Lumaki ang mga mata ni Tara sa gulat, at tumulo ang luha sa kanyang mga pisngi. “Joshua… Hindi ito ang intensyon ko… Ako ay…” “Tama na.” Si Luna, na nanonood lang ng tahimik, ay sumingit na rin sa huli. “Ms. Moore, sa tingin ko ay dapat ka nang bumalik ngayon. Kakain tayo ng lunch o dinner pagdating ng panahon kapag nakapag pahinga na kami.” “Pero, gusto kong seryosohin mo ang payo ni Joshua. Ang trabaho mo lagi ang dapat maging unang prayoridad mo.” Si Tara, na siyang masama ang loob dahil sa istrikto siyang pinagsabihan ni Joshua, ay hindi mapigilan na ngumisi nang marinig ito. “Alam ko! Salamat sa pagtuturo sa akin ng leksyon, Luna.” Pagkatapos, hindi niya mapigilan na sabihin, “Pero, sana ay maging maunawain ka kapag humingi ako ng tulong kay Joshua sa susunod, Luna. Sana ay hindi masira ang relasyon natin dahil sa pagseselos mo.” Maamo ang ngiti ni Luna nang sumagot siya, “Bakit ako magseselos kung may meeting kayo tungkol sa trabaho? Ang dapat ko lang ipag alala ay ang
Hindi nagtagal, dumating sila sa hotel na binook ni Lucas para sa kanila. Bumaba ng kotse sina Luna at Gwen sa oras na huminto ito. Tumawa si Joshua habang sumunod siya sa dalawang nag uusap na babae papasok sa hotel, dala nila ang mga suitcase nila sa likod niya. Kahit na inayos na nila ang mga gamit nila, nag uusap pa rin sina Luna at Gwen. Matagal silang nalayo sa isa’t isa at namiss nila ang isa’t isa. Kahit na nag uusap sila sa phone, walang tatalo sa pagkikita nila ng personal. Ito ang katotohanan tungkol sa relasyon sa pagitan ng dalawang mag bestfriend; kaya nilang pag usapan ang lahat ng bagay na pwede. Pagkatapos ng mahabang pag uusap, nakahanap na ng dahilan si Joshua para dalhin si Luna palabas ng kwarto ni Gwen at nagpanggap siya na gusto niyang kausapin si Luna tungkol sa mga plano nila sa Sharnwick City. Hindi alam ni Gwen na nandito si Luna para makita si John, at hindi rin balak ni Luna na sabihin ito kay Gwen. Pagkatapos umalis ni Luna, nakahinga na ng
Sumingkit ang mga mata ni Stefan, ngunit tahimik lang siya. Samantala, si Kurt naman ay nataranta. Lumunok siya ng kabado at lumingon siya para tumitig kay Stefan na tila nagtatanong.Ito ang unang beses silang nakita ni Diablo, at walang punto para magsinungaling sa kanila.Hindi kaya’t totoo ang sinasabi niya?Hinuli ba si Gwen ng mga tauhan ni Tyson? Ano ang gagawin nila?Dahil itinabi ni Diablo ang mga phone nila, wala silang paraan para makumpirma ang kaligtasan ni Gwen, at wala rin silang paraan para makausap si Joshua para humingi ng tulong sa paghahanap kay Gwen. Ano ang gagawin nila kapag nahuli si Gwen?Kahit na malakas sina Stefan at Kurt, mahirap para sa kanila na maligtas si Andy mula sa ibang mga guard, paano pa ang isa pang tao. Hindi maisip ni Kurt kung ano ang dapat nilang gawin para makatakas sa sitwasyon na ito.“Bakit tumahimik kayo bigla?” Ang tanong ni Diablo, kumunot ang noo niya nang mapansin niya na tahimik sila.Huminto ng ilang sandali si Kurt at sas
