Tumahimik ang buong kwarto dahil sa sinabi ni Joshua habang nakatingin sila sa dalawang lalaki sa entablado.Alam ng lahat sa Banyan City na si Rianna, ang pinakamakapangyarihang businesswoman sa lungsod, ay namatay dahil sa komplikasyon habang nanganganak, at sa mga oras na ‘yun, naghost pa si Adrian ng memorial para kay Rianna.Sa libing, umiyak ng malakas si Adrian, sinasabi niya na si Rianna ay isang babaeng hindi makasarili at pinili nito na gamitin ang buhay nito para magpatuloy ang angkan ng mga Lynch.Ito ang rason kung bakit pagkatapos ng maraming taon, ang lahat ng nasa Banyan City ay may impresyon na bagay talaga para sa isa’t isa sina Adrian at Rianna, at kung hindi sana namatay si Rianna, magkasma sana sila ng masaya ng habang buhay. Ngunit, sa mga sandaling ito…Ang sinabi ni Joshua ay sumira sa impresyon ng lahat.“Mr. Lynch, hindi mo pwedeng siraan ang tatay mo gamit ang maling akusasyon dahil lang ayaw mong bayaran ang utang samin!” Biglang may sumigaw mula sa mad
Nakalagay sa kopya ng medical report ni Rianna na habang buntis siya, walang problema ang panganganak niya at dapat siyang sumailalim sa normal vaginal delivery tulad ng orihinal na plano.Gayunpaman, si Adrian ang nagpilit na magkaroon ng Cesarean delivery si Rianna.Bukod pa dito, nakadokumento din na binalaan ng mga doctor si Adrian sa komplikasyon na mangyayari kapag sumailalim si Rianna sa Cesarean delivery dahil sa kondisyon ni Rianna, at magkakaroon ng malaking chansa ng pagkamatay dahil dito, ngunit hindi sumuko si Adrian.Sa araw ng surgery ni Rianna, halos namatay si Rianna sa table tulad ng prediksyon ng mga doctor, ngunit buti na lang, ang kapatid niyang si Eanne ay dumating sa eksena at iniligtas ang buhay niya.Buhay pa rin si Rianna sa mga oras na ‘yun, ngunit nakalagay sa medical report na namatay siya dahil sa komplikasyon sa surgery.Pagkatapos, may sunod sunod na litrato ng libing ni Rianna na lumabas sa screen, kasama rin ang pag iyak ni Adrian na para bang isa
Tumahimik ang buong kwarto nang marinig nila ang boses ng babaeng ito.Lumingon sila para tumingin sa direksyon ng boses.Sa mga oras na ito, pumasok ng kwarto si Celia, ang buong suot niya ay puti.“Sino siya?”“Sa tingin ko ay siya ang ex-wife ni Adrian, Celia ata ang pangalan…”“Siya ba si Celia Giles, ang pangalan ng babaeng nakasulat sa hotel record kanina?”“Oo, sa tingin ko ay siya nga! Siya ang sumiping kay Adrian sa araw ng libing ni Rianna!”Nakarating na si Celia sa entablado habang nagbubulungan ang mga madla at umakyat siya hanggang sa makarating na siya sa harap ni Joshua.“Adrian, sinasabi mo na hindi sapat ang ebidensya ni Joshua para patunayan niya ang sarili niya, hindi ba?” Kung ganun, sa tingin mo ba ay sapat na patunay na ako?”Nagkagulo ang buong kwarto dahil dito.Lumingon si Adrian para tumingin sa babaeng nakatayo sa harap ni Joshua, maputla ang mukha niya, at sinabi niya ng may nanginginig na boses, “Celia, higit sa dalawampung taon na tayong nagsama
