“Pero, wala kayong karapatan para makialam sa kalayaan ko.” Pagkatapos, lumapit siya sa pinakamalapit na pulis at sinabi niya, “Bigyan mo ako ng visitation form.” Nagkatinginan sina Mr. at Mrs. Martin, may bahid ng sama ng loob sa mga mata nila. Namatay ang anak nila dahil dumalo ang anak nila sa kasal ni Joshua Lynch. Gayunpaman, walang intensyon ang lalaking ito na dalhin ang responsibilidad na ito at pinigilan niya pa sila sa pagbugbog sa isang miyembro ng pamilya ng pumatay sa anak nila! Gayunpaman, alam nila na wala silang karapatan o kakayahan na labanan si Joshua dahil dito.Kaya naman, walang magawa ang dalawang matanda maliban sa panoorin ng tahimik habang pumunta si Joshua sa visiting room pagkatapos mag fill up ng form. “Sir, Madam.” Ang isa sa mga pulis ay lumapit sa kanila, nakangiti. “Para sa patay na katawan, kapag nasigurado ninyong sa anak niyo ito, kailangan niyong dalhin agad ang katawan para sa cremation. Ngayon at sasapit na ang tag init, hindi ito pwede
Kasing lamig ng boses ni Joshua ang tono niya. Kumunot ang noo ni Luna habang nakatitig siya sa lalaking nasa harap niya. Bigla niyang napagtanto na hindi niya naiintindihan ang lalaking ito tulad ng inaakala niya. Akala niya dati ay mahal siya at mahalaga siya para kay Joshua. Kahit na sabihin ni Jim sa kanya ang sinabi ni Joshua, akala niya pa rin ay sobra ang sinasabi ni Jim at alam naman siguro ni Joshua kung gaano kasama ang mabuhay sa loob ng kulungan. Kung mahalaga si Luna para kay Joshua, hindi ito ipaparanas ni Joshua sa kanya. Ngunit, ang sinabi ni Joshua ay parang isang sampal sa mukha ni Luna. Sinabi ni Joshua na mas pipiliin niya na makulong si Luna kaysa labanan siya nito. Kinagat ni Luna ang labi niya at lumingon siya para tumitig kay Joshua, hindi niya alam kung tatawa o iiyak siya dahil dito. “Joshua, sa tingin mo ba ay mas mahalaga ang paghihiganti sa pamilya Landry kaysa sa akin?” Sumingkit ang mga mata ni Joshua at tumitig siya kay Luna, nakangiti.
Pagkatapos, elegante na sumandal si Joshua sa upuan at sinabi niya, “‘Wag kang mag alala, hindi magiging masama ang oras mo sa kulungan.” “Hindi ko hahayaan na maulit ang nangyari sa mental hospital sa Banyan City; sinabi ko na kay Luke na humanap ng ilang babaeng security guard. Ngayong araw at bukas, dadalhin sila sa kulungan sa magkaibang kaso at poprotektahan ka nila ng bawat segundo ng araw.” Hindi mapigilan ni Luna na maramdaman na parang sinasakal nang marinig niya ito. Una sa lahat, dinala siya ng lalaking ito sa kulungan sa kaso ng first-degree murder. Pangalawa, naghanda ng dalawang babaeng preso ang lalaking ito sa kulungan para protektahan si Luna. Anong pagkakaiba nito sa pagkakakulong? Ang pinagkaiba lang nito ay legal ang ginagawa ni Joshua. Nang maisip ito ni Luna, ngumisi siya at tumitig siya ng malamig sa mukha ni Joshua. “Iniisip ko na tuloy na nagpadala ka ng tao para patayin si Cheryl para pwede mo akong dalhin sa kulungan.” Tumahimik ang buong kwar
Si Lucas ay naguguluhan na marinig ito. Buong araw ay ganun din ang sinasabi ni Joshua, sa mga magulang man ni Cheryl, kay Jim, o maging sa mga pulis. Sinabi niya na kapag tumanggi si Luna na bumalik sa Banyan City kasama niya, hahayaan niyang makulong ng tuluyan si Luna. Hindi niya ito papakawalan o bibigyan ng kahit na konting kalayaan hanggang sa magkasira ang pamilya Landry at Quinn. Bigla na lang sinabi ni Joshua na hindi niya hahayaang makulong ng walang katiyakan si Luna para sa kanyang kapakanan. Napasulyap sa nagtatakang tingin ni Lucas, naningkit ang kanyang mga mata at sinabi sa malamig na boses, "Isa lang si Luna sa mga suspek sa pagpatay na ito.” "Maging ang mga security guard na nakasaksi nito ay nakita lamang ni Cheryl na sinakal si Luna bago siya namatay, na hinihiling na malaman kung bakit niya ito gustong patayin, wala ni isa sa kanila ang nakakita sa pag-atake sa kanya ni Luna. Nagpumiglas lang siya, at hindi man lang lumaban.” "Bukod pa doon, may nakit
