“Kim, nariyan na ang inaantay natin,” bulong ni Donna sa akin. Napasulyap naman ako sa tinutukoy nito na si Alisha. Ang babaeng pinaka-sosyal sa party na ’yon.Ang ganda niya sa suot niyang red dress. Bakat na bakat ang hubog ng kaniyang katawan, dahil fitted ito sa kaniya. Nangingintab din ang diamond earrings nito, at ganoon din ang necklace nitong suot na lalong nagpatingkad sa cleavage nitong ubod ng lalim at puti. Ngumiti ako bago lumapit kay Alisha, dala ang isang baso na may lamang wine. “O hi, Alisha! How are you? Long time no see,” bati ko sa kaniya na ikinakunot naman ng noo ng kaharap ko. Mukhang nangangapa ito sa isipan kung kilala ba niya ako.“O my God! Don't tell na nalimutan mo na ako, magka-batch tayo noong college. Remember?” saad ko rito pero napapangiti na lang itong napatango-tango. “I'm sorry, medyo nakalimutan ko kasi ang name mo e. What's your name again?” tanong nito sa akin. “I'm Jane, nalimutan mo na nga ako. Pero it's okay, ikaw tandang-tanda ko
KINABUKASAN ay muli kaming nagkita ni Donna sa labasan upang alamin kung nabenta na ba ang alahas na nakulimbat namin kagabi. Ngunit nakasimangot itong dumating sa aming tagpuan. “Malas talaga ang araw ko ngayon. Hindi kinuha ang necklace dahil masyado raw mahal ang kuwintas na ’to. Binabarat ako kaya naman hindi ko na lang ibinigay,” saad ni Donna na halata pa rin sa mukha nito ang pagkainis na nararamdaman. Nakaupo ako sa mahabang silya at umiinom ng softdrinks. Ito ang almusal ko sa umaga dahil sanay na akong malamig kaagad ang hinahanap pagkakagising ko. Kinuha ko ang necklace at tinitigan ko ang pendant. “Impyernes, maganda talaga ang kuwintas na ito. Sige, hindi muna natin ibebenta ang isang ’to para magamit ko sa mga susunod nating target. Para namang magmukha akong class.” Wala kasi akong borloloy na nilalagay sa katawan, dahil sa pananamit at manipis na make-up na lang ako bumabawi.
HINDI ko malimutan ang sinabi ng lalaking yon sa akin. Dahil hanggang sa makauwi ako ng bahay ay iritang-irita pa rin ang mukha ko. Ano naman ang nangyari sa pinuntahan mo, at busangot ang mukha mo? tanong ni Donna sa akin. Kasama nito si Alice, kaibigan ni Donna. Pabagsak na naupo ako sa kahoy na upuan kaharap nilang dalawa. Alas-onse na ng gabi kaya naman halos wala ng tao sa paligid. Naiinis ako sa antipatikong lalaki na pamangkin ni Mr. Angon. Sabihan ba naman akong bayarang babae, kung hindi ka naman maiimbyerna! Kapal ng mukha, porke guwapo kala mo kung sinong makapagsalita! inis na inis na kuwento ko kay Donna. Ha-ha-ha. Kaya naman pala nagkakaganyan ka, kasi hindi ka pinansin ng guwapo. At sino naman si Mr. Angon? Parang nakinig ko na ang pangalan niya... Napaisip
#TarantadongBabaeKabanata 4 MATAPOS ang trabaho ni Joshua sa opisina ay kaagad siyang nagtungo sa opisina ng ninong niya. Pinatatawag kasi siya nito dahil may importante raw itong sasabihin. Tamang-tama lang dahil makakausap niya ang ninong niya at makakapagpaalam siya na magli-leave muna siya ng ilang linggo para asikasuhin ang pagpapakasal nila ni Alisha. Ilang buwan na kasi siyang kinukulit ni Alisha at kung hindi niya magagawa ito'y muli na namang babalik ito sa ibang bansa upang magtrabaho. Pigilan man niya itong pumunta sa ibang bansa ay wala naman siyang magagawa dahil kahit nga siya ay hindi kayang tuparin ang pangako niyang magpapakasal sila.Ninong, bungad ni Joshua sa pintuan.O, nariyan ka na pala Joshua. Halika, pumasok ka at may importante tayong pag-uusapan.Tumuloy naman si Joshua at komportableng naupo sa harapan ng table nito.Kumusta, Joshua. Congratulations nga pala sa successful ng team n
