Namula si Luna dahil sa mga sinabi ni Joshua. Binaba niya ang bowl sa mesa, nilabas ang marriage certificate sa bulsa niya at nilagay niya ito sa mga kamay ni Joshua. “Ang pangalan ng tao na nasa marriage certificate ay Luna Gibson, ako ay is Luna.” Pagkatapos, umalis siya hawak ang bowl.Muling sumara ang pinto ng kwarto.Hawak ni Joshua ang dalawang marriage certificate, unit unting nawala ang ngiti sa kanyang mukha.…Kinabukasan.7 a.m., tumunog ang doorbell sa Blue Bay Villa.Kumunot ang noo ni Luna habang nakatayo siya sa kusina at naghahanda ng agahan para kela Nigel at Nellie, at isang mas magaan na bersyon para kela Joshua at Neil.Alam niya na lilipat si Aura ngayong araw. Pero… bakit ganito kaaga?! Hindi pa siya nakakapaghanda ng agahan.Naglilinis si Lily at dumirecho siya sa pinto.Nagulat si Luna, ang taong nasa pinto ay hindi si Aura, kundi… si Granny Lynch.Sa mga sandaling ito, mabagal na pumasok si Granny Lynch sa tulong nila Adrian Lynch at Celia Giles.Hi
Nawalan ng kulay ang mukha ni Adrian dahil sa mga sinabi ni Joshua. Sa tabi niya, sumimangot si Celia at hindi niya mapigilan na sumingit. “Joshua, kapatid mo si Michael, paano mo nasabi ‘yan? Kahit na…”“Kahit na may dalawang magulang siya, walang kwenta pa rin siya.” Sumingit si Joshua kay Celia at lumingon siya para tumingin ng malamig sa tatay niya. “Namatay ang nanay ko noong sanggol pa ako, patay na rin ang tatay ko para sa akin, pero, disenteng tao pa rin ako. Hindi niyo tinuruan ng mabuti ang anak niyo, hanggang sa punto na sinubukan niyang patayin ang isang tao sa harap ng publiko. Ngayon at may ebidensya at inaresto siya ng mga pulis, hindi lang niyo lang ito pinagsisihan, sa halip, pinipilit niyo pang bawiin ni Luna ang kaso. Pinapaayos niyo pa sa iba ang gulo na ginawa niyo, ganun bang klase ng mga tao sina Mr. at Mrs. Lynch? Kaya pala may anak kayo na tulad ni Michael.”Sa sobrang galit ni Adrian ay halos lumuwa na ang mga mata sa ulo niya.Samantala, mas kalmado si Cel
Hindi mukhang tinakot o pinagbantaan si Granny Lynch. Pumikit si Joshua at ngumiti siya ng mapait. “Granny, sa tingin niyo ba ay ang isang tao na tulad ni Michael ay may karapatan para maging kapatid ko?”“Kung nasa tama man siya o hindi, kapatid mo siya!” Tumingin ng malamig si Granny Lynch kay Joshua, sinuportahan niya ang sarili niya gamit ang tungkod at naglakad siya papunta sa pinto. “Huli na ang desisyon! Babawiin niyo ni Luna ang kaso ngayong araw! Kung hindi, hindi na kita apo!”Pagkatapos, lumingon siya at tinawag niya ang dalawa, “Adrian, Celia, tara na!”Tumingin ng masama si Adrian kay Joshua at umalis na siya kasama si Celia, pareho nilang sinuportahan ang matandang babae ng magkabilaan. Sumara ng malakas ang pinto sa likod niya. Tumahimik ang buong sala.Tumingin si Luna sa direksyon kung saan umalis ang matandang babae, pagkatapos ay lumingon siya at tumingin kay Joshua. “Bakit hindi… ko na lang bawiin ang kaso.”Kahit na gusto niya rin na makulong si Michael sa kul
