“Kalokohan!”Dahil nataranta siya at nabunyag na ang plano niya, kinagat ni Malcolm ang ngipin niya sa galit at tumingin siya ng masama kay Joshua. “Hindi ako ang sumira sa mukha ni Luna, at hindi ako kailanman nagkaroon ng masamang intensyon sa kanya!”Pagkatapos, lumingon siya at tumitig siya kay Luna, na siyang nakatayo sa likod ni Joshua, may balisa siyang ekspresyon. “Luna, pakiusap, ‘wag kang maniwala sa mga sinasabi ni Joshua! Sinusubukan niya lang gumawa ng bitak sa pagitan natin para malayo tayo sa isa’t isa!”Sumingkit ang mga mata ni Luna. “Kung sinusubukan ni Joshua na gumawa ng bitak sa pagitan natin, paano pala ang mahal mong si Heather? Kakampi niya rin ba si Joshua?”Mas nabalisa si Malcolm nang marinig niya ito. Kinagat niya ang labi niya, at unang pagkakataon, kinabahan siya ng sobra sa punto na hindi siya makapagsalita ng maayos. “Si Heather… Nakakaranas lang siya ng postpartum depression at niloko lang siya ni Joshua!”Hindi…Hindi niya pwedeng hayaan na malam
“Nagpapahinga pa si tatay, kaya’t ‘wag natin siyang abalahin.”Ngumisi si Heather, pagkatapos ay lumingon siya para tumingin kay Luna. “Mahalaga para sa akin si tatay, pero kahit ang tunay na anak niya ay walang pakialam sa nararamdaman ng tatay niya. Hindi ako makapaniwala na dinala niya ang kaaway ni tatay para gumawa ng gulo sa labas ng kwarto ni tatay ng ganitong oras!”Sumingkit ang mga mata ni Luna nang marinig niya ito. Ngumiti siya, nilagpasan niya si Joshua, at tumayo siya sa harap nila Heather at Malcolm. Pagkatapos, tumingin siya sa kanila mula sa pwesto niya at sinabi niya, “Ang rason kung bakit nandito ako ay para bisitahin si tatay, pero sino ang nagsimula ng gulo?”Sa huli, tumingin siya sa maputlang mukha ni Malcolm. “Malcolm, may itatanong lang ako: Totoo ba ang lahat ng sinabi ni Joshua?”Huminga ng malalim si Malcolm at sumagot siya, “Luna, mas maniniwala ka ba kay Joshua, ang taong nanakit sayo ng maraming beses at ang taong sinubukan patayin ang nanay mo, o ako
Nang makita ang pag uugali ni heather, hindi mapigilan ni Luna na kumunot ang kanyang mga noo.Gusto niya nang umalis sa lugar na ito.Gayunpaman, tumingin siya kay Charles, na siyang tinutulungan ni Heather na tumayo mula sa sahig.Kahit anong pagkakamali na ginawa ni Charles, tatay pa rin siya ni Luna.Ibubuwis ni Rosalyn ang buhay niya sa lalaking ito.Kakadasal lang ni Luna na gumising si Rosalyn balang araw. Kapag nagalit si Charles sa punto na namatay siya dahil pumutok ang ugat niya…Nagbuntong hininga si Luna, at pagkatapos timbangin ang sitwasyon, lumapit siya at tinulungan niya si Charles. “Tatay, ako ay…”Huminga siya ng malalim at sinabi niya, “Patawad po.”“Lumayo ka sa akin!” Hindi siya pinansin ni Charles at sa halip ay tinulak siya nito.Sa sobrang lakas ng pagtulak niya ay tumama ang buong katawan ni Luna sa pader.Kumirot ang buto ni Luna, ngunit tiniis niya ang sakit at tumayo siya, sumandal siya sa pader para sa suporta. Sinabi niya ng may maputlang mukha,
“Humihina na ang kalusugan ni Mr. Landry nitong mga nakalipas na taon, at umaasa siya sa mga gamot ni Mrs. Landry para humaba ang buhay niya.“Ngayon at lantang gulay na si Mrs. Landry ng higit sa walong buwan, halos ubos na ang gamot ni Mr. Landry, at umaasa lamang siya sa determinasyon niya para maging maayos ang pag iisip niya, pero pinili niyo na galitin at inisin siya ng paulit ulit!”“Tatay mo siya! Paano mo nagawa ito sa kanya?”Sumakit ang ulo ni Luna habang nakasandal siya sa pader. Tumingin siya sa direksyon ng ward. “Ang tatay ko…”Alam niya na mahina ang kalusugan ni Rosalyn, pero ito ang unang beses na narinig niya ang tungkol kay Charles.Tumingin si Luna sa butler at tinanong niya ng may mababang boses, “Hindi ba’t maganda naman ang kalusugan ni tatay?”Sumagot ang butler na parang hirap siya, “Ito ay dahil nagpapanggap lang siya! Pagkatapos pumanaw ni Mrs. Lucy, nabaliw si Mr. Landry. At para maligtas siya, ginamit ni Mrs. Landry ang sarili niya bilang test subjec
