Hindi napigilan na mabigla ni Luna sa mga sinabi ni Joshua.Pagkatapos ng ilang sandali, bumalik na siya sa sarili mula sa mga pangit na alaala.Tumingala si Luna at tumingin kay Joshua. “Nasa Sea City tayo, wala sa Banyan City.”Eleganteng sumubo ng pagkain si Joshua. Ngumisi siya. “May mga paraan pa rin ako, kahit na nasa Sea City tayo,” Ang sabi niya.Umiling si Luna.“Kung magawa mo man o hindi, paano sa susunod? Aalis din tayo ng Sea City kahit anong mangyari.”Huminga ng malalim si Luna. “Habang nasa Sea City pa rin tayo, pwede ko pa rin siyang kontrahin sa kahit anong sabihin niya, pero kapag umalis tayo at muli nilang nilabas ang isyu, wala na tayong magagawa.”Kumunot ang noo ni Joshua. Ang tono niya at malamig habang nangutya siya, “Sa tingin mo ba hindi ko kaya harapin ang isang mahinang pamilya na tulad ng mga Larson?”Basta’t gusto ni Joshua, kaya niya itong gawin kahit wala na siya sa Sea City.Pwede niyang habang buhay na ipalunok kay Gwen ang tungkol dito.Sye
“Magkakasama ulit kayo ni Uncle Andy.”Pagkatapos ay itinabi ni Hailey ang phone at umalis na siya. Sa sandaling umalis siya, nakatanggap ng tawag si Gwen mula kay Alice.“Gwennie…” Ang boses ni Alice sa kabilang linya ng phone ay parang umiiyak. “Salamat talaga at tinulungan mo ako! BFF kita!”Kinagat ni Gwen ang labi niya. “Walang anuman…”Sabik na nakipag kwentuhan si Alice kay Gwen bago niya binaba ang phone.“Gwennie.”Nakahiga si Ben sa kama, at tumingin siya ng naaawa kay Gwen. “Balak mo talaga… na ipahiya si Luna sa press conference bukas ng umaga?”Pumikit si Gwen. “Wala akong choice.”Kahit na bestfriend niya si Luna noong high school, wala pa rin silang sapat na kapangyarihan para kontrahin sila Alice.Si Alice ay may suporta ni Hailey, habang si Hailey ay may suporta ng pamilya Walter, na may sapat na kapangyarihan para kontrolin ang buong Sea City.Hindi siya pwedeng awayin.…Humiga si Luna sa sofa at nakatulog siya ng hindi niya namamalayan.Makalipas ang ma
Masyadong tamad si Luna para magpatuloy sa kalokohan ni Alice.Tumingin siya sa babaeng sinusubukan siyang asarin. “Kung ganun nga, Mrs. Lynch, dapat mo siyang bantayan. Kung hindi…”Ngumiti si Luna habang lumapit siya kay Alice at bumulong sa tainga nito, “Kung hindi, kapag may ibang babae na dumating at inagaw si Mr. Lynch, mawawalan ng saysay ang lahat ng kasinungalingan mo.”Tumalikod si Luna at umalis, iniwan niya si Alice na may galit at gulat sa mga mata nito.Nakatayo lang sa lugar si Alice habang pinapanood na umalis si Luna. Mahigpit ang kanyang mga kamao.Naging mas mayabang na si Luna!…Sa lobby sa baba, nakaupo si Luna sa sofa habang may suot na trench coat at hinihintay na dumating si Theo.Medyo inaantok siya, kaya’t pumikit siya para magpahinga ng kaunti sa sofa.“Saan pumunta si boss ngayong araw?”“Hindi ko alam. Kahit anong tawag namin sa kanya, ‘yung assistant niya lang ang sumasagot, pero hindi natin pwede sundan ang mga salita ng assistant mula kay boss
