âAnong kalokohan! Hindi pa naman tapos ang autopsy report. Kahit na lumabas na ang mga resulta at wala talagang ebidensya, wala pang dalawang araw nang pumanaw ang nanay niya, pero nagdiriwang na agad siya, dahil lang natanggap niya ang shares ng Lynch Group. Wala talaga siyang puso!â Ngumisi si Joshua nang makita niyang galit na galit si Bonnie. âIto ang lalaking nag utos sa anak niya para patayin ang nanay niyaâĶ Sa tingin mo ba ay may puso talaga ang taong tulad nito?â Lumaki ang mga mata nila Luna, Bonnie, at Lucas nang marinig nila ito. âJoshuaâĶâ Tinikom ni Luna ang mga labi niya at tumitig siya kay Joshua. âNakapagâĶ desisyon na ba?â Noong nasa police station sila, narinig na ni Luna na gusto ni Joshua na ikumpara ng imbestigador ang DNA ni Michael sa dugo sa bandage. Akala niya ay naghihinala lang si Joshua, ngunit ngayon at sinabi na ito ni Joshua ng malakasâĶ âOo, halos tapos na ang desisyon.â Pumikit si Joshua at ngumiti siya ng mapait. âAng material na mula sa espesya
Namula lalo ang mukha ni Luna dahil sa mga sinabi ni Joshua. Tinikom ni Luna ang mga labi niya at sinabi niya ng may mababang boses na halos hindi na marinig, âSa totoo langâĶ natuklasan ko lang noong ilang araw na ang nakalipas.â Ibig sabihin, wala pang isang buwan nang mabuntis siya, kayaât hindi dapat siya magpakita ng kahit anong senyales ng pagbubuntis. Si Bonnie lang ang nakakita kung gaano kasama ang itsura ni Luna kahapon at nagdala siya ng pregnancy test kit para kay Luna nitong umaga. Ang resulta ayâĶ Buntis nga talaga si Luna. Hindi rin siya makapaniwala dito. Dahil nakunan siya datiâĶ ang oras lang na nakasiping niya si Joshua ay noong gabi na nilason siya ni Aura. Sino ang mag aakala na mabubuntis ulit siya dahil lang sa isang gabi. Sa nakalipas na anim na taon, sinubukan niya ang lahat, at makalipas lang ang dalawang taon ng kasal nila, doon lang siya nabuntis kay Joshua. Ngayon naman, hindi nila ito pinaghirapan. Baka dahil plano ito ng Diyos. Baka dahil naa
âImposible âyun!â Suminghal si Adrian at lumingon siya para tumingin sa malayo. âGuard, palabasin niyo ang reporter na ito na gumagawa ng gulo!â Bago pa makapagsalita ang reporter, dinala na siya palayo ng mga guard. Nakatayo lang sa pwesto si Adrian habang nakatitig siya sa reporter na dinala palayo at hindi niya mapigilan na itikom ang mga labi niya. âPanira ng araw.â Paano nasabi ng reporter na âyun ang ganitong bagay para sirain ang isang masayang okasyon? Pagkatapos, lumingon si Adrian at ngumiti siya sa madla ng mga reporter sa harap niya. âMay mga tanong pa ba kayo?â Nagkatinginan ang mga reporter, ngunit wala sa kanila ang nagtanong pa kay Joshua. âMr. Adrian, paano niya plano na ayusin ang kumpanya pagkatapos matanggap ang shares ng Lynch Group?â âPlano niyo ba na patakbuhin ang kumpanya ng mag isa, o ipapasa niyo ito sa anak niyong si Michael?â âSa tingin niyo ba ay mas tataas ang kita ng kumpanya sa kamay ni Michael kumpara kay Joshua?ââĶHabang nakaupo sa