Dahil kay Granny Lynch at sa mga bisita nila na hindi imbitado, nawalan ng gutom si Luna ngayong umaga.Naghanda siya ng agahan at tinawag niya sina Nellie at Nigel papunta sa hapagkainan, pagkatapos ay binisita niya si Neil, at sa huli, binuksan niya ang pinto ni Joshua habang nagbabalanse ng pagkain sa kanyang mga kamay.Sa mga sandaling ito, nakahiga sa kama si Joshua, binabasa ang isang kopya ng medical report. Sumimangot si Luna at lumapit siya kay Joshua, sumilip siya sa report. Sa ikinagulat niya, kay Granny Lynch.Tumigil si Luna, binaba niya ang bowl sa maliit na mesa at tumingin siya kay Joshua. “Anong problema kay Granny?”“May sakit siya. Nangyari ito noon pa, pero hindi niya sinabi sa akin.”Bahagyang tumigil ang kamay ni Luna na magpapakain ng oats kay Joshua. “Seryoso ba ang kondisyon niya?”“Oo.” Tumango si Joshua, may bahid ng pagod sa kanyang mukha. “Nahuli siya sa pagaaway ng pamilya noong nakalipas an ilang taon. Dahil sa mga mapangahas nilang ginawa, hindi pa
“‘Wag kayong mag alala, lumipat ako sa Blue Bay Villa para sa anak ko, si Jake Landry. Gagawin ko ang lahat para protektahan siya. Ginagamot na ang mga sugat na natamo ng anak ko pagkatapos siyang apihin ni Luna.“Si Luna? Syempre dito rin siya nakatira. Sa masamang babae na tulad niya, siguradong mas magiging malala ang mga gagawin niya sa akin ngayon at nandito na ako, pero para sa anak ko, hindi ako natatakot.“Sige, kapag tumagal at inapi o sinaktan ako, sasabihin ko agad sa inyong lahat, para maparusahan sila ng publiko!”…Habang nakaupo sa loob ng kotse, tumingin sina Luna at Aura sa entrance ng villa at hindi niya mapigilan na tumawa ng malakas.Laging ang mga masasamang tao ang unang gumagawa ng gulo. Pero ngayon, hindi siya pwedeng umuwi. Kaya naman, sinabi niya sa driver na umalis at sahalip ay pumunta na lang sa bahay ni Anne.Nagalit si Anne dahil binugbog ni Aura si Neil at dahil pinilit nito na lumipat sa villa, minura niya ng malakas si Aura sa harap ni Luna ng bu
Habang nakatingin sa mayabang na pag uugali ni Aura, ngumiti si Luna at umakyat siya, hindi niya na pinansin si Aura.Habang nakatayo sa baba, pinanood ni Aura habang umakyat ng hagdan si Luna, tinapon niya ang lahat ng nasa mesa dahil sa galit!Kahit sa imahinasyon niya, hindi niay inaasahan na magiging problema ito. Inaasahan niya na ipapadala si Neil sa isang specialist hospital para gamutin ang mga sugat niya. Pero, hindi niya inaasahan na sa sandali na makipag tulungan siya kay Adrian para magkasakit ulit ang matandang babae, agad na ipapadala ni Joshua ang dalawang bata sa malayo, sa dahilan na may sakit ang matandang babae.Dahil wala ang tatlong mga bwisit na bata dito, ano ang punto ng pagpunta niya dito?Niligtas na si Theo at wala sa bahay ang mga bata. Ano ang pwede niyang gamitin para magpatuoy siya sa pananakot at paglaban kay Luna?Habang iniisip ito, ginitgit niya ang ngipin niya sa galit, tumingin siya sa kumukulong kaldero ng clam chowder, sumingkit ang kanyang m
Sabik na ininom ni Courtney ang clam chowder, pinuri niya si Aura habang iniinom ito, “Ang bait ni Ms. Gibson! Alam niya na nagsisipag ako dito at binigyan niya pa ako ng soup!”Tumingin si Luna kay Courtney. Sa totoo lang, gusto niyang sabihin… na baka gusto sa kanya ibigay ni Aura ang bowl ng soup…Kung sabagay, kung gusto ni Aura makuha ang loob ni Courtney, hindi niya sasabihin na para sa kanya ito dahil hindi ito masarap.Gayunpaman, hindi rin siya interesado sa soup.Hindi nagtagal, naubos ni Courtney ang bowl ng soup, nagpaalam siya kay Joshua, at umalis na siya ng villa habang dala ang patong patong na dokumento sa mga kamay niya.Nang umalis na siya, tumingin si Joshua kay Luna. “Hindi ba’t sinabi ko sayo na ‘wag ka masyadong pumunta dito, ngayon at nandito na si Aura?”Tumingin si Luna kay Joshua. “Alam ko. Pero, may kailangan akong sabihin.” Huminga siya ng malalim. “Gusto kong sabihin… salamat.” Mahigpit niyang hinawakan ang kamay ni Joshua. “Kasalanan ko at nagalit a