Pagpasok nila ng kwarto, hinugasan ni Theo ang mga prutas at nilagay niya ang mga ito sa harap ni Luna.“Anong plano mong gawin? Kanina lang, habang nasa phone call, mapilit si Ben. Sinabi niya na ginagawa lang nila ito para mabuhay. Hindi nila kakanselahin ang press conference bukas, at pupunta si Gwen tulad ng plano at ikukwento ang istorya mo.”Lumingon si Luna para tumingin kay Theo at ngumiti siya. “Sinasabi mo ba na kailangan ko rin mag follow-up ng eksplenasyon?”Napahinto si Theo bago siya tumango.“Pero, ayaw ko.”Ngumiti si Luna at niyakap niya ang mga tuhod niya. Tumingin siya sa malayo. “Theo, pwede bang humingi ng pabor?”…Sa sumunod na araw.Natuloy ang plano ni Gwen na press conference sa maliit na auditorium na malapit sa Ocean Ray High School.Ang maliit na auditorium ay punong puno ng tao.Nasa maliit na venue ang mga reporter habang patuloy silang kumukuha ng litrato ni Gwen sa entablado.Si Gwen, habang nakaupo sa entablado, ay nakasandal sa upuan at nak
Hindi nahanap ni Theo si Andy.Malamang ay inaasahan na ng pamilya Walter na may mga tao na susubukang itakas si Andy Larson, kaya’t dinala nila si Andy sa ibang lugar bago pa ito mangyari.Sa mga sandaling ito, kahit anong gawin nila, huli na sila.Tumingin si Luna kay Gwen na nasa entablado, walang emosyon ang mukha niya.Halata sa mga mata ni Luna na nawalan na siya ng pagasa.Wala siyang karapatan at wala siya sa posisyon para sisihin si Gwen.Kung sabagay, para kay Gwen, isa lang siyang high school best friend na matagal niyang hindi nakita.Gayunpaman, ang taong hostage ng pamilya Walter ay ang tatay niya.Sakim ang lahat ng tao, tulad ni Luna. Ang lahat ng ginagawa niya ay para magamot ang sakit ni Nigel.Habang nalilito si Luna, nagsimula na si Gwen, “Matagal na akong hindi natutuwa kay Luna.”Tumingin ng malamig si Gwen sa camera ng mga reporter, at ang tono niya ay pareho sa mga mata niya.“Nung nasa Banyan City siya, maraming balita at tsismis na inaakit niya si J
Ngumiti si Gwen sa camera ng reporter. “Ito ang katotohanan.”Hindi nakumbinsi ang ilan sa mga reporter. “Pero, Ms. Gwen, ang mga litrato na nilabas niyo nung nakaraan ay halatang gumagawa ng istorya. Sinabi niyo rin sa lahat na may affair sina Luna at Joshua. Paano niyo ito maipapaliwanag?”Huminga ng malalim si Gwen at tumawa siya, “Masasabi ko lang na tinatakot ako ng isang tao. Para sa kung sino ito, sasabihin ko sa susunod. Hindi ko pa pwedeng sabihin ang katotohanan tungkol dito, dahil may mga bagay pa akong kailangan siguraduhin.”Pagkatapos, ngumiti si Gwen at tumayo siya. Yumuko siya sa camera. “Paumanhin sa sinabi ko kahapon. Humihingi rin ako ng paumanhin sa kaibigan ko, si Luna. Mula sa simula pa lang, kinakalaban ko na siya. Lagi ko siyang pinupuntirya, pero wala siyang pakialam, at pinagbigyan niya pa ako at nakipagkaibigan pa siya sa akin. Masaya talaga ako.”Nasa entablado si Gwen, ngumiti siya ng maliwanag na tulad ng debut niya dati.“Ang rason kaya’t pinili ko a
Agad na naging pangit ang ekspresyon ni Alice.Kumunot ang noo niya at tumingin siya ng masama sa babaeng reporter. “Hindi pa ako nag utos sa iba para pilitin na painumin si Luna. Saan mo nabalitaan ito?”Habang nakaharap sa masamang tingin at tono ni Alice, tumawa ng mahina ang babaeng reporter, “Sinasabi niyo na walang nangyari na ganito?”Pagkatapos, ngumiti ang mga reporter. “Pero iba ang sinasabi ng mga nakasaksi.”Sumingkit si Alice.Halata na pinaghandaan ito ng reporter.Kaya naman, nagbago ng plano si Alice. “Syempre, nangyari ‘yun.”Malambing niyang hinawakan ang kamay ni Luna. “Mabuting magkaibigan kami ni Luna, kaya’t binibiro ko lang siya. Kinuha siya ng isang tao habang lasing kagabi. Nagpadala pa ng mga tao ang asawa ko para hanapin siya.”Hindi komportable si Luna sa init ng kamay ni Alice.Kumunot ang noo niya at sinubukan niyang hilahin ang kamay niya, ngunit hindi niya ito magawa.Kumunot ang noo ng babaeng reporter. May gusto pa sana siyang sabihin, ngunit