"Hindi na kailangan," putol ni Joshua kay Lucas. "Ang pamilya Quinn ay mayroon ding ilang mga espiya sa mga pulis." Kung sasabihin ni Lucas ang totoo kay Luna, ang pagbabago ng ugali ni Luna sa kanya ay tiyak na magbibigay sa kanila, kahit na walang nakikinig sa kanilang usapan. Sumulyap muli kay Joshua, napabuntong-hininga si Lucas ngunit hindi na muling nagsalita. Hindi nagtagal, dumating ang sasakyan sa Lynch Tower. Pagkalabas na pagkalabas ni Joshua at Lucas ng elevator, nagkaharap sila ni Theo at Gwen, naghihintay sa labas ng opisina niya. Nang makitang nakabalik na si Joshua, agad na sumugod si Gwen at sinamaan siya ng tingin. "Balita ko ikaw ang nagkumbinsi sa mga magulang ni Cheryl na panatilihing makulong si Luna, 'di ba?" Nagngalit ang kanyang mga ngipin habang patuloy na nakatitig sa kanya. "Hindi mo ba alam kung anong klaseng tao si Luna at kung kaya niyang pumatay ng tao o hindi? Ang lakas ng loob mong gawin ito sa kanya!" Walang imik na sinulyapan ni Joshua
"May nangyaring kakila-kilabot, Vice President Landry!" Sa Landry Group Tower, katatapos lang ipunin ni Jim ang kanyang mga tala ng Landry Group at Quinn Group's merge at pinag-iisipan kung paano lutasin ang suliraning ito nang pumasok ang kanyang sekretarya sa silid. "May nangyaring masama!" Nagsalubong ang kilay ni Jim. "What's wrong? Bakit ka ba kinakabahan?" Ang kanyang tren ng pag-iisip ay lubos na naputol. Sabi ng sekretarya, humihingal, "Ahm... May nagpakita ngayon na may dalang banner sa entrance ng building natin para manggulo!” "Sinasabi nila na pinatay ng CEO ng Landry Group, si Luna, ang kanilang anak na babae, at marami silang kasamang mga reporter!” "Sinabi pa nga nila kung hindi sila bibigyan ng Landry Group ng anumang kabayaran para sa pagkawala ng kanilang anak, dadalhin nila ang bangkay nito para ipaalam sa lahat ang katotohanan tungkol sa atin..." Kasama niyon, dali-daling nilabas ng secretary ang phone niya at ibinigay kay Jim. "Tingnan mo, ang buong
"Pareho kayong pinalayas sa mga pamilya niyo?" "Tama iyan." Hindi man lang nakakuha ng pagkakataon si Malcolm na magpatuloy nang marinig niyang binaba ni Jim ang telepono nang walang pag-aalinlangan. Sa kabilang dulo ng linya, napapikit si Malcolm ng walang magawa nang marinig ang dial tone. "Anong nangyari?" Lumapit sa kanya si Heather na nakaakbay kay Riley. "Anong sabi ni Jim?" Sinamaan siya ng malamig na tingin ni Malcolm at malakas na itinapon sa lupa ang telepono. "Hindi siya payag." Sapat na ang ugali ni Jim para patunayan ang lahat. Bumagsak ang telepono sa lupa kasabay ng malakas na kalabog na ikinagulat ni Riley na napaluha. Kumunot ang noo ni Heather at nagngangalit ang kanyang mga ngipin habang sinisikap niya sa pagkabigo na inalog ang sanggol upang makatulog. "Tumahimik ka!” "Hindi natin dapat ninakaw ang sanggol na ito! Ngayon, wala na tayong pera at maaari na lamang tumira sa inuupahang bahay na ito, ngunit kailangan pa nating alagaan itong isang buwang gul
Sa Landry Group. Dahil nagretiro na si Granny Quinn sa loob ng maraming taon, kailangang magsikap si Jim para makuha ang numero ni Granny Quinn. Sa oras na nagawa niyang makipag-ugnayan sa kanya, ang mga reporter at manonood sa labas ng gusali ay pinalayas na. Ang tanging mga tao na natitira ay ang mga aktor mula sa PR firm, na nagpoprotesta kasama ng mga magulang ni Cheryl. Pinikit ni Jim ang kanyang mga mata at dinial ang numero ni Granny Quinn habang pinagmamasdan ang mga tao mula sa mga security camera. "Hello, Granny Quinn." Nagpakawala siya ng hininga at nagpatuloy, "May gusto akong itanong sa iyo; kinukuha ba ng PR firm sa ilalim ng Quinn Group ang bawat alok na trabaho na dumarating?" Sa kabilang dulo ng linya, napasandal si Granny Quinn sa sofa at humithit sa kanyang tabako habang tinatamad na sinabi, "Bakit mo nasabi ito, Master Landry?" Isang ngisi ang pinakawalan ni Jim. "Ayon sa aking pagsisiyasat, ang mga taong nagdudulot ng kaguluhan sa pintuan ng aking opi