Tumigil ang kamay ni Joshua na nakahawak sa phone. Tinaas niya ang kamay niya at tumingin siya kay Luna. “May sakit si Courtney.”Nanginig ang buong katawan ni Luna. May sakit si Courtney? Pero bago siya umalis, maayos pa rin siya. Bakit…Biglang dumating sa isip ni Luna ang imahe ni Courtney na iniinom ang clam chowder. Kung tama ang pagkakaalala niya…Inutusan ni Aura ang mga katulong na magdala ng bowl ng clam chowder. Pero hindi niya inaasahan na iisipin ni Courtney na isa itong regalo mula kay Aura at inubos ito ni Courtney. Ito ang dahilan kung bakit…Habang iniisip ito, pinagpawisan si Luna. Hindi niya maisip ang kahihinatnan kapag siya ang uminom ng bowl ng soup!“Luna.” Nang matapos na ang phone call, tumingin si Joshua kay Luna. “Sinabi ko sa driver na dalhin siya sa hospital kung nasaan sina Neil at Theo. Gusto mo ba… na bisitahin siya para sa akin?”Tumigil si Luna at agad siyang tumango. “Sige.” Pagkatapos, tumayo siya ng mabilis at naghanda siyang lumabas. Sa sandal
Kumunot ang noo ni Luna nang marinig niya ito.Kailangan niyang itago si Gwen kapag bumisita si John sa kanila. Kasabay nito, kailangan niya ng ibang tao para magpanggap na si ‘Andie Larson’.Habang iniisip ito, nagbuntong hininga si Luna at tumingin siya ng makahulugan kay Tara.Naintindihan ito ni Tara at tumango siya, pagkatapos ay naglakad siya pabalik ng elevator kasama si Luna.Nang sumara ang pinto, nagbuntong hininga si Tara at sinabi niya ng pagod na tono, “Salamat sa Diyos at nabigo si Robyn ng memorya niya. Kung hindi, sira na ang lahat ng plano natin.”Tumango si Luna. Pagkatapos, tumingin siya kay Tara at tinanong niya, “Oo nga pala, paano nagkakilala si John at ang tatay ni Gwen?”Kahit na si Andy ay dinala ng mga tauhan ni Tyson sa Sharnwick City. Paano napunta sa parehong kwarto si John at sumalo pa siya ng bala para dito?Kinidnap rin ba si John ng mga taong ito? Kung ganun, bakit nila ito ginawa?Nang mabanggit ito, nagbuntong hininga si Tara at nagpaliwang si
Sumilip si Luna sa crack mula sa pinto.May suot na hospital gown si John, nakaupo ito sa kama at kumakain habang kausap si Robyn. “Sinabi ba talaga ‘yun ni Miss Moore?”Tumango si Robyn. “Nakasalubong ko rin sa elevator ‘yung babae na bumili ng tanghalian na ito kanina. Hindi ka maniniwala, konektado din siya kay Miss Moore! Magpinsan sila sa kasal!”Huminto ang kamay ni John, halata na nabigla siya. Tumawa siya at tinanong niya, “Talaga? Nagkataon nga naman.”“Tama ka! Maliit ang mundo natin!” Tumango si Robyn. “Hindi lang ‘yun, pero dahil magpinsan sila sa kasal, may koneksyon din siya sa lalaking niligtas mo kagabi. Sa tingin ko ay ang pangalan niya ay…”Napatalon ang puso ni Luna sa lalamunan niya nang marinig niya ito.Nagkaroon siya ng isang malaking pagkakamali. Hindi niya sana babanggitin ang pangalan ni Gwen kung alam niya lang na si John ang lalaking nagligtas sa tatay ni Gwen!Malapit na masira ang sikreto nila!Habang iniisip ito, hindi niya mapigilan na tumingin k
