ilang beses, Miss Maid?!” tanong nito sa kaniya. “At bakit kailangan ang lalaking iyon pa ang kinausap mo kanina?”Hinawi niya ang mga hibla ng buhok niyang nakaharang sa kaniyang mukha. Ang emosyon niya ay naging samu’t sari na.“Diyos ko! A-Ano ba ang ginawa ko roon? Sinabi na nga sa iyo ni Anthony na w-wala akong ginawang masama! Ang unfair mo! Malaya kang nakikipaglandian sa mga babae sa party pero ako ay pinagbawalan mong makipag-usap sa kaibigan ko?!”“Hindi ako nakikipaglandia
Chapter 61:Matatanaw pa ang mga tao sa main venue ng party. Ang kaniyang Amo ay patuloy pa rin sa pakikipagsayawan at kuwentuhan sa ibang panauhin. Hindi matinag ang inis niya na para bang isa siyang bomba na inalisan ng pin sa mga oras na ito. Mayamaya ay baka sasabog na.Huminga siya nang malalim at pilit na ngiti ang ginawa niya nang nakita niya na papalapit na sa kaniyang gawi si Anthony. May dalang isang bote ng alak ang kaibigan at isang kaha ng sigarilyo. Kinindatan siya ng lalaki nang makalapit na ito sa kaniya. Nilapag nito ang bote ng alak at isang kaha ng sigarilyo sa mesa na naroon.“Bakit ganiyan ka-haba ang mukha mo, Adellilah? It is given that you are beautiful even though you are having a long face, but you are gorgeous when you smile. Isa pa ay hindi ako sanay na makita kang ganiyan. Is there any problem?” tanong ng kaniyang kaibigan, kinuha nito ang dalawang maliliit na baso at nilapag sa tabi ng bote.Umiling siya at tumingin sa alak na dala ng lalaki.“Ano ang ala
Chapter 60:“You can do it,” bulong ni Ryllander bago siya inalalayan nito na umakyat sa entablado.“Here we go. Everyone, I know that not everybody here knew this beautiful lady. She is the woman I mentioned earlier. The ever-beautiful girlfriend of Ryllander Callares. She is Adellilah Mantoha,” pagpapakilalang muli sa kaniya ni Mrs. Han.Sinabi ng titig ng Ginang na kaya niyang ibalik kay Celine ang ginawa nito sa kaniya. Tumango siya at agad na ngumiti sa madla sa kabila ng kaba na namayani sa kaniyang buong pagkatao.May mga tao ang nagagalak na tumingin sa kaniya. Ang iba naman ay mayroong galit ang mga titig na binato sa kaniya. Hindi niya alam kung bakit ganoon ang ibang tao. Sa wari niya ay dalawa lang ang dahilan kaya sila nagagalit sa kaniya. Dahil ay espesyal ang trato ni Mrs. Han sa kaniya o baka naman ay nagagalit sila dahil nobyo niya ang lalaking pinangarap ng karamihan.“M-Magandang gabi,” simula niya.“Akala ko ba ay sa ibang bansa ka nakapag-aral, Lila? Why you are s
Chapter 59:Maraming mga bisita ang mga Han. Hindi lamang ang mga kasapi ng organisasyon at asosasyon ang naririto ngayon. Maging ang mga kamag-anak nila at ibang kakilala ay naririto rin. Ang akala niya na ang mga Mejes na ang siyang pinakamayaman sa lahat. Mayroon pa pala at hindi na siya magdududa kung may mas mayaman pa sa mga Han.Isang kulay na dirty white dress na ang laylayan ay sa ibabaw ng kaniyang mga tuhod ang suot ni Lila. Simple lamang ito pero halos isangdaang libo na naman ang nagasto para bilhin ito. Medyo mura na nga raw ito sabi ni Adah dahil siya ang bibili. Kung sa iba ibebenta ang damit ay tiyak na lalagpas ito sa dalawangdaang libong piso.Ang kaniyang kapares sa party ay nakasuot ng dirty white na long sleeve at itim na slacks. Parehong simple lamang ang mga damit nila subalit ang mga mata ng mga naroon ay nakatitig sa kanilang dalawa.“Sir, wala po ba akong dumi sa mukha?” tanong niya sa kaniyang Amo sa pabulong na paraan. “Kanina pa sila nakatitig, e. Kinakab
