“Dinala kita dito mula sa Lincoln City para tulungan mo akong tapusin ito, ang lakas ng loob mo para maglaho? Ano na ang nangyari kay Luna? Ginahasa na ba siya? Kung sa tingin mo ay kailangan ito, pwede kang kumuha ng video. Naiintindihan mo ba?” Kumunot ang noo ni Jim habang nakikinig siya sa pamilyar na boses sa kabilang linya, at namutla na ang mga kamao niya sa sobrang higpit ng hawak niya sa phone. “Naiintindihan kita.” Hindi mapigilan ni Heather na sumimangot nang marinig niya ang boses ng lalaki. Mali ba ang pagkakarinig niya? Sa hindi malamang rason, pakiramdam niya na hindi ito ang parehong boses ni Harris at pamilyar pa ang boses na ito. “Heather Landry,” Tumunog ang galit na boses ni Jim mula sa kabilang linya ng phone. “Higit sa dalawampung taon kang pinalaki ng pamilya Landry, ganito mo ba itatrato ang anak namin? Mas mabait at tapat pa ang isang lobo kaysa sayo!” Tumigas ang buong katawan ni Heather nang marinig niya ang boses ni Jim. Nahulog ang phone niya sa
Kinaumagahan, nagising si Luna dahil sa sinag ng araw na pumasok sa bintana at sa tunog ng mga ibon. Nag unat siya at bumangon siya sa kama. Sa ikinagulat niya, ang unang nakita niya ay hindi ang pamilyar na bedroom, sa halip, isang kwarto na may itim at puti na dekorasyon. Napahinto ang utak ni Luna habang nakatitig siya sa eksenang nasa harap niya. Ano ang lugar na ito? Bakit parang… kay Joshua ang kwartong ito? Kinurot ni Luna ang noo niya sa inis at bigla niyang naalala ang nangyari kagabi. Siya… Siya at si Joshua… Agad na yumuko si Luna. Nakahubad siya, at ang buong bedroom ay magulo. Ang lahat ng ito ay nagpapahiwatig na grabe ang gabi nilang dalawa kagabi. Tumigas ang katawan ni Luna bago niya naalala… Dinala siya kagabi ni Joshua sa kwartong ito. Nakahiga si Luna sa kama habang nagsisisi. Kagabi, habang kalahating matino, sila ni Joshua ay… Gayunpaman, dahil bumalik na ang katinuan niya, nakaramdam siya ng kahihiyan sa buong katawan niya. Kinagat
Kinagat niya ang labi niya at lumingon siya palayo, natatakot siyang makita ang tingin ni Joshua. “Wala… Wala akong naaalala. Kung ano ano lang ang sinasabi ko…” Ayaw ni Joshua na ibunyag si Luna, kaya’t nagpatuloy siya sa pag sandok ng oatmeal sa isang bowl habang sinabi niya, “Hindi naman masama na maalala mo ito. Baka maganda ang maalala mo ito.” Pagkatapos, nagbuntong hininga siya at nilagay niya ang oatmeal sa dining table. “Pero, dahil naaalala mo ang nangyari kagabi, alam mo na napagod ka kagabi, kaya’t ang payo ko ay kumain ka muna bago ka umalis. Kung hindi, mag aalala ako na baka hindi ka umabot sa bahay niyo.” Kinagat ni Luna ang labi niya at tumingin siya sa nanginginig na mga binti niya. Sa huli, nagbuntong hininga siya at pumunta siya sa hapagkainan. Naghanda si Joshua ng lahat ng pagkain na gusto ni Luna. Umupo si Luna sa harap ni Joshua na parang nahihiya siya at nagsimula na siyang kumain ng oatmeal. Gusto niya itong ubusin ng mabilis para makaalis na siya
Tumingin si Luna sa lalaking nakaupo ng komportable sa sofa. “Ang bago mong girlfriend?” Ayaw ni Joshua na mag bunyag ng kahit ano kay Luna. “Hulaan mo.” Ayaw mang hula ni Luna. Kahit na sumiping siya kay Joshua kagabi, alam niya na wala nang kinabukasan sa pagitan nila, kaya’t bakit mahalaga kung may bagong girlfriend si Joshua o wala. Kaya naman, kumunot ang noo ni Luna at tinanong niya, “Kailangan ko bang magtago?” Tumitig si Joshua kay Luna. “Ano sa tingin mo?” Umikot ang mga mata ni Luna kay Joshua. Ayaw niyang magtago. Sa isang palad, wala siyang intensyon na manatili sa lugar ni Joshua, sa kabilang palad, ibig sabihin ay mapipilitan siyang makinig sa pag uusap nila. Wala siya sa mood para makinig sa pinag uusapan ni Joshua at ng bagong girlfriend nito. Nang maisip ito ni Luna, huminga siya ng malalim at binuksan niya ang pinto. Sa labas ng pinto, may babaeng puno ng makeup na tumatawag sa pangalan ni Joshua habang patuloy sa pagkatok, “President Lynch, gising n
