Noong una, hindi maintindihan ni Luna kung bakit si Harris, ang isang gangster na mula sa Lincoln City, ay gustong hulihin siya kasama ni Caleb. Pagkatapos sabihin ito, naintindihan niya na ang lahat. Ngayong gabi, kinidnap sila ni Harris dahil sa paghuli kay Caleb, ngunit si Luna ang tunay na puntirya!Kaya naman, halata na kung sino ang bumili nagbayad kay Harris ay mula sa Merchant City, at ang taong ito ay pamilyar talaga kay Luna. Alam ng taong ito na ang lahat ng gang sa Merchant City ay nasa ilalim ng kapangyarihan ni Luke, at dahil kaibigan ni Luna si Gwen, walang mananakit kahit sinong mananakit kay Luna dito sa Merchant City. Kahit na gumawa sila ng mapanganib na trabaho na ito, aatakihin agad sila ni Luke. Gayunpaman, hindi ito ang kaso para sa isang tao na mula sa Lincoln City. Galing si Harris mula sa Lincoln City para hanapin si Caleb, at kahit na natuklasan ni Luke ang tungkol dito, iisipin niya na si Caleb lang ang puntirya ni Harris at hindi sila makikigul
Sabik na tumayo ang kalbong lalaki at lumapit siya kay Luna, hinawakan niya ito sa baba. “Ito ba… ito ba talaga ang tingin mo?” Nang makita na lumuwag na ang pag uugali ni harris, mabilis na idinagdag ni Luna, “Syempre. Hindi ko pa nasubukan na makasama ang isang lalaking tulad mo, kaya’t minsan lang sa buhay ang maranasan ang ganito.” Pagkatapos, nakakaakit niyang dinilaan ang mga labi niya. Paano matitiis ni Harris ang pang aakit na ito? Mabilis niyang binuhat si Luna at pupunitin niya na ang damit nito nang nahihiya niya itong pinigilan habang nasa kandungan ni Harris. “Pwede ba tayong pumunta sa maliit na kwarto doon? May gusto akong subukan na hindi ko gagawin sa iba.” Tuwang tuwa si Harris nang marinig niya ito, at pagkatapos utusan ang mga tauhan niya para bantayan si Caleb, mabilis niyang dinala si Luna sa kwarto. Habang pinapanood na dalhin si Luna sa kwarto, pumikit si Caleb. Alam niya na hindi mapang akit na babae si Luna at ang rason kung bakit ginagawa ito ni
Sa sobrang init ng buong katawan ni Luna ay parang nag aapoy na ito. Nang hilahin niya si Joshua pabalik sa kotse, tinanggal niya ang trench coat sa katawan niya. Sumingkit ang mga mata ni Joshua, nakita niya ang kulay rosas na balat ng leeg at collarbone ni Luna. “‘Wag kang umalis Joshua. Hindi kita papayagan na umalis.” Puno ng pagnanasa ang mga mata ni Luna habang nakatitig siya kay Joshua. “Halikan mo ako, pwede ba? Miss na kita…” Tumigas ang buong katawan ni Joshua. Alam niya na may problema kay Luna, dahil kapag matino si Luna, lagi itong lalayo sa kanya kahit na magkatabi na sila. Matino ang pag iisip ni Luna, at dahil sa paghihiganti sa pagitan ng pamilya nilang dalawa, hindi niya hahayaan ang sarili niya na makipagbalikan kay Joshua. Paano niya sasabihin ang ganitong bagay? Kumunot ang noo ni Joshua at tinulak niya pababa ang kamay ni Luna, na napunta sa dibdib niya. “Luna, huminahon ka. Dadalhin kita sa hospital.” Ngumuso si Luna. “Bakit ko kailangan pumunta
“Dinala kita dito mula sa Lincoln City para tulungan mo akong tapusin ito, ang lakas ng loob mo para maglaho? Ano na ang nangyari kay Luna? Ginahasa na ba siya? Kung sa tingin mo ay kailangan ito, pwede kang kumuha ng video. Naiintindihan mo ba?” Kumunot ang noo ni Jim habang nakikinig siya sa pamilyar na boses sa kabilang linya, at namutla na ang mga kamao niya sa sobrang higpit ng hawak niya sa phone. “Naiintindihan kita.” Hindi mapigilan ni Heather na sumimangot nang marinig niya ang boses ng lalaki. Mali ba ang pagkakarinig niya? Sa hindi malamang rason, pakiramdam niya na hindi ito ang parehong boses ni Harris at pamilyar pa ang boses na ito. “Heather Landry,” Tumunog ang galit na boses ni Jim mula sa kabilang linya ng phone. “Higit sa dalawampung taon kang pinalaki ng pamilya Landry, ganito mo ba itatrato ang anak namin? Mas mabait at tapat pa ang isang lobo kaysa sayo!” Tumigas ang buong katawan ni Heather nang marinig niya ang boses ni Jim. Nahulog ang phone niya sa
