“Wala akong pakialam!” Hindi napansin ni Mr. Hoffman na papalapit si Steven mula sa likod at sa halip ay kinaway niya lang ang mga makamy niya kela Mr. at Mrs. Hughes. “Kayo ang nangako sa akin na pwede ko gawin ang kahit ano sa babaeng ‘yun. Ngayon, hindi lang sa wala akong napala, tumalon pa siya sa gusali sa harap ko!”“Dahil sa inyo, ini imbestigahan ako ng mga pulis. Kakalabas ko lang mula sa interrogation, at natuklasan ng asawa ko na pinagtaksilan ko siya. Kayo dapat ang responsable dito!”Suminghal siya at idinagdag niya, “Kasalanan niyo ang lahat ng ito—walang kahit sino sa inyo ang kanyang kumontrol sa kanya ng maayos! Babawiin ko ang kontrata natin, at kailangan niyo akong bayaran ang pera na binigay ko sa inyo!”“Hindi lang ‘yun, kailangan niyo pa akong bayaran ng extra! Kung hindi, ibabalita ko ang mga masasamang ginawa niyo sa buong bayan, at magbabayad kayo sa panloloko niyo sa akin!”Pagkatapos, tumalikod siya at paalis na sana siya nang makaharap niya si Steven.“
Habang iniisip ito, hindi mapigilan ni Steven na maalala ang kawalan ng pag asa sa boses ni Denise nang sabihin nito ang mga salitang ‘yun kay Steven.Kumirot ang puso ni Steven dahil dito.Lumingon siya para tumitig sa magkasintahan na nakatayo sa harap niya.Sa mga sandaling ito, nagkatinginan silang dalawa na para bang sinisisi ang isa’t isa sa pagkasira ng business transaction nila kay Mr. Hoffman.Nabigla ulit siya at humigpit ang mga kamao niya sa galit.Wala siyang ideya na ang mga magulang niya ay walang hiya!Higit sa 20 taon na tumira si Denise kasama nila. Kahit na hindi nila ito kadugo, kahit na ginagamit lang nila ito… is pa ring tao si Denise!Isa siyang buhay na tao na buong buhay nilang nakasama!Normal na magiging malapit ang mga tao sa mga alaga nila, pero ang mga magulang niya ay tila walang pakialam kay Denise na kumpara mas pinapahalagahan pa ng isang karaniwang tao ang aso nila!Si Denise ay isang gamit lang para sa kanila!Habang iniisip ito, kinagat ni
May masamang tingin sa mukha ng mga magulang ni Steven pagkatapos makinig sa mga sinabi ni Steven.Sa kabilang palad, naramdaman ni Steven na may pag asa siya sa oras na makita niya ang maputlang mukha ng mga magulang niya. Akala niya ay magbabago ang isip ng mga magulang niya at ang masamang ugali nila ay hindi na mahalaga pagkatapos ng kanyang sinabi.Gayunpaman, ang nangyari sa susunod ay hindi niya inaasahan…“Kinulam ka ng p*tang ‘yun!” Galit na lumapit si Mrs. Hughes kay Steven at hinawakan niya ang braso nito. Tila galit ang boses niya, “Hindi lang si Gwen ang p*ta. Pati si Denise! Ginayuma ka ng dalawang babaeng ‘yun. Ito ba ang paraan ng pakikipag usap mo sa tatay mo? Ginagawa lang namin ang lahat ng ito para sayo. Kung hindi dahil sayo, sa tingin mo ba ay ayaw namin maging mabuting mga tao na pinupuri ng lahat? At sinasabi mo ito sa amin? Steven Hughes, tao ka ba?”Trinato ni Mrs. Hughes si Steven na para bang isa siyang bata na pinapagalitan, “‘Wag mo kaming ipahiya! Umu
“Hindi ako makulit!” Kumunot ang noo ni Steven at inalis niya ang kamay ng tatay niya. “May sarili akong buhay. Mr. Hughes, tanggalin mo ang kamay mo sa akin!”Tumalikod siya at umalis.Tumingin si Mr. Hughes kay Steven habang naglalakad ito palayo. Kumunot ang noo niya at tumingin siya sa asawa niya.Kumunot ang noo ni Mrs. Hughes habang napuno ng lamig ang kanyang mga mata. “‘Wag mo siyang pansinin! Bumalik na tayo!”Pagkatapos itong sabihin, tinaas niya ang kamay niya at hinawakan niya ang kamay ng asawa niya. Naglakad na sila palayo sa mga manonood at umalis na sila. Nagalisan na ang mga madla nang umalis na ang mag asawang Hughes.Nang makarating na sina Luna at Joshua doon, hindi nila nakita sina Steven, Gwen, o ang mag asawang Hughes. Kumunot ang noo ni Luna at nilabas niya ang phone niya para tumawag kay Gwen. Sa mga oras na ‘yun, tumawag si Sean sa kanya.Iniligtas nila Lucas at ng iba si Sean mula sa bahay ng mga Hughes at papunta na sila sa hotel.“Luna,” Nang masagot