NILALAMIG ako... nanunuot ang lamig sa loob ng katawan ko kaya naman namaluktot ako upang mabawasan ang nararamdaman kong lamig. Pero ganoon pa rin, kaya naman nagmulat na ako ng mata at hinila ko ang kumot na nasa paanan ko lang. Isinaklob ko iyon sa aking katawan hanggang sa aking leeg, kaya naamoy ko ang kakaibang aroma na naamoy mula sa kumot.Napangiti ako dahil kakaiba ang amoy at nakaka-refresh ng pakiramdam. Iba rin pa lang maglaba si Donna.Pero napansin ko na parang iba ang paligid ng kuwarto. Kulay puti ang ding-ding at nakikita ko sa gilid ko ang mga kagamitan na parang hindi pamilyar sa akin.Doon ako napabalikwas nang bangon at kaagad na pinagmasdan ng maayos ang paligid.Nananaginip ba ako? Bakit ang ganda ng kuwartong tinutulugan ko? bulalas ko sa sarili. Pinisil-pisil ko pa ang pisngi ko upang magising ako, ngunit hindi... dahil totoo lahat ang nakkita kot nararanasan. O my God! Anong nangyari? Nasaan ak
MATAPOS maibenta ang mga nakulimbat na relo ay ipinabenta ko na ’yon kay Donna. Natulog maghapon at nang magising ay naroon na si Nanay—nakikiusap na umuwi na ako ng bahay.“Anak, patawarin mo ako kung naglihim kami sa ’yo. Hindi ko pinaalam sa ’yo ang katotohanan dahil natatakot akong umalis ka katulad na lang nito,” umiiyak na saad ni Nanay sa akin.Umiiyak din ako, ngunit tahimik dahil kinikimkim ko lahat ng sama ng loob. Hindi ako tumitingin sa kaniya dahil sa galit na nararamdaman ko.“Kaya pala ganiyan kayo sa akin, palagi ninyong sinasabi na hindi ako nagmana sa sipag ninyo. ’Yon pala ay dahil hindi n'yo ako tunay na anak. Nay, ang sakit malaman na ampon lang pala ako. Ngayon nangangapa ako kung sino ba talaga ako. Saan ako nanggaling, at ano ang tunay kong pagkatao?”“Anak, alam ko na mahirap sa ’yong patawarin ako. Pero nagbabakasakali pa rin ako
NATAWA si Joshua sa sinabi ko, kaya naman nagtatakang napatingin ako sa kaniya. “What's funny?” mataray na tanong ko sa kaniya. Nameywang pa ako dahil parang nairita ako sa tawa niyang iyon. Para kasing nakakaloko e! “First kiss? Really?” Muling tumawa ito, kahit na ang cute-cute niyang tumawa ay napipikon pa rin ako. “Ang kapal mo ha?! Hoy lalaki, hindi mo ako kilala kaya kung ayaw mong maniwala diwag! Tse!” Tumalikod ako at akmang magwo-walk-out na sana nang pigilan niya akong muli sa kamay. “Hep! Hep! Saan ka pupunta? Kung inaakala mo na makakatakas ka pa ngayon, no way! Hindi ko hahayaan na makaalis ka pa, dapat sa 'yo ay makulong para maparusahan ka sa masamang ginagawa mo!” anito. &nb
GALIT na galit ako nang hindi ako sunduin ni Joshua sa bahay. Kaya naman kinabukasan ay ako ang gumawa ng paraan upang magtagpo ulit kami. Pumunta ako sa mismong pinagtatrabahuhan niya upang doon siya komprontahin. “Akala yata ng mokong na ’yon maiisahan niya ako! Hindi niya alam na marami akong plano at walang makakapigil sa akin dahil ako yata si Kim.” Pasakay na sana ako ng elevator nang makasabay ko ang taong pakay ko kung bakit lumalapit ako kay Joshua— si Leo Angon. “O iha, nandito ka pala!” gulat na saad ni Leo. Napangiti ako sa matanda. Pagka-buenas ko nga naman o! Akalain mong magtatagpo ulit kami. “Sir, kumusta po kayo?” bati ko. Pumasok si Leo sa elevator, kaming dalawa l
