“Hindi ako makapaniwala nang marinig ko ito.” “Masyado pang bata si Shelly, dalawang buwan pa lang siya. Paano ito nagawa ng isang tao sa kanya?” Nagpadala nga ng mga tao si Quentin sa Landry Mansion para patayin ang sanggol, ngunit… huli na ang lahat para sa kanila. Nang dumating na ang mga tauhan, ang tanging nakita nila ay hinahabol ni Sean ang isang kotse pagkatapos dukutin ang sanggol. Ito ang rason kung bakit lumapit si Charlotte kay Jim; hindi niya malaman kung sino ang may gusto ng batang ito. Gayunpaman, kung sino man ito, basta’t buhay pa ang bata, hindi makakapagpahinga si Charlotte hangga’t hindi niya nahahanap ang bata! Hindi niya pwedeng hayaan na matuklasan ni Jim na hindi niya anak si Shelly, at least hindi bago ang kasal nila. Nang maisip niya ito, lumingon si Charlotte para tumitig ng luhaan sa gwapong mukha ni Jim. “May nahanap ka na bang mga pahiwatig, Jim?” Sumingkit ang mga mata ni Jim at sinabi niya kay Charlotte ang tungkol sa plate number ng kot
Kinagat ni Charlotte ang labi niya at tumingin siya ng kabado kay Jim. Nang makita niya ang determinadong tingin ni Jim, pumikit siya at sinagot niya ang phone call. “Roanne, alam ko na ikaw ang kumuha kay Shelly, kaya’t ibalik mo siya ngayon na!” “Tandaan mo: Anak namin ni Jim si Shelly, at kahit na patawarin kita para dito dahil magkapatid tayo ng maraming taon na, hindi ibig sabihin nito na patatawarin kita ng basta basta!” Galit na nagsalita si Charlotte nang sagutin ang tawag. Pinapahiwatig niya kay Roanne na nakatayo si Jim sa tabi niya at hindi dapat siya magsalita ng bagay na hindi dapat. Hindi isang tanga si Roanne; agad niyang naintindihan ang balak sabihin ni Charlotte. Gayunpaman, ngumisi pa rin siya at pinaalala niya kay Charlotte, “Naiintindihan ko ang lahat ng sinabi mo, pero kung hindi mo tutuparin ang mga hiling ko, Charlotte, hindi ko masasabi kung anong magagawa ko, hindi ba?” Kinagat ni Charlotte ang labi niya at wala siyang magawa kundi sabihin ng nahih
Gayunpaman, hindi makapaniwala si Jim na ang babaeng ito ay ang taong si Number-9. Pwede siyang magpanggap na hindi niya narinig ang recording noon, pero paano naman ito? Ano ang eksenang ito na nasa harap niya, ang imahe na nilalagyan ni Charlotte ng gamot ang pagkain niya? Kahit na hindi niya alam kung ano ang magagawa ng gamot, alam niya na ang babaeng nagprotekta sa kanya sa bahay ampunan ay hindi gagawin ito. Nagbago ba siya dahil sa oras? O hindi kaya… Ang mga alaala niya ay parte lang ng mali niyang pagkakaunawa? Kinurot ni Jim ang noo niya sa inis at pumikit siya. Kahit na ayaw niya itong aminin, nasa harap na ng mga mata niya ang katotohanan. Totoo ang sinasabi nila Joshua at Luna. Kaninang hapon, ilang minuto lang bago matapos ang buhay ni Assistant Clark, nakuha niya na magsend ng isang duguan na DNA report kay Jim. Ayon sa report, wala sa sample ng dalawang babae ang may kadugo kay Shelly. Ibig nitong sabihin ay hindi nanay ni Shelly sina Bonnie o si C
“Jim!” Desperado na kumatok si Charlotte sa pinto. “Naniniwala ka ba talaga sa mga kasinungalingan nila Bonnie at Luna? Bakit mo naman kailangan pag isipan ang relasyon natin? Hindi ba’t perpekto naman tayo bago ang lahat ng ito? Pati…” Kinagat niya ang labi niya. “Kailangan ko pa makipagkita kay Roanne bukas para iligtas ang Shelly natin!” Napuno ng kirot ang mga mata ni Jim nang marinig niya ang desperado na mga sigaw ni Charlotte. Gayunpaman, hindi niya maitatanggi ang katotohanan na sinubukan siyang lasunin ni Charlotte. Hindi niya pwedeng itanggi na binayaran ni Charlotte ang flight crew sa Banyan City para patayin sina Harvey at Shelly. Baka, baka lang, ang lahat ng sinasabi nila Bonnie at Luna ay totoo rin. Dati, tiniis ito ni Jim at naawa siya kay Charlotte, naisip niya na ang lahat ng ginawa ni Charlotte ay dahil desperado lang ito na makasama siya, ngunit sa sandaling ito… Hindi niya na kayang magsinungaling sa sarili niya. Nagbago na si Charlotte. Siya ay n