Tumahimik ang buong kwarto dahil sa mga sinabi ni Joshua. Ang lahat ng tao, ang lahat ng nasa entablado at nasa ibaba, ay gulat na tumingin kay Joshua. Hindi mapigilan ni Adrian na tumawa ng mahina nang makita niya na kampante ang itsura ni Joshua. Tumitig siya ng malamig kay Joshua at sinabi niya, âIkaw ang nagdala ng mamamatay-tao dito, pero sinasabi mo na nandito ka para dalhin ako sa impyerno? Trabaho ko âyun, pero hindi ko pa nasisimulan!" Tumuro siya kay Joshua at sinabi niya ng galit at mapanglait na tono, âKayong dalawa! Ang isa ay pumatay sa mahal kong nanay, at ang isa ay gumawa ng autopsy para ipahiya ang bangkay niya!â âAng rason kung bakit ginawa mo ito ay dahil gusto ng nanay ko na ibigay ang kalahati ng mana ng pamilya Lynch sa amin ni Michael habang may sakit pa siya! Gusto mong sarilihin ang pera, kayaât pinatay mo siya bago pa niya baguhin ang huling habilin. Hindi lang âyun, gumawa ka pa ng autopsy para hindi na maging buo ang katawan niya ulit.â âJoshua Ly
âDalawa silang gumawa ng ebidensya para sabihin na namatay ang nanay ko habang ipinapanganak ako, sa katotohananâĶâ Tumuro si Joshua sa mga witness statement na ginawa ng doctor na sinuhulan ni Adrian. âSi Adrian ang nagbigay ng suhol sa doctor para patayin niya si Ms. Rianna.â Nagkagulo ang mga madla nang matuklasan nila ito. Tumitig ang lahat kay Joshua sa gulat. Ang lahat ng nasa Banyan City na nasa edad na ay naaalala ang nanay ni Joshua, si Rianna. Kahit na hindi siya mula sa Banyan City, siya ang minsan na pinakamagandang asawa sa bayan ng Banyan. Pagkatapos magpakasal kay Adrian, tinulungan niya si Adrian sa maraming bagay at gumawa pa sila ng sarili nilang negosyo. Kahit na maraming taon na simula nang pumanaw si Rianna, tuwing babanggitin ang pangalan niya, nagdadalamhati ang lahat sa maaga niyang pagkamatay. Alam ng lahat na ang talino ni Joshua sa negosyo ay nakuha niya kay Rianna. Gayunpaman, walang nag-akala na sina Adrian at Celia ang may pakana ng pagkamatay
Nawala ang kulay sa mukha ni Michael. Sa huli, nilunok pala ng matandang bruha ang nawawalang piraso ng bandage niya! Noong una, naisip niya na ang nawawalang piraso ay nahulog habang pinapalitan ang bandage niya at pinagalitan niya pa ang nutse dahil dito. Kung sabagay, ang bandage na ito ay mula sa espesyal na materyal na siya lang ang makakagamit sa buong Banyan City. Ito ay isang simbolo ng respeto! Gayunpaman, sa ikinagulat niyaâĶ ang nawawalang piraso ng bandage ay nasa loob ng tiyan ni Granny. Tuso ang matandang buhang âyun! Gumawa ito ng gulo para sa kanila kahit na patay na ito! âMaling akusasyon ito!â Sa oras na makita niya na maputla ang mukha ni Michael, alam agad ni Adrian na totoo ang sinasabi ni Joshua. Gayunpaman, ayaw niya pa ring umamin ng pagkatalo. âJoshua, âwag mo isipin na kaya mong iset-up si Michael sa pagpatay dahil lang nakahanap ka ng ebidensya na tulad nito! Tahimik at mahiyain na lalaki si Michael. Hindi siya papatay ng kahit sino, paano pa kaya an
Galing ba ito sa batang lalaki? Kumunot ang noo ni Bonnie habang pinulot niya ang pendant at nilagay niya ito sa bulsa niya. Kung sabagay, tinulungan ng bata sina Luna at Joshua. Bukod pa dito, agad niya natandaan ang mukha ng bata. Sa sandali na matapos ang mga ito, ipapadala niya ang isa sa mga tauhan niya para hanapin ang bata at ibalik ang pendant nito. Samantala, sa entabladoâĶ Hindi natakot sina Adrian at Michael sa biglang mga sinabi ng batang lalaki, ngunit ayaw pa rin umamin si Adrian sa katotohanan. âPaano naman tayo maniniwala sa sinasabi ng isang bata?â âKung ganun, gusto mo bang makinig sa konklusyon ng isang imbestigador?â Ngumisi si Joshua at pinindot niya ang video. Ito ay isang video ng maraming imbestigador na magkakasama. Maliban sa pagsusuri nila kung sadyang nilunok nga talaga ni Granny Lynch ang bandage, nagbigay pa ng isang konklusyon ang mga imbestigador: ang DNA na nakuha mula sa dugo sa bandage ay galing kay Michael. Mas lalong namutla ang mga muk