Nagsend siya ng message.[Nilipat ng mga Walter si Andy ngayong umaga. Habang nililipat siya, nakasunod kami ni Lucas sa kanila. Ayos lang si Andy, ako na ang bahala. Matatapos na lahat ng ito ngayon.]Tumingin sa phone si Luna at tumitig siya sa huling pangungusap. [Matatapos na lahat ng ito ngayon.]Ang tatay ni Gwen ay kinulong at halos hindi na nakatakas. Halos pinatay ni Gwen ang sarili niyang tatay.Halos nasira na rin ang buhay ni Gwen.Ang lahat ng ito ay may kapalit lang na isang mensahe na sinabi, [Matatapos na lahat ng ito ngayon.]Nanatili lang sa pwesto si Luna. Nakita niya na tumakbo si Alice papunta sa kay Joshua at niyakap ang braso nito.Nararamdaman niya na para bang sinaksak ang puso niya. Paulit ulit.Mahal at protektado ni Joshua si Alice.Sino ba siya? Wala lang siya. Maging dati man o ngayon.Hindi niya inisip na kapag bumalik siya kay Joshua bilang si Luna Gibson, tulad ni Alice, tatratuhin din ba siya ng mabuti?Akala niya ay imposible ito.Pwedeng
Kumunot ang noo ni Luna nang marinig niya ito.Kailangan niyang itago si Gwen kapag bumisita si John sa kanila. Kasabay nito, kailangan niya ng ibang tao para magpanggap na si ‘Andie Larson’.Habang iniisip ito, nagbuntong hininga si Luna at tumingin siya ng makahulugan kay Tara.Naintindihan ito ni Tara at tumango siya, pagkatapos ay naglakad siya pabalik ng elevator kasama si Luna.Nang sumara ang pinto, nagbuntong hininga si Tara at sinabi niya ng pagod na tono, “Salamat sa Diyos at nabigo si Robyn ng memorya niya. Kung hindi, sira na ang lahat ng plano natin.”Tumango si Luna. Pagkatapos, tumingin siya kay Tara at tinanong niya, “Oo nga pala, paano nagkakilala si John at ang tatay ni Gwen?”Kahit na si Andy ay dinala ng mga tauhan ni Tyson sa Sharnwick City. Paano napunta sa parehong kwarto si John at sumalo pa siya ng bala para dito?Kinidnap rin ba si John ng mga taong ito? Kung ganun, bakit nila ito ginawa?Nang mabanggit ito, nagbuntong hininga si Tara at nagpaliwang si
Sumilip si Luna sa crack mula sa pinto.May suot na hospital gown si John, nakaupo ito sa kama at kumakain habang kausap si Robyn. “Sinabi ba talaga ‘yun ni Miss Moore?”Tumango si Robyn. “Nakasalubong ko rin sa elevator ‘yung babae na bumili ng tanghalian na ito kanina. Hindi ka maniniwala, konektado din siya kay Miss Moore! Magpinsan sila sa kasal!”Huminto ang kamay ni John, halata na nabigla siya. Tumawa siya at tinanong niya, “Talaga? Nagkataon nga naman.”“Tama ka! Maliit ang mundo natin!” Tumango si Robyn. “Hindi lang ‘yun, pero dahil magpinsan sila sa kasal, may koneksyon din siya sa lalaking niligtas mo kagabi. Sa tingin ko ay ang pangalan niya ay…”Napatalon ang puso ni Luna sa lalamunan niya nang marinig niya ito.Nagkaroon siya ng isang malaking pagkakamali. Hindi niya sana babanggitin ang pangalan ni Gwen kung alam niya lang na si John ang lalaking nagligtas sa tatay ni Gwen!Malapit na masira ang sikreto nila!Habang iniisip ito, hindi niya mapigilan na tumingin k