Huminto si Celia, hindi niya maintindihan kung bakit siya ang sinasabihan ni Jacqueline bigla, at agad siyang tumingin ng malamig kay Jacqueline. “Ano pala ang ginawa ko? Sabihin mo sa akin, iha—ano ang ginawa ko para matanggap ko ang pambubugbog ng mga tauhan ni Adrian na parang isa akong kriminal?”Hindi mapigilan ni Jacqueline na ngumisi nang marinig niya ito. Nilabas niya ang phone niya, hinanap niya ang isang recording, at pinindot niya ang play.“Ikaw iha, sinabi ko na ito sayo—higit sa dalawang dekada na kaming magkasama ni Adrian, at kung hindi mo ako bibigyan ng sapat na pera, magpapatuloy ako sa panggugulo sa inyong dalawa ng habang buhay! P*ta ka, isinilang ko ang anak ni Adrian para sa kanya, at kahit na nasa kulungan si Michael ngaon, hindi mo siguro alam na nandoon siya dahil sinalo niya ang paninisi sa tatay niya!”“Sa tingin mo ba talaga ay kayang patayin ni Michel si Granny Lynch ng magisa lang? Ito ang sasabihin ko sayo—kung hindi mo ako bibigyan ng dalawang milyon
“Ano ang binabalak niyang sabihin?” Tumingin ng malamig si Joshua kay Adrian at ngumisi siya. “Mr. Lynch, sa tingin mo ba talaga ay si Jacqueline, ang isang magandang babaeng nasa dalawampung taon ang edad, ay papayag na magpakasal sa isang lalaking limampung taong gulang? Sa tingin mo ba ay nakuha mo ang loob niya dahil sa tingin mo ay nakakaakit ka?”Tumingin siya ng malamig sa mukha ni Adrian at sinabi niya ng may malamig na tono, “Sa tingin mo ba talaga ay gusto ka ni Jacqueline kung hindi ikaw si Adrian Lynch, ang tatay ni Joshua Lynch?”Ang tono ni Joshua ay naging sarcastic at hindi mapigilan ng iba na ngumisi dahil dito. Ang katotohanan ay, alam ng lahat na ang isang babae na nasa dalawampung taon ang edad ay hindi magpapakasal sa isang lalaking limampung taon ang edad kung walang ibang motibo ang babae, at lalo na dahil si Adrian ay isang walang kwentang lalaki.Noong bata pa si Adrian, umaasa siya kela Grandpa at Granny Lynch, at nang magpakasal siya kay Rianna, si Rianna
“Sa tingin mo ba talaga na kapag namatay sina Eanne at Carl, hindi lalabas ang katotohanan?” Ngumisi si Joshua na para bang nababasa niya ang iniisip ni Adrian, pagkatapos ay muli niyang pinindot ang phone niya.May isa pang piraso ng balita tungkol kay Rianna ang lumabas sa screen.Ngayon naman, mas matibay ang ebidensya—ito ay ang record mula sa taxi ride ni Rianna sa airport, kung saan tumawag siya ng taxi papunta sa Lynch Mansion.Pagkatapos, lumabas sa screen ang visitation record mula sa mental hospital, kung saan pinakita na nandoon si Rianna, at maraming beses binisita ni Adrian si Rianna pagkatapos mapunta ni Rianna dito.Kasunod nito ang death certificate ni Rianna, at pinakita na pagpapakamatay ang dahilan ng pagkamatay niya.Tumahimik ang lahat nang makita nila ito at pinagsama sama nila ang piraso ng mga impormasyon ng pagkamatay ni Rianna.Sa huli, hindi pala namatay si Rianna noong isinilang si Joshua noong dalawang dekada na ang nakalipas, sa halip, nagpakamatay s
Namutla ng sobra ang mukha ni Adrian. Kumunot ang noo niya at kinagat niya ang kanyang ngipin, “Hoy, tatay pa rin ako ni Michael!”Alam niya na hindi magbabago ang isip ni Celia sa pagbabanggit ng kasal nila, at ang tanging paraan para makumbinsi niya si Celia ay ang gamitin ang anak nila, si Michael, laban kay Celia.Alam niya kung gaano kamahal ni Celia si Michael, at mapapatunayan ni Michael ang sarili niya na may kwenta siya kung ang pagbanggit sa pangalan niya ay kayang magkumbinsi kay Celia na lumipat ng panig at pagtaksilan si Joshua.Habang iniisip ito, nagbuntong hininga si Adrian at suminghot siya. “Celia, makakalabas na si Michael ng ilang taon, kaya sigurado ako na ayaw mo siyang… makita ang tatay niya na ganito kapag nakalaya na siya?”Huminto si Celia nang marinig niya ito.Tama si Adrian, ipinagmamalaki ni Michael ang sarili niya ang tatay niyang si Adrian at sa pagiging isang Lynch, at kahit sa sandaling ito, hindi pa sinasabi ni Celia kay Michael ang katotohanan t