Hindi lang nagulat si Luna sa mga kilos ni Adrian, pati si Michael, na pinoposasan ng mga pulis sa malayo, ay wala ring masabi dahil dito. Hindi niya inaasahan na kahit na sinunod niya ang mga utos ni Adrian na patayin ang matandang bruha para sa mana ng pamilyaâĶ pagtataksilan siya ng tatay niya. Hindi lang siya sinampal ni Adrian habang hinuhuli siya ng mga pulis, sinubukan pang ipakita ni Adrian ang katapatan nito kay Joshua! Nagalit si Michael at sumigaw siya, âWalang hiya ka para magpanggap na inosente ka! Ang lahat ng ginawa ko ay ayon sa mga plano mo! Kung hindi dahil sayo, hindi ko papatayin si Granny! Mr. Pulis, ikulong niyo siya! Siya ang may pakana sa pagpatay na ito! Ikulong niyo siya!â Suminghal si Adrian. âAnong kalokohan!â âHindi ako nagsasabi ng kalokohan!â Sa sobrang galit ni Michael ay pwersahan siyang nakatakas sa mga pulis, tumalon siya kay Adrian, at binugbog niya ito. Agad na nagkagulo ang entablado. Samantala, ang lahat ng reporter sa ibaba ng entabl
Kumunot ang noo ni Luna nang marinig niya ito.Kailangan niyang itago si Gwen kapag bumisita si John sa kanila. Kasabay nito, kailangan niya ng ibang tao para magpanggap na si âAndie Larsonâ.Habang iniisip ito, nagbuntong hininga si Luna at tumingin siya ng makahulugan kay Tara.Naintindihan ito ni Tara at tumango siya, pagkatapos ay naglakad siya pabalik ng elevator kasama si Luna.Nang sumara ang pinto, nagbuntong hininga si Tara at sinabi niya ng pagod na tono, âSalamat sa Diyos at nabigo si Robyn ng memorya niya. Kung hindi, sira na ang lahat ng plano natin.âTumango si Luna. Pagkatapos, tumingin siya kay Tara at tinanong niya, âOo nga pala, paano nagkakilala si John at ang tatay ni Gwen?âKahit na si Andy ay dinala ng mga tauhan ni Tyson sa Sharnwick City. Paano napunta sa parehong kwarto si John at sumalo pa siya ng bala para dito?Kinidnap rin ba si John ng mga taong ito? Kung ganun, bakit nila ito ginawa?Nang mabanggit ito, nagbuntong hininga si Tara at nagpaliwang si
Sumilip si Luna sa crack mula sa pinto.May suot na hospital gown si John, nakaupo ito sa kama at kumakain habang kausap si Robyn. âSinabi ba talaga âyun ni Miss Moore?âTumango si Robyn. âNakasalubong ko rin sa elevator âyung babae na bumili ng tanghalian na ito kanina. Hindi ka maniniwala, konektado din siya kay Miss Moore! Magpinsan sila sa kasal!âHuminto ang kamay ni John, halata na nabigla siya. Tumawa siya at tinanong niya, âTalaga? Nagkataon nga naman.ââTama ka! Maliit ang mundo natin!â Tumango si Robyn. âHindi lang âyun, pero dahil magpinsan sila sa kasal, may koneksyon din siya sa lalaking niligtas mo kagabi. Sa tingin ko ay ang pangalan niya ayâĶâNapatalon ang puso ni Luna sa lalamunan niya nang marinig niya ito.Nagkaroon siya ng isang malaking pagkakamali. Hindi niya sana babanggitin ang pangalan ni Gwen kung alam niya lang na si John ang lalaking nagligtas sa tatay ni Gwen!Malapit na masira ang sikreto nila!Habang iniisip ito, hindi niya mapigilan na tumingin k