Tumaas ang mga kilay ni Luna kay Tara. “Sinasabi mo ba na anim na buwan mo nang alam ang tungkol kay Anne at John?”Tahimik ng ilang sandali si Tara bago siya tumango. “Oo.”Huminga siya ng malalim at tumitig siya ng seryoso kay Luna. “Dati, ang lahat lang ng alam ko tungkol sayo ay pinakasalan mo ang pinsan ko at biniyayaan kayo ng triplets. Nabalitaan ko rin na sa isang punto, naging malapit ka kay Christian, pero wala na akong ibang impormasyon maliban dito. Isang araw, sinabi ng tita ko sa akin na ikaw, ang asawa ng pinsan ko, ay walang iba kundi si Moon, ang paboritong jewelry designer ko.”“Simula nang matuklasan ko ito, napunta ang atensyon ko sayo at naghanap ako ng mga balita tungkol sayo. Dahil dito, alam ko ang tungkol sa murder at trial mo, kaya alam ko ang tungkol kela Anne at John.”Lumaki ang mga mata ni Luna sa gulat.Hindi siya makapaniwala na si Tara ay palihim na isa sa mga fans niya, sa punto na binabantayan nito ang balita tungkol kay Luna kahit na nakatira si
Matagal na natulala si Luna.Sa huli, bumalik siya sa sarili at humawak siya ng sabik sa braso ni Robyn. “Sinasabi mo ba na ang kapatid mo ang nagligtas sa lalaki na hinahanap ng lahat sa buong bayan?”Hindi inaasahan ni Robyn ang reaksyon ni Luna. Napaatras siya sa takot at tumango siya. “O… Oo.”Bakit sabik si Luna na marinig ito?Kumunot ang noo niya at tinanong niya, “Miss, kilala… mo ba ang kapatid ko? O may koneksyon kayo sa matandang lalaki kagabi?”Sasagot sana ng oo si Luna sa mga tanong na ito nang sumingit si Tara. “Syempre may koneksyon siya sa matandang lalaki. Asawa siya ng pinsan ko, kaya may koneksyon siya sa matandang lalaki na niligtas ng kapatid mo. Sabik lang siya na makilala ang lalaki na lumigtas sa buhay ng matandang lalaki.”Pagkatapos, tumingin siya kay Luna. “Hindi ba, Luna?”Napahinto ng ilang sandali si Luna, pagkatapos ay tumango siya. “Oo, masaya lang ako na ligtas siya ngayon.”Pagkatapos, lumingon siya para tumitig ulit kay Robyn. “Kamusta na ang
“Um…”Ngunit, bago pa sumagot si Tara, sumingit si Robyn. “Hindi ba’t sinabi ko sayo na ang kapatid ko ay nabaril? Ito ay dahil pinoprotektahan niya ang isang matandang lalaki kagabi.”“Nakidnap silang pareho, at ang lalaki na ‘yun ay papatayin dapat ng kidnapper. Kung hindi humarang ang kapatid ko para iligtas ang lalaking ‘yun, patay na dapat siya ngayon.”“Si Miss Moore ay ang kamag anak ng lalaki at pumunta siya dito para pasalamatan kami.”Pagkatapos, pinakita niya ang card kay Luna at sinabi niya, “Gusto niya kaming bigyan ng gantimpala kapalit ng kabaitan ng kapatid ko. Desperado kami sa pera, pero ayaw itong tanggapin ng kapatid ko. Ayaw niyang isipin ng iba na may ibang rason ang kabaitan niya.”Napahinto si Luna nang marinig niya ito. Kumunot ang noo niya, tumingin siya kay Tara. “Ang ‘kamag-anak; na ito ay ang tatay ni Gwen, hindi ba?”Alam ni Luna ang tungkol sa nangyari kagabi. Dahil niligtas ng mga tauhan ni Joshua si Andy kagabi at ang kapatid ni Robyn ay nabaril d
“Hindi ko kailangan ng special treatment.” Ngumiti si John kay Tara. “Ang gusto ko lang ay ang isang oportunidad para sumama.”Kumunot ang noo ni Tara dahil dito, ngunit wala siyang sinabi. Sa huli, tumalikod siya at umalis na siya ng kwarto.Sa kanyang ikinagulat, nakasalubong niya si Luna, na siyang kakalabas lang ng elevator.Nabigla din si Luna na makita si Tara.Siguradong si Tara, na siyang obsessed kay Joshua, ay nasa Moore Group dapat kasama si Joshua, nagpapalipas ng oras kasama ang paboritong ‘pinsan’ nito. Bakit pala nasa hospital si Tara?“Hello, Luna.” Ngumiti ng nahihiya si Tara nang makita niya si Luna.Kumunot ang noo ni Luna at tumingin siya ng malamig kay Tara. “Ano ang ginagawa mo dito?”Nandito ba si Tara para makita si Gwen? Hindi niya maintindihan; hindi kilala nila Tara at Gwen ang isa’t isa. Bakit bibisita si Tara kay Gwen?Huminto si Tara, ngunit bago pa siya makagawa ng dahilan, tumunog ang boses ni Robyn sa likod niya. “Miss Moore!”Tumakbo si Robyn