Naging pula ang mukha ng butler nang marinig niya ito.Kahit na matagal nang kasama na ni Luna ang pamilya Landry, hindi pa nakita ni Luna na makisingit sa problema ng pamilya nila ang butler na ito. Marespeto ang butler na ito at alam niya na bilang isang empleyado, wala siyang karapatan na mga komento sa kahit anong personal na problema ng amo niya.Kaya nga lang…Kakaiba ang araw na ito kumpara sa dati.Ang huling beses niyang nakita na nagalit si Charles ng ganito ay noong pinilit ni Jim na nagresign mula sa posisyon ng Landry Group CEO dahil gusto nitong dalhin si Harvey sa labas ng bayan para hanapin ang tunay na nanay nito.Sa mga oras na ‘yun, mabuti pa ang kondisyon ni Rosalyn para alagaan si Charles, ngunit sa mga sandaling ito…Gayunpaman, alam ng butler na tama si Joshua. Wala siyang karapatan na lagpasan ang mga hangganan ng isang butler.Huminga siya ng malalim, lumapit siya kay Luna, at yumuko siya. “Ms. Luna, pasensya na po sa maling pagkakaunawa ko sa inyo.”Ma
Tumingin si Luna kay Heather. “Hindi dapat kita sisihin, ngayon at may sakit ka sa pag iisip.”Pagkatapos, tumingin siya ng nanunuya kay Heather, na nakahiga pa rin sa mga braso ni Malcolm, “Mahal kong kapatid, kung may problema ka, kailangan mong magpagamot. ‘Wag ka nang gumawa ng gulo sa ibang tao.”Sa sobrang galit ni Heather ay namula ang mukha niya, at nanginginig siya sa galit.Gayunpaman, pinigilan niya ang galit niya at tumango siya, kinagat niya ang labi niya. “Si… Sige.”Sumingkit ang mga mata ni Luna at may sasabihin sana siya nang may taong nagbukas ng pinto ng kwarto.Lumabas ang isang doctor na may suot na puting coat. “Maayos na ang kondisyon ni Mr. Landry. Sinabi niya na gusto niyang magpahinga at hiling niya na umalis na ang walang kwentang anak niya kasama ang kasama nito.”Pagkatapos, tumingin siya kay Malcolm at nagpatuloy siya, “Master Quinn, gusto kayong makita ni Mr. Landry kasama ang nobua niyo.”Nagbuntong hininga si Malcolm. “Gusto pa rin ni tatay na ma
Nang makita ni Joshua si Mickey, nakita din nito si Joshua.Ngumiti siya ng maamo at sinabi niya, “Nagkita muli tayo, Mr. Lynch.”Sumingkit ang mga mata ni Joshua.Kung tama ang pagkakaalala niya, ito ang pangatlong beses na nakasalubong niya ang lalaking ito, at tuwing nakasalubong sila, lagi siyang binabati ni Mickey ng mabait.“Kilala niyo ba ang isa’t isa?” Kumunot ang noo ni Luna, tila nabigla siya.Kahit na sinabi ng butler na ang lalaking ito na si Mickey ay ang estudyante ni Rosalyn, ito pa rin ang unang beses makilala ni Luna si Mickey.Gayunpaman, ayon sa pagbati ni Mickey kay Joshua, tila matagal na silang magkakilala.“Syempre.” Lumapit si Joshua, nakangisi, at sinabi niya ng may malamig na boses, “Matagal na akong may gusto itanong kay Mr. Mickey.”Tinaas ni Mickey ang gold-rimmed glasses niya sa ilong niya at tila hindi siya nagulat sa reaksyon at mga salita ni Joshua. “Dahil tinawag ako ng tatay ko para makipagkita kay Ms. Luna at sagutin ang mga katanungan niya,
“Oo.” Pagkatapos, sinara niya ang pinto.Nang masara ng malakas ang pinto ng kotse, magulo ang isip ni Luna.Pinadala ba ng nanay niya si Mickey para puntahan si Granny Lynch sa araw na namatay ito?Bumukas ang makina ng kotse. Napalingon si Luna at tumingin siya sa labas ng bintana.Nakatayo pa rin sa pwesto si Joshua. Sa sobrang lamig ng aura niya ay naramdaman ito ni Luna mula sa bintana ng kotse.Pakiramdam ni Luna na nasasakal siya.May kinalaman din ba ang pagkamatay ni Granny Lynch sa nanay niya? Pati, mula sa pag uugali ni Joshua kay Mickey, matagal na sigurong alam ni Joshua na binisita ni Mickey ang crime scene ng pagkamatay ni Granny Lynch at na isa si Mickey sa mga tauhan ni Rosalyn.Naisip ni LUna ang araw na sinaktan ang nanay niya, walong taon na ang nakalipas…Noong araw na ‘yun, sinaksak din ang nanay niya sa dibdib. Hindi ba’t ito rin ang parehong nangyari kay Granny Lynch?Pumikit si Luna, may naisip siya na nakakatakot. Hindi kaya’t… sinaktan ni Joshua si R