Tumaas ang mga kilay ni Luna kay Tara. âSinasabi mo ba na anim na buwan mo nang alam ang tungkol kay Anne at John?âTahimik ng ilang sandali si Tara bago siya tumango. âOo.âHuminga siya ng malalim at tumitig siya ng seryoso kay Luna. âDati, ang lahat lang ng alam ko tungkol sayo ay pinakasalan mo ang pinsan ko at biniyayaan kayo ng triplets. Nabalitaan ko rin na sa isang punto, naging malapit ka kay Christian, pero wala na akong ibang impormasyon maliban dito. Isang araw, sinabi ng tita ko sa akin na ikaw, ang asawa ng pinsan ko, ay walang iba kundi si Moon, ang paboritong jewelry designer ko.ââSimula nang matuklasan ko ito, napunta ang atensyon ko sayo at naghanap ako ng mga balita tungkol sayo. Dahil dito, alam ko ang tungkol sa murder at trial mo, kaya alam ko ang tungkol kela Anne at John.âLumaki ang mga mata ni Luna sa gulat.Hindi siya makapaniwala na si Tara ay palihim na isa sa mga fans niya, sa punto na binabantayan nito ang balita tungkol kay Luna kahit na nakatira si
Matagal na natulala si Luna.Sa huli, bumalik siya sa sarili at humawak siya ng sabik sa braso ni Robyn. âSinasabi mo ba na ang kapatid mo ang nagligtas sa lalaki na hinahanap ng lahat sa buong bayan?âHindi inaasahan ni Robyn ang reaksyon ni Luna. Napaatras siya sa takot at tumango siya. âOâĶ Oo.âBakit sabik si Luna na marinig ito?Kumunot ang noo niya at tinanong niya, âMiss, kilalaâĶ mo ba ang kapatid ko? O may koneksyon kayo sa matandang lalaki kagabi?âSasagot sana ng oo si Luna sa mga tanong na ito nang sumingit si Tara. âSyempre may koneksyon siya sa matandang lalaki. Asawa siya ng pinsan ko, kaya may koneksyon siya sa matandang lalaki na niligtas ng kapatid mo. Sabik lang siya na makilala ang lalaki na lumigtas sa buhay ng matandang lalaki.âPagkatapos, tumingin siya kay Luna. âHindi ba, Luna?âNapahinto ng ilang sandali si Luna, pagkatapos ay tumango siya. âOo, masaya lang ako na ligtas siya ngayon.âPagkatapos, lumingon siya para tumitig ulit kay Robyn. âKamusta na ang
âUmâĶâNgunit, bago pa sumagot si Tara, sumingit si Robyn. âHindi baât sinabi ko sayo na ang kapatid ko ay nabaril? Ito ay dahil pinoprotektahan niya ang isang matandang lalaki kagabi.ââNakidnap silang pareho, at ang lalaki na âyun ay papatayin dapat ng kidnapper. Kung hindi humarang ang kapatid ko para iligtas ang lalaking âyun, patay na dapat siya ngayon.ââSi Miss Moore ay ang kamag anak ng lalaki at pumunta siya dito para pasalamatan kami.âPagkatapos, pinakita niya ang card kay Luna at sinabi niya, âGusto niya kaming bigyan ng gantimpala kapalit ng kabaitan ng kapatid ko. Desperado kami sa pera, pero ayaw itong tanggapin ng kapatid ko. Ayaw niyang isipin ng iba na may ibang rason ang kabaitan niya.âNapahinto si Luna nang marinig niya ito. Kumunot ang noo niya, tumingin siya kay Tara. âAng âkamag-anak; na ito ay ang tatay ni Gwen, hindi ba?âAlam ni Luna ang tungkol sa nangyari kagabi. Dahil niligtas ng mga tauhan ni Joshua si Andy kagabi at ang kapatid ni Robyn ay nabaril d
âHindi ko kailangan ng special treatment.â Ngumiti si John kay Tara. âAng gusto ko lang ay ang isang oportunidad para sumama.âKumunot ang noo ni Tara dahil dito, ngunit wala siyang sinabi. Sa huli, tumalikod siya at umalis na siya ng kwarto.Sa kanyang ikinagulat, nakasalubong niya si Luna, na siyang kakalabas lang ng elevator.Nabigla din si Luna na makita si Tara.Siguradong si Tara, na siyang obsessed kay Joshua, ay nasa Moore Group dapat kasama si Joshua, nagpapalipas ng oras kasama ang paboritong âpinsanâ nito. Bakit pala nasa hospital si Tara?âHello, Luna.â Ngumiti ng nahihiya si Tara nang makita niya si Luna.Kumunot ang noo ni Luna at tumingin siya ng malamig kay Tara. âAno ang ginagawa mo dito?âNandito ba si Tara para makita si Gwen? Hindi niya maintindihan; hindi kilala nila Tara at Gwen ang isaât isa. Bakit bibisita si Tara kay Gwen?Huminto si Tara, ngunit bago pa siya makagawa ng dahilan, tumunog ang boses ni Robyn sa likod niya. âMiss Moore!âTumakbo si Robyn