Kinaumagahan, nagising si Luna dahil sa sinag ng araw na pumasok sa bintana at sa tunog ng mga ibon. Nag unat siya at bumangon siya sa kama. Sa ikinagulat niya, ang unang nakita niya ay hindi ang pamilyar na bedroom, sa halip, isang kwarto na may itim at puti na dekorasyon. Napahinto ang utak ni Luna habang nakatitig siya sa eksenang nasa harap niya. Ano ang lugar na ito? Bakit parang… kay Joshua ang kwartong ito? Kinurot ni Luna ang noo niya sa inis at bigla niyang naalala ang nangyari kagabi. Siya… Siya at si Joshua… Agad na yumuko si Luna. Nakahubad siya, at ang buong bedroom ay magulo. Ang lahat ng ito ay nagpapahiwatig na grabe ang gabi nilang dalawa kagabi. Tumigas ang katawan ni Luna bago niya naalala… Dinala siya kagabi ni Joshua sa kwartong ito. Nakahiga si Luna sa kama habang nagsisisi. Kagabi, habang kalahating matino, sila ni Joshua ay… Gayunpaman, dahil bumalik na ang katinuan niya, nakaramdam siya ng kahihiyan sa buong katawan niya. Kinagat
Kinagat niya ang labi niya at lumingon siya palayo, natatakot siyang makita ang tingin ni Joshua. “Wala… Wala akong naaalala. Kung ano ano lang ang sinasabi ko…” Ayaw ni Joshua na ibunyag si Luna, kaya’t nagpatuloy siya sa pag sandok ng oatmeal sa isang bowl habang sinabi niya, “Hindi naman masama na maalala mo ito. Baka maganda ang maalala mo ito.” Pagkatapos, nagbuntong hininga siya at nilagay niya ang oatmeal sa dining table. “Pero, dahil naaalala mo ang nangyari kagabi, alam mo na napagod ka kagabi, kaya’t ang payo ko ay kumain ka muna bago ka umalis. Kung hindi, mag aalala ako na baka hindi ka umabot sa bahay niyo.” Kinagat ni Luna ang labi niya at tumingin siya sa nanginginig na mga binti niya. Sa huli, nagbuntong hininga siya at pumunta siya sa hapagkainan. Naghanda si Joshua ng lahat ng pagkain na gusto ni Luna. Umupo si Luna sa harap ni Joshua na parang nahihiya siya at nagsimula na siyang kumain ng oatmeal. Gusto niya itong ubusin ng mabilis para makaalis na siya
Tumingin si Luna sa lalaking nakaupo ng komportable sa sofa. “Ang bago mong girlfriend?” Ayaw ni Joshua na mag bunyag ng kahit ano kay Luna. “Hulaan mo.” Ayaw mang hula ni Luna. Kahit na sumiping siya kay Joshua kagabi, alam niya na wala nang kinabukasan sa pagitan nila, kaya’t bakit mahalaga kung may bagong girlfriend si Joshua o wala. Kaya naman, kumunot ang noo ni Luna at tinanong niya, “Kailangan ko bang magtago?” Tumitig si Joshua kay Luna. “Ano sa tingin mo?” Umikot ang mga mata ni Luna kay Joshua. Ayaw niyang magtago. Sa isang palad, wala siyang intensyon na manatili sa lugar ni Joshua, sa kabilang palad, ibig sabihin ay mapipilitan siyang makinig sa pag uusap nila. Wala siya sa mood para makinig sa pinag uusapan ni Joshua at ng bagong girlfriend nito. Nang maisip ito ni Luna, huminga siya ng malalim at binuksan niya ang pinto. Sa labas ng pinto, may babaeng puno ng makeup na tumatawag sa pangalan ni Joshua habang patuloy sa pagkatok, “President Lynch, gising n
Malamig ang pakikitungo ni Joshua sa kanya at sinabi pa nito sa kanya na kainin ang pagkain ng mag isa. Hindi niya naintindihan ang intensyon ni Joshua. Gayunpaman, ayaw niyang sumuko sa pagkakataon na ito. Kaya naman, huminga siya ng malalim, sinubukan niyang sabayan ang aura ni Joshua, “President Lynch, sinabi niyo po na bumili ako ng pagkain na pang dalawang tao, hindi… hindi ko po ito mauubos ng mag isa. Pwede po ba…” “Pwede mo itong kainin kasama ang kaibigan mo o itapon mo na lang kung gusto mo.” Kinuha ni Joshua ang dyaryo mula sa mesa at dinagdag niya, “Itapon mo na rin ang basura kapag lumabas ka.” Humigpit ang hawak ni Cheryl sa bag na hawak niya. “Sige po… Mauuna na po ako. Mag ingat po kayo, President Lynch.” Pagkatapos, tumingin ulit siya kay Joshua ng nagdadalawang isip. Sa mga sandaling ito, nagbabasa siya ng dyaryo, naka de kwatro siya. Maganda ang lalaking ito sa kahit anong anggulo siya tingnan, ngunit kahit na anim na buwan na siyang isang secretary n