#TARANTADONG_BABAE#LAST_CHAPTERKabanata 29 ISANG mainit na gabi ang pinagsaluhan naming dalawa ni Joshua. Sa pag-aakala kong magiging simpleng gabi lang ito’y doon ako nagkamali. Isang bagay na natuklasan ko kaya muling nagkaroon ng maraming katanungan sa aking isipan.“Are you ready?” bulong nito sa akin matapos ang mainit naming paghahalikan. Magkalapat ang aming katawan, parehong walang saplot kaya ramdam na ramdam ko ang init ng katawan nito, lalo tuloy akong nagiging mapusok dahil nagiging sabik ako sa mga mangyayari.Tumango ako bilang tugon kay Joshua, kaya mabilis itong nagsimula. Akala ko puro sarap lang ang mangyayari ngunit nagkamali ako. Dumaloy ang sakit sa aking pagkababae ng magsimula ng ibaon ni Joshua ang kaniyang pagkalalaki. Medyo napaatras pa ako dahil sa pag-aakala na baka sala lang ang pagpasok nito, ngunit talagang naiiyak ako dahil ramdam na ramdam kong pinupunit ang aking ba
Kabanata 28 NANG matapos akong magpasukat ay nagtungo naman kami ni Donna sa office. Gusto ko lang makita si Joshua dahil ilang araw na itong abala sa trabaho.“Ikaw na lang muna ang umakyat sa taas may pupuntahan lang ako,” paalam ni Donna sa akin.“Ha? Saan ka pupunta?”“May tatapusin lang akong trabaho— naiwan kong trabaho kahapon.” Pagkasabi nito ay dali-dali na itong umalis. Napakunot-noo na lang ako sa ginawa ni Donna. Ayaw lang niya siguro akong samahan sa loob.Nagtuloy na ako papuntang elevator at nang magbukas iyon ay kaagad na akong pumasok. Mag-isa lang ako sa loob, tila pumapanig sa akin ang panahon. Naaalala ko pa ’yong nangyari sa akin noong nakaraan. Kung paano ako ipinahiya ni Alisha. Ganoon pa man ay gagampanan ko na lang ang nagawa ko, total naman ginawa ko lang iyon para mailayo na rin si Joshua kay Alisha.Tumunog na ang operato
Kabanata 27 ILANG ORAS ang lumipas ngunit wala pa rin si Joshua. Umalis kasi ito kasama si Alisha. Siguro'y naisip ni Joshua na umalis upang mailayo si Alisha sa akin."Ano kayang nangyari? Bakit hanggang ngayon, hindi pa sila bumabalik?" Pabalik-balik ako sa bintana upang alamin kung nariyan na si Joshua. Ngunit palagi akong bigo. Inabot na ako ng gabi sa paghihintay ay wala pa ring Joshua na dumadating, kaya nagpasya na akong umalis sa bahay ni Joshua. Nag-taxi na lang ako upang makauwi sa bahay. Pagdating sa bahay ay si Uncle ang kaagad kong nasalubong. Nag-aalala itong lumapit at nagtanong sa akin. "Iha, are you alright? Nabalitaan ko ang nangyari kanina, sinubukan kong tawagan ka pero hindi mo naman sinasagot ang phone mo.""Sorry po, Uncle Leo. Naiwan ko po 'yong phone ko sa office. Okay naman po ako gusto ko lang po magpahinga ngayon. Excuse me po..." Malungkot na umakyat ako sa hagdan patungo sa kuwarto. Pagdating sa
Kabanata 26 DINALA ako ni Joshua sa bahay niya, kung saan solo na naman namin ang isa’t isa. Pinaupo ako ni Joshua sa sofa.“Maupo ka lang diyan, kukuha ako ng yelo.”Naupo naman ako sa upuan at hinintay si Joshua na nagpunta sa kusina. Hindi pa rin ako makapaniwala na nangyari sa akin ito. First time kong hindi gumanti sa kaaway ko. Siguro ay dahil nagi-guilty ako sa ginawa ko.Mayamaya pa'y dumating na si Joshua. Umupo ito sa tabi ko at hinawi ang buhok ko na nakataklob sa aking noo.“A-anong gagawin mo?” tanong ko.“May bukol ka sa noo, lalagyan ko ng yelo para bumalik sa dati.” Inilapat nito ang yelo sa noo ko at doon ko lang naramdaman na nagkaroon pala ako ng bukol. Medyo manhid pa kasi ang ulo ko dahil sa pagsabunot sa akin ni Alisha. Parang biglang humapdi ang mukha ko. May maliliit Palawan akong kalmot sa noo. Mabuti na lang at hindi nabawasan ang ganda ko ka
Kabanata 25 PAGMULAT ng mata ko’y si Joshua ang una kong nakita.“Hanggang sa panaginip, ikaw pa rin ang nakikita ko. Sana hindi na ako magising...” saad ko sa sarili ko.Naalipungatan ito dahil sa pagbulong ko. Napatingin ito sa akin at napatitig.Nagkurap-kurap ako ng mata.“Bakit parang totoo ka?” tanong ko sa kaniya.Hindi ito nagsalita, bagkus hinaplos nito ang mukha ko.Naramdaman ko ang kamay nito, kaya mabilis akong napabangon.“Hindi ito panaginip?!” gulat na gulat kong tanong.Doon na tumambad sa akin ang hubad na katawan ko. Ganoon din ito na naka-boxer short lang ang pang-ibaba.“O my God! A-anong nangyari?!” Hinila ko ang blanket at siyang itinabon sa katawan ko. Pasalamat na lang ako at nakasuot ako ng panty. Tanging iyon lang ang natabunan.Seryoso ang mukha nitong napatitig sa akin.&nbs