May mahinang liwanag sa mga mata ni Celia.Lumingong siya para tumitig kay Luna, ngunit tila wala siyang masabi.Alam ni Luna na naghihintay si Celia ng kumpirmasyon, kaya huminga siya ng malalim at lumingon siya para tumingin kay Luna.Ngumiti si Joshua at tumingin siya kay Luna para magkumpirma.Ngumiti na si Luna, lumingon siya para tumingin kay Celia, at sinabi niya ng mahina, “Aunty Celia, kapag lumapit kayo para ibunyag si Mr. Adrian para kung sino talaga siya, tatratuhin ka ni Joshua ng mabuti sa susunod. Bukod pa dito, kayo ang nanay ng kapatid ni Joshua, at kapag ibinunyag niyo ang katotohanan, alaagaan kayo pareho ni Joshua. Hindi niya kayo hahayaan na ipagtanggol ang sarili niyo ng magisa sa mundong ito.”Napuno ng pag asa ang puso ni Celia.Ang katotohanan ay, wala siyang pakialam kay Adrian—ang mahalaga lang sa kanya ay si Michael!Muntik na siya mahulog sa patibong ni Adrian!Anak niya si Michael, at alam niya ang lahat ng iniisip nito. Ang tanging rason kung baki
Kumunot ang noo ni Luna nang marinig niya ito.Kailangan niyang itago si Gwen kapag bumisita si John sa kanila. Kasabay nito, kailangan niya ng ibang tao para magpanggap na si ‘Andie Larson’.Habang iniisip ito, nagbuntong hininga si Luna at tumingin siya ng makahulugan kay Tara.Naintindihan ito ni Tara at tumango siya, pagkatapos ay naglakad siya pabalik ng elevator kasama si Luna.Nang sumara ang pinto, nagbuntong hininga si Tara at sinabi niya ng pagod na tono, “Salamat sa Diyos at nabigo si Robyn ng memorya niya. Kung hindi, sira na ang lahat ng plano natin.”Tumango si Luna. Pagkatapos, tumingin siya kay Tara at tinanong niya, “Oo nga pala, paano nagkakilala si John at ang tatay ni Gwen?”Kahit na si Andy ay dinala ng mga tauhan ni Tyson sa Sharnwick City. Paano napunta sa parehong kwarto si John at sumalo pa siya ng bala para dito?Kinidnap rin ba si John ng mga taong ito? Kung ganun, bakit nila ito ginawa?Nang mabanggit ito, nagbuntong hininga si Tara at nagpaliwang si
Sumilip si Luna sa crack mula sa pinto.May suot na hospital gown si John, nakaupo ito sa kama at kumakain habang kausap si Robyn. “Sinabi ba talaga ‘yun ni Miss Moore?”Tumango si Robyn. “Nakasalubong ko rin sa elevator ‘yung babae na bumili ng tanghalian na ito kanina. Hindi ka maniniwala, konektado din siya kay Miss Moore! Magpinsan sila sa kasal!”Huminto ang kamay ni John, halata na nabigla siya. Tumawa siya at tinanong niya, “Talaga? Nagkataon nga naman.”“Tama ka! Maliit ang mundo natin!” Tumango si Robyn. “Hindi lang ‘yun, pero dahil magpinsan sila sa kasal, may koneksyon din siya sa lalaking niligtas mo kagabi. Sa tingin ko ay ang pangalan niya ay…”Napatalon ang puso ni Luna sa lalamunan niya nang marinig niya ito.Nagkaroon siya ng isang malaking pagkakamali. Hindi niya sana babanggitin ang pangalan ni Gwen kung alam niya lang na si John ang lalaking nagligtas sa tatay ni Gwen!Malapit na masira ang sikreto nila!Habang iniisip ito, hindi niya mapigilan na tumingin k