Nabigla sina Kurt at Stefan nang marinig nila ito.Nagkatinginan sila, pareho silang hindi makapaniwala sa kanilang naririnig.Pagkatapos huminto ng ilang sandali, si Stefan ang unang bumalik sa sarili. Ngumisi siya at tinanong niya, “Ganun ba. Hindi ko alam na may ex-husband ang babaeng ‘yun.”“Hindi ‘yun ang pinakamalala!” Gusto pa ni Diablo na magkwento. “Pokpok ang babaeng ‘yun! Dati, ginahasa siya ng maraming lalaki ng sabay sabay…”Nagpatuloy si Diablo, “Ito ang rason kung bakit nakipaghiwalay ang asawa niya sa kanya, naisip ng asawa niya na hindi na siya puro para dito pagkatapos ng nangyari.”“Hindi ko alam kung ano ang meron sa isip ni Luke. Hindi ako makapaniwala na isang tanga siya para mahulog sa isang pokpok at sinakripisyo niya pa ang sarili niya para sa babaeng ‘yun… Sayang.”“Alam mo, hindi sana ako maaawa kay Luke kung nagdesisyon ang babaeng ‘yun na magbago pagkatapos ng pagkamatay ni Luke, pero nitong umaga, noong pinadala ni Boss ang mga tauhan niya, nakikipag
Sa sobrang gulat ni Diablo dito ay hindi man lang siya huminga.Alam niya na seryoso si Stefan; ang dulo ng kutsilyo ay nakadikit sa leeg niya para patunayan ito. Pwedeng hiwain ni Stefan ang leeg niya sa isang maling salita!Habang iniisip ito, kinagat ni Diablo ang labi niya at tumingin siya sa mga mata ni Stefan. “Pre, pag usapan natin ito na parang maayos na mga lalaki…”“Nasaan si Gwen?” Ang malamig na tanong ni Stefan, sumingkit ang kanyang mga mata.“Hi… Hindi ko alam!” Sa puntong ito, takot na takot si Diablo at malapit na siyang umiyak. “Ang alam ko lang ay dadalhin siya sa Sharnwick City ngayong araw… Base sa oras, parating na sila ngayon… Wala akong alam kung ano ang mangyayari sa kanya. Sinabi ni Boss sa akin na tatawagan niya ako bukas…”“Totoo ba ito?” Naghihinala si Stefan at tumaas ang kanyang mga kilay.Naramdaman ni Diablo na maiihi na siya. “Totoo ang sinasabi ko, pre! Pwede mo akong saksakin kung gusto mo, pero totoo ang sinasabi ko!”Nang makita na sigurado
Umiling si Kurt at tumawa siya habang tinaas niya ang mga manggas ng kanyang suot. “Excited lang ako. Matagal na simula nang makita kitang lumaban.”Pagkatapos, tumingin siya sa labas ng bintana, pagkatapos ay tumingin siya sa GPS sa kanyang phone. “Parating na rin tayo, hindi ba?”Tumango si Stefan, pagkatapos ay inutos niya kay Kurt na ipark ang kotse na ninakaw niya kay Diablo sa tabi ng kalsada bago sila pumunta sa hotel.Ang katotohanan, ang hotel na ito ay isang nakakadiring brothel.Sa sandali na lumabas sila ng kotse, narinig nila ang nakakakilabot na sigaw ng isang babae.Sa sandaling ito, naramdaman ni Stefan na tumalon ang kanyang puso.Walang pagdadalawang isip na tumakbo si Stefan papunta sa kwarto kung saan nanggaling ang mga tunog.May isang matangkad na lalaking nakabantay sa pinto. Nang makita niya si Stefan at Kurt, agad niyang piniglan ang mga ito. “Ano sa tingin niyo ang ginagawa niyo?”Tumingin si Stefan sa lalaki ng nakakunot ang noo, pagkatapos ay sinunto
“Hindi…”Kahit na ang babae ay nahihilo, alam niya ang nangyayari at na may dumating para iligtas siya.Lumingon siya para tumingin sa lalaking nagligtas sa kanya.Akala niya ay si Ben ito, o isang lalaking nakasiping niya nitong nakaraan.Sa oras na pumasok si Stefan, nagdesisyon ang babae na magbago at papayag pa siyang pakasalan ang lalaking nagligtas sa kanya.Ngunit…Nang lumingon siya para tumingin kay Stefan, ang nakita niya lang ay isang lalaking may suot na mask. Ang tanging bagay na nakikita niya ay ang gwapong panga nito.Kahit na hindi niya makita ang mukha ni Stefan, alam niya na isang gwapong lalaki ito, kahit na may suot na mask.Hindi lang sa gwapo ang lalaki, matapang pa siya at mag isa niyang niligtas ang babae mula sa mga walang hiyang lalaki na dumukot sa kanya.“Sino ka?” Kumunot ang noo ni Stefan, ang mga mata niya ay puno ng gulat. “Nasaan si Gwen?”Lumubog ang puso ng babae dahil dito.Ito ang paliwanag kung bakit nandito si Stefan.Nandito siya para