Malamig ang pakikitungo ni Joshua sa kanya at sinabi pa nito sa kanya na kainin ang pagkain ng mag isa. Hindi niya naintindihan ang intensyon ni Joshua. Gayunpaman, ayaw niyang sumuko sa pagkakataon na ito. Kaya naman, huminga siya ng malalim, sinubukan niyang sabayan ang aura ni Joshua, “President Lynch, sinabi niyo po na bumili ako ng pagkain na pang dalawang tao, hindi… hindi ko po ito mauubos ng mag isa. Pwede po ba…” “Pwede mo itong kainin kasama ang kaibigan mo o itapon mo na lang kung gusto mo.” Kinuha ni Joshua ang dyaryo mula sa mesa at dinagdag niya, “Itapon mo na rin ang basura kapag lumabas ka.” Humigpit ang hawak ni Cheryl sa bag na hawak niya. “Sige po… Mauuna na po ako. Mag ingat po kayo, President Lynch.” Pagkatapos, tumingin ulit siya kay Joshua ng nagdadalawang isip. Sa mga sandaling ito, nagbabasa siya ng dyaryo, naka de kwatro siya. Maganda ang lalaking ito sa kahit anong anggulo siya tingnan, ngunit kahit na anim na buwan na siyang isang secretary n
Nang makita na lumingon si Luna para tumingin sa kanya, mas naging malala ang ugali ni Cheryl. Ngumisi siya at tumitig siya pabalik kay Luna. “Ang sabi ko ay isa ka siguro sa pinakamataas na pokpok na meron siya.” Alam ni Cheryl na hindi isang pokpok si Luna, base sa pagdala niya sa sarili niya, pati na rin sa pananamit niya. Bukod pa dito, si Joshua ay hindi isang lalaki na sumasama sa kung sino sinong babae ng basta basta lang. Gayunpaman, nakatanggap ng balita si Cheryl mula kay Lucas na ililipat na siya ng ibang department sa rason na tataasan ang sahod niya… Alam niya na ang rason kung bakit ayaw na ni Joshua na magpatuloy si Cheryl sa pagiging isang secretary ay dahil sa babaeng ito! Nang makita niya na tumatawag ng taxi si Luna, hindi papalamapsin ni Cheryl ang pagkakataon na ito para ilabas ang galit niya, kaya’t mas naging mapanglait siya. “Mataas siguro ang presyo mo, tama ba? Kung hindi, ano ang ginagawa mo dito, at tumatawag ka ng taxi? Ito ay dahil sinubukan mon
“Dumating lang siya sa tamang oras, kaya’t nag away kami para dalhin ako sa police station para makauwi ako.” Tumitig si Jim ng nagdududa. “Totoo ba ito?” Inabot ni Luna ang bulsa niya. “Syempre naman.” Nang matapos na siyang magsalita, may naramdaman siya sa bulsa niya. Nilabas niya ang kamay niya at may nakita siyang maraming bagong dolyar. Tumingin si Jim sa pera sa kamay ni Luna at sinabi niya, “Sinabi mo na sinasadya mong makipag away para ipadala ka sa police station dahil wala kang dalang pera?” Kumunot ang noo ni Luna at bigla niyang napagtanto na hindi niya na kayang ipaliwanag ang sailir niya. Gayunpaman… Hindi niya tiningnan ang bulsa niya, dahil alam niyang bago ang damit niya, akala niya ay walang laman sa loob ng bulsa niya. Hindi inaasahan ni Luna na magiging maunawain si Joshua at naghanda pa ito ng pera sa kanya. Nang maisip niya ito, lumingon siya at tumingin siya sa bintana sa labas. Napiyansahan na rin ang babaeng si Cheryl, at ang tao na sumun
Hinatid ni Jim si Luna pauwi. Sa kanilang biyahe, inilarawan ni Jim ang lahat ng nangyari pagkatapos siyang kidnapin at binigay niya ang phone ni Luna na nawala kasama na ang lokasyon ng hospital ni Caleb. Kinuha ni Luna ang phone niya mula kay Jim at nagsend siya ng text kay Caleb at kinamusta niya ito at sinabi niya na bibisitahin niya ito mamayang hapon. Kahit na kakakilala niya pa lang kay Caleb kagabi, parang matagal na silang magkaibigan. Bukod pa dito, kinidnap at nasaktan si Caleb dahil sa kanya. Akala ni Caleb na siya ang humila kay Luna sa gulong ito, ngunit baliktad ito. Ibinaba ni Luna ang phone niya at magpapatuloy na siya sa pakikipag usap kay Jim nang mapansin niya na ang kotse ay nakarating na sa bahay niya. Ang nakarapark sa labas ng gate ay isang magandang Ferrare. Kilala nila Luna at Jim ang kotse na ito. Ito ang kotse na niregalo nila Charles at Rosalyn para sa ika-20 na kaarawan ni Heather, at ginagamit ito ni Heather tuwing may mahalaga siyang pu