Chapter 58:“Palagi kang abala nitong mga nakaraang mga araw, Sir Ryllander. Ano ho ba ang ginagawa mo?”Hindi siya iniwan ng kaniyang Amo. Hanggang ngayon na halos mag-alas diyes na ay kasama pa rin niya ito sa hardin. Nagpahatid pa ng dalawang tasa ng kape ang Amo niya rito para sa kanilang dalawa. Si Lordes ang naghatid kaya ay hindi siya nakaligtas sa mapang-asar na titig ng Ginang. Para itong nanood ng sine kung kiligin sa kanila ni Ryllander.“May kailangan lang akong hulihin, Miss Maid.”“Ano po?”“There’s a beast in the city and I want to catch him with my own hands.”Noong una ay ang sabi ni Ryllander sa kaniya ay abala ito sa opisina dahil sa bagong putahe na ilalabas ng restaurant na pagmamay-ari nito. Pero ngayon ay dinaan siya ng Amo niya sa isang malalim at matalinghagang mga salita.“Hindi ko po kayo gets, Sir.”“Hindi mo naman kailangan na ma-gets ang sinabi ko. Ang kailangan mo lang gawin ay alisin na ang pag-aalala mo para sa akin.”“Parang malabo iyon, Sir Ryllander
Chapter 57:“Celine, hinayaan kita na siraan ako sa management noon. Pero hindi kita hahayaan na guluhin pa ako,” wika ni Adah. “Pero kung magpupumilit ka na sumuksok sa lugar ko ay pagbibigyan kita sa gusto mo. I might be soft, Celine. But my bullets are strong and would probably could kill demons like you.”“Akala mo naman ay matatakot mo ako, Adah Laos!”“Umalis ka na lang, Celine. Ang problema kasi sa iyo ay kahit na saan ka na lang sumusulpot. Kahit hindi mo lugar ay nagpapakita ka ng pagiging hayok mo sa atensiyon. Matuto kang lumugar,” wika ni Lila. “Gusto kong ipaalala sa iyo na wala ka sa kadiliman kung saan ikaw ang reyna-reynahan.“May araw ka rin sa akin, Adah! Lalo ka na, Lila!” saad nito bago na lumabas.Hahatakin sana ni Adah si Celine pero ay hinila niya si Adah.“Hayaan mo na siya,” aniya.“Kahit kailan ay napakasama ng budhi niya. She’s mothering all the insecurities she had inside of her,” bulyaw pa ni Adah.Huminga ito nang malalim at agad na tumingin sa kaniya.“O
Chapter 56:Napako sa bouquet ng bulalak ang titig ni Lila. Hindi niya maiwasan ang ngumiti dahil sa bagay na ito. Tanang buhay niya ay hindi pa siya nakatanggap ng bulaklak na mula sa isang lalaki. Nililigawan siya ng mga lalaki sa kanilang probinsiya subalit ang dala lamang nila ay kanilang mga sarili. Kung minsan ay pinapasabi lamang ng mga iyon sa iba na gusto nila si Lila.Ngayon ay may nagbigay sa kaniya ng bulaklak. Pero hindi naman siya nililigawan ng lalaking nagbigay nito. Kung tawagin ni Ryllander ang bouquet na iyon ay peace offering lamang. Pangarap niya ang makatanggap ng bulaklak mula sa lalaking mahal niya. Subalit mas higit sana siyang matutuwa kung mahal din siya ng taong nag-alay ng bulaklak sa kaniya.Tumunog ang kaniyang cellphone. Sinagot niya ito dahil nais niyang malaman kung sino ang tumatawag. Wala kasing pangalan ang tumawag na numero sa kaniya.“Hello,” aniya.“Yes. Hello, Darling,” bati ng pamilyar na boses sa kaniya. “I am glad that you answered the call.
Chapter 55:“Damn it, Ryllander,” mura niya sa sarili niya.Ilang araw na siyang hindi kinakausap ni Lila. Bihira na rin itong tumungo sa kaniyang silid. Dahil walang ganap sa organisasyon ay nakalaan ang atensiyon niya sa trabaho niya bilang isang businessman. Subalit kahit na ano ang gawin niya ay bigla na lamang niyang naaalala ang mukha ng kaniyang maid.Miss na miss niya ang babae kahit nasa iisang bahay lang sila. Ayaw niya lang naman na may ibang lalaki na kinakausap ang maid niya, maliban sa kaniya.Nang umuwi siya ay dumaan siya sa isang bentahan ng mga bulaklak. Inisip niya si Lila at nais niyang makabawi sa babae. Ang babaeng iyon ang dahilan kung kaya ay hindi siya makatulog nang maayos sa loob ng ilang gabi. Kung alam lang sana ni Lila na kaya siya nagkakaganito at sobrang strikto sa kaniya ay may nararamdaman din siya rito ay tiyak maiintindihan siya ng babaeng iyon.Isang bouquet ng puting rosas ang binili niya at dalawang bars ng tsokolate. Nakangiti siyang nagmaneho p