Kumunot ang noo niya nang marinig niya ito.Makalipas ang ilang sandali, tinakpan niya ang hubad na katawan ng babae gamit ang isang kumot at tumingin siya kay Kurt. “Ihatid mo siya paalis.”Tumango si Kurt, pagkatapos ay binuhat niya ang babaeng nakabalot ng kumot.“Patawad, pero hindi namin kayo hahayaan na kunin siya.” May ilang mga lalaking naging matapang na at hinarap si Stefan. “Inutos sa amin na protektahan siya, at kapag hindi namin siya binantayan at ang matandang ‘yun, papatayin kami ni Tyson!”Bumalik sa sarili ang mga lalaki nang marinig nila ito.Kahit na kung ang babaeng ito ay hindi si Gwen, inutos pa rin ni Tyson na dalhin nila ang babae sa kulungan kung saan makakasama nito si Andy. Kung hinayaan nila na kunin ang babaeng ito, magagalit si Tyson!Habang iniisip ito, ang mga lalaki ay nagsimulang palibutan sina Stefan at Kurt.Kumunot ang noo ni Kurt at bumulong siya, “Boss…”Alam niya na kahit na sila ni Stefan ay may mga sandata, wala pa rin silang laban sa i
Kumunot ang noo ni Luna nang marinig niya ito.Kailangan niyang itago si Gwen kapag bumisita si John sa kanila. Kasabay nito, kailangan niya ng ibang tao para magpanggap na si ‘Andie Larson’.Habang iniisip ito, nagbuntong hininga si Luna at tumingin siya ng makahulugan kay Tara.Naintindihan ito ni Tara at tumango siya, pagkatapos ay naglakad siya pabalik ng elevator kasama si Luna.Nang sumara ang pinto, nagbuntong hininga si Tara at sinabi niya ng pagod na tono, “Salamat sa Diyos at nabigo si Robyn ng memorya niya. Kung hindi, sira na ang lahat ng plano natin.”Tumango si Luna. Pagkatapos, tumingin siya kay Tara at tinanong niya, “Oo nga pala, paano nagkakilala si John at ang tatay ni Gwen?”Kahit na si Andy ay dinala ng mga tauhan ni Tyson sa Sharnwick City. Paano napunta sa parehong kwarto si John at sumalo pa siya ng bala para dito?Kinidnap rin ba si John ng mga taong ito? Kung ganun, bakit nila ito ginawa?Nang mabanggit ito, nagbuntong hininga si Tara at nagpaliwang si
Sumilip si Luna sa crack mula sa pinto.May suot na hospital gown si John, nakaupo ito sa kama at kumakain habang kausap si Robyn. “Sinabi ba talaga ‘yun ni Miss Moore?”Tumango si Robyn. “Nakasalubong ko rin sa elevator ‘yung babae na bumili ng tanghalian na ito kanina. Hindi ka maniniwala, konektado din siya kay Miss Moore! Magpinsan sila sa kasal!”Huminto ang kamay ni John, halata na nabigla siya. Tumawa siya at tinanong niya, “Talaga? Nagkataon nga naman.”“Tama ka! Maliit ang mundo natin!” Tumango si Robyn. “Hindi lang ‘yun, pero dahil magpinsan sila sa kasal, may koneksyon din siya sa lalaking niligtas mo kagabi. Sa tingin ko ay ang pangalan niya ay…”Napatalon ang puso ni Luna sa lalamunan niya nang marinig niya ito.Nagkaroon siya ng isang malaking pagkakamali. Hindi niya sana babanggitin ang pangalan ni Gwen kung alam niya lang na si John ang lalaking nagligtas sa tatay ni Gwen!Malapit na masira ang sikreto nila!Habang iniisip ito, hindi niya mapigilan na tumingin k