Bumangon si John mula sa kama nang mabanggit ang matandang lalaki. Pagkatapos ay tumitig siya ng nakakunot ang noo kay Tara. âAyos lang ba siya? Nawalan ako ng malay pagkatapos akong mabaril kagabi, kaya hindi ko alam kung ano ang nangyari sa kanya. Naaalala ko na dumating ang mga tauhan niyo sa orasâĶ Ayos lang ba siya ngayon?âKahit na ang ginawa ng matandang lalaki ang rason kung bakit nabaril si John, naiintindihan ni John ang pananaw ng lalaking ito. Pagkatapos makulong ng maraming araw, hindi nakakapagtaka na magiging balisa ito na makatakas.Hindi mapigilan ni John na isipin na kung ang lalaking ito ay nakakuha ng sakit mula sa pagkakakulong, lalo na at matanda at mahina na ito.Kumunot ang noo ni Tara nang mapansin niya na nag aalala si John. Mukhang hindi nagpapanggap si John sa pag aalala niya.Ayon kay Joshua, hindi alam ni John na ang lalaking niligtas niya ay ang tatay ni Gwen. Base sa reaksyon ni John, alam na ni Tara na tama si Joshua.Ngumiti si Tara at sumagot siya
Hindi kayaât sinasabi ni John ang katotohanan?Habang iniisip ito, tumingin ulit si Tara kay Robyn.Medyo kinakabahan si Robyn habang sinusuri ng ganito. Nahihiya siyang tumawa at sinabi niya, âNice to meet you, Miss Moore. Ako ang kapatid ni John, si Robyn.âPagkatapos, tinaas niya ang kamay niya kay Tara.Kumunot ang noo ni Tara habang kinamayan niya si Robyn. âNabalitaan ko na may sakit ka?âTumigas ang kamay ni Robyn. Nakalimutan niya ang tungkol sa instructions ni John!Ngumiti siya, sinubukan niyang maging kalmado. âOpo. Nagkaroon ako ng kakaibang sakit at humihina ang katawan ko, at kailangan ko ng surgery para mabuhay.âPagkatapos, lumingon siya para tumingin ng masama kay John. âSinabi mo ba ito sa lahat? Hindi baât sinabi ko sayo na âwag mo ipagkalat ang tungkol sa sakit ko?âTumawa si John. âMalalaman din naman ni Miss Moore ang tungkol dito dahil magkakasama kami sa trabaho.âMedyo naabala si Tara dahil dito. Pinadala siya ni Joshua para bantayan si John at malaman
âAyos lang. Hindi ko siya niligtas para sa pera.â Ngumiti si John habang tinaas niya ang kamay niya para kunin ang kutsara at tinidor mula kay Robyn.Nagtataka rin siya tungkol sa binanggit ni Robyn, ngunit sa katotohanan, hindi siya nagsisi sa desisyon niya. Kahit na pumunta siya doon para sa pera, hindi ito ang motibasyon niya noong tumalon siya sa harap ng bala.Ginawa niya ito ng hindi nag iisip. Kahit na ibalik niya ang oras, ililigtas niya pa rin ang lalaking âyun ng hindi nagdadalawang isip.Nagbuntong hininga si Robyn at tumingin siya kay John. âPero JohnâĶ makakapunta ka pa ba sa public bid sa katayuan mo ngayon?âNamutla si John dahil dito. Makalipas ang ilang sandali, ngumiti siya kay Robyn at sinabi niya, âSyempre naman. Ang balikat ko lang ang nasaktan, hindi ang utak ko, kaya makakapag trabaho pa rin ako tulad ng dati at makapag handa ako para sa bid. âWag kang mag alala. Alagaan mo na lang sina Anne at Sammie, at ako na ang bahala sa lahat.âPagkatapos, tumingin siya