Tumaas ang mga kilay ni Luna kay Tara. “Sinasabi mo ba na anim na buwan mo nang alam ang tungkol kay Anne at John?”Tahimik ng ilang sandali si Tara bago siya tumango. “Oo.”Huminga siya ng malalim at tumitig siya ng seryoso kay Luna. “Dati, ang lahat lang ng alam ko tungkol sayo ay pinakasalan mo ang pinsan ko at biniyayaan kayo ng triplets. Nabalitaan ko rin na sa isang punto, naging malapit ka kay Christian, pero wala na akong ibang impormasyon maliban dito. Isang araw, sinabi ng tita ko sa akin na ikaw, ang asawa ng pinsan ko, ay walang iba kundi si Moon, ang paboritong jewelry designer ko.”“Simula nang matuklasan ko ito, napunta ang atensyon ko sayo at naghanap ako ng mga balita tungkol sayo. Dahil dito, alam ko ang tungkol sa murder at trial mo, kaya alam ko ang tungkol kela Anne at John.”Lumaki ang mga mata ni Luna sa gulat.Hindi siya makapaniwala na si Tara ay palihim na isa sa mga fans niya, sa punto na binabantayan nito ang balita tungkol kay Luna kahit na nakatira si
Matagal na natulala si Luna.Sa huli, bumalik siya sa sarili at humawak siya ng sabik sa braso ni Robyn. “Sinasabi mo ba na ang kapatid mo ang nagligtas sa lalaki na hinahanap ng lahat sa buong bayan?”Hindi inaasahan ni Robyn ang reaksyon ni Luna. Napaatras siya sa takot at tumango siya. “O… Oo.”Bakit sabik si Luna na marinig ito?Kumunot ang noo niya at tinanong niya, “Miss, kilala… mo ba ang kapatid ko? O may koneksyon kayo sa matandang lalaki kagabi?”Sasagot sana ng oo si Luna sa mga tanong na ito nang sumingit si Tara. “Syempre may koneksyon siya sa matandang lalaki. Asawa siya ng pinsan ko, kaya may koneksyon siya sa matandang lalaki na niligtas ng kapatid mo. Sabik lang siya na makilala ang lalaki na lumigtas sa buhay ng matandang lalaki.”Pagkatapos, tumingin siya kay Luna. “Hindi ba, Luna?”Napahinto ng ilang sandali si Luna, pagkatapos ay tumango siya. “Oo, masaya lang ako na ligtas siya ngayon.”Pagkatapos, lumingon siya para tumitig ulit kay Robyn. “Kamusta na ang
“Um…”Ngunit, bago pa sumagot si Tara, sumingit si Robyn. “Hindi ba’t sinabi ko sayo na ang kapatid ko ay nabaril? Ito ay dahil pinoprotektahan niya ang isang matandang lalaki kagabi.”“Nakidnap silang pareho, at ang lalaki na ‘yun ay papatayin dapat ng kidnapper. Kung hindi humarang ang kapatid ko para iligtas ang lalaking ‘yun, patay na dapat siya ngayon.”“Si Miss Moore ay ang kamag anak ng lalaki at pumunta siya dito para pasalamatan kami.”Pagkatapos, pinakita niya ang card kay Luna at sinabi niya, “Gusto niya kaming bigyan ng gantimpala kapalit ng kabaitan ng kapatid ko. Desperado kami sa pera, pero ayaw itong tanggapin ng kapatid ko. Ayaw niyang isipin ng iba na may ibang rason ang kabaitan niya.”Napahinto si Luna nang marinig niya ito. Kumunot ang noo niya, tumingin siya kay Tara. “Ang ‘kamag-anak; na ito ay ang tatay ni Gwen, hindi ba?”Alam ni Luna ang tungkol sa nangyari kagabi. Dahil niligtas ng mga tauhan ni Joshua si Andy kagabi at ang kapatid ni Robyn ay nabaril d
“Hindi ko kailangan ng special treatment.” Ngumiti si John kay Tara. “Ang gusto ko lang ay ang isang oportunidad para sumama.”Kumunot ang noo ni Tara dahil dito, ngunit wala siyang sinabi. Sa huli, tumalikod siya at umalis na siya ng kwarto.Sa kanyang ikinagulat, nakasalubong niya si Luna, na siyang kakalabas lang ng elevator.Nabigla din si Luna na makita si Tara.Siguradong si Tara, na siyang obsessed kay Joshua, ay nasa Moore Group dapat kasama si Joshua, nagpapalipas ng oras kasama ang paboritong ‘pinsan’ nito. Bakit pala nasa hospital si Tara?“Hello, Luna.” Ngumiti ng nahihiya si Tara nang makita niya si Luna.Kumunot ang noo ni Luna at tumingin siya ng malamig kay Tara. “Ano ang ginagawa mo dito?”Nandito ba si Tara para makita si Gwen? Hindi niya maintindihan; hindi kilala nila Tara at Gwen ang isa’t isa. Bakit bibisita si Tara kay Gwen?Huminto si Tara, ngunit bago pa siya makagawa ng dahilan, tumunog ang boses ni Robyn sa likod niya. “Miss Moore!”Tumakbo si Robyn