#tarantadong_babae_updatesKabanata 24 NAPAHINTO ito at muling napatitig sa akin, para ko itong nahi-hypnotize. Napatango-tango ito at muling naupo sa kaniyang inuupuan.Napangiti ako bago nagtungo sa swimming pool. Talagang nagpapa-cute ako sa kaniya. Alam kong nakatitig siya sa akin habang nagsi-swimming ako. At iyon ang gustong-gusto ko— ang makuha ko ang atensyon niya. Humanda ka sa akin, sisiguraduhin kong mababaliw ka sa akin at makakalimutan mo iyang Alisha mo.Ilang minuto ang lumipas, nagsawa na ako sa paglalangoy. Umahon na ako sa tubig, pero ang hindi ko inaasahan ay ang biglang abutan ako ni Joshua ng towel.“Sa-salamat.” Inabot ko ang tuwalya at isinaklob sa katawan ko.“Ang sarap maligo, kung sana ay naligo ka... E ’di sana'y nawala iyang init ng katawan mo.”Napakunot-noo ito sa sinabi ko, pero hindi nagsalita. Baka nahuli nito ang ibig kong
HALOS malaglag ang panga ko sa sinabi ni Uncle Leo. Hindi man lang ako tinanong nito bago siya nagdesisyon, kaya parang nakaramdam ako ng pagkadismaya.“May problema ba sa pagsama sa 'yo ni Joshua, ha iha?” tanong nito sa akin.“Wa-wala naman po, baka lang po kasi makaabala ako sa kaniya. Kailangan po siya sa office hindi po ba?”“No iha. Ako na bahala sa office ngayon. Sa ngayon, gusto ko munang matapos ’yong pinaggagawa ko sa iyo.”Napatingin ako kay Joshua. Nahuli ko ang mata nitong nakatitig sa akin. Kaya parang nailang ako sa suot ko. Nakapantalon at t-shirt lang naman ako. Ito ang sinuot ko ngayon dahil feeling ko, masyado namang pangit ang outfit kung naka-dress ako or naka-short.“So may problema pa ba, iha?” muling tanong ni Uncle sa akin ng hindi ako kaagad nakasagot.“Wala po. Sige, Uncle. Aalis na po kami para makarating kaagad
#TARANTADONG_BABAE UPDATESKabanata 22 ILANG ORAS din akong ginambala ng utak ko, palaging laman noon ay Joshua. Paulit-ulit kong naaalala ang ginawa ko. Nahihiya pa rin ako sa sarili ko kapag naiisip ko iyon. Ganoon na ba ako kadesperada, at tinangka ko siyang halikan?Nagulat na lang ako nang biglang may nagsalita sa harapan ko.“Ano girl, tulala?” nakangising pukaw sa akin ni Donna.“Kanina ka pa ba riyan?!” gulat na gulat kong tanong.“Oo. Kanina pa, ano bang iniisip mo't hindi mo naramdaman ang pagpasok ko sa opisina mo ha?”“Ha? Ah, wala naman... medyo hang over lang siguro.”Saka ko lang napansin na may dala itong paper bag.“Ano iyan?” tanong ko.“Lunch na kaya, wala ka bang balak kumain? Anyways, alam ko naman na ganito ang mangyayari, kaya heto... may dala akong pagkain para sa ating dalawa.” Inil
Tarantadong BabaeKabanata 21 “WILBERT?! A-anong ginagawa mo rito?” gulat na tanong.“Katulad ng ginagawa mo, nagpapalipas ng oras— umiinom upang saglit na makalimot.” Ngumiti ito sabay lagok ng alak.“Ah...” tamad kong sagot.“Mukhang mabigat ang problema mo ngayon a, may maitutulong ba ako?” anito.“Wala naman, nagpapalipas lang ako ng oras.”Hindi ko ugaling i-share sa iba ang nararamdaman ko—lalo na kay Wilbert na alam kong may pagtingin din sa akin.“Ibang-iba ka na talaga ngayon, Kim.”“Ha? Anong iba? Ako pa rin naman ito...” Ngumiti ako ng bahagya.“No. I mean malayong-malayo na ang Kimberly na nakilala ko noon kaysa ngayon. Look at you now, lalo kang gumanda sa paningin ko. Kung noon ay hangang-hanga na ako sa 'yo, ano pa kaya ngayon?”Napangiti ako sa sinabi