Tumaas ang mga kilay ni Luna kay Tara. “Sinasabi mo ba na anim na buwan mo nang alam ang tungkol kay Anne at John?”Tahimik ng ilang sandali si Tara bago siya tumango. “Oo.”Huminga siya ng malalim at tumitig siya ng seryoso kay Luna. “Dati, ang lahat lang ng alam ko tungkol sayo ay pinakasalan mo ang pinsan ko at biniyayaan kayo ng triplets. Nabalitaan ko rin na sa isang punto, naging malapit ka kay Christian, pero wala na akong ibang impormasyon maliban dito. Isang araw, sinabi ng tita ko sa akin na ikaw, ang asawa ng pinsan ko, ay walang iba kundi si Moon, ang paboritong jewelry designer ko.”“Simula nang matuklasan ko ito, napunta ang atensyon ko sayo at naghanap ako ng mga balita tungkol sayo. Dahil dito, alam ko ang tungkol sa murder at trial mo, kaya alam ko ang tungkol kela Anne at John.”Lumaki ang mga mata ni Luna sa gulat.Hindi siya makapaniwala na si Tara ay palihim na isa sa mga fans niya, sa punto na binabantayan nito ang balita tungkol kay Luna kahit na nakatira si
Matagal na natulala si Luna.Sa huli, bumalik siya sa sarili at humawak siya ng sabik sa braso ni Robyn. “Sinasabi mo ba na ang kapatid mo ang nagligtas sa lalaki na hinahanap ng lahat sa buong bayan?”Hindi inaasahan ni Robyn ang reaksyon ni Luna. Napaatras siya sa takot at tumango siya. “O… Oo.”Bakit sabik si Luna na marinig ito?Kumunot ang noo niya at tinanong niya, “Miss, kilala… mo ba ang kapatid ko? O may koneksyon kayo sa matandang lalaki kagabi?”Sasagot sana ng oo si Luna sa mga tanong na ito nang sumingit si Tara. “Syempre may koneksyon siya sa matandang lalaki. Asawa siya ng pinsan ko, kaya may koneksyon siya sa matandang lalaki na niligtas ng kapatid mo. Sabik lang siya na makilala ang lalaki na lumigtas sa buhay ng matandang lalaki.”Pagkatapos, tumingin siya kay Luna. “Hindi ba, Luna?”Napahinto ng ilang sandali si Luna, pagkatapos ay tumango siya. “Oo, masaya lang ako na ligtas siya ngayon.”Pagkatapos, lumingon siya para tumitig ulit kay Robyn. “Kamusta na ang
“Um…”Ngunit, bago pa sumagot si Tara, sumingit si Robyn. “Hindi ba’t sinabi ko sayo na ang kapatid ko ay nabaril? Ito ay dahil pinoprotektahan niya ang isang matandang lalaki kagabi.”“Nakidnap silang pareho, at ang lalaki na ‘yun ay papatayin dapat ng kidnapper. Kung hindi humarang ang kapatid ko para iligtas ang lalaking ‘yun, patay na dapat siya ngayon.”“Si Miss Moore ay ang kamag anak ng lalaki at pumunta siya dito para pasalamatan kami.”Pagkatapos, pinakita niya ang card kay Luna at sinabi niya, “Gusto niya kaming bigyan ng gantimpala kapalit ng kabaitan ng kapatid ko. Desperado kami sa pera, pero ayaw itong tanggapin ng kapatid ko. Ayaw niyang isipin ng iba na may ibang rason ang kabaitan niya.”Napahinto si Luna nang marinig niya ito. Kumunot ang noo niya, tumingin siya kay Tara. “Ang ‘kamag-anak; na ito ay ang tatay ni Gwen, hindi ba?”Alam ni Luna ang tungkol sa nangyari kagabi. Dahil niligtas ng mga tauhan ni Joshua si Andy kagabi at ang kapatid ni Robyn ay nabaril d
“Hindi ko kailangan ng special treatment.” Ngumiti si John kay Tara. “Ang gusto ko lang ay ang isang oportunidad para sumama.”Kumunot ang noo ni Tara dahil dito, ngunit wala siyang sinabi. Sa huli, tumalikod siya at umalis na siya ng kwarto.Sa kanyang ikinagulat, nakasalubong niya si Luna, na siyang kakalabas lang ng elevator.Nabigla din si Luna na makita si Tara.Siguradong si Tara, na siyang obsessed kay Joshua, ay nasa Moore Group dapat kasama si Joshua, nagpapalipas ng oras kasama ang paboritong ‘pinsan’ nito. Bakit pala nasa hospital si Tara?“Hello, Luna.” Ngumiti ng nahihiya si Tara nang makita niya si Luna.Kumunot ang noo ni Luna at tumingin siya ng malamig kay Tara. “Ano ang ginagawa mo dito?”Nandito ba si Tara para makita si Gwen? Hindi niya maintindihan; hindi kilala nila Tara at Gwen ang isa’t isa. Bakit bibisita si Tara kay Gwen?Huminto si Tara, ngunit bago pa siya makagawa ng dahilan, tumunog ang boses ni Robyn sa likod niya. “Miss Moore!”Tumakbo si Robyn