Bumangon si John mula sa kama nang mabanggit ang matandang lalaki. Pagkatapos ay tumitig siya ng nakakunot ang noo kay Tara. “Ayos lang ba siya? Nawalan ako ng malay pagkatapos akong mabaril kagabi, kaya hindi ko alam kung ano ang nangyari sa kanya. Naaalala ko na dumating ang mga tauhan niyo sa oras… Ayos lang ba siya ngayon?”Kahit na ang ginawa ng matandang lalaki ang rason kung bakit nabaril si John, naiintindihan ni John ang pananaw ng lalaking ito. Pagkatapos makulong ng maraming araw, hindi nakakapagtaka na magiging balisa ito na makatakas.Hindi mapigilan ni John na isipin na kung ang lalaking ito ay nakakuha ng sakit mula sa pagkakakulong, lalo na at matanda at mahina na ito.Kumunot ang noo ni Tara nang mapansin niya na nag aalala si John. Mukhang hindi nagpapanggap si John sa pag aalala niya.Ayon kay Joshua, hindi alam ni John na ang lalaking niligtas niya ay ang tatay ni Gwen. Base sa reaksyon ni John, alam na ni Tara na tama si Joshua.Ngumiti si Tara at sumagot siya
Hindi kaya’t sinasabi ni John ang katotohanan?Habang iniisip ito, tumingin ulit si Tara kay Robyn.Medyo kinakabahan si Robyn habang sinusuri ng ganito. Nahihiya siyang tumawa at sinabi niya, “Nice to meet you, Miss Moore. Ako ang kapatid ni John, si Robyn.”Pagkatapos, tinaas niya ang kamay niya kay Tara.Kumunot ang noo ni Tara habang kinamayan niya si Robyn. “Nabalitaan ko na may sakit ka?”Tumigas ang kamay ni Robyn. Nakalimutan niya ang tungkol sa instructions ni John!Ngumiti siya, sinubukan niyang maging kalmado. “Opo. Nagkaroon ako ng kakaibang sakit at humihina ang katawan ko, at kailangan ko ng surgery para mabuhay.”Pagkatapos, lumingon siya para tumingin ng masama kay John. “Sinabi mo ba ito sa lahat? Hindi ba’t sinabi ko sayo na ‘wag mo ipagkalat ang tungkol sa sakit ko?”Tumawa si John. “Malalaman din naman ni Miss Moore ang tungkol dito dahil magkakasama kami sa trabaho.”Medyo naabala si Tara dahil dito. Pinadala siya ni Joshua para bantayan si John at malaman
“Ayos lang. Hindi ko siya niligtas para sa pera.” Ngumiti si John habang tinaas niya ang kamay niya para kunin ang kutsara at tinidor mula kay Robyn.Nagtataka rin siya tungkol sa binanggit ni Robyn, ngunit sa katotohanan, hindi siya nagsisi sa desisyon niya. Kahit na pumunta siya doon para sa pera, hindi ito ang motibasyon niya noong tumalon siya sa harap ng bala.Ginawa niya ito ng hindi nag iisip. Kahit na ibalik niya ang oras, ililigtas niya pa rin ang lalaking ‘yun ng hindi nagdadalawang isip.Nagbuntong hininga si Robyn at tumingin siya kay John. “Pero John… makakapunta ka pa ba sa public bid sa katayuan mo ngayon?”Namutla si John dahil dito. Makalipas ang ilang sandali, ngumiti siya kay Robyn at sinabi niya, “Syempre naman. Ang balikat ko lang ang nasaktan, hindi ang utak ko, kaya makakapag trabaho pa rin ako tulad ng dati at makapag handa ako para sa bid. ‘Wag kang mag alala. Alagaan mo na lang sina Anne at Sammie, at ako na ang bahala sa lahat.”Pagkatapos, tumingin siya