Ito ang rason kung bakit nagawa ni Charlotte na inisin si Jim ng paunti unti hanggang sa sumobra na siya. Hindi lang sa nagsinungaling si Charlotte kay Jim tungkol sa pagkakakilanlan ni Shelly, sinubukan niya pang patayin si Shelly at lasunin si Jim. Kahit na hindi alam ni Jim kung anong gamot ang nilagay ni Charlotte sa pagkain, pinili niya pa rin na kainin ito. Kung sa huli ay nakakamatay na lason ito, bahala na. Nararapat sa kanya na mamatay. Ito ang nararapat sa kanya! Pumikit siya at nilunok niya ang pagkain, ang buong puso niya ay napuno ng sakit at lungkot. Hindi siya makapaniwala kung gaano kadali para masira ang lahat sa kanya. Ang babaeng minahal at prinotektahan niya ng buhay niya ay isang kriminal sa huli. Kasalanan niya ang lahat ng ito. Gayunpaman, sa ikinagulat ni Jim, ang gamot na nilagay ni Charlotte sa gamot niya ay hindi isang lason, at hindi rin ito pampatulog. Ang epekto lang nito ay uminit ang buong katawan niya. Ang init na ito ay tila galin
Agad na kumunot ang noo ni Bonnie nang marinig niya ang boses na ito.Sabay silang lumingon ni Sean at napagtanto nila na may taong nakaupo sa bench na gawa sa bato sa isang sulok ng hardin. Kahit na madilim at hindi niya makita ang mukha ni Jim, alam agad ni Bonnie na si Jim ito, base sa tunog ng boses at sa lamig ng aura mula sa katawan nito. Gayunpaman, kahit na alam niya nandito si Jim, hindi siya nahihiya sa sinabi niya tungkol kay Jim at kumunot lang ang noo niya sa pandidiri. “Ano ang ginagawa mo dito?” Hindi ba’t dapat ay kasama ni Jim si Charlotte ng ganitong oras? Bakit siya nagpakita sa hardin? Hindi mapigilan ni Jim na ngumisi nang marinig niya si Bonnie. “Bakit, hindi ba ako pwede dito, sa hardin ng sarili kong bahay?” Tumayo siya, lumapit siya kay Bonnie, at sinabi niya ng malamig, “Bukod pa dito, hindi ko maririnig ang pag amin ni Ms. Craig kung hindi ako pumunta dito.” Sumingkit ang mga mata niya at lumapit siya ng lumapit kay Bonnie, may delikadong ekspr
Hindi lang ‘yun, sinabi pa ni Bonnie na ang sanggol na pinalaglag niya ay kay Jim. Kahit na baliw si Bonnie, at least alam ni Jim na nababaliw si Bonnie para sa kanya, kaya bakit… Gaano katagal nang kilala ni Bonnie ang lalaking si Sean? Paano siya nahulog para sa ibang lalaki ng sobrang bilis? Totoo ba ang sinasabi niya? Nagsisinungaling lang ba si Bonnie kay Jim tungkol sa mga nararamdaman niya? Pinaglalaruan niya lang ba si Jim sa mga panahong ito? Akala niya ba ay laro lang ang lahat ng ito? Sa sandali na maisip niya ito, lumapit ng mabilis si Jim at hinawakan niya ang balikat ni Bonnie. “Hindi ka pwedeng sumama sa kanya!” Wala na sa kanya si Charlotte, ang mahal niyang Number-9. Kaya’t hindi rin pwedeng mawala sa kanya si Bonnie. Hindi pwedeng sumuko si Bonnie kay Jim at lumipat sa iba ng ganito kabilis; hindi ito hahayaan ni Jim! Tila may kakaibang lakas na dala ang gamot sa kanya, pwersahan na hinila ni Jim si Bonnie palapit sa kanya. Tumama ang balikat ni Bonn
Nababaliw na si Jim! Patuloy si Bonnie sa pagtakas sa hawak ni Jim. “Bitawan mo ako!” “Hindi ka makasagot, tama ba?” Nawala na ang pagiging rasyonal ni Jim dahil sa epekto ng gamot. Tumitig siya sa mukha ni Bonnie at sinabi niya ng malamig, “Bonnie, ito ba ang pagmamahal mo sa akin na sinasabi mo?” Walang pasabi, hinawakan niya ang baba ni Bonnie at hinalikan niya ito sa labi. Biglaan ang halik at lumaki ang mga mata ni Bonnie sa gulat. Hindi niya inaasahan na pagkatapos mawalan ng mga alaala, hahalikan pa rin siya ni Jim… Matagal siyang napahinto, nabigla siya dito, at sa huli ay naalala niya kung ano ang ginagawa niya. Muli niyang sinubukan na tumakas, ngunit biglang may ibang kamay ng lalaki na humawak kay Jim at hinila si Bonnie mula sa kanya. Makalipas ang ilang sandali, tumama ang kamao ni Sean sa mukha ni Jim. “Bitawan mo siya!” Tumingin siya kay Bonnie, pagkatapos ay tumitig siya kay Jim. “Nagbabanta ako na magpakita ka ng respeto kay Ms. Craig!” Sa nakalipa