Bumangon si John mula sa kama nang mabanggit ang matandang lalaki. Pagkatapos ay tumitig siya ng nakakunot ang noo kay Tara. “Ayos lang ba siya? Nawalan ako ng malay pagkatapos akong mabaril kagabi, kaya hindi ko alam kung ano ang nangyari sa kanya. Naaalala ko na dumating ang mga tauhan niyo sa oras… Ayos lang ba siya ngayon?”Kahit na ang ginawa ng matandang lalaki ang rason kung bakit nabaril si John, naiintindihan ni John ang pananaw ng lalaking ito. Pagkatapos makulong ng maraming araw, hindi nakakapagtaka na magiging balisa ito na makatakas.Hindi mapigilan ni John na isipin na kung ang lalaking ito ay nakakuha ng sakit mula sa pagkakakulong, lalo na at matanda at mahina na ito.Kumunot ang noo ni Tara nang mapansin niya na nag aalala si John. Mukhang hindi nagpapanggap si John sa pag aalala niya.Ayon kay Joshua, hindi alam ni John na ang lalaking niligtas niya ay ang tatay ni Gwen. Base sa reaksyon ni John, alam na ni Tara na tama si Joshua.Ngumiti si Tara at sumagot siya
Hindi kaya’t sinasabi ni John ang katotohanan?Habang iniisip ito, tumingin ulit si Tara kay Robyn.Medyo kinakabahan si Robyn habang sinusuri ng ganito. Nahihiya siyang tumawa at sinabi niya, “Nice to meet you, Miss Moore. Ako ang kapatid ni John, si Robyn.”Pagkatapos, tinaas niya ang kamay niya kay Tara.Kumunot ang noo ni Tara habang kinamayan niya si Robyn. “Nabalitaan ko na may sakit ka?”Tumigas ang kamay ni Robyn. Nakalimutan niya ang tungkol sa instructions ni John!Ngumiti siya, sinubukan niyang maging kalmado. “Opo. Nagkaroon ako ng kakaibang sakit at humihina ang katawan ko, at kailangan ko ng surgery para mabuhay.”Pagkatapos, lumingon siya para tumingin ng masama kay John. “Sinabi mo ba ito sa lahat? Hindi ba’t sinabi ko sayo na ‘wag mo ipagkalat ang tungkol sa sakit ko?”Tumawa si John. “Malalaman din naman ni Miss Moore ang tungkol dito dahil magkakasama kami sa trabaho.”Medyo naabala si Tara dahil dito. Pinadala siya ni Joshua para bantayan si John at malaman
“Ayos lang. Hindi ko siya niligtas para sa pera.” Ngumiti si John habang tinaas niya ang kamay niya para kunin ang kutsara at tinidor mula kay Robyn.Nagtataka rin siya tungkol sa binanggit ni Robyn, ngunit sa katotohanan, hindi siya nagsisi sa desisyon niya. Kahit na pumunta siya doon para sa pera, hindi ito ang motibasyon niya noong tumalon siya sa harap ng bala.Ginawa niya ito ng hindi nag iisip. Kahit na ibalik niya ang oras, ililigtas niya pa rin ang lalaking ‘yun ng hindi nagdadalawang isip.Nagbuntong hininga si Robyn at tumingin siya kay John. “Pero John… makakapunta ka pa ba sa public bid sa katayuan mo ngayon?”Namutla si John dahil dito. Makalipas ang ilang sandali, ngumiti siya kay Robyn at sinabi niya, “Syempre naman. Ang balikat ko lang ang nasaktan, hindi ang utak ko, kaya makakapag trabaho pa rin ako tulad ng dati at makapag handa ako para sa bid. ‘Wag kang mag alala. Alagaan mo na lang sina Anne at Sammie, at ako na ang bahala sa lahat.”Pagkatapos, tumingin siya