Nang banggitin ni Joshua si Adrian, hindi mapigilan ni Luna na magbuntong hininga. May gusto siyang sabihin, ngunit hindi niya ito sinabi.Lumapit siya kay Joshua at hinawkan niya ang kamay nito, “Magkaiba kayong dalawa.”“Oo, iba ako.” Ngumiti ng mapait si Joshua. “Mas masaya ang buhay ni Steven kaysa sa akin. At least… ”Tumingin siya sa malayo habang malungkot ang itsura niya, “At least ang mga magulang niya ay iniiisip pa rin siya kahit na masama ang pagtrato nila sa iba. Oo, makasarili sila. Ginagamit nila si Steven para gumawa ng mga masasamang bagay. At least mabuti talaga sila sa kanya. Pero ang tatay ko…”Kahit kailan, hindi gusto ni Adrian kay Joshua. Si Adrian ang rason kung bakit nagdusa ang nanay ni Joshua. Pero, sinisisi niya kay Joshua ang pagkamatay ni Rianna. Sinabi niya sa lahat na ang rason kung bakit galit siya kay Joshua ay dahil namatay si Rianna habang pinapanganak si Joshua sa mundong ito.Sumingkit ang mga mata ni Joshua. Oras na para harapin niya ang prob
Sa pangalawang araw na umalis si Steven sa Saigen City, kumilos sina Joshua at Thomas para kay Gwen upang magbigay ng ebidensya sa korte tungkol sa panloloko ng pamilya Hughes at pamilya Miller kay Luke. Kasabay nito, binigyan din nila ng impormasyon ang korte tungkol sa impormasyon na nahanap ni Sean sa information room sa bahay ng mga Hughes.Makalipas ang isang linggo. Pagkatapos ng maraming debate, may resulta na ang korte. Ang pamilya Hughes at pamilya Miller ay kumilos laban sa kabilang partido at ang ilegal na paggamit ng laman ng isang tao. Kaya naman, hinatulan sila ng guilty sa mga kasong ito at sinentensyahan ang pinuno ng bawat pamilya ng sampung taon sa kulungan. Bukod pa dito, pagkatapos ng mga lahat ng mga krimen na ginawa ng mag asawang Hughes, pareho silang sinentensyahan ng korte ng dagdag na dalawampung taon sa kulungan.Sa araw ng resulta, hindi nagpakita si Steven. Hindi pa rin nagigising si Denise sa hospital. Ang mga taong dumalo lang ay sina Sean at Gwen.N
Namutla ang mukha ni Mrs. Hughes sa sinabi ni Gwen. Lumaki ang mga mata niya at tumingin siya ng masama kay Gwen, “Wala kang pakialam kung ano ang mangyayari sa amin sa mga darating na araw. Makakaalis kami ng mas maaga sa inaakala mo. Hindi kita pagbibigyan, kahit kailan!”Tumawa si Gwen, “Sige. Hihintayin ko kayo.”Tumingin siya sa oras at sinabi niya, “Dalawampung taon, hihintayin kita dito. Sana ay mabuti kayo sa kulungan at hindi niyo pahabain ang sentensya niyo. Paalam.”Hinila niya si Sean at gusto niya nang umalis. Gayunpaman kumunot ang noo ni Sean at binitawan niya ang kamay ni Gwen. “Gwen, gusto ko silang kausapin tungkol sa isang bagay.”Kumunot ang noo ni Gwen at tumingin siya kay Sean. “Hihintayin kita sa labas?”Tumango si Sean.Nang umalis ng korte si Gwen, huminga ng malalim si Sean. Tumingin siya ng malamig kay Mr. at Mrs. Hughes, “Walang malay pa rin si Denise. Dahil nagpakamatay si Denise nang tumalon siya mula sa gusali, ang judge ay hindi isinama ang tungkol
Kumunot ang noo ni Sean nang marinig niya ang mahinang boses mula sa likod. Huminto siya at tumingin siya sa likod. Nakaluhod si Mr. Hughes sa sahig habang nakaposas. Ang dalawang pulis sa tabi niya ay sinubukan siyang patayuin.Hindi mapigilan ni Sean na ngumisi nang makita niya ito. “Nakakatawa naman. Hindi ako makapaniwala na sina Luke at Steven ay may walang kwenta at hindi matatag na lalaki bilang tatay nila.”Kahit na hindi kilala masyado ni Sean si Steven, alam niya na mabuting tao si Steven mula sa pagtrato nito kela Denise at Gwen. At least ay hindi prinotektahan ni Steven ang mga magulang niya at alam niya na may mga maling ginawa ito noong siya ang nagbenepisyo sa buong pangyayari. Kakaiba talaga ito.Naging matigas ang katawan ni Mr. Hughes. Yumuko siya at tinanong niya ng nahihiya, “Pwede… niyo bang isipin ang dalawang mga anak kong lalaki…”“Sasabihin ko sa gang member na ‘bantayan’ ka dahil sa dalawang anak na lalaki mo.” Sinasadya niyang idiin ang salitang ‘bantayan