Kabanata 133

“Luna, lasing ka na.” habang nakaupo sa sulok ng bar, tumingin si Malcolm kay Luna, na umiinom pa rin ng beer. “Tumigil ka na dapat sa pag inom.”

Nagpanggap si Luna na hindi niya narinig si Malcolm at kumuha pa siya ng isang baso.

“Tumigil ka na!” hindi na ito matiis ni Malcolm at hinawakan niya ang kamay ni Luna para ilayo ang baso ng beer. “Alam mo naman na madali kang malasing, bakit mo ba pinipilit ang sarili mo ng ganito?”

Tinitigan siya ng blank ni Luna at tumawa ito. “Malcolm, masakit.” Lasing siyang tumuro sa kanyang dibdib. “Masakit dito. Ang tanga ko talaga. Akala ko na nagbago na siya. Akala ko na pinapahalagahan ng mga tao ang pamilya kaysa sa iba, pero…”

Pinunasan niya ang mga luha sa kanyang mukha bago siya nagpatuloy. “Masyado ba akong walang alam? Alam ko na galit siya sa akin, pero hindi ko inakala na galit din siya sa sarili niyang anak… matapos kong makita kung paano siya nagmalasakit kay Nellie nung halos mamatay na siya, akala ko… akala ko na mahalaga sa kanya