Tumaas ang mga kilay ni Luna kay Tara. “Sinasabi mo ba na anim na buwan mo nang alam ang tungkol kay Anne at John?”Tahimik ng ilang sandali si Tara bago siya tumango. “Oo.”Huminga siya ng malalim at tumitig siya ng seryoso kay Luna. “Dati, ang lahat lang ng alam ko tungkol sayo ay pinakasalan mo ang pinsan ko at biniyayaan kayo ng triplets. Nabalitaan ko rin na sa isang punto, naging malapit ka kay Christian, pero wala na akong ibang impormasyon maliban dito. Isang araw, sinabi ng tita ko sa akin na ikaw, ang asawa ng pinsan ko, ay walang iba kundi si Moon, ang paboritong jewelry designer ko.”“Simula nang matuklasan ko ito, napunta ang atensyon ko sayo at naghanap ako ng mga balita tungkol sayo. Dahil dito, alam ko ang tungkol sa murder at trial mo, kaya alam ko ang tungkol kela Anne at John.”Lumaki ang mga mata ni Luna sa gulat.Hindi siya makapaniwala na si Tara ay palihim na isa sa mga fans niya, sa punto na binabantayan nito ang balita tungkol kay Luna kahit na nakatira si
Matagal na natulala si Luna.Sa huli, bumalik siya sa sarili at humawak siya ng sabik sa braso ni Robyn. “Sinasabi mo ba na ang kapatid mo ang nagligtas sa lalaki na hinahanap ng lahat sa buong bayan?”Hindi inaasahan ni Robyn ang reaksyon ni Luna. Napaatras siya sa takot at tumango siya. “O… Oo.”Bakit sabik si Luna na marinig ito?Kumunot ang noo niya at tinanong niya, “Miss, kilala… mo ba ang kapatid ko? O may koneksyon kayo sa matandang lalaki kagabi?”Sasagot sana ng oo si Luna sa mga tanong na ito nang sumingit si Tara. “Syempre may koneksyon siya sa matandang lalaki. Asawa siya ng pinsan ko, kaya may koneksyon siya sa matandang lalaki na niligtas ng kapatid mo. Sabik lang siya na makilala ang lalaki na lumigtas sa buhay ng matandang lalaki.”Pagkatapos, tumingin siya kay Luna. “Hindi ba, Luna?”Napahinto ng ilang sandali si Luna, pagkatapos ay tumango siya. “Oo, masaya lang ako na ligtas siya ngayon.”Pagkatapos, lumingon siya para tumitig ulit kay Robyn. “Kamusta na ang
“Um…”Ngunit, bago pa sumagot si Tara, sumingit si Robyn. “Hindi ba’t sinabi ko sayo na ang kapatid ko ay nabaril? Ito ay dahil pinoprotektahan niya ang isang matandang lalaki kagabi.”“Nakidnap silang pareho, at ang lalaki na ‘yun ay papatayin dapat ng kidnapper. Kung hindi humarang ang kapatid ko para iligtas ang lalaking ‘yun, patay na dapat siya ngayon.”“Si Miss Moore ay ang kamag anak ng lalaki at pumunta siya dito para pasalamatan kami.”Pagkatapos, pinakita niya ang card kay Luna at sinabi niya, “Gusto niya kaming bigyan ng gantimpala kapalit ng kabaitan ng kapatid ko. Desperado kami sa pera, pero ayaw itong tanggapin ng kapatid ko. Ayaw niyang isipin ng iba na may ibang rason ang kabaitan niya.”Napahinto si Luna nang marinig niya ito. Kumunot ang noo niya, tumingin siya kay Tara. “Ang ‘kamag-anak; na ito ay ang tatay ni Gwen, hindi ba?”Alam ni Luna ang tungkol sa nangyari kagabi. Dahil niligtas ng mga tauhan ni Joshua si Andy kagabi at ang kapatid ni Robyn ay nabaril d
“Hindi ko kailangan ng special treatment.” Ngumiti si John kay Tara. “Ang gusto ko lang ay ang isang oportunidad para sumama.”Kumunot ang noo ni Tara dahil dito, ngunit wala siyang sinabi. Sa huli, tumalikod siya at umalis na siya ng kwarto.Sa kanyang ikinagulat, nakasalubong niya si Luna, na siyang kakalabas lang ng elevator.Nabigla din si Luna na makita si Tara.Siguradong si Tara, na siyang obsessed kay Joshua, ay nasa Moore Group dapat kasama si Joshua, nagpapalipas ng oras kasama ang paboritong ‘pinsan’ nito. Bakit pala nasa hospital si Tara?“Hello, Luna.” Ngumiti ng nahihiya si Tara nang makita niya si Luna.Kumunot ang noo ni Luna at tumingin siya ng malamig kay Tara. “Ano ang ginagawa mo dito?”Nandito ba si Tara para makita si Gwen? Hindi niya maintindihan; hindi kilala nila Tara at Gwen ang isa’t isa. Bakit bibisita si Tara kay Gwen?Huminto si Tara, ngunit bago pa siya makagawa ng dahilan, tumunog ang boses ni Robyn sa likod niya. “Miss Moore!”Tumakbo si Robyn
