Kabanata 333

Sumimangot si Nigel dahil sa mga tanong ni Joshua. Mababa ang boses niya pero matalas ang tono niya, at para bang tumagos ito sa kanyang phone. Kahit na malayo sila sa isa’t isa, naramdaman ni Nigel na para bang nakaupo si Joshua sa harap niya, tinititigan siya gamit ang matalas na mga mata nito. Nakakasakal ang pakiramdam na ito.

Nagbuntong hininga si Nigel at kumapit siya sa hospital gown niya. Sa unang pagkakataon ng buhay niya, hindi naging sigurado si Nigel sa sarili niya. “Mr. Lynch, walang kinalaman ang pagkakakilanlan ko kela Luna at sa iba… Kapag dumating ang panahon, ipapakilala ko ang sarili ko sayo.”

Tumawa si Josua at tumingin sa tulay na nasa karagatan. “Parang bata pa ang boses mo.”

Kahit na peke ang boses na gamit ni Nigel, narinig pa rin ni Joshua ang pagkataranta sa tono ng boses niya. “Magkita tayo.”

“Hindi na kailangan.” Nagbuntong hininga si Nigel at binaba niya na ang phone. Sa sandali na maputol ang signal, sumandal si Nigel sa ulo ng kama, naghihingalo. Medy