Bumangon si John mula sa kama nang mabanggit ang matandang lalaki. Pagkatapos ay tumitig siya ng nakakunot ang noo kay Tara. “Ayos lang ba siya? Nawalan ako ng malay pagkatapos akong mabaril kagabi, kaya hindi ko alam kung ano ang nangyari sa kanya. Naaalala ko na dumating ang mga tauhan niyo sa oras… Ayos lang ba siya ngayon?”Kahit na ang ginawa ng matandang lalaki ang rason kung bakit nabaril si John, naiintindihan ni John ang pananaw ng lalaking ito. Pagkatapos makulong ng maraming araw, hindi nakakapagtaka na magiging balisa ito na makatakas.Hindi mapigilan ni John na isipin na kung ang lalaking ito ay nakakuha ng sakit mula sa pagkakakulong, lalo na at matanda at mahina na ito.Kumunot ang noo ni Tara nang mapansin niya na nag aalala si John. Mukhang hindi nagpapanggap si John sa pag aalala niya.Ayon kay Joshua, hindi alam ni John na ang lalaking niligtas niya ay ang tatay ni Gwen. Base sa reaksyon ni John, alam na ni Tara na tama si Joshua.Ngumiti si Tara at sumagot siya
Hindi kaya’t sinasabi ni John ang katotohanan?Habang iniisip ito, tumingin ulit si Tara kay Robyn.Medyo kinakabahan si Robyn habang sinusuri ng ganito. Nahihiya siyang tumawa at sinabi niya, “Nice to meet you, Miss Moore. Ako ang kapatid ni John, si Robyn.”Pagkatapos, tinaas niya ang kamay niya kay Tara.Kumunot ang noo ni Tara habang kinamayan niya si Robyn. “Nabalitaan ko na may sakit ka?”Tumigas ang kamay ni Robyn. Nakalimutan niya ang tungkol sa instructions ni John!Ngumiti siya, sinubukan niyang maging kalmado. “Opo. Nagkaroon ako ng kakaibang sakit at humihina ang katawan ko, at kailangan ko ng surgery para mabuhay.”Pagkatapos, lumingon siya para tumingin ng masama kay John. “Sinabi mo ba ito sa lahat? Hindi ba’t sinabi ko sayo na ‘wag mo ipagkalat ang tungkol sa sakit ko?”Tumawa si John. “Malalaman din naman ni Miss Moore ang tungkol dito dahil magkakasama kami sa trabaho.”Medyo naabala si Tara dahil dito. Pinadala siya ni Joshua para bantayan si John at malaman
“Ayos lang. Hindi ko siya niligtas para sa pera.” Ngumiti si John habang tinaas niya ang kamay niya para kunin ang kutsara at tinidor mula kay Robyn.Nagtataka rin siya tungkol sa binanggit ni Robyn, ngunit sa katotohanan, hindi siya nagsisi sa desisyon niya. Kahit na pumunta siya doon para sa pera, hindi ito ang motibasyon niya noong tumalon siya sa harap ng bala.Ginawa niya ito ng hindi nag iisip. Kahit na ibalik niya ang oras, ililigtas niya pa rin ang lalaking ‘yun ng hindi nagdadalawang isip.Nagbuntong hininga si Robyn at tumingin siya kay John. “Pero John… makakapunta ka pa ba sa public bid sa katayuan mo ngayon?”Namutla si John dahil dito. Makalipas ang ilang sandali, ngumiti siya kay Robyn at sinabi niya, “Syempre naman. Ang balikat ko lang ang nasaktan, hindi ang utak ko, kaya makakapag trabaho pa rin ako tulad ng dati at makapag handa ako para sa bid. ‘Wag kang mag alala. Alagaan mo na lang sina Anne at Sammie, at ako na ang bahala sa lahat.”Pagkatapos, tumingin siya