Bumangon si John mula sa kama nang mabanggit ang matandang lalaki. Pagkatapos ay tumitig siya ng nakakunot ang noo kay Tara. “Ayos lang ba siya? Nawalan ako ng malay pagkatapos akong mabaril kagabi, kaya hindi ko alam kung ano ang nangyari sa kanya. Naaalala ko na dumating ang mga tauhan niyo sa oras… Ayos lang ba siya ngayon?”Kahit na ang ginawa ng matandang lalaki ang rason kung bakit nabaril si John, naiintindihan ni John ang pananaw ng lalaking ito. Pagkatapos makulong ng maraming araw, hindi nakakapagtaka na magiging balisa ito na makatakas.Hindi mapigilan ni John na isipin na kung ang lalaking ito ay nakakuha ng sakit mula sa pagkakakulong, lalo na at matanda at mahina na ito.Kumunot ang noo ni Tara nang mapansin niya na nag aalala si John. Mukhang hindi nagpapanggap si John sa pag aalala niya.Ayon kay Joshua, hindi alam ni John na ang lalaking niligtas niya ay ang tatay ni Gwen. Base sa reaksyon ni John, alam na ni Tara na tama si Joshua.Ngumiti si Tara at sumagot siya
Hindi kaya’t sinasabi ni John ang katotohanan?Habang iniisip ito, tumingin ulit si Tara kay Robyn.Medyo kinakabahan si Robyn habang sinusuri ng ganito. Nahihiya siyang tumawa at sinabi niya, “Nice to meet you, Miss Moore. Ako ang kapatid ni John, si Robyn.”Pagkatapos, tinaas niya ang kamay niya kay Tara.Kumunot ang noo ni Tara habang kinamayan niya si Robyn. “Nabalitaan ko na may sakit ka?”Tumigas ang kamay ni Robyn. Nakalimutan niya ang tungkol sa instructions ni John!Ngumiti siya, sinubukan niyang maging kalmado. “Opo. Nagkaroon ako ng kakaibang sakit at humihina ang katawan ko, at kailangan ko ng surgery para mabuhay.”Pagkatapos, lumingon siya para tumingin ng masama kay John. “Sinabi mo ba ito sa lahat? Hindi ba’t sinabi ko sayo na ‘wag mo ipagkalat ang tungkol sa sakit ko?”Tumawa si John. “Malalaman din naman ni Miss Moore ang tungkol dito dahil magkakasama kami sa trabaho.”Medyo naabala si Tara dahil dito. Pinadala siya ni Joshua para bantayan si John at malaman
“Ayos lang. Hindi ko siya niligtas para sa pera.” Ngumiti si John habang tinaas niya ang kamay niya para kunin ang kutsara at tinidor mula kay Robyn.Nagtataka rin siya tungkol sa binanggit ni Robyn, ngunit sa katotohanan, hindi siya nagsisi sa desisyon niya. Kahit na pumunta siya doon para sa pera, hindi ito ang motibasyon niya noong tumalon siya sa harap ng bala.Ginawa niya ito ng hindi nag iisip. Kahit na ibalik niya ang oras, ililigtas niya pa rin ang lalaking ‘yun ng hindi nagdadalawang isip.Nagbuntong hininga si Robyn at tumingin siya kay John. “Pero John… makakapunta ka pa ba sa public bid sa katayuan mo ngayon?”Namutla si John dahil dito. Makalipas ang ilang sandali, ngumiti siya kay Robyn at sinabi niya, “Syempre naman. Ang balikat ko lang ang nasaktan, hindi ang utak ko, kaya makakapag trabaho pa rin ako tulad ng dati at makapag handa ako para sa bid. ‘Wag kang mag alala. Alagaan mo na lang sina Anne at Sammie, at ako na ang bahala sa lahat.”Pagkatapos, tumingin siya